«Ανάστασιν Χριστού θεασάμενοι,
προσκυνήσωμεν Άγιον Κύριον Ιησούν τον μόνον Αναμάρτητον…»
Το θαύμα των θαυμάτων του Χριστού μας, την εκ νεκρών Ανάστασίν Του, εορτάζουμε και ζούμε σήμερα.
Πλησιάζουμε τον Πανάγιο Τάφο Του και διαπιστώνουμε ότι είναι κενός.
«Ηγέρθη ουκ έστιν ώδε», είπε ο Άγγελος στις Μυροφόρες
(Μρκ. ιστ’, 6).
(Μρκ. ιστ’, 6).
Κανείς άλλος ψευτοθεός στον κόσμο, που θέλησε να ονομάση τον εαυτό του Θεό και σωτήρα, δεν άφησε τον τάφο του κενό μετά την ταφή του. Μόνο του Χριστού μας ο τάφος είναι κενός στα Ιεροσόλυμα και εκπέμπει φως σωτήριο, γιατί μόνο ο Χριστός είναι Θεός αληθινός, ο Οποίος «εφανερώθη εν σαρκί, εδικαιώθη εν πνεύματι, ώφθη αγγέλοις, εκηρύχθη εν έθνεσιν, επιστεύθη εν κόσμω,
ανελήφθη εν δόξη» (Α’ Τιμ. γ’, 16).
ανελήφθη εν δόξη» (Α’ Τιμ. γ’, 16).
Ανέστη, για να συναναστήση όλο το γένος των ανθρώπων.
Από της στιγμής της Αναστάσεως έως σήμερα, πολέμιοι του Χριστού μας και της Αναστάσεώς Του, επιπόλαιοι σε επιχειρήματα, ανόητοι, μικρόψυχοι, τυλιγμένοι από το σκοτάδι του εγωισμού και των παθών τους, υποδουλωμένοι σε δαιμονικές και αντίχριστες σκοπιμότητες, συκοφαντούν την Ανάστασι του Κυρίου, την αμφισβητούν και δυστυχώς παρασύρουν ευόλισθους αδελφούς μας.
Η Ανάστασι του Χριστού μας είναι γεγονός χιλιομαρτυρημένο και βεβαιωμένο. Δεν φοβήθηκε καμιά έρευνα όσο σκληρή, εμπαθής και εξονυχιστική και αν ήταν. Όσοι αμφισβήτησαν την Ανάστασι του Κυρίου, ειλικρινά όμως ερεύνησαν τα γεγονότα, κατέληξαν στην μεγαλύτερη ομολογία:
«Αληθώς ανέστη ο Χριστός».
«Αληθώς ανέστη ο Χριστός».
Όπως το θεόπνευστο βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων βεβαιώνει, ο Κύριος «παρέστησεν εαυτόν ζώντα μετά το παθείν αυτόν εν πολλοίς τεκμηρίοις» (Πρξ. α’, 3), απέδειξε την Ανάστασί Του με πολλές αποδείξεις. Όχι μόνο σαράντα ολόκληρες μέρες εμφανιζόταν στους μαθητές Του κι έτρωγε μάλιστα μαζί τους, αλλά παρουσιάστηκε και σε περισσότερους από «πεντακοσίους αδελφούς», δηλαδή σε πλήθος ολόκληρο.
Αν οι άγιοι Απόστολοι δεν έβλεπαν τον Χριστό αναστημένο, πως φαντάστηκαν ότι θα κυριεύσουν την οικουμένη;
Μήπως τρελλάθηκαν;
Μήπως τρελλάθηκαν;
Πως χωρίς αξιόπιστα κριτήρια αποφάσισαν να βγουν σε τόσους πολέμους, να τα βάλουν με στεριές και θάλασσες και δώδεκα αδύναμοι και σχεδόν αγράμματοι άνθρωποι να αγωνισθούν με τόση γενναιότητα, για να μεταβάλουν όλης της οικουμένης τα έθνη, που ήταν τόσα χρόνια νεκρωμένα από την αμαρτία και το σπουδαιότερο να χύσουν το αίμα τους για την αγάπη Του;
Και αν είχαν μεγάλη προθυμία όσο ζούσε ο Χριστός,
αυτή δεν θα έσβηνε μόλις εκείνος απέθανε;
Και αν είχαν μεγάλη προθυμία όσο ζούσε ο Χριστός,
αυτή δεν θα έσβηνε μόλις εκείνος απέθανε;
Όσο κι αν Τον επίστεψαν και τον ακολούθησαν ζωντανό, δεν θα Τον υπάκουαν, αν δεν Τον έβλεπαν αναστημένο μετά την Σταύρωσι και τον θάνατο· για κανένα λόγο δεν θα εκήρυσσαν το όνομα ενός νεκρού.
Έπειτα, στο κήρυγμα της Αναστάσεως, που έγινε από τον Απόστολο Πέτρο την ημέρα της Πεντηκοστής επίστευσαν τρεις χιλιάδες. Όλοι αυτοί ζούσαν στα Ιεροσόλυμα. Εκεί έγινε η ανάκρισι, η δίκη, η Σταύρωσι. Είδαν τον Κύριο να πεθαίνη ως άνθρωπος στο Σταυρό, να ενταφιάζεται. Όταν όλοι αυτοί και τόσοι άλλοι άκουσαν για την Ανάστασι, κανείς μα κανείς δεν την αρνήθηκε.
Όλα τα γεγονότα των είκοσι αιώνων μέσα στην ορθόδοξη Εκκλησία μας είναι μια ατελείωτη και αδιάσειστη απόδειξι της Αναστάσεως.
Είναι μια ομολογία μοναδική ότι Χριστός Ανέστη εκ νεκρών θανάτω θάνατον πατήσας, ομολογία που διακηρύσσει ότι ο Αναστάς Χριστός είναι Θεός αληθινός, Δημιουργός και Λυτρωτής του κόσμου, ο μόνος που μπορεί να φωτίση, να ανακαινίση, να ανορθώση, να σώση τον άνθρωπο.
Ο Αναστάς Χριστός
«Φως εστι και σκοτία εν αυτώ ουκ εστιν ουδεμία» (Α’, Ιωαν. α ,5).
Είναι μια ομολογία μοναδική ότι Χριστός Ανέστη εκ νεκρών θανάτω θάνατον πατήσας, ομολογία που διακηρύσσει ότι ο Αναστάς Χριστός είναι Θεός αληθινός, Δημιουργός και Λυτρωτής του κόσμου, ο μόνος που μπορεί να φωτίση, να ανακαινίση, να ανορθώση, να σώση τον άνθρωπο.
Ο Αναστάς Χριστός
«Φως εστι και σκοτία εν αυτώ ουκ εστιν ουδεμία» (Α’, Ιωαν. α ,5).
Αγαπητοί,
«Ανάστασιν Χριστού θεασάμενοι,
προσκυνήσωμεν Άγιον Κύριον Ιησούν τον μόνον Αναμάρτητον».
«Ανάστασιν Χριστού θεασάμενοι,
προσκυνήσωμεν Άγιον Κύριον Ιησούν τον μόνον Αναμάρτητον».
Σήμερα Κυριακή της λαμπροφόρου Αναστάσεως, αφού δούμε, ζήσουμε την Ανάστασι του Χριστού μας, ας φανούμε γενναίοι και όχι δειλοί. Ας κλείσουμε τα αυτιά της ψυχής και του σώματος στις φωνές των σκοτεινών νάνων, που νομίζουν ότι μπορούν να αμφισβητήσουν την Ανάστασι και τον Αναστάντα Κύριο.
Ας τολμήσουμε ανυποχώρητα να προσκυνήσουμε, να αποδεχθούμε τον Αναστάντα Κύριο και οδηγό της ζωής μας. Ας Του παραδώσουμε νουν, επιθυμία και καρδιά να ενοικήση, ας αφήσουμε ανεπιφύλακτα τη ζωή μας να τη φωτίζη το φως της Αναστάσεως. Ας Του ζητήσουμε να έλθη στην οικογένειά μας, στην σύγχρονη ταραγμένη οικογένεια να την φωτίζη, να την καθοδηγή,
να την ενώνη, να την σκέπη.
να την ενώνη, να την σκέπη.
Ας Του παραδώσουμε την νεότητα, τα παιδιά μας για να γεμίζη με Φως Αναστάσεως, χαράς και θριάμβου την κάθε παιδική και νεανική ψυχή, να την απομακρύνη από παγίδες, από αποτυχίες, από νεανικά ναυάγια.
Ας Του ζητήσουμε να έλθη στην κοινωνία μας, στην πατρίδα μας, για να μας χαρίση αληθινή αγάπη, ενότητα, ελευθερία από το χάος στο οποίο οδηγούμαστε. Ο Αναστάς Κύριος τόσες φορές ελύτρωσε την πατρίδα μας, ο Αναστάς Κύριος και τώρα μόνο Αυτός, αν το θελήσουμε, μπορεί να μας λυτρώση.
Εύχομαι όλοι μας, κληρικοί, λαϊκοί, άρχοντες και πιστός λαός, να γεμίσουμε την καρδιά μας με θερμή πίστι στην Ανάστασι και τον Αναστάντα Χριστό μας. Το Φως της Αναστάσεως να φωτίση όλους μας κι εμείς με τον Αναστάντα να ζήσουμε ζωή φωτός, χαράς, ευτυχίας, αναστάσεως, αιωνιότητος.
Αδελφοί, Χριστός Ανέστη!
Μετά πατρικών ευχών
Μετά πατρικών ευχών
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΟΣΜΑΣ
+ Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΟΣΜΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου