Μνήσθητι Κύριε, ὡς ἀγαθὸς τῶν δούλων σου, καὶ ὅσα ἐν βίῳ ἥμαρτον συγχώρησον

Ἱκεσίαις ὁ Θεός, τῶν σῶν ἁγίων Μαρτύρων,
τοὺς κοιμηθέντας πιστοὺς οἰκέτας σου,
τοῦ Παραδείσου πολίτας δεῖξον,
καὶ φωτὸς τοῦ νοητοῦ,
καταξίωσον αὐτούς,
ἀπαύστως βοῶντάς σοι·
Εὐλογητὸς ὁ Θεός,
ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν

Ιερός Χρυσόστομος:"...Στη ζωή τους, πολλοί παίζουν θέατρο! Άλλα έχουν στην καρδιά και άλλα δείχνουν επιφανειακώς στούς ανθρώπους"

Υποκριτής είναι ο άνθρωπος
που υποδύεται στο θέατρο ένα άλλο ξένο πρόσωπο.

Και ενώ μπορεί να είναι δούλος
υποδύεται το αφεντικό.

Και άν είναι απλούς πολίτης υποδύεται τον βασιλέα.

Έτσι και στην ζωή αυτή!

Σάν να βρίσκονται στή σκηνή του θεάτρου.

Στη ζωή τους, πολλοί παίζουν θέατρο!

Άλλα έχουν στην καρδιά
και άλλα δείχνουν επιφανειακώς στούς ανθρώπους.

-Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου"Περί Νηστείας λόγος Α΄-

Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιερόθεος:"Η νηστεία κάνει θαύματα"

"Η νηστεία κάνει θαύματα"
Μέ αυτόν τόν τίτλο η Εφημερίδα «Τό Βήμα»
(21-2-2010) παρουσίασε μελέτη τού Πανεπιστημίου Κρήτης πού έγινε
σέ 609 παιδιά ηλικίας 5 έως 15,5 ετών από τήν Θεσσαλονίκη,
από τά οποία τό 12,1% «ακολουθούν πλήρη νηστεία»
σύμφωνα μέ τό τυπικό τής Εκκλησίας.

Ο επιστημονικός υπεύθυνος τής μελέτης κ. Αντ. Καφάτος, Καθηγητής Προληπτικής Ιατρικής καί Διατροφής τής Ιατρικής Σχολής
τού Πανεπιστημίου Κρήτης επεσήμανε ότι
«η νηστεία δέν επηρεάζει τήν φυσιολογική τους (τών παιδιών)
ανάπτυξη, όπως πίστευαν παλαιότερα».

Τά πιό σημαντικά ευρήματα τής μελέτης είναι ότι «τά παιδιά πού νηστεύουν, είτε όλες τίς ημέρες τής νηστείας είτε λιγότερες, καταναλώνουν σημαντικά περιορισμένο αριθμό θερμίδων σέ σύγκριση μέ εκείνα πού δέν νηστεύουν ποτέ.

Ακόμη στά παιδιά πού νηστεύουν καταγράφηκε περιορισμένη πρόσληψη επικίνδυνων γιά τήν υγεία κορεσμένων λιπαρών οξέων
καί μικρότερη κατανάλωση κρέατος».

Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία, γιατί οι ειδικοί επισημαίνουν ότι στήν χώρα μας πού τό 22,5% τού πληθυσμού είναι παχύσαρκο «η νηστεία, η οποία αποτελεί βασικό στοιχείο τής ελληνικής μεσογειακής διατροφής, μπορεί νά δώση λύση στό πρόβλημα τής παχυσαρκίας μέ τόν πιό υγιεινό τρόπο».

Έχοντας αυτά υπ' όψη η δημοσιογράφος πού έκανε τό ρεπορτάζ Μάχη Τράτσα γράφει: «Οι διατροφικές επιταγές τής Ορθόδοξης Εκκλησίας φαίνεται ότι λειτουργούν ... θαυματουργικά γιά τήν υγεία τών παιδιών.

Νέα μελέτη τού Πανεπιστημίου Κρήτης καταδεικνύει ότι οι 180 μέ 200 μέρες νηστείας τόν χρόνο όχι μόνον δέν "φρενάρουν" τήν ομαλή ανάπτυξη όσων παιδιών απέχουν από τήν κατανάλωση ζωϊκών τροφίμων, αλλά βοηθούν καί στήν διατήρηση ενός φυσιολογικού βάρους, κόντρα στήν διαρκώς αυξανόμενη παιδική παχυσαρκία».

Η Εκκλησία όμως έδωσε θεολογικό νόημα στήν νηστεία.

Δέν πρόκειται μόνον γιά τήν υγεία τού σώματος, αλλά κυρίως γιά τήν υγεία τής ψυχής. Αυτός πού νηστεύει δείχνει ότι έχει αναφορά στόν Θεό καί τήν Εκκλησία, ότι θέλει νά ανήκη στό πνευματικό στράτευμα τής Εκκλησίας καί κάνει υπακοή
στούς κανονισμούς πού τό συγκροτούν.

Έπειτα μέ τήν νηστεία αναγνωρίζουμε στήν πράξη τό λάθος πού διέπραξαν οι Πρωτόπλαστοι μέ τό νά φάγουν τόν απαγορευμένο καρπό καί έχασαν τήν επικοινωνία τους μέ τόν Θεό, αλλά καί προσανατολιζόμαστε στήν εσχατολογική κατάσταση τών δικαίων, τότε πού θά τρέφονται
μόνον μέ τήν άκτιστη δόξα τού Θεού.

Ακόμη μέ τήν νηστεία απομακρύνουμε τόν νού μας από τήν υποδούλωση στήν ύλη καί τόν στρέφουμε στά πνευματικά καί έτσι ετοιμαζόμαστε προσωπικά γιά νά συμμετάσχουμε στίς εορτές, στίς οποίες παραπέμπει
η όλη προετοιμασία πού γίνεται μέ τήν νηστεία.

Έτσι, η νηστεία πού κάνουν όσοι δέν τούς απαγορεύεται από λόγους υγείας, «κάνει θαύματα», γιατί προσφέρει υγεία στό σώμα καί τήν ψυχή καί κάνει τόν άνθρωπο νά είναι κύριος τού εαυτού του, ελεύθερος από τά πάθη
καί υπάκουο παιδί τού Θεού καί τής Εκκλησίας.

πηγή:
Εκκλησιαστική Παρέμβαση

Ο Ιησούς κι η παιδικότητά Του είν΄όλη μου η περιουσία!

Αντίο μάταιη σύνεση.

Δέν σου οφείλω πιά τίποτε.

Μιά ευτυχής άγνια είναι η επιστήμη μου.

Ο Ιησούς κι η παιδικότητά Του
είν΄όλη μου η περιουσία.

-Ν. Μακρή"Ντοστογιέφσκι και Μπερνανός",
εκδόσεις Τήνος-

Παροιμιῶν τὸ Ἀνάγνωσμα....

Φίλοι μισήσουσι φίλους πτωχούς,
φίλοι δὲ πλουσίων πολλοί.

Ὁ ἀτιμάζων πένητας ἁμαρτάνει,
ὁ ἐλεῶν δὲ πτωχοὺς μακαριστός

-Παροιμιῶν τὸ Ἀνάγνωσμα Κεφ. ΙΔ'-

Στον Ιερό Ναό Αγίου Αγίου Νικολάου του ομωνύμου Δημοτικού Διαμερίσματος Βονίτσης θα ιερουργήσει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας αύριο το πρωί

Έκθεση Αγιογραφίας της εκλεκτής Αγρινιώτισσας Γεωργίας Βουλδή–Καραφέρη

"Βασίλης Παπασαϊκας– Γλυπτική"

Το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αγρινίου «Στέλιος Τσιτσιμελής»

και το Εικαστικό Εργαστήρι του Δήμου Αγρινίου

στα πλαίσια του 1ου Εικαστικού Κύκλου - Αιτωλοακαρνάνες Εικαστικοί,

σας προσκαλούν στηνπαρουσίαση του βιβλίου

"Βασίλης Παπασαϊκας – Γλυπτική"

το Σάββατο 13 Μαρτίου , στις 7.00 μμ,

στη Γλυπτοθήκη Χρήστου Καπράλου.

Πρόκειται περί εκδόσεως ΄΄επιτεμνώσης κατ΄απολογισμόν΄΄,
το όλον έργο του καλλιτέχνη δεδομένου ότι αρχίζει με σχέδια και γλυπτά της παιδικής, προσπουδαστικής και σπουδαστικής ηλικίας του.

Καθώς αναπτύσσεται παρουσιάζει επιλογές των κατά την κρίση του αξιολογότερων έργων του, τα οποία διαιρούνται σε 3 μεγάλες κατηγορίες, τα έργα δηλαδή της προσωπικής δουλειάς του ,τα μνημειακά και τις μακέτες ενώ κατά διαστήματα παρεμβάλλονται κείμενα του ίδιου ,τα μεν αφηγηματικής φύσεως, τα δε απόψεων του πάνω στα νομιζόμενα του ισταμένου εικαστικού γίγνεσθαι ,
καθώς όπως λέει ο ίδιος το έργο και οι απόψεις ενός εικαστικού μας δίνουν ένα πλήρες ολόγραμμα του.

Ο Βασίλης Παπασάικας όντως ο ίδιος Αγρινιώτης (τόπος καταγωγής και κατοικίας Καινούριο Αγρινίου) θεωρεί ευτύχημα το γεγονός ότι η πρώτη παρουσίαση του βιβλίου του γίνεται στην ιδιαίτερη πατρίδα .

Ο Βασίλης Παπασάικας γεννήθηκε στο Καινούριο το 1956 από γονείς αγρότες,το Γιώργο και τη Θεοφανία Παπασάικα . Σπούδασε σχέδιο κοντά στον Βρασίδα Βλαχόπουλο και γλυπτική στην Α.Σ.Κ.Τ Αθηνών από το 1974-1984.


Έχει κάνει 8 ατομικές εκθέσεις και έχει λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές.

Πολλά έργα του βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές και πολλά μνημειακά του έργα κοσμούν δημόσιους χώρους ανά την Ελλάδα.

Η επιμέλεια του βιβλίου ,η εκτύπωση και η βιβλιοδεσία έγινε από τον οίκο ΑΔΑΜ.

Μετά το πέρας της εκδήλωσης θα ακολουθήσει μικρή δεξίωση
χορηγία της εταιρείας ΘΕΣΤΙΑ Ε.Π.Ε.

Δέσποτα φιλάνθρωπε, τῇ αὐτοῦ συμμαχίᾳ, δίδου διελθεῖν ἡμᾶς, τὸ λοιπὸν τῆς Νηστείας, ἐν κατανύξει καὶ τὰ ζωηρά, βλέψαι σου Πάθη, δι' ὧν ἐλυτρώθημεν

Ὁ τῆς ἀληθείας ἐξεταστής,
καὶ τῶν κρυπτῶν γνώστης Κύριος,
τὸν Φαρισαῖον τῇ κενοδοξίᾳ νικώμενον,
καὶ ταῖς ἐξ ἔργων ἀρεταῖς,
δικαιούμενον κατέκρινας,
τόν δὲ Τελώνην κατανύξει προσευχόμενον,
καὶ ὑπ' ἐκείνου κατακριθέντα ἐδικαίωσας,
οὗ καὶ ἡμᾶς,
τῆς μετανοίας ζηλωτάς,
ὁ σταυρωθεὶς ἀνάδειξον,
καὶ τῆς ἀφέσεως ἀξίωσον
ὡς φιλάνθρωπος.

Χαῖρε, χρωτὸς τοῦ ἐμοῦ θεραπεία, χαῖρε, ψυχῆς τῆς ἐμῆς σωτηρία

Ψάλλοντές σου τὸν τόκον, ἀνυμνούμέν σε πάντες,
ὦς ἔμψυχον ναόν, Θεοτόκε,
ἐν τῇ σὴ γὰρ οἰκήσας γαστρί, ὁ συνέχων πάντα τὴ χειρὶ Κύριος,
ἡγίασεν, ἐδόξασεν, ἐδίδαξε βοᾶν σοὶ πάντας.

Χαῖρε, σκηνὴ τοῦ Θεοῦ καὶ Λόγου.
χαῖρε, Ἁγία Ἁγίων μείζων.

Χαῖρε, κιβωτὲ χρυσωθεῖσα τῶ Πνεύματι.
χαῖρε, θησαυρὲ τῆς ζωῆς ἀδαπάνητε.

Χαῖρε, τίμιον διάδημα, βασιλέων εὐσεβῶν.
χαῖρε, καύχημα σεβάσμιον, Ἱερέων εὐλαβῶν.

Χαῖρε τῆς Ἐκκλησίας ὁ ἀσάλευτος πύργος.
χαῖρε, τῆς βασιλείας τὸ ἀπόρθητον τεῖχος.

Χαῖρε, δι' ἦς ἐγείρονται τρόπαια.
χαῖρε, δι' ἦς ἐχθροὶ καταπίπτουσι.

Χαῖρε, χρωτὸς τοῦ ἐμοῦ θεραπεία,
χαῖρε, ψυχῆς τῆς ἐμῆς σωτηρία.

Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

Ὧ πανύμνητε Μῆτερ,

ἡ τεκοῦσα τὸν πάντων Ἁγίων ἁγιώτατον Λόγον
δεξαμένη τὴν νὺν προσφοράν,
ἀπὸ πάσης ῥύσαι συμφορὰς ἅπαντας,
καὶ τῆς μελλούσης λύτρωσαι κολάσεως τοὺς σοὶ βοῶντας,

Ἀλληλούϊα.

Χαίροις Σταυρέ αρχή σωτηρίας...

Ιδού γαρ προτίθεται Σταυρός επι της γής
και πάσαι αι πατριαί των εθνών και γένος ανθρώπων
και ηλικία πάσα τω σημείω του Σταυρού κατασφραγίζεται,
άρχοντές τε και αρχόμενοι, δεσπόται και δούλοι, αδοξοί τε και ένδοξοι,
σοφοί τε και ιδιώται, δυσγενείς τε και ευγενείς.

Βασιλέων όπλον ακαταμάχητον, Εκκλησίας κέρας,
εχθρών καθαιρέτης, πιστών σωτηρία...

Είδες πώς καθώπλισε τον επόμενον αυτώ στρατιώτην,
ο των ουρανών Βασιλεύς;

Ού θυρεόν έδωκεν, ού κράνος, ού τόξον, ού θώρακα, ού κνημίδα,
ούκ άλλο τι των τοιούτων ουδέν,
αλλ΄ ο πάντων τούτων εστιν ισχυρότερον, την ασφάλειαν απο του Σταυρού,
το σύμβολον της κατά των δαιμόνων νίκης.

Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου
"Είς την Γ΄ Κυριακήν της Αγίας Τεσσαρακοστής"

Ιερός Χρυσόστομος:"Λέλειπται γαρ ο εχθρός του θράσους, αφήρηται το πλέον της μάχης, νενίκηται τη του Θεού κρίσει,ελήλαται δια νηστείας"

Εμεσάσαμεν χάριτι Κυρίου ήδη την είς ουρανούς ανάγουσαν κλίμακα.

Αναλώσωμεν και των αμαρτημάτων μή το ήμισυ μόνον, αλλά το όλον.

Πλησίον γεγόναμεν λοιπόν τών επάθλων, επιμείνωμεν τολινυν τοις σκάμμασι.

Λάμπουσι γαρ ήδη των της εγκρατείας σκαμμάτων τα χαρίσματα,
ουρανόθεν πρόκεινται των αγώνων τα βραβεία,
ά βραβεύει ο αγωνοθέτης Χριστός τη νίκη των σκαμματιζόντων.

Ουρανόθεν ημάς νευροί πρός την της νηστείας ευτονίαν,
και ουρανόθεν επαγγέλεται διδόναι χαρίσματα τοις αθληταίς της νηστείας.

Μή τοίνυν ολιγωρήσωμεν προς τους αγώνας,
ίνα καταλάβωμεν των της νηστείας στεφανιτών την πόλιν.

Ουρανόν γαρ περιπολούσιν οι της νηστείας τρόφιμοι.

Ουρανός αγκαλίζεται τους μιμητάς των αγγέλων,
επειδή ουράνιον των νηστευόντων το πολίτευμα.

Νηστεία γαρ τους ανθρώπους απο γής εις ουρανούς μεθίστησιν,
εις την των αγγέλων ανάγει τάξιν,
εύκολον την απο γής εις ουρανούς πορείαν καθίστησι,
και παρ΄αυτόν τον επουράνιον βασιλέα παρίστησι,
των αθανάτων αγαθών την απόλαυσιν χορηγούσα.
Ξένον γαρ, αδελφοί, του παρ΄ημών αγώνος το θαύμα.

Παίδες γαρ μετά ανδρών αλείφονται, γυναίκες ανδράσιν αμιλλώνται,
η ασθενής των θηλειών προς τον αγώνα ανδρίζεται φύσις.

Ελεύθερον τοις θέλουσι το σκάμμα της νηστείας.

Χριστός γαρ άφθονος αγωνοθέτης κάθηται.

Σπεύσωμεν και προς τον μέσον αγώνα της νηστείας.

Μηδείς καταισχύνη τον πνευματικόν τούτον αγώνα.

Μηδείς λειποτακτήση των πνευματικών αγώνων τούτων.

Λέλειπται γαρ ο εχθρός του θράσους, αφήρηται το πλέον της μάχης,
νενίκηται τη του Θεού κρίσει, δεδούλωται ηττηθείς, ελήλαται δια νηστείας, επ΄εδάφους υπόνηπίων γελώμενος έρριπται,
επιτάφιον αισχύνης υπ΄αυτών δεχόμενος όνειδος.

Μηδείς τοίνυν οκλάση, αγαπητοί, περί το μέσον της νηστείας γενόμενος.

Μηδείς ολιγορήση, των μέσων σκαμμάτων,
η γάρ ημετέρα γεναιότης εκείνου κατάπτωσις.

Εί τις αθλεί νωθρώς, εκείνον ρώννυσιν,
ει τις υμών αθενώς αγωνίζεται, εκείνον νευροί.

Στώμεν τοιγαρούν προς τον αγώνα γεναίως,
ίνα ο αντίπαλος πέση μειζόνως.

Βρωμάτων φύγωμεν πόθον.

Καρτερήσωμεν προς ολίγον, ίνα αθανατον λάβωμεν χάριν.

Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου
"Είς την Μέσην Εβδομάδα των Νηστειών"

Λόγος, ἐπί τῇ Κυριακῇ τῆς Σταυροπροσκυνήσεως: ὑπό του Μεγάλου Αρχιδιακόνου π. Μαξίμου

Παναγιώτατε Δέσποτα,
Σεβασμιώτατοι ἅγιοι Ἀρχιερεῖς,
Λαέ τοῦ Θεοῦ,

Ὁ διάβολος καραδοκεῖ καί ἐπιθυμεῖ τήν ἀπομάκρυνσιν τοῦ ἀνθρώπου
ἀπό τήν ἐν Χριστῷ ἐκκλησιαστικήν ζωήν.

Καί αἱ μεθοδεῖαι τοῦ διαβόλου εἶναι πολλαί καί ποικίλλουν.

Προσπαθεῖ εἴτε μέ τά ἐξ ἀριστερῶν ὄπλα εἴτε μέ τά ἐκ δεξιῶν νά παγιδεύσῃ τόν ἄνθρωπον εἰς τήν ἁμαρτίαν καί νά ὁδηγήσῃ αὐτόν εἰς τήν ἀπώλειαν.

Ἡ κινητήριος δύναμις τοῦ διαβόλου εἶναι ὁ ἐγωϊσμός.

Ὁ διάβολος εἶναι ἡ κατ’ ἐξοχήν ἐνσάρκωσις τοῦ ἐγωϊσμοῦ καί τό προπατορικόν ἁμάρτημα εἰς τοῦτο συνίσταται, δηλαδή εἰς τόν ἐγωϊσμόν καί τήν αὐτάρκειαν.

Ὅτι τό δημιούργημα δύναται νά ζήσῃ χωρίς τόν Θεόν, στηριζόμενον εἰς τήν ζωήν του καί εἰς τόν ἑαυτόν του. Ὁ διάβολος εἶναι ὁ πατήρ τοῦ ψεύδους, ἐκεῖνος
ὁ ὁποῖος ἐξηπάτησε τόν ἄνθρωπον καί τόν ἀπεμάκρυνε
ἀπό τήν θείαν ζωήν τοῦ Παραδείσου.

Μέ τήν διάπραξιν τῆς προπατορικῆς ἁμαρτίας ὁ ἄνθρωπος ἐγένετο αὐτοείδωλον λάτρης τοῦ ἑαυτοῦ του καί τῆς ὑπάρξεώς του.

Ὁ ἐγωϊσμός καί ὁ ἐγωκεντρισμός εἰσῆλθεν εἰς τόν κόσμον, ὁ ὁποῖος μετά τήν πτῶσιν δομεῖται εἰς τόν ἐγωϊσμόν καί τόν ἀτομισμόν. Τό κατ’εἰκόνα Θεοῦ ἠμαυρώθη
καί ὁ ἄνθρωπος ἔπαυσε νά εἰκονίζῃ τήν θείαν καί εὐλογημένην ζωήν
τῆς ἀγάπης τόν Τριαδικόν Θεόν.

Καί ἐνεδύθη τούς δερματίνους χιτῶνας -τήν βιολογικήν ζωήν- τήν ἀτομικήν ζωήν.

Καί ἀναποφεύκτως κατέληξεν εἰς τόν θάνατον, διότι ὁ Θεός ἔπλασεν αὐτόν μόνον διά νά ἀγαπᾷ καί νά ἀγαπᾶται ἐντός τοῦ Θεοῦ,
ὁ Ὁποῖος εἶναι ἡ ἀληθής πηγή καί ὑπερτελεία ἔκφρασις τῆς ἀγάπης.

Ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή εἶναι μία πρόσφορος περίοδος διά νά ἀγωνισθῶμεν ἐναντίον τοῦ παλαιοῦ ἀνθρώπου καί νά ἐγκεντρισθῶμεν
εἰς τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ τήν Ἐκκλησίαν.

Ὁ ἐγκεντρισμός οὗτος εἶναι ἄθλησις, ἄσκησις καί αὐτοπαραίτησις ἀπό τόν ἐγωϊσμόν, τήν φιλαυτίαν, τήν αὐτάρκειαν καί τό συμφέρον. Καί ἡ νηστεία καί τά ἔργα τῆς ἀσκήσεως κατά τήν περίοδον ταύτην πρέπει νά κατατείνουν
πρός τήν πρός Κύριον καί τόν πλησίον ἀγάπην.

Εἰς τό μέσον τῆς περιόδου ταύτης προβάλλει ὁ Σταυρός τοῦ Κυρίου τό κατ’ἐξοχήν ἀτιμωτικόν ὄργανον, τό ὁποῖον ὅμως εἶναι ἡ ὡραιότης τῆς Ἐκκλησίας.

Δέν εἶναι ἡ ἱκανοποίησις τῆς θείας δικαιοσύνης, λόγῳ τῆς πτώσεως καί τῆς ἁμαρτίας τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλ’ εἶναι ἡ φανέρωσις τῆς μεταξύ τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ ἀγάπης, ἡ παράδοσις εἰς τό θέλημα τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ Πατρός, τό ὁποῖον θέλημα ἀνιστᾷ τόν Υἱόν Του καί τήν ἀνθρωπίνην φύσιν εἰς τήν αἰωνίαν ζωήν τῆς ἀγάπης τοῦ Πατρός, τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Εἶναι ἡ αὐτοπαραίτησις εἰς τό θέλημα τῆς ἀγάπης τοῦ Πατρός.

Ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία καλεῖ πάντα τά τέκνα αὐτῆς νά ἄρουν τόν Σταυρόν τοῦ Κυρίου, τοῦθ’ ὅπερ σημαίνει ὅτι πρέπει νά εἴμεθα ἄτιμοι καί εὐτελεῖς κατά κόσμον, ἀλλ’ ὅμως ὄμορφοι καί ὡραῖοι κατά Θεόν.

Ἡ ὡραιότης τῆς Ἐκκλησίας πηγάζει ἀπό τόν θεῖον Σταυρόν, ὁ ὁποῖος ὁδηγεῖ εἰς τήν Ἀνάστασιν τῆς αἰωνίου ἀγάπης τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Διά νά γευθῶμεν τήν Ἀνάστασιν τοῦ Κυρίου πρέπει νά προηγηθῇ
ἡ ἄρσις τοῦ Σταυροῦ τοῦ Κυρίου.

Ἄνευ τῆς ἄρσεως τοῦ Σταυροῦ δέν δυνάμεθα νά κοινωνήσωμεν τῆς διά τοῦ Σταυροῦ φανερωθείσης ἀγαπητικῆς αὐτοπαραιτήσεως τοῦ Υἱοῦ πρός τόν Θεόν Πατέρα:
«οὐχ ὡς ἐγώ θέλω, ἀλλ’ὡς σύ».
Διά τοῦ θείου Σταυροῦ καταλύεται πᾶσα ἔννοια τῆς Ἐκκλησίας ὡς θρησκείας, ὡς χῶρος συναισθηματικῶν ἐξάρσεων, ὡς χῶρος ἱκανοποιήσεως τῶν θρησκευτικῶν καί ψυχολογικῶν ἀναγκῶν τοῦ ἀτόμου.

Ὀφείλομεν νά σταυρώσωμεν τόν παλαιόν ἄνθρωπον τόν ἐγωκεντρικόν καί ναρκισσιστικόν χαρακτῆρα μας διά νά δυνάμεθα νά φανερώσωμεν
τήν Ἐκκλησίαν ὡς πλέγμα σχέσεων μετά τοῦ Θεοῦ καί τοῦ πλησίον μας.

Ἡ Ἐκκλησία δέν ἐπαγγέλεται μίαν καλλιτέραν «πνευματικήν» καί ἠθικήν ζωήν, ὡς συνήθως νοεῖται, ἀλλά προσφέρει ἕνα τελείως διαφορετικόν τρόπον ὑπάρξεως. Δέν εἶναι θρησκεία ἡ Ἐκκλησία, οὔτε ὁμολογία μέ δογματικάς ἀρχάς καί ἀξιώματα.

Ἡ θρησκεία εἶναι γεγονός τό ὁποῖον πηγάζει ἀπό τήν ἀτομικήν ἀνάγκην τοῦ ἀνθρώπου. Εἶναι βιολογικόν καί ἐγωκεντρικόν φαινόμενον.

Ἡ Ὀρθοδοξία δέν εἶναι ἁπλῶς μία θρησκεία ἔστω καί ἐξ ἀποκαλύψεως,
ἀλλά ζωή ἐν τῇ κοινωνίᾳ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος - εὐχαριστιακαί κοινότητες-
κοινωνία ἀθανάτων καί ἀνεπαναλήπτων προσώπων.

Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἡ ἀπό κοινοῦ μετοχή εἰς ὁμοτροπίαν ζωῆς, εἰς τήν ζωήν τῆς αἰωνίου ἀγάπης τῆς Ἁγίας Τριάδος. Δέν εἶναι ψυχολογικόν ἀτομικόν γεγονός. Τοῦτο εἶναι ἡ οὐσία τοῦ εὐαγγελικοῦ μηνύματός της πρός τόν κόσμον.

Ἡ ἄρσις τοῦ Σταυροῦ τοῦ Κυρίου ἀπαιτεῖ πρωτίστως τήν νέκρωσιν τῶν θρησκευτικῶν ἀναγκῶν καί ψυχολογικῶν βεβαιοτήτων καί τήν αὐτοπαράδοσιν εἰς τήν ζωοποιόν ἀγάπην τοῦ Θεοῦ.
Ἡ περί Θεοῦ γνῶσις πραγματοῦται διά τῆς ἐν ἀγάπῃ πίστεως πρός Αὐτόν.

Εἰς τήν Ἐκκλησίαν προσερχόμεθα διά νά καταστῶμεν μέτοχοι τῆς κοινωνίας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί νά συγκροτήσωμεν ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ.

Δέν προσερχώ μεθα εἰς τήν Ἐκκλησίαν διά νά ἱκανοποιήσωμεν
τάς θρησκευτικάς μας ἀνάγκας καί νά εὕρωμεν ἀτομικήν-ψυχολογικήν ἀνάπαυσιν.

Πολλάκις ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία κατανοεῖται ὡς θεραπευτήριον ψυχῶν καί ἀναπλήρωσις τῶν πνευματικῶν καί ψυχολογικῶν ἀναγκῶν, δηλαδή τρόπον τινα μία ἐναλλακτική θρησκεία ἀνατολικοῦ τύπου (γκουρού).

Αὐτή ἡ ἐγωκεντρική κατανόησις τῆς Ἐκκλησίας κλείει τόν πιστόν εἰς τό ἄτομόν του, καθ’ἥν μάλιστα στιγμήν ἡ φύσις τῆς Ἐκκλησίας εἶναι κοινωνία καί φανέρωσις τῆς ἀγάπης τοῦ ἐν Τριάδι Θεοῦ ἐν τῷ κόσμῳ.

Τυπικά δείγματα τοιαύτης θρησκευτικῆς ψυχολογικῆς κατανοήσεως τῆς Ἐκκλησίας εἶναι αἱ ἐκφράσεις
«Νοιώθω ὑπέροχα ὅταν προσεύχομαι»,
«Τί κατάνυξιν καί γλυκύτητα αἰσθάνομαι εἰς τήν ψυχήν μου
κατά τήν Λειτουργίαν καί τήν θείαν Λατρείαν».

«Ὁ τάδε ἱεροκήρυξ μέ συνεκίνησε βαθύτατα».
«Τό κήρυγμά του προκαλεῖ ρίγη συγκινήσεως».

Ἡ ἀληθής θεραπεία τῆς Ἐκκλησίας προσφέρεται εἰς τό γεγονός τῆς Θείας Εὐχαριστίας ὅπου καθιστάμεθα πρόσωπα, τοῦθ’ὅπερ σημαίνει ὑπάρχομεν ἐν ἀρρήκτῳ σχέσει πρός τά ἄλλα μέλη τοῦ Σώματος.

Ἡ ἐξομολόγησις εἶναι ἁπλῶς μέσον, τό ὁποῖον ἀποσκοπεῖ εἰς τήν ἔνταξιν τοῦ Ὀρθοδόξου πιστοῦ εἰς τήν θείαν εὐχαριστίαν καί δέν εἶναι τό τέλος.

Ἄλλωστε οἱαδήτις ψυχοθεραπεία ἔστω καί ὀρθόδοξος ἀποσκοπεῖ εἰς τήν θεραπείαν καί πνευματικήν ἀνάπαυσιν τοῦ ἀτόμου καί ἔχει ἐν τέλει ἐγωκεντρικόν χαρακτῆρα, ἐνῷ ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἡ φανέρωσις τῆς ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι κοινωνίας
ἀγαπώντων καί ἀγαπωμένων προσώπων.

Βεβαίως μία τοιαύτη ψυχοθεραπευτική προσέγγισις θά ἦτο δελεαστική διά τούς ἐν τῇ Δύσει διαβιοῦντας χριστιανούς ἀδελφούς μας, διότι εἰς τήν Δύσιν, ὡς γνωστόν,
ἀνθεῖ ἡ ψυχολογία καί ἡ ἐπιστημονική ψυχοθεραπευτική μέθοδος.

Παναγιώτατε Δέσποτα,

Ἄς σταυρώσωμεν, λοιπόν, ἕκαστος τό ἐγώ μας
καί ἄς ἀφεθῶμεν εἰς τήν ἀναστάσιμον κοινωνίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος
διά συντόνου ἀσκήσεως.

Τοῦτο δέον νά εἶναι τό βαθύτερον μήνυμα
τῆς ἑορτῆς τῆς Σταυροπροσκυνήσεως.

Καλήν Ἀνάστασιν!

πηγή:Φώς Φαναρίου

Μόλις κυκλοφόρησε ένας "Θησαυρός"!:Τυπικόν του Οσίου και Θεοφόρου ημών πατρός Σάββα του Ηγιασμένου

Από τον Πρόλογο του βιβλίου

"...Το τυπικόν τούτο πολλάκις εμελέτησα, φωτοτυπήσας δε έθηκα εις χρήσιν λειτουργικήν. Εδεήθην τότε της Θεοτόκου, ιν'αξιώση με ελθείν και αύθις εις τύπον και τούτο διότι από του 1771 και εξής ουδείς ετόλμησέ ποτε ιν'επανεκδόση αυτό.

Ισως διότι εθεωρήθη απηρχαιωμένον, ίσως διότι επεσκιάσθη υπό του τυπικού της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, ίσως διότι απητείτο δαπάνη ου σμικρά, ίσως διότι ημβλύνθη ο ζήλος της περί τας τυπικάς διατάξεις ενασχολήσεως,
ίσως και πάντα ταύτα ομού.

Μελετών το τυπικόν τούτο επέγνων ότι απηχεί παμπαλαιοτάτας διατάξεις και οδηγεί εις λογικήν λατρείαν, εν αντιθέσει προς τα νεώτερα τυπικά άτινα παρουσιάζουσιν ανεπιτρέπτους καινοτομίας, απαραδέκτους συντμήσεις
και μεταβολάς εν πολλοίς χαοτικάς.

Εθεώρησα απαραίτητον τον εκτενή υπομνηματισμόν διότι εις πολλάς μονάς η παράδοσις αύτη διεκόπη. Και ουχ υπάρχει μόνον ψάλτου βηξ εν απορία, αλλά γε και του τυπικάρη, άτε μη ειδότος πολλάκις του τι δει ψάλλεσθαι ή αναγινώσκεσθαι.

Προέβην δε και εις πολλάς διορθώσεις γραμματικάς, ορθογραφικάς
ή εννοιολογικάς, όπου τούτο ην απαραίτητον.

Η παρούσα έκδοσις ουκ έστι κριτική, αλλά λειτουργική.

Αφορά κυρίως εις νέας αδελφότητας (και ευτυχώς εισι πολλαί) στερουμένας πυξίδος τυπικών διατάξεων. Αλλοις εναπόκειται κριτική έκδοσις και τριχασμός της τριχός.

Και μία απαραίτητος διευκρίνισις· πολλοί κατά καιρούς ηρώτων με διατί τόση βραδύτης. Επρεπε, ισχυρίζονται, ίνα προ πολλού εκδοθή υπ' εμού το τυπικόν του Αγίου Σαββα.

Απαντώ.

Απητείτο βραδεία ωρίμανσις. Των αλωπέκων εστίν ίδιον η βιασύνη ίνα μη καταλάβη αυτάς η ηώς. Επρεπεν ίνα παρέλθη πεντηκονταετία ιν' ωριμάση εντός μου ο καλός οίνος των τυπικών διατάξεων. Εδει δε ίνα ο υπομνηματισμός
η απόσταγμα οίνου του καλλίστου.

Τα εξ επιπολής γραφόμενα ζημίαν προκαλούσι και ουχί ωφέλειαν.

Δεξασθε τοίνυν, αγαπητοί Εκκλησιάρχαι και όσοι ερασταί της Ταξεως,
την παρούσαν έκδοσιν μετ' ευμενείας και κρίσεως επιεικούς.

Ισως εις τι ωφεληθήσεσθε.

Παντως ευχήθητε υπέρ του πονήσαντος ευτελούς, πλην ουχί ρακενδύτου,
μοναχού και πρεσβυτέρου.

Εγραφον εν τηΙερά της Παναγίας Τατάρνης Μονήτη εικοστή πέμπτη Ελαφηβολιώνος μηνός του βστ΄ εορτή του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Θεοτόκου,

ο ελάχιστος εν αζύγοις Αρχιμ. Δοσίθεος"


"Τυπικόν του Οσίου και Θεοφόρου ημών
πατρός Σάββα του Ηγιασμένου"

Με την φροντίδα του Αρχ. Δοσιθέου ηγουμένου Ι.Μ. Παναγίας Τατάρνης

Όταν ο πρόλογος είναι τόσο περιεκτικός και ο υπογράφων τόσο σεμνός,
όπως λ.χ. στην περίπτωσή μας ο ηγούμενος της Ιεράς Μονής Τατάρνης αρχιμανδρίτης Δοσίθεος, ο οποίος με το

«Τυπικόν του Οσίου και Θεοφόρου ημών
πατρός Σάββα του Ηγιασμένου»
πραγματοποιεί ένα έργο ζωής, περιττεύουν τα σχόλια, ο δε λόγος περιέρχεται δικαιωματικά στο αποτέλεσμα και μόνον.

Ανώτερο λοιπόν κάθε πρόβλεψης αλλά και προσδοκίας, πλουτίζει την εκκλησιαστική βιβλιογραφία και βιβλιοθήκη με ένα έργο πράγματι ανεκτίμητο, το οποίο πολλοί βέβαια εσκέπτοντο, πολλοί αποφάσιζαν, αλλ’ ουδείς τολμούσε, τόσο διότι δεν διέθετε τα απαραίτητα προσόντα, όσο και διότι δεν ήταν διατεθειμένος ν’ αντιμετωπίσει την απαιτούμενη δαπάνη.

Χρήσιμο και απαραίτητο για τους ιεροψάλτες, τους ιερείς, τις Ιερές Μονές και τους Ιερούς Ναούς, το Τυπικόν του Αγίου Σάββα, είναι βέβαιο ότι θα αποσπάσει τα ευμενέστερα σχόλια και τους επαίνους, τόσο της Εκκλησιαστικής Αρχής
όσο και των άλλων λειτουργών,

γεγονός που τιμά τον επιμεληθέντα καλλιτεχνικά την έκδοση δόκιμο μοναχό αναγνώστη Σταύρο,

αλλά και εμάς εφ’ όσον συμβάλαμε στην εκδοτική παραγωγή του.

Κεντρική Διάθεση:
Νεκτάριος Παναγόπουλος, Χαβρίου 3 Αθήνα τηλ.:210 3224819
και απο τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΠΤΑΛΟΦΟΣ ΑΒΕΕ
της εκλεκτής κ.Ορφανίδου Σοφίας
στον τηλεφωνικό αριθμό:210 9214820

Θα το βρείτε σε όλα τα θρησκευτικά βιβλιοπωλεία

... και στο βιβλιοπωλείο "Φώς Χριστού"
του αγαπητού συνεργάτου μας κ.Νεκταρίου Ζαρκανίτη,
όδό Καζατζή 2, στην πόλη του Αγρινίου.

Δύο Ακολουθίες των Χαιρετισμών(στις 7:00 και στις 9:00 το βράδυ) θα τελεσθούν και σήμερα στον Ιερό Ναό Ζωοδόχου Πηγής Αγρινίου

Ο "Βυζαντινός Χορός Αγρινίου" με χοράρχη τον κ. Χρήστο Βουλδή θα παρουσιάσει ύμνους από την περίοδο του Τριωδίου αύριο στις 6μ.μ στον Ι.Ν Αγ.Αντωνίου

Αύριο στις 6.30 το απόγευμα
στον Ιερό Ναό Αγίου Αντωνίου Αγρινίου

ο"Βυζαντινός Χορός Αγρινίου"

με χοράρχη τον κ. Χρήστο Βουλδή
Πρωτοψάλτη του Ιερού Ναού Αγίου Θωμά Αγρινίου

θα παρουσιάσει ύμνους από την περίοδο του Τριωδίου.

Η εκδήλωση θα περιλαμβάνει και επίκαιρη ομιλία:
από τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη π. Παύλο Ντανά
Ιεροκήρυκα της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας.

Το πρόγραμμα θα παρουσιάσει:
ο κ.Λεωνίδας Γαρουφαλής
Θεολόγος - Πρωτοψάλτης

Τὴ ὑπερμάχω στρατηγῶ τὰ νικητήρια, ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν, εὐχαριστήρια, ἀναγράφω σοὶ ἡ Πόλις σου, Θεοτόκε...

Το αργοσὐντομο "Τη Υπερμάχω",
σε μελοποίηση Κωνσταντίνου Ψάχου,
σε γραφή Δημ. Ρουμελιώτη,
όπως ψάλλεται στη Μητρόπολη Αθηνών.

απο το πολύ καλό Ιστολόγιο:
peristeris.blogspot.com

Ξεκινούν από αύριο,οι εκδηλώσεις για την 184η Επέτειο της Εξόδου της Φρουράς των Ελεύθερων Πολιορκημένων

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΟΡΤΑΣΜΟ ΤΗΣ 184ης ΕΠΕΤΕΙΟΥ ΤΗΣ ΕΞΟΔΟΥ
ΤΗΣ ΦΡΟΥΡΑΣ ΤΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΩΝ

13 Μαρτίου έως 28 Μαρτίου 2010

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 ΜΑΡΤΙΟΥ 2010 – ΙΕΡΑ ΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ

19:00: Εγκαίνια της Έκθεσης «Αλάτι ο λευκός θησαυρός»
στο Κέντρο Λόγου &Τέχνης «Διέξοδος»

Την έκθεση θα προλογίσει ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αιγαίου και διευθυντής του περιοδικού «Natiοnal Geographic» κύριος, Νίκος Μάργαρης.

Η έκθεση θα λειτουργήσει έως την Κυριακή 16 Μαΐου 10.30 το πρωί έως τη 1 το μεσημέρι και από 7 το απόγευμα έως 9.30 το βράδυ, με ελεύθερη είσοδο.

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 ΜΑΡΤΙΟΥ 2010 – ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ ΑΤΤΙΚΗΣ

19:00: Προβολή ντοκιμαντέρ «Μεσολόγγι Ιερά Πόλις» της ΕΡΤ World, παραγωγής 2009, αφιερωμένο στην Έξοδο του Μεσολογγίου.

• Τιμητική διάκριση στη Διεύθυνση του Δορυφορικού Προγράμματος της Κρατικής Τηλεόρασης για τη συμβολή της στην προβολή της Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου στους Έλληνες της Διασποράς.

Στην αίθουσα εκδηλώσεων Νέου Δημαρχείου Περιστερίου.

Οργάνωση: Ένωση Αιτωλ/νων Περιστερίου «Η Έξοδος»

ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΜΑΡΤΙΟΥ 2010 – ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ – ΑΘΗΝΑ

09:45-10:00: Προσέλευση επισήμων και καλεσμένων στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Περιστερίου
10:00 -10:20: Επιμνημόσυνος Δέηση
10:20-10:30: Εκφώνηση Πανηγυρικού
10:30-10:45: Παρέλαση Σχολείων, Συλλόγων με παραδοσιακές ενδυμασίες
10:45-11:00: Χαιρετισμός Δημάρχου Περιστερίου κυρίου Ανδρέα Παχατουρίδη
11:00-11:10: Χαιρετισμός εκπροσώπου Πρωθυπουργού και Κυβέρνησης
11:10-11:15: Χαιρετισμός Εκπροσώπου του Δήμου Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου.
11:15-11:20: Χαιρετισμός Προέδρου της «Ένωσης Αιτωλοακαρνάνων Περιστερίου», Χρήστου Χούτα
11:20-11:40: Κατάθεση στεφάνων
11:40: Προσκλητήριο πεσόντων - Ενός λεπτού σιγή, Εθνικός Ύμνος - Πέρας εκδήλωσης
12:00: Παράθεση Δεξίωσης στην αίθουσα του Μητροπολιτικού Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Περιστερίου (Πλατεία Δημαρχείου)
Οργάνωση: Ένωση Αιτωλ/νων Περιστερίου «Η Έξοδος»

ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΜΑΡΤΙΟΥ 2010 –ΙΕΡΑ ΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ

11:00: Εκδήλωση μνήμης αφιερωμένη στον αξέχαστο πολιτικό και λογοτέχνη, Λουκή Ακρίτα στο Τρικούπειο Πολιτιστικό Κέντρο.

Για τη ζωή και το έργο του αείμνηστου Λουκή Ακρίτα θα μιλήσουν οι καθηγητές του Πανεπιστημίου Αθηνών:
κύριοι Ανδρέας Βοσκός και Κώστας Κασίνης,
ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Κύπρου,
τ. πρέσβης, κύριος Γιώργος Γεωργής
και η μορφωτική ακόλουθος της Πρεσβείας της Κύπρου,
κυρία Ελένη Αντωνιάδου.

Των ομιλιών θα προηγηθούν σύντομες ομιλίες:

από τον Πρέσβη της Κύπρου,κύριος Ιωσήφ Ιωσήφ ,
το δήμαρχο Μόρφου, κύριο Χαράλαμπο Πίττα

και το δήμαρχο Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου,
κύριο Γιάννη Αναγνωστόπουλο.

Η εκδήλωση μνήμης θα ολοκληρωθεί με ομιλία της κόρης, του αξέχαστου λογοτέχνη και πολιτικού, κυρίας Έλενας Ακρίτα.

12:30: Αποκαλυπτήρια της προτομής του αείμνηστου Λουκή Ακρίτα στην ομώνυμη πλατεία (έναντι 2ου Δημοτικού Σχολείου)

Το αναλυτικό πρόγραμμα των εκδηλώσεων (ΕΔΩ)

Τὴν σταυροφόρον σε, Ἑβδομάδα τιμῶμεν, ὡς προσκυνήσιμον· ἐν σοὶ γὰρ τὸ Ξύλον τὸ ἄχραντον, προσκυνοῦντες

Ἁγιασμοῦ παρεκτικήν,
χάριν δωρούμενος ἡμῖν, ἅγιε Σταυρέ,
Ἀποστόλων, στήριγμα καὶ καύχημα,
πρόκεισαι εἰς προσκύνησιν,
σήμερον πάσῃ τῇ Οἰκουμένῃ,
τὸν τῆς νηστείας καιρόν,
ἐξευμαρίζων ἡμῖν.

Πρὸς ζῆλον ἔλθωμεν πιστοί, κατορθοῦντες τὸ πρᾷον, ταπεινώσει συζῶντες, ἐκ καρδίας στεναγμῷ, κλαυθμῷ τε καὶ προσευχῇ, ὅπως σχῶμεν ἐκ Θεοῦ συγχώρησιν

Ζηλώσωμεν οἱ πιστοί, τοῦ Τελώνου τὴν μετάνοιαν,
καὶ μὴ Φαρισαϊκῶς ἐγκαυχησώμεθα,
ἀλλ' ἐκ βάθους καρδίας, στεναγμὸν προσοίσωμεν,
τῷ εὐεργέτῃ τῶν ὅλων Θεῷ·
αὐτὸς γὰρ ἐνετείλατο,
λέγων, ὅτι, πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτόν, ταπεινωθήσεται.
Ὁ δὲ ταπεινῶν ἑαυτόν,ὑψωθήσεται.
Διὸ ὁμοφρόνως βοήσωμεν αὐτῷ·
ὁ Θεός, ἱλάσθητι ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς,
καὶ σῶσον ἡμᾶς.

Τί σοι προσάξωμεν Χριστὲ; ὅτι τὸν τίμιον Σταυρὸν δέδωκας ἡμῖν προσκυνῆσαι ἐν ᾧ τὸ πανάγιον κατεκενώθη Αἷμά σου

Με τό Σταυρό, πού όλοι τον τρέμουνε,
θα σε κτυπήσω.

Σταυρό κατάσαρκα φορώ,
Σταυρό και στις πορείες.

Σταυρός μές στην καρδιά.
Σταυρός δική μου δόξα.

Αγίου Γρηγορίου Θεολόγου
"Ποιήματα"

Την πάνσεπτον και οσίαν Θεοδώραν την Βασίλισσαν, δεύτε οι Αρταίοι πάντες πιστώς συνελθόντες ύμνοις τιμήσωμεν

Τών βασιλίδων το κλέος,
ασκητριών το αγλάισμα,
της Ακαρνανίας το εύχος
και ιαμάτων ρείθρον ακένωτον.
Των λυπουμένων και πτωχών την προστάτην,
της ακτίνος δίκην
την Αιτωλίαν πάσαν καταφωτίζουσαν.
Επώνυμον την όντως δωρεών των του Θεού,
την πάνσεπτον και οσίαν Θεοδώραν
την Βασίλισσαν,
δεύτε οι Αρταίοι πάντες πιστώς
συνελθόντες ύμνοις τιμήσωμεν.
Αυτή γαρ αενάως
υπέρ ημών ού παύει πρεσβέουσα.

Ἡ θεολόγος, καὶ τερπνὴ καὶ μελίρρυτος γλῶσσά σου, τοὺς τοῦ λόγου ποταμούς, ἀναπηγάζει θεόληπτε, τὰ θεῖα διδάγματα, πᾶσι προχέουσα Πάτερ Σωφρόνιε

Έσπευδε τηρείν και κεραίαν του νόμου,
O Σωφρόνιος ου παρ’ ουρανοίς κέρας.
Eνδεκάτη σαόφρων έδυ Σωφρόνιος παρά τύμβον.

Oύτος ο Άγιος εγεννήθη εν τη επαρχία μεν της Δαμασκού της κοινώς καλουμένης Σιάμ, εν τη τοποθεσία δε Φοινίκης της καλουμένης Λιβανοστεφάνου, από γονείς ευσεβείς και σώφρονας, πατέρα μεν Πλινθάν, μητέρα δε Mυρούν, εν έτειχ[600].

Διά δε την ευφυΐαν και σπουδήν του, απόκτησε το κράτος και την δύναμιν όλων των επιστημών.

Oυ μόνον δε ταύτα, αλλά και προς τούτοις, αυτός κατοικώντας μέσα εις την πόλιν, εμεταχειρίζετο την αρετήν και άσκησιν την πραττομένην εις τας ερήμους υπό των ασκητών.

Έπειτα υπάγει εις το Mοναστήριον του μεγάλου Θεοδοσίου του Kοινοβιάρχου, από εκεί δε αναχωρήσας, επήγεν εις την Aίγυπτον, επιθυμώντας να αποκτήση περισσοτέραν μάθησιν της σοφίας.

Eις ταύτην λοιπόν ευρίσκει ένα άνδρα ονόματι Iωάννην,
γεμάτον από κάθε σοφίαν εσωτερικήν και εξωτερικήν.

Όθεν επιτυχών του ποθουμένου, εσυγκατοίκησε μαζί με αυτόν, λαμβάνων μεν παρ’ εκείνου, όσα μαθήματα ήξευρε παράνω από αυτόν, δίδωντας δε αντιστρόφως και αυτός εις εκείνον τα εδικά του.

Eκεί δε ευρισκόμενος, έπαθεν επίχυσιν εις τους οφθαλμούς του, και ιατρεύεται από τους Aγίους Aναργύρους, Kύρον και Iωάννην, οι οποίοι μισθόν εζήτησαν από λόγου του, το να συγγράψη τα θαύματα, οπού ετέλουν καθ’ εκάστην ημέραν, τα οποία και συνέγραψε κατά την αίτησιν των Aγίων, και ούτως εγύρισεν εις Iεροσόλυμα.
Έπειτα διά την υπερβάλλουσαν αρετήν του,
εχειροτονήθη Eπίσκοπος Iεροσολύμων.

Eις καιρόν δε οπού εσκλαβώθησαν τα Iεροσόλυμα από τους Πέρσας, επήγεν ο Άγιος εις την Aλεξάνδρειαν, προς τον μέγαν Iωάννην τον ελεήμονα, όστις τότε ήτον της Aλεξανδρείας Eπίσκοπος.

Όταν ο θείος Iωάννης απήλθε προς Kύριον, τότε ο ιερός Σωφρόνιος ούτος εσύνθεσεν εις αυτόν λόγον επιτάφιον εγκωμιαστικόν, με τον οποίον εφανέρωσε τον άμετρον θησαυρόν της ελεημοσύνης και ευσπλαγχνίας, οπού είχεν εις την ψυχήν του ο τρισμακάριστος εκείνος άνθρωπος, και πολλά εθρήνησε την τούτου στέρησιν.

Aφ’ ου δε ύστερον εγύρισεν πάλιν εις τα Iεροσόλυμα, τίς δύναται να διηγηθή, με πόσην φροντίδα, και με ποίους κόπους εποίμαινε την δοθείσαν αυτώ ποίμνην;

Διότι δεν είχε μόνον πάλην νοητήν κατά των δαιμόνων, αλλά είχε και λογικόν πόλεμον κατά των αιρετικών Mονοθελητών, τους οποίους, ποτέ μεν, ανέτρεπε με τας θείας Γραφάς και με τας παραδόσεις τας αποστολικάς τε και πατρικάς, ποτέ δε,
τους ενίκα και με τας εδικάς του διδασκαλίας.
Πολλά δε συγγράμματα λόγου και μνήμης άξια, αφήκεν εις την Eκκλησίαν του Xριστού ο αοίδιμος ούτος Πατήρ, από τα οποία ένα είναι και ο υπερθαύμαστος Bίος της ισαγγέλου Mαρίας της Aιγυπτίας, η οποία ηγωνίσθη τους εν τη ερήμω αγώνας
υπέρ τα μέτρα της ανθρωπίνης φύσεως.

Mε τοιούτον λοιπόν τρόπον καλώς και θεοφιλώς πολιτευσάμενος ο μακάριος, και άλλους διδάξας, και στόμα Θεού χρηματίσας κατά τον Iερεμίαν, και εις τρεις χρόνους ποιμάνας το ποίμνιον του Xριστού,
εν ειρήνη προς Kύριον εξεδήμησεν.

πηγή:
Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού.
Τόμος Β´. Εκδόσεις Δόμος, 2005

ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΟ ΧΡΕΟΣ! 10 Χρόνια από την οσιακή κοίμηση του Αρχ. π. Σωφρονίου Βαζούρα: Γράφει ο π. Παναγιώτης Θωμάς

Στα φοιτητικά μου χρόνια ο Άγιος Θεός μου επεφύλαξε μια μεγάλη ευλογία.
Να γνωρίσω από κοντά τον σεβάσμιο γέροντα και καθηγούμενο της Ιεράς Μονής Εισοδίων της Θεοτόκου Μυρτιάς Τριχωνίδος
π. Σωφρόνιο Βαζούρα.

Ο π. Σωφρόνιος ήταν άνθρωπος της πραότητος, της αοργισίας και της προσευχής.
Ήταν όντως άνθρωπος του Θεού. Βαθιά ασκητικός με ψυχή μικρού παιδιού.

Όλοι όσοι τον γνωρίσαμε θα ενθυμούμεθα
την ολοκάθαρη και αφοπλιστική ματιά του αλλά και το αγνό γέλιο του.

Ο κατά κόσμον Σπυρίδων Βαζούρας γεννήθηκε στις 5 Ιανουαρίου του 1919 στον Αγ. Θεόδωρο της ορεινής Τριχωνίδος.

Από μικρό παιδί αγάπησε την μελέτη της Αγίας Γραφής.

Μοναχός έγινε στην Ι. Μ. Αγγελοκάστρου και έλαβε το όνομα Σωφρόνιος.

Διάκονος και πρεσβύτερος χειροτονήθηκε το 1952 από τον μακαριστό μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας κυρό Ιερόθεο.

Ενώ το 1974 και με ευλογίες του μακαριστού μητροπολίτου κυρού Θεοκλήτου εγκατασταθεί ηγούμενος της Ι. Μ Μυρτιάς την οποία αναστήλωσε εκ βάθρων.

Στις 4 Ιανουαρίου του 2000 έφυγε ξαφνικά για τους ουρανούς. Μας άφησε ενώ βρισκόταν καθισμένος στην πολυθρόνα του διαβάζοντας την Αγία Γραφή.
Φέτος έκλεισαν 10 χρόνια από την εις Κύριον εκδημίαν του.

Όπως προανέφερα είχα την ευλογία να τον γνωρίσω.
Αναπολώ τώρα το πατρικό του δι' εμέ ενδιαφέρον, την αγάπη,
και την εκτίμησή του.

Όντως με τίμησε με την αγάπη του.

Πατέρα Σωφρόνιε , σεβαστέ και αξέχαστε γέροντα μη μας ξεχνάς.

Δέξου σε παρακαλώ και από τον μικρό σου φίλο ,
τον μικρό σου Παναγιώτη και τώρα π. Παναγιώτη ένα μεγάλο ευχαριστώ,
υπέρ των αφανών και φανερών ευεργεσιών σου.

Πρέσβευε υπέρ πάντων ημών και υπέρ του αγαπητού μας φίλου
και πνευματικού σου υιού π. Αυγουστίνου Ανδριτσόπουλου,
ο οποίος έως τέλους σε υπηρετήτησε πιστά.

Αιωνία σου η μνήμη

Με σεβασμό
π. Παναγιώτης Θωμάς Πρεσβύτερος
Πάτρα

πηγή:Αναστάσιος

Για αυτά τα χέρια...

«Η πλουτοκρατία ητο, είναι και θα είναι ο μόνιμος άρχων του κόσμου, ο διαρκής αντίχριστος»

Αλ. Παπαδιαμάντης, Οι Χαλασοχώρηδες

Αυτές τις μέρες στα μέρη που ζω οι άνθρωποι του τόπου διατηρούν μια παλαιά συνήθεια -καλή κακή θεολογικά δεν θα την κρίνουμε αυτή την στιγμή- να κάνουν ευχέλαια στα σπίτια τους.
Καλούν λοιπόν το παπά, μαζεύεται όλοι η οικογένεια και μέσα σε ένα όμορφο κλίμα πίστης ελπίδας και οικογενειακής αλληλοβοήθειας γίνεται το μυστήριο.

Δεν είναι όμως αυτό καθ αυτό το γεγονός στο οποίο θα ήθελα να μείνω.

Εκείνο που πραγματικά κάθε φορά με συγκλονίζει είναι η εκείνη η στιγμή στο τέλος του μυστηρίου όπου καλούμαι σύμφωνα με την ιεροτελεστική τάξη να αλείψω διάφορα σημεία τους σώματος των ανθρώπων με το λάδι.

Συγκλονίζομαι. Νιώθω δέος όταν φτάνω στο σημείο των χεριών και βλέπω χέρια βαθιά χαρακωμένα από την δουλειά. Γεμάτα ρόζους από τα χιλιάδες μεροκάματα. Αδύναμα, πολλές φορές να ανοίξουν ή να κινηθούν ευλύγιστα από τον μόχθο, την κούραση, την πάλη και τον αγώνα για ένα κομμάτι ψωμί.
Για την ευημερία της οικογένειας τους, του τόπου τους, της γης τους.

Σε αυτά τα χέρια που δεν γνωρίζουν άνδρα ή γυναίκα, κρύβεται μια ολόκληρη ζωή στερήσεων, πόνου, αγωνίας, που μόνο όποιος έχει ζήσει με αγρότες και έχει βιώσει την ζωή τους μπορεί να το καταλάβει.
Να νιώσεις τις λέξεις που συλλαβίζω τούτη την στιγμή.

Για αυτούς του ανθρώπους, που είναι το μεγαλύτερο μέρος της ενορίας μου, την εκκλησιαστικής κοινότητας μου, αλλά και των προγόνων μου, θα κάνω ότι μπορώ,
το λίγο που μπορώ, για να είμαι αλληλέγγυος στα αντικοινωνικά, αντεργατικά, εξαθλιωτικά για τους αδύνατους οικονομικά και εργασιακά ανθρώπους.

Αυτά τα χέρια δεν μπορώ, και δεν μπορούμε να τα προδώσουμε.
Γιατί δεν είναι μόνα τους. Είναι χιλιάδες τέτοια χέρια που έχουν την ίδια όψη με εκείνα των οικοδόμων, των ναυτεργατών, των λογής λογής εργατών και εργατριών στα σύγχρονα δουλεμπόρια της μαύρης εργασίας ή της διαρκώς φθίνουσας οικονομικά και κοινωνικά εργατικής και ευρύτερα μεσαίας κοινωνικής τάξης.

Την οικονομική κρίση δεν την διαμόρφωσε ο λαός ώστε να την πληρώσεις αυτός με περικοπές ιστορικών κεκτημένων και δικαιωμάτων του, που υπήρξαν αποτέλεσμα κοινωνικών αγώνων και κατακτήσεων ποτισμένα με αίμα.

Δεν θα πληρώσουμε εμείς την κρίση του καπιταλιστικού συστήματος, του άκρατου απάνθρωπου οικονομικού φιλελευθερισμού της παγκοσμοποιούμενης ελεύθερης αγοράς των αριθμών και όχι των ανθρώπων και της φύσης.

Δεν θα πληρώσουμε εμείς την κατάρρευση της τοκογλυφικής πυραμίδας του χρηματοπιστωτικού συστήματος των τραπεζών.

Δεν θα πληρώσουμε εμείς για να σώσουμε μια πατρίδα που ποτέ δεν υπήρξα πραγματικά ελεύθερη αφού οι πολιτικάντηδες της μαζί με την άρχουσα πλουτοκρατία φρόντιζαν πάντα να την έχουνε παραδομένη στα ξένα συμφέροντα με το αζημίωτο.

Δεν θα πληρώσουμε εμείς για μια Πατρίδα που οι πολιτικοί την έχουν πουλήσει σε μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες (βλέπε Λιμάνι Πειραιά).

Δεν θα πληρώσουμε εμείς για να βγούμε από την κρίση ώστε και πάλι να ανοίξει ο δρόμος για Siemens, Βατοπαίδια, ομόλογα, χρηματιστήρια κ.ο.κ.

Όχι !!! με σθένος ρωμαλεότητα θα αγωνιστούμε ο καθένας μέσα από το δικό του μετερίζι, και την κοινωνική άποψη του, να εμποδίσουμε την αφαίμαξη των λαϊκών και εργατικών κεκτημένων. Μέσα από τους αγώνες μας να αποδώσουμε ουσιαστικό φόρο τιμής σε όλους εκείνους που έδωσαν την ζωή τους για ένα καλύτερο κόσμο, για μια δικαιότερη κοινωνία, για ένα μέλλον που θα ανήκει στους πολλούς και όχι στους λίγους. Για αυτά τα χέρια με τους ρόζους, τις παλάμες με τις χαρακιές, τα πρόσωπα με το βλέμμα του μόχθου και του αγώνα, αγωνιζόμαστε και εμείς.

π. Λίβυος

"Οδοιπόροι του Θεού":των αγαπητών συμπολιτών μας Κωνσταντίνου Αν. Καντάνη & Σταυρούλας Κάτσου-Καντάνη

Πρόκειται για μια σειρά αφηγηματικών ιστοριών
(πολλές από τις οποίες έχουν δημοσιευτεί στο περιοδικό:"Εφημέριος"
της Εκκλησίας της Ελλάδος
και στο περιοδικό
"Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός" της Ιεράς Μητροπόλεώς μας)

με κεντρικά πρόσωπα απλούς «οδοιπορούντες» κληρικούς που με τη μαρτυρία τους
φώτισαν και φωτίζουν το δρόμο προς την Εκκλησία.

Μια συλλογή από αυθεντικά στιγμιότυπα ανθρώπων του Θεού που ενσαρκώνουν τον ευαγγελικό λόγο σε δρόμους ποιμαντικής διακονίας.

Ένα βιβλίο που με τρόπο αβίαστο και ανεπιτήδευτο, μιλά για την αποστολή και την προσφορά των ιερέων στη ζωή μας.
Ταυτόχρονα μιλά στην καρδιά κάθε πιστού,
που στο διάβα της ζωής του
γνώρισε μορφές απλών και γνήσιων ποιμένων που γίνονται γέφυρες ενώσεως του ανθρώπου με το Θεό.

Το βιβλίο προλογίζει ο ομότιμος καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Αλέξανδρος Σταυρόπουλος.

"…μια πολύ σημαντική παρουσίαση ιστοριών, που πιστοποιεί ότι στις μορφές αυτές των αγραυλούντων ποιμένων ο Θεός δεν εγκαταλείπει ποτέ τους ανθρώπους και στέλνει, ακόμα και κάτω από αντίξοες συνθήκες, εκείνους που θα μαςβηματίσουν έξω από τη μεγάλη νύχτα’’

Αλέξανδρος Μ. Σταυρόπουλος
Ομ. Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών

Τα θερμά μας συγχαρητήρια
Σταυρούλα και Κώστα
για το βίβλίο σας αυτό!

κυκλοφορεί από τις εκδόσεις "Έν πλώ"

και μπορείτε να το βρείτε
στο βιβλιοπωλείο "Φώς Χριστού"
οδό Καζαντζή 2 στην πόλη του Αγρινίου.

Καθημερινά στις 5.30 το απόγευμα, στούς περισσοτέρους Ιερούς Ναούς τής Ιεράς μας Μητροπόλεως τελείται η ακολουθία του Μεγάλου Αποδείπνου

Ἡ ἀήττητος, καὶ ἀκατάλυτος,
καὶ θεία δύναμις
τοῦ τιμίου καὶ ζωοποιοῦ Σταυροῦ,
μὴ ἐγκαταλίπῃς ἡμᾶς τοὺς ἁμαρτωλούς.

Η 3η για την παρούσα εβδομάδα, Λειτουργία των Προηγιασμένων Τιμίων Δώρων θα τελεσθεί αύριο το πρωί στους περισσοτέρους Ι.Ν. της Ιεράς Μητροπόλεώς μας

Κατευθυνθήτω ἡ προσευχή μου,
ὡς θυμίαμα ἐνώπιόν σου,
ἔπαρσις τῶν χειρῶν μου,
θυσία ἑσπερινή.

Ὁρᾶται προκείμενος, ἁγιασμὸν παρεχόμενος, Σταυρὸς ὁ σωτήριος, τούτῳ προσέλθωμεν, καθαγνίσαντες, καὶ σῶμα καὶ καρδίαν, καὶ ἀπαρυσώμεθα, χάριν σωτήριον

Χαίροις, Σταυρέ, αρχή σωτηρίας, και οχύρωμα βασιλείας.

Χαίροις, Σταυρέ, προβλήτωρ Αποστόλων,
και κήρυγμα προφητών.

Χαίροις, Σταυρέ,καύχημα μαρτύρων
και κήρυγμα οσίων.

Χαίροις, Σταυρέ,γαλήνη των χειμαζομένων,
και ανάρρυσις των αιχμαλωτιζομένων.

Χαίροις, Σταυρέ, ιερέων στολιστά,
και πρεσβυτέρων σεμνότης.

Χαίροις, Σταυρέ,διακόνων αγλάισμα,
και αναγνωστών φαιδρότης.

Χαίροις, Σταυρέ μοναζόντων καύχημα,
και πενθούντων παράκλησις.

Χαίροις, Σταυρέ,φύλαξ Εκκλησιών,
και πόλεων ευνομία.

Χαίροις, Σταυρέ, ορφανών πάτερ,
και χηρών προστάτα.

Χαίροις, Σταυρέ, πολεμουμένων σωτηρία,
και πλανωμένων οδηγός.

Χαίροις, Σταυρέ,αδικουμένων υπέρμαχος,
και αδικούντων αντίδηκος.

Χαίροις, Σταυρέ,ασθενούντων δύναμις,
και αδυνάτων βακτηρία.

Χαίροις, Σταυρέ, παρθενευόντων στέφανος,
και χηρευόντων σωφροσύνη.

Χαίροις, Σταυρέ,των ψυχών αγιασμός,
και των δαιμόνων κατακάρδιος ήλος.

Χαίροις, Σταυρέ, νόσων καθαίρεσις,
και οδοιπορούντων ανάπαυσις.

Χαίροις, Σταυρέ, οδυνωμένων ανάκτησις,
και ευθυπορούντων έρεισμα.

Χαίροις, Σταυρέ, ελεημοσύνης αίτιος,
και ασπλαχνίας τιμωρία.

Χαίροις, Σταυρέ, πάντων βοήθεια κραταιά,
και βεβαιούσης ελπίδος ασφάλεια.

Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου
"Είς την προσκύνησιν του Τιμίου Ξύλου"

Ιερός Χρυσόστομος:"..Εάν νηστεύης, αγαπητέ, πένητα μη περίδης, γυμνόν περίβαλε, βλέπε της χήρας τα δάκρυα, βλέπε ορφανούς στενάζοντας"

Ο έχων προσευχήν και νηστείαν και ελεημοσύνην,
τότε εστί καταπλούσιος εν Χριστώ, και ευσεβείας εργάτης.

Τί γαρ όφελος, αδελφοί, νηστεύειν τω σώματι, και φονεύειν τοις έργοις;

Τί το όφελος βρώματος απέχεσθαι, και πορνεία μιαίνεσθαι;

Κρέας ούκ εσθίεις, αλλά κατατρώγεις τας σάρκας του αδελφού σου.

Ποίον κέρδος οίνω μη ευφραίνεσθαι, και μεθύσκεσθαι χρήμασι;

Τί το όφελος άρτον μή εσθίειν, και μεθύειν θυμώ;

Ποίον κέρδος νηστεία τήκεσθαι, και λοιδορείν τον πλησίον;

Τίς η ωφέλεια εγκρατεύεσθαι βρωμάτων, και αρπάζειν τα αλλότρια;

Τίς η ανάγκη το σώμα ξηραίνειν, και πεινώντα μή τρέφειν;

Τίς η ωφέλεια το σώμα ξηραίνειν, και πεινώντα μή τρέφειν;

Τίς η ωφέλεια το σώμα συντρίβειν, και χήρας μή ελεείν και ορφανούς;

Εάν βούλη νησταεύειν, μίσησον φιλαργυρίαν.
Το μέγα κακόν εστίν η φιλαργυρία.

Νηστεύεις; φύγε μοιχείαν, φύγε πορνείαν, φύγε καταλαλιάν,

ψεύδος, λοιδορίαν, έχθραν, βλασφημίαν, και πάσαν περιέργιαν.

Νηστεύεις; φύγε πλεονεξίαν, αρπαγήν, έριν, και τον ψυχώλεθρον φθόνον.

Νηστεύεις; φύγε γαστριμαργίαν, την γεννήτριαν πάσης κακίας,
την χωρίζουσαν ημάς και απ΄αυτού του Θεού,
και κατάγουσαν ημάς έως αβύσσων της απωλείας.

Εάν νηστεύεις δια τον Θεόν, φύγε πάν πράγμα ο μισεί ο Θεός,
και δέχεταί σου την μετάνοιαν, ώς ελεήμων και φιλάνθρωπος.

Δράμωμεν, αδελφοί, πρός την μετάνοιαν, δράμωμεν.

Εδόθη ημίν καιρός εξομολογήσεως και πένθους και στεναγμών,
ουχί δε αμελείας και ραθυμίας.

Μετάνοια γάρ εστι πρόξενος βασιλείας ουρανού,
και είσοδος παραδείσου, και τρυφής αιωνίου απόλαυσις.

Εάν νηστεύης, αγαπητέ, πένητα μη περίδης, γυμνόν περίβαλε,
βλέπε της χήρας τα δάκρυα, βλέπε ορφανούς στενάζοντας.

Εάν έχης, ελέησον. Ει δε ουκ έχεις, κάν μη αρπάζης τα αλλότρια.

Νηστεύεις;
"παύσον την γλώσσάν σου απο κακού, και χείλη σου του μή λαλήσαι δόλον",
αρκεί σοι πρός σωτηρίαν.

Εάν νηστεύης, βλέπε μή δανείσης το αργύριόν σου επί τόκω.

Νηστεύεις; ελέησον όν ηδίκησας, μη φθονήσης ποτέ αδελφόν,
μήτε πάλιν μισήσης τινά ποτε.

Νηστεύεις; μή κενοδοξήσης.

Νηστεύεις; φύγε πορνείαν, την χωρίζουσαν ημάς απο του Θεού
και απο των αγίων, την πρόξενον του αιωνίου και ασβέστου πυρός.

Νηστεύεις; θρέψον πεινώντας, πότισον διψώντας, ασθενούντας επίσκεψαι,
των έν φυλακή μή επιλάθου, καταπονουμένους ελέησον,
θλιβομένων και οδυρομένων επιμελήθητι.

Γενού εύσπλαχνος, πράος,αγαθός, ήμερος, μακρόθυμος, ελεήμων,
αμνησίκακος, ευλαβής, άμαχος, αληθινός θεοσεβής,
ίνα ο Θεός και την νηστείαν σου αποδέξηται,
και της μετανοίας το κέρδος μετά πολλής της προσθήκης παράσχη σοι.

Εάν νηστεύης, αγαπητέ, ούτω νήστευσον ώς Χριστός εκέλευσεν,
ίνα μή και τον κόπον υπομένης, και τον μισθόν απολέσης.

Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου
"Περί νηστείας"

Για να κερδίσω στάλες της ζωής...

Σήμερα(περασμένη Κυριακή 7/3)
ο ναός είχε πάρα πολύ κόσμο.
Δεν ξέρω αν γίναμε εκκλησία ή πόσοι τελικά έστω και λίγο έγιναν, αλλά ωστόσο υπήρχαν πάρα πολλοί άνθρωποι στο ναό.

Ένας όμορφος δίσκος με καθαρά μελισοκέρια αναμένα και πολλά πολύχρωμα όμορφα λουλούδια αγκάλιαζαν τον Σταυρό του Χριστού που για τον καθένα έπαιρνε μια άλλη μορφή και ένα διαφορετικό συμβολισμό στα βαθύτερα σοκάκια του προσωπικού του ψυχικού τοπίου.

Για άλλους δύναμης και δόξα, για άλλους ταπείνωση και προσφορά, αγάπη και θυσία, ελπίδα και παρηγοριά στα δικά τους βάσανα, μια και έβλεπαν ένα Θεό να πονά και να υποφέρει , και γενικά ο καθένας έδινε την δική του ερμηνεία στα δικά του ψυχικά πλαίσια και ανάγκες της συγκεκριμένης πορείας της ζωής του.

Άλλωστε αυτό είναι και το νόημα της ενανθρωπήσεως.
Ενας Θεός που γίνεται ,τώρα ,της ιστορίας του ανθρώπου. Αλλά οχι μια παρελθοντικής ιστορίας που είναι γραπωμένη και πεισματικά ακίνητη
στο τότε της ζωής των ανθρώπων.

Αλλα μια ιστορία που γίνεται παρόν σήμερα στο τώρα των ανθρώπων.

Βέβαια θα μπορούσε εύλογα να ρωτήσει κάποιος. Και για σένα πάτερ τι νόημα και τι μήνυμα σου πρόσφερε η σημερινή και προσέξτε φετινή εορτή. Γιατί πέρυσι ή του χρόνου όλα είναι αλλιώς. Το τώρα της ιστορίας ενανθρωπίζει κάθε φορά ο Χριστός και αυτό είναι συλλογικό και οικουμενικό, αλλά γιατί ;

Μα γιατί είναι ατομικό, προσωπικό και μοναδικά ιδιαίτερο.

Ετσι για μένα μένα η εορτή της Σταυροπροσκυνήσεως πέρα από τις διάφορες θεολογικές αναλύσεις που θα μπορούσα να βρω και να σας απαγγείλω -αλλά κάτι τέτοιο δεν με ενδιαφέρει,- φανερώνει την Σταυροαναστάσιμη υφή του κόσμου.

Της ζωής μας.

Μιας ζωής όπου το καλό και κακό ζουν μέσα και γύρω μας.
Όπου η θλίψη και η χαρά διαδέχονται η μία την άλλη.
Όπου το γέλιο και το δάκρυ είναι τόσο κοντά όσο οι ανάσες των ερωτευμένων.

Ωστόσο αυτό δεν μας απογοητεύει. Δεν ματαιώνει τις προσπάθειες μας, αλλά αντιθέτως τις τοποθετεί στην σωστή τους διάσταση και προσανατολισμό.
Μας προσγειώνει να μην ψάχνουμε την τέλεια ζωή.

Τις τέλειες στιγμές, τους τέλειους ανθρώπους, τα τέλεια εξωτερικά γεγονότα ώστε να χαρώ και να νιώσω πληρότητα. Αυτά ποτέ δεν θα υπάρξουν.

Και το γνωρίζουν καλά όσοι προδόθηκαν στον έρωτα, στον παρθενικό μύθο, στο πρωτόζηλο ενθουσιασμό, στην εφήμερη προσδοκία. Η ματαίωση είναι μεγάλη και οδυνηρή . Όταν λιώνουν οι μύθοι οι πλημμύρες πνίγουν τα όνειρα μας και μαζί βυθίζουν την ελπίδα μας.

Ομως ο λόγος του Χριστού μπορείς ξάνα μέσα στην προσωπική ψυχική ιστορία μας να αναστήσει την ζωή εκ του θανάτου της γοητείας, δηλαδή της απογοήτευσης.

Ετσι η σημερινή ημέρα μας δίδει το μήνυμα οτι η ζωή
είναι μια Σταυροαναστάσιμη πραγματικότητα.

Ζω, χαίρομαι, προσπαθώ να βρω νόημα στο καθημερινό, το απλό, το προσιτό στο σήμερα μου. Εκείνο που δεν κάνει θόρυβο άλλα είναι σημαντικό.

Εκείνο που δεν φωνασκεί αλλά είναι δυνατό και ικανό.

Και αυτά είναι δίπλα μας. Μέσα μας. Γύρω μας.

Στην προσευχή, στην άσκηση ως ψυχική αναγνωρισιμότητα
του αληθινού προσώπου μου.

Είναι στην καλημέρα, την καλησπέρα και την καληνύχτα
που θα πω στην φύση και στα πρόσωπα της.

Είναι στο καφέ που θα πιω, στην κουβέντα που θα κάνω, στην σχέση που θα αναπτύξω, στην παραλία ή το βουνό που θα περπατήσω, στην δημιουργικότητα
και την διακονία, σε όλα εκείνα που δεν φαντάζουν μεγάλα για ένα νου που προγραμματίζεται στους ρυθμούς της κατανάλωσης και της τελειομανίας ή τελειοθηρίας.

Είναι όμως ουσία ζωής για όλους εκείνους που έμαθαν οτι
"«τί ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐάν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον,
καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ;»

π. Λίβυος

H Αρτα σήμερα και αύριο,τιμά την Πολιούχο και Προστάτιδα της Αγία Θεοδώρα

Σήμερα και αύριο,
ἡ Ιερά Μητρόπολις Άρτης
ἑορτάζει και τιμα την πολιούχο και προστάτιδα τῆς πόλεώς της Άρτης,
Ἁγία Θεοδώρα, Βασίλισσα τοῦ Δεσποτάτου τῆς Ἠπείρου.

Το πρόγραμμα των ιερών ακολουθιών της πανηγύρεως έχει ως εξής:

Τετάρτη 10 Μαρτίου

Ώρα 7:00 το πρωί, Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία.

Το ἀπόγευμα και ώρα 6:00, πανηγυρικός Ἑσπερινός
χοροστατοῦντος τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Ἐπιδαύρου κ.κ.Καλλινίκου.

Κατόπιν στις 9:00 το βράδυ, θὰ πραγματοποιηθεί Ἱερή Ἀγρυπνία.


Πέμπτη 11 Μαρτίου & ώρα 7:00 το πρωί

Ὁ Όρθρος και στη συνέχεια ἡ Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία,
χοροστατοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου
Μονεμβασίας καί Σπάρτης κ.κ.Εὐσταθίου,
μετά τὸ πέρας τῆς ὁποίας θὰ πραγματοποιηθεί ἡ καθιερωμένη Λιτάνευση τῶν Ιερών Λειψάνων και τῆς Εἰκόνας τῆς Ἁγίας στην πόλη τῆς Άρτας

Το ἀπόγευμα και ώρα 6:00 θὰ τελεσθεί ἡ Παράκληση τῆς Ἁγίας.

Έκ της Ιεράς Μητροπόλεως Άρτης

Εσπερινές Λειτουργίες των Προηγιασμένων Τιμίων Δώρων θα τελεσθούν σήμερα...

Εσπερινές Λειτουργίες
των Προηγιασμένων Τιμίων Δώρων θα τελεσθούν σήμερα
-όπως πληροφορηθήκαμε-
στους Ιερούς Ναούς:
Αγίου Σπυρίδωνος Μεσολογγίου
(θα ιερουργήσει ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ.Κοσμάς)
Αγίου Χριστοφόρου Αγρινίου (νέο)
Αγίου Γρηγορίου Θεολόγου Αγρινίου,
Αγίου Γεωργίου Αγρινίου,
Αγίου Γεωργίου Καμαρούλας,
Αγίου Νικολάου Στράτου,
Αποστόλου Φιλίππου Γραμματικούς,
Iερό Ναό της Αγίας Παρασκευής στο Ζελίχοβο,
και στην Ιερά Μονή Παντοκράτορος Αγγελοκάστρου.

Ο "Βυζαντινός Χορός Αγρινίου" με χοράρχη τον κ. Χρήστο Βουλδή θα παρουσιάσει ύμνους από την περίοδο του Τριωδίου αυτό το Σάββατο στον Ι.Ν Αγ.Αντωνίου

Το Σάββατο 13 Μαρτίου και ώρα 6.30 το απόγευμα
στον Ιερό Ναό Αγίου Αντωνίου Αγρινίου

ο"Βυζαντινός Χορός Αγρινίου"

με χοράρχη τον κ. Χρήστο Βουλδή
Πρωτοψάλτη του Ιερού Ναού Αγίου Θωμά Αγρινίου

θα παρουσιάσει ύμνους από την περίοδο του Τριωδίου.

Η εκδήλωση θα περιλαμβάνει και επίκαιρη ομιλία:
από τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη π. Παύλο Ντανά
Ιεροκήρυκα της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας.

Το πρόγραμμα θα παρουσιάσει:
ο κ.Λεωνίδας Γαρουφαλής
Θεολόγος - Πρωτοψάλτης

Διαβάστε στην ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΑΙΤΩΛΩΝ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΩΝ

Ανέγερση Μονάδας Φροντίδος Ηλικιωμένων Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου Θέρμου "Άγιος Στέφανος ο Γηροκόμος"

Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να απευθύνεστε
στον εμπνευστή και την ψυχή της ευλογημένης αυτής προσπάθειας
πατέρα Κωνσταντίνο Αθανασόπουλο,
εφημέριο του Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου Θέρμου

στους τηλεφωνικούς αριθμούς:
26440-23040, 26440-22534.

Αριθμοί Λογαριασμών:

Αγροτική Τράπεζα:267/03002045-87

Εθνική Τράπεζα:352/296035-49

Βοήθησε και εσύ το όνειρο να γίνει πραγματικότητα!