Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2009

(+) Αλ. Τσιριντάνη: περί …”χαπακίων της ευτυχίας” και συναφών τινών


Ο Αλέξανδρος Τσιριντάνης(1903-1977) -κάτιτι που συνιστά έκπληξη ασύλληπτη(ίσως)- που συμμετείχε στην “Ζωή” και στην Χ.Ε.Ε. ως λόγιος καθ. Νομικής, συγγραφέας κ.τ.ό., σε έτη πολύ δύσκολα, μας μιλάει, έκτοτε(=1967), για την φαρμακρατία, που θα έλεγε και ο μεγάλος της φιλελεύθερης “αντιψυχιατρικής” καθ. Ψυχιατρικής Thomas Szasz.

Λαμβάνεται από τον τρίτο τόμο του ανθρωπισμού του, σελ.34, υπό τίτλους:

“Το ανθρωπιστικό μήνυμα:μία σύνοψη”

και ειδικότερα “Προτάσεις και καρποί”.


Θα παραθέσω, χωρίς να συγκατατεθώ στον λογισμό του σχολιασμού και της (βιβλιο)κριτικής, την οποία είχε εγκαινιάσει ο λογιώτατος Πατριάρχης, Άγιος, πρωτοασηκρίτης(σαν να λέμε Γενικός Γραμματέας) και πρωτοσπαθάριος, και καθηγητής του δημόσιου/δωρεάν(βρε τι είχαν και προ της Γαλλικής Επανάστασης και της Ιταλικής Αναγέννησης…) Πανεπιστημίου/Σχολής της Μαγναύρας Μέγας Φώτιος(810 ή 820-893) με την υπέροχη και βαρύτιμη “Βιβλιοθήκη” του (δεν είναι η της “Ελευθεροτυπίας”, πρόκειται για σύμπτωση), διότι τα έχουμε πη και παληότερα, υπάρχουν και εξαίρετες ολοκληρωμένες αναλύσεις από ανυπότακτες συνειδήσεις επαϊόντων επαγγελματιών κατά Σωκράτη και θα μακρηγορήσουμε ιδιαιτέρως…

Συνεπώς, ας δούμε την ψαριά που αλιεύθηκε μέσω των τρεχουσών αναγνώσεών(από όσα διαβάζουμε τώρα, εννοώ) μας, στην γλώσσα του πρωτοτύπου…:

…”Ο Καρρέλ εις ειδικήν μελέτην του μας παρουσιάζει την προσευχήν ως βιολογικήν λειτουργίαν του ανθρώπου. Και αν δε κανείς τυχόν αμφιβάλλη και αρνήται κατά τα λοιπά την αποτελεσματικότητα της προσευχής, κανείς δεν μπορεί να αρνηθή ούτε ότι αυτή είναι πράξις ευγενής, ούτε ότι ωφελεί τον άνθρωπον, ότι του δίδει τόνωσιν, παρηγορίαν, αντοχήν, γαλήνην, την οποία τώρα ο σύγχρονος άνθρωπος που δεν προσεύχεται την αναζητεί εις τα διάφορα κατευναστικά και υπνωτικά “χαπάκια ευτυχίας”. Αλλά κακά είναι τα ψέματα, άλλο είναι τα χαπάκια, άλλο είναι η προσευχή”.

Και, κλείνοντας, ομολογώ, ότι μπαίνω στον… “πειρασμό” να παραθέσω και ορισμένα ακόμη αποσπάσματα που αναφέρονται στην σχέση κοσμικής επιστήμης, της φιλοσοφίας της επιστήμης, στην οποία στηρίζεται ΠΆΝΤΑ, και της “πνευματικής επιστήμης”, δηλαδή της (Ορθόδοξης) Θεολογίας.

Γιατί διαλέγω από όλα αυτό το θέμα; Μα διότι πολλοί αστοί ρασιοναλιστές με αριστερές πολιτικές απόψεις ή όχι -αδιάφορο, υπάρχουν και από τις δύο κατηγορίες- δεν γνωρίζουν ΚΑΝ τα περί γνωσιοθεωρίας, γνωσιολογίας, επιστημονικής -αξιωματικής -μεθοδολογίας κ.λπ. Π.χ. αν μάθουν, ότι “η Ορθοδοξία κατηξίωσε την αρχαιοελληνική γνωσιολογία , εν αντιθέσει με την αρχαιοελληνική οντολογία (η οποία προσλήφθηκε από την -μετα Καρλομάγνου- Δύση)”, θα …απορούν χάσκοντες, πολύ φοβάμαι…

Τέτοια, λοιπόν, είναι η σύγχρονη κατάντια μας(πρώτα από όλους αν ελεεινολογώ, το πράττω με τον εαυτό μου), ιδιαίτερα της “ιντελλιγκέντσια” που μας …διαφωτίζει, και για αυτό υπόσχομαι να συμβάλω το κατά δύναμιν in this direction. :-)

πηγή:philalethe00.wordpress.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου