Σήμερον σὲ θεωροῦσα, ἡ ἄμεμπτος Παρθένος, ἐν Σταυρῷ Λόγε ἀναρτώμενον, ὀδυρομένη μητρῷα σπλάγχνα, ἐτέτρωτο τὴν καρδίαν πικρῶς

Ἐπὶ ξύλου βλέπουσα, κρεμάμενον Χριστέ,
σὲ τὸν πάντων Κτίστην καὶ Θεόν,
ἡ σὲ ἀσπόρως τεκοῦσα, ἐβόα πικρῶς·
Υἱέ μου,
ποῦ τὸ κάλλος ἔδυ τῆς μορφῆς σου;
οὐ φέρω καθορᾶν σε, ἀδίκως σταυρούμενον·
σπεῦσον οὖν ἀνάστηθι,
ὅπως ἴδω κᾀγώ,
σοῦ τὴν ἐκ νεκρῶν,
τριήμερον ἐξανάστασιν.