Μεταξύ των υπαρχόντων ιερέων υπάρχουσιν
ακόμη πολλοί ενάρετοι και αγαθοί, εις τας πόλεις και εις τα χωριά.
Είναι τύποι λαϊκοί, ωφέλιμοι, σεβάσμιοι.
Ας μην εκφωνούσι λόγους.
Ηξεύρουσιν αυτοί άλλον τρόπον πώς να διδάσκωσι το ποίμνιον.
Γνωρίζω ένα ιερέα εις τας Αθήνας.
Είναι ο ταπεινότερος των ιερέων και ο απλοϊκώτερος των ανθρώπων.
Δια πάσαν ιεροπραξίαν αν του δώσης μίαν δραχμήν,
ή πενήντα, ή μίαν δεκάραν, τα παίρνει.
Αν δεν του δώσης τίποτε, δεν ζητεί.
Δια τρεις δρα χμάς εκτελεί παννύχιον Ακολουθίαν, Λειτουργίαν, Απόδειπνον, Εσπερινόν, Όρθρον, Ώρας, το όλον διαρκεί εννέα ώρας.
Αν του δώσης μόνον δυο δραχμάς, δεν παραπονείται.
Κάθε ψυχοχάρτι, φέρον τα μνημονευτέα ονόματα των τεθνεώτων,
αφού άπαξ του το δώσης, το κρατεί δια πάντοτε.
Επί δύο, τρία έτη εξακολουθεί να μνημονεύη τα ονόματα.
Εις κάθε προσκομιδήν μνημονεύει δυο ή τρείς χιλιάδας ονόματα.
Δεν βαρύνεται ποτέ. Η προσκομιδή παρ' αυτώ διαρκεί δυο ώρας.
Η Λειτουργία άλλες δύο.
Εις την απόλυσιν της Λειτουργίας, όσα κομμάτια έχει εντός του ιερού από πρόσφορα ή αρτοκλασίαν, τα μοιράζει όλα εις όσους τύχουν.
Δεν κρατεί σχεδόν τίποτε…
Μιάν φοράν έτυχε να χρεωστή μικρόν χρηματικόν ποσόν και ήθελε να το πληρώση. Είχε δέκα ή δεκαπέντε όραχμάς, όλα εις χαλκόν.
Επί δυο ώρες εμετρούσεν, εμετρούσεν, εμετρούσεν,
και δεν ημπορούσε να τα εύρη πόσα ήσαν.
Τέλος είς άλλος χριστιανός έλαβε τον κόπον και του τα εμέτρησεν.
Είναι ολίγον τι βραδύγλωσσος και περισσότερον αγράμματος.
Εις τας ευχάς, τας περισσοτέρας λέξεις τας λέγει ορθάς, εις το Ευαγγέλιον,
τάς περισσοτέρας εσφαλμένας.
Θα είπητε, διατί η αντίθεσις αυτή;
Αλλά τάς ευχάς τας ιδίας απαγγέλλει καθ' εκάστην, ενώ την δείνα περικοπήν του Ευαγγελίου θα την αναγνώση άπαξ ή δις ή, το πολύ, τρις του έτους, εξαιρέσει ορισμένων περικοπών συχνά, αλλ' ατάκτως επανερχομένων,
ως εις τους Αγιασμούς, εις τας Παρακλήσεις.
Τα λάθη όσα κάμνει εις την ανάγνωσιν, είναι πολλάκις κωμικά.
Και όμως εξ όλων των ακροατών του, εξ όλου του εκκλησιάσματος,
κανείς μας δεν γελά.
Διατί;
Τον εσυνηθίσαμεν και μας αρέσει.
Είναι αξιαγάπητος.
Είναι απλοϊκός και ενάρετος.
Είναι άξιος του πρώτου Μακαρισμού του Σωτήρος.
ακόμη πολλοί ενάρετοι και αγαθοί, εις τας πόλεις και εις τα χωριά.
Είναι τύποι λαϊκοί, ωφέλιμοι, σεβάσμιοι.
Ας μην εκφωνούσι λόγους.
Ηξεύρουσιν αυτοί άλλον τρόπον πώς να διδάσκωσι το ποίμνιον.
Γνωρίζω ένα ιερέα εις τας Αθήνας.
Είναι ο ταπεινότερος των ιερέων και ο απλοϊκώτερος των ανθρώπων.
Δια πάσαν ιεροπραξίαν αν του δώσης μίαν δραχμήν,
ή πενήντα, ή μίαν δεκάραν, τα παίρνει.
Αν δεν του δώσης τίποτε, δεν ζητεί.
Δια τρεις δρα χμάς εκτελεί παννύχιον Ακολουθίαν, Λειτουργίαν, Απόδειπνον, Εσπερινόν, Όρθρον, Ώρας, το όλον διαρκεί εννέα ώρας.
Αν του δώσης μόνον δυο δραχμάς, δεν παραπονείται.
Κάθε ψυχοχάρτι, φέρον τα μνημονευτέα ονόματα των τεθνεώτων,
αφού άπαξ του το δώσης, το κρατεί δια πάντοτε.
Επί δύο, τρία έτη εξακολουθεί να μνημονεύη τα ονόματα.
Εις κάθε προσκομιδήν μνημονεύει δυο ή τρείς χιλιάδας ονόματα.
Δεν βαρύνεται ποτέ. Η προσκομιδή παρ' αυτώ διαρκεί δυο ώρας.
Η Λειτουργία άλλες δύο.
Εις την απόλυσιν της Λειτουργίας, όσα κομμάτια έχει εντός του ιερού από πρόσφορα ή αρτοκλασίαν, τα μοιράζει όλα εις όσους τύχουν.
Δεν κρατεί σχεδόν τίποτε…
Μιάν φοράν έτυχε να χρεωστή μικρόν χρηματικόν ποσόν και ήθελε να το πληρώση. Είχε δέκα ή δεκαπέντε όραχμάς, όλα εις χαλκόν.
Επί δυο ώρες εμετρούσεν, εμετρούσεν, εμετρούσεν,
και δεν ημπορούσε να τα εύρη πόσα ήσαν.
Τέλος είς άλλος χριστιανός έλαβε τον κόπον και του τα εμέτρησεν.
Είναι ολίγον τι βραδύγλωσσος και περισσότερον αγράμματος.
Εις τας ευχάς, τας περισσοτέρας λέξεις τας λέγει ορθάς, εις το Ευαγγέλιον,
τάς περισσοτέρας εσφαλμένας.
Θα είπητε, διατί η αντίθεσις αυτή;
Αλλά τάς ευχάς τας ιδίας απαγγέλλει καθ' εκάστην, ενώ την δείνα περικοπήν του Ευαγγελίου θα την αναγνώση άπαξ ή δις ή, το πολύ, τρις του έτους, εξαιρέσει ορισμένων περικοπών συχνά, αλλ' ατάκτως επανερχομένων,
ως εις τους Αγιασμούς, εις τας Παρακλήσεις.
Τα λάθη όσα κάμνει εις την ανάγνωσιν, είναι πολλάκις κωμικά.
Και όμως εξ όλων των ακροατών του, εξ όλου του εκκλησιάσματος,
κανείς μας δεν γελά.
Διατί;
Τον εσυνηθίσαμεν και μας αρέσει.
Είναι αξιαγάπητος.
Είναι απλοϊκός και ενάρετος.
Είναι άξιος του πρώτου Μακαρισμού του Σωτήρος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου