Στην αίθουσα του Θρόνου στο Φανάρι πραγματοποιήθηκε την Δευτέρα 31 Αυγούστου, μετά τον Εσπερινό της Ινδίκτου, με την έναρξη του Νέου Εκκλησιαστικού Έτους, η επίσημη παρουσίαση του Β΄ τόμου της συγγραφής του Μ. Ιερομνήμονα και καθηγητή Αριστείδη Πανώτη το «Συνοδικόν της εν Ελλάδι Εκκλησίας», ενώπιον των Σεβ. Συνοδικών Αρχιερέων και της Πατριαρχικής Αυλής.
Ο Παναγιώτατος απηύθυνε εγκάρδιο καλωσόρισμα στον από πολλών δεκαετιών άρχοντα του Οικουμενικού Θρόνου καθηγητή και εξήρε τις γνώσεις και τις εμπειρίες του για την πορεία της Εκκλησίας και ειδικά για το Οικουμενικό Πατριαρχείο, εξαίροντας, παράλληλα, την ελεύθερη φιλοδοξιών φιλοτιμία του για να παραμένει πάντα Συγκυρηναίος στον εκάστοτε Πατριάρχη και «χωρίς να ζεί στο Φανάρι να είναι Φαναριώτης ως εις εξ ημών κατά το πνεύμα, το φρόνημα, το ήθος, την αγάπην, τους οραματισμούς και την ελπίδα! Καίτοι δεν ενεδύθη το ράσον, ιερουργεί πολλαχώς και πολυτρόπως το Ευαγγέλιο με υποδειγματικήν ευσυνειδησίαν και υψηλόν αίσθημα ευθύνης έναντι της Εκκλησίας, του Γένους, της Ιστορίας και του Θεού. Βοήθησε να έλθουν στο φως γνωστά και άγνωστα γεγονότα για τα ιερά δίκαια της Μητρός Εκκλησίας και να επισημανθούν ακόμη και οι φθόνω και συνεργεία του πονηρού μητραλοιακές παρεκτροπές για να αποσοβηθεί στο μέλλον ο κίνδυνος επαναλήψεως των λαθών. Και «ει τις αρετή και ει τις έπαινος» πρέπει εις τον σεμνόν διδάσκαλον για το έργον του αυτό. Τα συγχαρητήρια ημών είναι πηγαία, ειλικρινή και ενθουσιώδη. Τον ευχαριστούμεν δια τους ατρύτους πόνους του και του απονέμομεν την Πατριαρχικήν ευαρέσκειαν και ευλογίαν από κέντρου ψυχής και καρδίας δι' υγείαν αστεμφή και απερικλονήτω δια να ολοκληρώσει τον ηράκλειον άθλον της τριλογίας του «Συνοδικού» διά να σας απολαύομεν εν μέσω ημών κομώντα αρετάς και έργα θεοφιλή ως ελαία κατάκαρπος. Τώρα λάβετε τον κόπον να μας μυσταγωγήσητε εις τα του Β΄ τόμου του «Συνοδικού», το οποίον θα αποτελέσει τερπνόν εντρύφημα και χρησιμότατον, αναμφιβόλως, θεολογικόν εγχειρίδιον όλων μας».
Συγκινημένος ο συγγραφέας για την γενομένην τιμήν των πατριαρχικών λόγων και ευχαριστών για την ευαρέσκεια και την αγίαν ευλογίαν του Πατριάρχου, εμνήσθη της προ 62 ετών εφηβικής συναντήσεώς του τον Ιούλιο του 1947 με τον παρεπιδημούντα τότε στην Κηφισιά μακαριστό πατριάρχη Μάξιμο τον Ε΄ και την υπ’ εκείνου στράτευσή του για την Θεολογική Σχολή της Χάλκης, συνδέοντάς τον με τον Περγάμου Αδαμάντιο και με τον υπογραμματέα διάκονο Ιάκωβο Στεφανίδη, μετέπειτα Ικονίου και σχολάρχη της Χάλκης.
Έκτοτε οι μακροχρόνιοι πνευματικοί δεσμοί του με Πατριάρχες και σοφούς αρχιερείς και διδασκάλους, καθώς και οι σπουδές του στην Αθήνα και στο Παρίσι και η πολυετής συγγραφική του θητεία στην Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαιδεία (Θ.Η.Ε.) και αλλού, αλλά και το πάθος του για την έρευνα και η διακονία του στην εκπαίδευση, τον έφεραν πολύ κοντά στη σπουδή και στη νέα εκτίμηση των ιστορικών συμβάντων με σημερινό επιστέγασμα την τριλογία του «Συνοδικού».
Αναφερόμενος στον ματαιωθέντα, το 2000, εορτασμό στην Αθήνα των 150 χρόνων «αυτοκεφαλίας» είπε ότι ερευνώντας το θέμα αυτό προέκυψαν πολλά σημαντικά και άγνωστα γεγονότα που αποδείκνυαν ότι η χορηγηθείσα αυτοκεφαλία στην ελλαδική Εκκλησία εξελίχθηκε σε μεγάλη δοκιμασία της προς όφελος του κράτους, παρά τας «πατριωτικάς» ψευδαισθήσεις μερικών.
Τότε ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, συνδεόμενος από διάκονος με τον συγγραφέα, για τους λόγους που δεν άργησαν να φανερωθούν, δεν θέλησε να δημοσιευθούν τα νέα τεκμήρια και ματαιώθηκε κάθε εορτασμός! Όμως τότε, ο καθηγητής τού δήλωσε σαφώς ότι αυτά κάποτε θα δημοσιευθούν και διακόπηκε η άμισθη και φιλική συνεργασία τους. Έτσι ξεκίνησε η συγγραφή των παρασιωπηθέντων ιστορικών στοιχείων που κράτησε 10 χρόνια και άρχισε να παρουσιάζεται από το 2008 σε τρεις τόμους με τον τίτλο Το Συνοδικόν της εν Ελλάδι Εκκλησίας.
Ο δεύτερος τόμος περιλαμβάνει γεγονότα από το 1850 μέχρι το 1922 που φανερώνουν ότι η «αυτοκεφαλία» χρησιμοποιήθηκε ανεξέλεγκτα από την κοσμική νομοθετική εξουσία και έφθασε σε σκάνδαλα και πολλά δεινά και στο τέλος στον εκκλησιαστικό διχασμό 1917-1922, που πληρώθηκε με την καταστροφή της αποστολικής Μικρασιατικής Εκκλησίας και με την συρρίκνωση της Ρωμιοσύνης στο ελεύθερο ελληνικό έδαφος μέσα στο πρώτο τέταρτο του 20ου αιώνα.
Η ζωντανή και χειμαρρώδης παράθεση γεγονότων και ακλόνητων συμπερασμάτων από τον καθηγητή προκάλεσε μεγάλη εντύπωση στους παρευρεθέντες κατά την 40λεπτη ομιλία του. Στην κατακλείδα της μάλιστα έδωσε την απάντηση του έφηβου του 1947 στους λόγους Μαξίμου Ε΄ στον τέταρτο διάδοχό του και σημερινό Πατριάρχη του Γένους Βαρθολομαίο με τον δεύτερο τόμο του «Συνοδικού».
Η ομιλία καταχειροκροτήθηκε από τον Παναγιώτατο και τους παριστάμενους που ευχήθηκαν τα λεχθέντα να ακουστούν και στην Ελλάδα μήπως επί τέλους μάθουν τα δεινά που προκάλεσε η προτεσταντίζουσα «εκκλησιολογία» του Φαρμακίδη, που διδάσκεται και κυκλοφορεί ακόμη στην Ελλάδα και μάλιστα ως δήθεν στηρίζουσα το «εθνικό συμφέρον», η οποία όχι μόνον «παραδειγμάτισε» τους ομοδόξους γείτονές μας και συνετέλεσε στην διάσπαση της ενότητας της Ορθοδοξίας, αλλά και λειτούργησε στην πραγματικότητα κατά της Μιας Εκκλησίας του Γένους μας και μόνον υπέρ του κράτους με την σωρεία των θλιβερών παρεμβάσεων και των αντικανονικών νόμων, που ο αντίκτυπός τους έφθασε μέχρι τις ημέρες μας.
ΠΗΓΗ:pandriopoulos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου