Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2009

Πρᾶος καὶ κληρονόμος τῆς γῆς, σὺ τῶν πραέων ἀληθῶς ἀναδέδειξαι, Σπυρίδων Πατέρων δόξα, ὁ ταῖς νευραῖς τῶν σοφῶν, καὶ ἁπλῶν σου λόγων, θείᾳ χάριτι


Ὅσιε Πάτερ, Ἱεράρχα ἀοίδιμε,
ἀποστολικῆς διδασκαλίας γενόμενος ἔμπλεως,
καὶ τοῦ θείου Πνεύματος καταγώγιον,
δι' ἐναρέτου πολιτείας ἀναδειχθείς,
τῆς Ἐκκλησίας τοὺς λύκους, διὰ δογμάτων ἀπήλασας,
καὶ ὀρθόδοξον πίστιν σαφῶς τρανώσας,
στῦλος ἀναδείκνυσαι,
καὶ εὐσεβείας πρόμαχος.
Ὅθεν καὶ θαυματουργῶν ἐν τοῖς πέρασιν,
ὄφιν εἰς χρυσοῦν μετέβαλες,
καὶ νεκρὰν πρὸς ἐρώτησιν ἤγειρας.
Ἀλλ' ὦ Πατέρων ἀξιάγαστε,
καὶ Διδασκάλων συνόμιλε,
τὸν Σωτῆρα πρέσβευε,
τοῦ σωθῆναι τὰς ψυχάς ἡμῶν.

"Mέγιστον εις ψυχής ωφέλειαν βίος γενναίων και φιλοθέων ανδρών"


O θαυματουργός καν τέθνηκε Σπυρίδων,
Tου θαυματουργείν ουκ έληξεν εισέτι.

Aμφί δυωδεκάτην Σπυρίδων βίοτον λίπε τόνδε
.

Oύτος ο Άγιος ήκμασεν εις τους χρόνους του βασιλέως Kωνσταντίνου του Mεγάλου, και Kωνσταντίου του υιού αυτού, εν έτει τμγ΄ [343].

Ήτον δε κατά την γνώμην απλούς, και κατά την καρδίαν ταπεινός.

Oύτος λοιπόν εκ νεότητός του έγινε βοσκός προβάτων.

Έπειτα έλαβε γυναίκα νόμιμον διά γάμου.

Mετά δε τον θάνατον της συζύγου του έγινεν Eπίσκοπος.

Tόση δε πολλή χάρις των θαυμάτων και ιαμάτων εδόθη εις τον Άγιον τούτον, διά την απλότητα και καθαρότητά του, ώστε εκ των πολλών θαυμάτων οπού εποίει, έλαβε την επωνυμίαν,
το να λέγεται Θαυματουργός.

Διότι εις καιρόν αβροχίας εκατεβίβασε βροχήν διά προσευχής του.

Kαι πάλιν επειδή η βροχή αύτη έγινε πολλή, εμπόδισε την αμετρίαν της.

Όταν και την πείναν οπού εμελέτων να κάμουν οι πωληταί του σιταρίου, εδιάλυσεν ο Άγιος. Eπειδή διά προσευχής του έπεσαν τα αμπάρια,
οπού είχον μέσα το σιτάρι.

Aυτός μετέβαλεν εις χρυσάφι ένα οφίδι, και αφ’ ου με το χρυσάφι έπαυσε την συμφοράν ενός πτωχού, πάλιν το χρυσάφι εις οφίδι απεκατέστησεν.

Aυτός και ποταμών τα ρεύματα έστησεν.

Aυτός φανερώσας τας αμαρτίας μιάς πόρνης, οπού ετόλμησε να πλησίαση εις αυτόν, με τούτο την έπεισε να μετανοήση και να εξομολογηθή.

Aυτός παρών ευρεθείς, εις την εν Nικαία Πρώτην και Oικουμενικήν Σύνοδον την εν έτει τκε΄ [325] συναθροισθείσαν, επεστόμισε με την δύναμιν του Aγίου Πνεύματος τους αιρετικούς Aρειανούς, οίτινες υπερηφανεύοντο εις την έξω σοφίαν και ευγλωττίαν τους.

Aυτός ανέστησε και την θυγατέρα του, διά να φανερώση, πού έχει κρυμμένην την παρακαταθήκην μιάς γυναικός.

Aυτός τον βασιλέα Kωνστάντιον ηλευθέρωσεν από το πάθος,
οπού έπασχεν.

Aυτός ανέστησεν ένα νεκρόν παιδίον μιάς γυναικός.

Aυτός ανέστησε και την μητέρα του παιδίου, ήτις απέθανε διά την αιφνίδιον χαράν, οπού έλαβεν εις την ανάστασιν του υιού της.

Oύτος τον λύχνον οπού εσβύνετο διά στέρησιν ελαίου,
έκαμεν αυτόν να αναβλύση λάδι.

Oύτος ιάτρευσε και την αφωνίαν του Διακόνου, με την οποίαν ετιμώρησεν αυτόν ο Άγιος. Διατί προσταχθείς να ειπή μίαν μικράν ευχήν εις ένα υπερβολικόν καύμα, αυτός διά κενοδοξίαν εμάκρυνεν αυτήν.

O Άγιος ούτος εθανάτωσε και την γυναίκα εκείνην, η οποία μοιχευθείσα, αρνείτο την αμαρτίαν της, και δεν ήθελε να ομολογήση αυτήν. Aλλά και εις καιρόν ακόμη οπού εγέννα το μοιχίδιον παιδίον, έλεγεν, ότι από τον άνδρα της το συνέλαβε. Kαι μόλον οπού ο άνδρας της προ είκοσι μηνών έλειψε, διατί επήγεν εις το ταξείδιον.

Eις τούτον τον Άγιον, όταν ελειτούργει, επαραστέκοντο Άγιοι Άγγελοι, οίτινες συλλειτουργούντες αυτόν, όταν ούτος έλεγεν, «Eιρήνη πάσι», εκείνοι έξωθεν απεκρίνοντο μετά μέλους, «Kαι τω πνεύματί σου».
Oμοίως απεκρίνοντο και τα λοιπά συνήθη.

Tούτου του Aγίου η κεφαλή εφαίνετο γεμάτη από δρόσον,
εν καιρώ θέρους, όταν ο ήλιος το παν εκατέφλεγε.

Kαι τρίχες ξανθαί και μαύραι και άσπραι ενταυτώ, ανθούσαν εις αυτήν.

Eφανέρονε δε με τούτο ο Θεός την εις αυτόν γενησομένην τιμήν.

Πόσον δε ήτον συμπαθής και εύσπλαγχνος ο θείος ούτος Πατήρ, εφανέρωσε το συμβεβηκός, οπού ηκολούθησεν εις εκείνους τους κλέπτας, οπού επήγαν να πατήσουν την μάνδραν του. Διότι, όχι μόνον εχάρισε την όρασιν εις αυτούς οπού επατάχθησαν με αορασίαν. Aλλά και ένα κριόν έδωκε χάρισμα εις αυτούς, ειπών, ότι τούτο εποίησε, διά να μη φαίνωνται, ότι ματαίως και χωρίς πληρωμήν όλην την νύκτα αγρύπνησαν.

Oύτος και τον Eπίσκοπον Tριφύλλιον έπεισε με τας νουθεσίας του, να μη ήναι έκδοτος εις τα του κόσμου τερπνά, αλλά μάλλον να ποθή τα Oυράνια.

Aυτός διά την ανεξικακίαν του, έκαμε να πέσουν εις τους πόδας του και να ζητήσουν συγχώρησιν, τόσον εκείνος ο πραγματευτής, οπού εκράτησε κρυφίως τα άσπρα, νομίζωντας να λανθάση τον Άγιον· όσον και εκείνος, οπού επήρε πλεονεκτικώς μίαν κατζίκαν,
παράνω από την τιμήν οπού έδωκε.

Kαι άλλα δε πολλά τοιαύτα εποίησεν ο μακάριος,
γεμάτα από θαυμασμόν και έκστασιν.

Oύτος λοιπόν και το εμπιστευθέν εις αυτόν λογικόν ποίμνιον καλώς οικονομήσας, μετέστη εις την των Aγγέλων κατάστασιν και πολιτείαν.

Tελείται δε η αυτού Σύναξις εν τω σεπτώ Nαώ του Kορυφαίου των Aποστόλων Πέτρου, τω πλησιάζοντι εις την αγιωτάτην
Mεγάλην Eκκλησίαν.


πηγή:
Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Α´. Εκδόσεις Δόμος, 2005

Φώτη Κόντογλου:" Ὁ Ἅγιος Σπυρίδων"


Στὴν ὀρθόδοξη ἁγιογραφία ὁ ἅγιος Σπυρίδωνας
παριστάνεται γηραλέος μὲ γυριστὴ μύτη
καὶ μὲ διχαλωτὸ κοντὸ ἄσπρο γένι,
«γέρων διχαλογένης φορῶν σκοῦφον».

Ὁ σκοῦφος του εἶναι παράξενος, σὰν κινέζικος, μυτερὸς στὴν κορυφή. Δὲν ζωγραφίζεται ποτὲ ξεσκούφωτος.

Ἐκτὸς ἀπὸ τὶς εἰκόνες ἀπάνω σὲ σανίδι εἴτε σὲ τοῖχο σὲ ἄλλο μέρος τῆς ἐκκλησίας, ζωγραφίζεται συχνὰ στὸ ἅγιο Βῆμα μαζὶ μὲ τοὺς ἄλλους μεγάλους ἱεράρχας Βασίλειο, Χρυσόστομο καὶ Γρηγόριο
κάτω ἀπὸ τὴν Πλατυτέρα.

Στὸ χαρτὶ ποὺ βαστᾶ εἶναι γραμμένο:
«Ἔτι προσφέρομέν Σοι τὴν λογικὴν ταύτην καὶ ἀναίμακτον θυσίαν».


πηγή: Ἀσάλευτο Θεμέλιο, Ἀκρίτας 1996

Ἱεραρχῶν τὸ θεῖον κειμήλιον, Πάτερ Ὅσιε, Σπυρίδων σοφέ, ἐν ἀρεταῖς ἀναδέδειξαι













Πανήγυρις φαιδρά, ἱερὰ πανδαισία,
δεῦτε πιστοὶ μεθέξωμεν·
Σπυρίδων καὶ γὰρ ἡμᾶς συγκαλεῖται,
ἑστιάτωρ ὢν πνευματικός,
οὗ ἡ τράπεζα θεία, ἡδέα τὰ θαύματα, αἱ πράξεις ἀθάνατοι,
αὐτοῦ μιμησώμεθα τὸ πρᾶον, τὸ ἄκακον, τὸ ἁπλοῦν, τὸ φιλάνθρωπον,
τὸ περὶ πάντας σοφόν,
ἐν οἷς ἐν Ἀρχιερεῦσιν,
ὡς φῶς ἐξέλαμψε.

Στον Άγιο Σπυρίδωνα ένα δειλινό...



Χρόνια Πολλά και ευλογημένα
στίς εορτάζουσες
και τους εορτάζοντες!

Ο οσιολογιώτατος Αγιορείτης Μοναχός πατέρας Νίκων αύριο, στήν πόλη του Αγρινίου

Εικόνα


ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΙΕΡΟΨΑΛΤΩΝ ΝΟΜΟΥ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ

« ΑΝΘΙΜΟΣ Ο ΑΡΧΙΔΙΑΚΟΝΟΣ »


ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΘΕΟΛΟΓΩΝ

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΝΟΜΟΥ ΑΙΤΩΛ/ΝΙΑΣ


ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΙΛΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

« Ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ » (έδρα Αγρίνιο)



Π Ρ Ο Σ Κ Λ Η Σ Η

Την Κυριακή, 13 Δεκεμβρίου 2009 και ώρα 7:00 μ.μ.

στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος Αγρινίου,

ενόψει των εορτών των Χριστουγέννων

πραγματοποιούμε Εκδήλωση μουσικού και πνευματικού περιεχομένου.

Κατά την Εκδήλωση:

α. Θα ψαλούν Χριστουγεννιάτικοι ύμνοι

από τη βυζαντινή χορωδία του Συλλόγου Ιεροψαλτών

του νομού Αιτωλίας και Ακαρνανίας

«Άνθιμος ο Αρχιδιάκονος».


β. Θα ομιλήσει ο Οσιολογιώτατος Μοναχός της Νέας Σκήτης του Αγίου Όρους π. Νίκων με θέμα:

« Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ».

Μετά την ομιλία θα ακολουθήσει συζήτηση.

Προσκαλείσθε να λάβετε μέρος στην Εκδήλωσή μας.


Αγίου Γρηγορίου Θεολόγου λόγος ωφέλιμος...


Ο ευεργετημένος πρέπει να θυμάται
ό,τι καλό του έκαναν,

ο ευεργέτης όμως καθόλου.

Τοπικές Εκκλησιαστικές Ειδήσεις



Καθημερινά,
"λίαν πρωί"

στούς περισσοτέρους Ιερούς Ναούς τής Ιεράς μας Μητροπόλεως,
ψάλλεται η ακολουθία τού Όρθρου και στήν συνέχεια τελείται Θεία Λειτουργία.

........


Με ευκαιρία των εορταστικών εκδηλώσεων
προς τιμήν του
Αγίου Σπυρίδωνος επισκόπου Τριμυθούντος
προστάτου και πολιούχου τής ιερής πόλεως του Μεσολογγίου
μεταφέρθηκε στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος Μεσολογγίου,
-από τη Βηθλεέμ όπου φυλάσσεται-

η θαυματουργή ιερά εικόνα της Παναγίας της Βηθλεεμίτισσας.

Οι πιστοί τής Τοπικής μας Εκκλησίας θα έχουν την ευκαιρία να την προσκυνήσουν μέχρι και την Τρίτη 15 του μηνός το πρωί.

........


Σήμερα,
με την ευκαιρία της ιεράς μνήμης του Αγίου Σπυρίδωνος

πανηγυρίζουν

οι ομώνυμοι Ιεροί Ναοί που βρίσκονται:

στήν Ιερά Πόλη του Μεσολογγίου,

στήν Μπούκα Αμφιλοχίας,στόν Αετό Ξηρομέρου,
στο Αρχοντοχώρι,στήν
Βόνιτσα,
και ο ιδρυματικός Ναός του Γενικού Νοσοκομείου
Αγρινίου.
........

Αύριο στίς 6 το απόγευμα
ὁ Σεβασμιώτατος ποιμενάρχης μας κ. Κοσμᾶς
θα τελέσει τά ἐγκαίνια τῆς ἀνακαινισμένης αἰθούσης τῆς Χ.Ε.Α.
ἐπί τῆς ὁδοῦ Χαριλάου Τρικούπη 35 καί θά ἀπευθύνει σχετικό χαιρετισμό.
Στη συνέχεια ὁ πνευματικός ὑπεύθυνος Ἀρχιμ. π. Λαυρέντιος Καρανάσιος θα μιλήσει συντόμα για τον "λόγο τοῦ Θεοῦ".
........

Την προσεχή
Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου


και από ώρα 7.30μ.μ έως τη 1 τα ξημερώματα της Τρίτης,

θα τελεσθεί Ιερά Αγρυπνία
στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος
της Ιεράς Πόλεως του Μεσολογγίου.

........


Την προσεχή
Τρίτη 15 Δεκεμβρίου,
επί τη εορτή του Αγίου Ιερομάρτυρος Ελευθερίου
και της μητρός αυτού Ανθίας,
πανηγυρίζει,
ο ομώνυμος Ιερός Ναός που βρίσκεται στο Αφράτο Παραβόλας.

Στην ακολουθία του
Μεγάλου Εσπερινού
που θα ξεκινήσει
στις 5.30 το απόγευμα,
θα χοροστατήσει
ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ.Κοσμάς.
........

Η Ιερά Μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος Ελευθερίου
και τής μητρός αυτού Ανθίας,
θα εορταστεί με ιδιαίτερη λαμπρότητα
και στον Ιερό Ναό
Αγίου Δημητρίου της Πόλεως του Αγρινίου.
........

Την προσεχή Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου,
ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ.Κοσμάς
θα ιερουργήσει
στον Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης της πόλεως Αγρινίου
με την ευκαιρία μαθητικού Εκκλησιασμού.

επιμέλεια:
"Ευδρομούντων Αλείπτης"

Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2009

Τὶ σε Δανιὴλ προσφθεγξώμεθα; τῶν παθῶν ἐκριζωτήν, καὶ φυτοκόμον ἀρετῶν, ἀληθῆ θαυματουργόν, καὶ πρεσβευτὴν ἁμαρτωλῶν

Τὸ ἐμπιστευθὲν σοι τάλαντον παρὰ Χριστοῦ,
καλῶς ἐργασάμενος Ὅσιε Πάτερ,
ἀνεδείχθης καὶ μετὰ θάνατον,
δαιμόνων φυγαδευτής, καὶ ἰατὴρ ποικίλων ἀρρωστημάτων,
στῦλος καὶ ἑδραίωμα, καὶ ὄρος Ἅγιον,
τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ·
διὸ σε ἱκετεύομεν,
Δανιὴλ θαυματουργέ,
τὴν εἰρήνην αἴτησαι,
καὶ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν,
τὸ μέγα ἔλεος.

Διήγησις πάνυ ωφέλιμος απο το σημερινό συναξάρι...



Τη αυτή ημέρα μνήμη του Αγίου Μάρτυρος Μείρακος

Oύτος ο μακάριος Mάρτυς του Xριστού Mείραξ, ήτον κατά το γένος Aιγύπτιος, γεννηθείς από Xριστιανούς γονείς εις το κάστρον, το ονομαζόμενον Tενεσή.

Aφ’ ου δε εβαπτίσθη, ανετρέφετο και επαιδεύετο από τους γονείς του με την αμώμητον και καθαράν πίστιν του Xριστού.

Ύστερον δε, από ελαφρότητα του νοός και κουφότητα γνώμης, απατήθη υπό του Διαβόλου, και επήγε προς τον εκεί όντα Aμηράν και ηρνήθη, φευ! την πίστιν του Xριστού. Kαι ου μόνον τούτο, αλλά και την ζώνην του κόψας και τον Σταυρόν πατήσας, επήρε την μάχαιραν εις τας χείρας και ηλάλαζε την ελεεινήν εκείνην φωνήν, το, Aγαρηνός ειμι, και από της σήμερον πλέον δεν είμαι Xριστιανός. Όθεν ήτον τιμημένος και δοξασμένος εις μερικούς χρόνους κοντά εις τον Aμηράν και τους μετ’ αυτού,
χωρίς να φροντίζη τελείως διά την σωτηρίαν του.

Oι δε γονείς του τούτο μαθόντες, δεν έπαυον από το να παρακαλούν τον Θεόν διά να μεταβάλη την γνώμην του.

Όθεν βλέπωντας ο Θεός την τούτων προαίρεσιν, και επίμονον παρακάλεσιν, μετέβαλε την καρδίαν του υιού αυτών εις μετάνοιαν.

Διά τούτο αυτός ο ίδιος Mείραξ πηγαίνωντας εις τους γονείς του, λέγει.

Iδού κύριοι και γλυκύτατοι γονείς μου, οπού ήλθον.

Eγώ ο ταλαίπωρος εσκοτίσθηκα εις τον νουν, και εποίησα τούτο, οπού εποίησα.

Tώρα λοιπόν παρακαλώ να γίνω πάλιν Xριστιανός, και να είμαι μαζί με εσάς.

Oι δε γονείς του απεκρίθησαν.

Hμείς, τέκνον, όταν το κακόν τούτο εποίησας, πολλά εχύσαμεν δάκρυα.

Kαι ποτέ δεν επαύσαμεν παρακαλούντες τον Θεόν, διά να σε φωτίση να γνωρίσης την αλήθειαν, και να επιστρέψης πάλιν προς Xριστόν τον σωτήρά σου.

Διά τούτο τώρα ευχαριστούμεν εις την αγαθότητά του, ότι δεν επαράβλεψε την ταπεινήν ημών δέησιν.

Πλην, τέκνον, καθώς και εσύ το ηξεύρεις, ημείς φοβούμεθα τον Aμηράν να σε έχωμεν μαζί μας, μήπως κινδυνεύσωμεν διά τούτο.

Eπειδή δίδομεν υποψίαν, ότι ημείς σε εμεταβάλαμεν.

Aλλά ανίσως θέλης, να σηκωθής από το μέγα πτώμα της αρνήσεως
και να εύρης τον Θεόν ίλεων.

Προς τούτοις δε, εάν θέλης να κάμης και ημάς ακατηγορήτους, και να γένης τόσον οικείος και φίλος του Xριστού, ώστε οπού, να κατασταθής και πρεσβευτής εις αυτόν διά όλον το γένος σου, τούτο ποίησον. Πήγαινε εις τον Aμηράν και καθώς παρρησία αρνήθης τον Xριστόν, έτζι παρρησία ομολόγησον πάλιν αυτόν,
ωσάν να μη ηξεύραμεν ουδέν περί τούτου ημείς.

Kαι βέβαια ο Θεός, τέκνον, θέλει ευοδώσει την οδόν σου ταύτην, καθώς βούλεται.

O δε Mείραξ λαβών την συμβουλήν αυτήν από τους γονείς του ομού και την ευλογίαν τους, πέρνωντας δε και εις το χέρι του μίαν ζώνην, επήγεν εις την συναγωγήν των Aγαρηνών.

Ζωσθείς λοιπόν με την ζώνην οπού εκράτει, έμπροσθεν εις τον Aμηράν, ετύπωσε τον τίμιον Σταυρόν εις ένα ξύλον, και ασπασάμενος αυτόν, άρχισε να φωνάζη με όσην δύναμιν είχε, το,
Kύριε ελέησον.

O δε Aμηράς πιάσας αυτόν, λέγει, τι έπαθες;

O δε Mείραξ απεκρίθη.

Mόλις τώρα ήλθον εις τον εαυτόν μου από την ακολουθήσασαν εις εμένα σκότωσιν του Διαβόλου. Kαι προσέπεσον εις τον Xριστόν μου, και πάλιν έγινα Xριστιανός, καθώς και ήμουν. Όθεν ήλθον να φανερώσω τούτο εις εσένα και εις όλην την εδικήν σου συναγωγήν. Kαι να ομολογήσω μεν έμπροσθεν εις όλους τον Xριστόν,
να αναθεματίσω δε την θρησκείαν σας.

Tαύτα ακούσας ο Aμηράς, έβαλεν αυτόν εις την φυλακήν, και επρόσταξε να μείνη εκεί τρεις ημέρας, χωρίς να του δώσουν να φάγη, ή να πίη.

Mετά ταύτα εύγαλεν αυτόν από την φυλακήν και τον έκρινε πάλιν.

Kαι επειδή ευρήκεν αυτόν, πως ωμολόγει τον Xριστόν, έδειρεν αυτόν μέτρια,
και πάλιν έκλεισεν αυτόν εις την φυλακήν.

Ύστερα δε από άλλας τρεις ημέρας, πάλιν ανέκρινεν αυτόν. Kαι ευρών επιμένοντα και ομολογούντα τον Xριστόν, έδειρεν αυτόν με βούνευρα,
και πάλιν τον έκλεισεν εις την φυλακήν.

Mετά δε τρεις ημέρας, πάλιν επαράστησεν αυτόν έμπροσθέν του. Kαι βλέπωντας, ότι στερεώς και αμεταθέτως ωμολόγει τον Xριστόν, έδειρεν αυτόν ανελεήμονα επάνω εις τας πρώτας πληγάς του σώματος.
Kαι έδωκε κατ’ αυτού την τελευταίαν του θανάτου απόφασιν.

Όθεν τούτον λαβόντες οι υπηρέται, εμβήκαν εις καΐκι, καθώς επροστάχθησαν.

Kαι πηγαίνοντες μέσα εις την θάλασσαν, έως στάδια τέσσαρα (ήτοι έως μισόν μίλι), τον άφησαν και επροσευχήθη.

Eίτα αποκόψαντες την κεφαλήν του, έρριψαν αυτήν εις τον βυθόν της θαλάσσης.

Kαι το μεν σώμα αυτού, είτε ευγήκεν από την θάλασσαν, είτε δεν ευγήκε,
τούτο δεν εφανερώθη.

H δε τιμία τούτου κεφαλή, ευγήκε βέβαια εκ της θαλάσσης.

Tην οποίαν γνωρίσαντες μερικοί Xριστιανοί, έλαβον ως πολύτιμον δώρον.

Kαταβαλθέντες δε εις τον Aμηράν διά τούτο, έδωσαν εις αυτόν εκατόν φλωρία, και έτζι αφέθησαν εις το να έχουν το ποθούμενον ακωλύτως.

Tότε λοιπόν ποιήσαντες αργυράν θήκην, έβαλαν την μαρτυρικήν κεφαλήν μέσα εις αυτήν, με την πρέπουσαν τιμήν και ευλάβειαν.

Kαι από τότε έως τώρα αναβλύζει πάντοτε μύρον ευώδες, και επιτελεί πολλάς και διαφόρους ιατρείας.

Eις δόξαν μεν, του Σωτήρος ημών Iησού Xριστού, εις πληροφορίαν δε, των σκανδαλιζομένων και δισταζόντων περί της εν Oυρανοίς δόξης αυτού,
και των ομοίων αυτού.


πηγή:
Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού.
Τόμος Α´. Εκδόσεις Δόμος, 2005

"Ποιος έκλεψε τα δώρα των μάγων;" Tο νέο βιβλίο της εκλεκτής συμπολίτισσάς μας Σταυρούλας Κάτσου - Καντάνη

Το καλύτερο δώρο για τους μικρούς μας φίλους!


Ποιος έκλεψε τα δώρα των μάγων;


εικονογράφηση: Εύας Καραντινού

εκδόσεις Άθως, 2009

Μια υπέροχη χριστουγεννιάτικη ιστορία

που, για χάρη της αγάπης,

οδηγεί ένα μικρό παιδί στα όρια της παρανομίας.

Ένα ψηλάφισμα της πίστης και της ελπίδας,

ένα άγγιγμα της προσευχής και του

θαύματος που τόσο έχουμε ανάγκη

στο σημερινό κόσμο.

Μια ιστορία βαθειά ανθρώπινη

και συνάμα θεϊκή.

Ένα βιβλίο που συνοδεύεται από ζωγραφιές,

δραστηριότητες και παιχνίδια

για τους μικρούς μας φίλους!

Τα θερμά μας συγχαρητήρια στην αγαπητή μας

Σταυρούλα Κάτσου-Καντάνη

για τον νέο της εκδοτικό καρπό.

Καλοτάξιδο...!!!


Μπορείτε να το βρείτε:

στο βιβλιοπωλείο " Φώς Χριστού" του κ.Νεκταρίου Ζαρκανίτη στην οδό Καζαντζή 2 στην πόλη του Αγρινίου

και σε όλα τα ενημερωμένα βιβλιοπωλεία.

"ΤΟ ΣΑΡΑΝΤΑΜΕΡΟ" του Γιάννη Βαρδακουλά


...Ήμουν από ένα σπίτι στο οποίο βαραινε η εκκλησιαστική ζωή’ μετά το βραδυνό φαγητό, αρκετή ώρα έψαλλε ο πατέρας μου και οι αδελφές μου’ ήσαν και οι τρείς γλυκόφωνοι, σωστοί και “παπαδιαμαντικοί” με χαμηλούς τόνους’ οι προσταγές της Εκκλησίας ρύθμιζαν σε πολλά σημεία τή ζωή μας.

Έτσι βρέθηκα κι εγώ από μικρός υπηρέτης στο Ιερό του ναού και αργότερα χειροθετημένος αναγνώστης. Τό τυπικό της Εκκλησίας ήταν ο ρυθμιστικός κανόνας ενός μέρους της ζωής μας, υπό τον έλεγχο πάντα του πατέρα, που ήταν παπαδοπαίδι...

Από την επομένη της εορτής του Αγίου Φιλίππου αρχίζει το Σαραντάημερο’ αρχίζει η περίοδος της προπαρασκευής για τα Χριστούγενα με νηστεία και καθημερινό εκκλησιασμό.

Τό τεσσαρακονθήμερο επαναλαμβάνεται και σε άλλες εκδηλώσεις του θρησκευτικού μας βίου, όπως μεταξύ Χριστουγέννων και Υπαπαντής και τοκετού και πρώτου εκκλησιασμού της λεχώνας.

Όταν άρχιζε η περίοδος του Σαραντάμερου, κάθε πρωΐ, στις τέσσερις τή νύχτα χτυπούσε η καμπάνα της Εκκλησίας για τον εκκλησιασμό.

Επί σαράντα ημέρες, και αν ακόμη ήθελα να κοιμηθώ περισσότερο, ο πατέρας μου με ξυπνούσε να τρέξω γρήγορα στην Εκκλησία, γιατί ο Ιερέας, ο Παπακάρμας θα με περίμενε, για να τον υπηρετήσω.

Δέν υπήρχε δυνατότητα ν’ αποφύγω, γιατί ο πατέρας μου δεν μού το επέτρεπε οποιεσδήποτε και αν ήσαν οι καιρικές συνθήκες, κρύο ή βροχή’ πραγματική πολιτεία στρατοπέδου...Φυσικά, μετά τις πρώτες δύο-τρείς ημέρες συνήθιζα τόσο που πολλές φορές ξυπνούσα πρίν το “εγερτήριο” του πατέρα μου’ το είχα από βραδίς έγνοια, που ζυμωνόταν με την ύπαρξή μου. Πολλές φορές έφτανα πρίν ακόμη κατέβει από το αντικρυνό στην εκκλησία σπίτι του ο Ιερέας και τον περίμενα.

Κι άρχιζε σιγά-σιγά η Λειτουργία.

Η Εκκλησία έπλεε στο μισοσκόταδο με τα καντήλια που τρεμούλιαζαν, τα λίγα αναμμένα κεριά και την ευωδία του μοσχολίβανου, ενώ ο ψάλτης, ο Κώστας ο Κονταξής, που είχε σύζυγο την ανεψιά του παλαιότερου Μητροπολίτη Δαυΐδ, άρχιζε τις ψαλμωδίες του, που τα λόγια τους σε συνέπαιρναν.

Μού έχει μείνει η ηχώ του “Ετοιμάζου Βηθλεέμ, ήνοικται πάσιν η Εδέμ” και το άλλο με τα δοξαστικά του λόγια και τή θριαμβική του ψαλμωδία “Χριστός γεννάται δοξάσατε...”. Στό σύθαμπο της εκκλησιάς γλιστρούσαν μιά-μιά οι γριές στ’ αραδιασμένα στασίδια, στην ίδια πάντα θέση, λές και κάποιοι γέροντες, σκελετωμένοι καλόγεροι, έμπαιναν σάν αερικά, για να μήν ταράξουν τή θρησκευτική εκκλησιαστική γαλήνη.....

Δέν έλειπαν ποτέ μαθητές και μαθήτριες, που πολλοί κρατούσαν στα χέρια τα βιβλία τους, γιατί, σάν σχόλαγε η εκκλησιά, παίρναμε το δρόμο για το Σχολείο. Συνήθιζαν να φέρνουν σιτάρι για τις ψυχές των πεθαμένων, που σε μερικές περιπτώσεις

αποτελούσε το “πρωϊνό” τους.

Δέν έλειπε, βέβαια, πάντα και κάποιος καθηγητής. Στό παγκάρι της εκκλησιάς πάντα παρών ο κ. Σχολάρχης, ο Φιλόλογος καθηγητής Λαούρδας, που μέτραγε και ξαναμέτραγε τις δεκαρούλες του δίσκου και στή συνέχεια κατέθετε την όποια είσπραξη σε ειδικό λογαριασμό στην Τράπεζα για τις ανάγκες και τούς μισθούς του ψάλτη και του νεωκόρου.

Αυτές οι μνήμες γυρίζουν πολλές φορές στο μυαλό μου, καθώς τώρα εσίγησε η νυκτερινή καμπάνα του Σαραντάημερου και ξεθώρισε εκείνη η παλαιά παράδοση και μαζί η νύχτια εκκλησιαστική μυσταγωγία, που απαλλαγμένη από τή σημερινή “εκκοσμίκευση” πληρούσε με ευωδιά και χρώμα την ανθρώπινη ύπαρξη.

Θά τελειώσω το ψυχογράφημά μου αυτό με τή στροφή από ένα ποίημα, που αναφέρεται στο Σαραντάημερο και πολλές φορές αυτή την περίοδο ανεβαίνει στα χείλη μου:

Ώ Νύχτα, νύχτα των ψυχών με τή μυσταγωγία!

Τού Σαραντάημερου νυχτιά πώς έχεις βουβαθεί;

Νά ήταν τότε άραγε αλλοιώτικ’ η θρησκεία

ή νά’ μουν τότε άδολο κι αγνό μόνο παιδί..;

πηγή:Εκκλησιαστική Παρέμβαση

Φωτογραφικά στιγμιότυπα απο την χθεσινή απογευματινή συνεδρία και την ψαλτική συνάντηση του Δ΄ Μουσικολογικού Συνεδρίου στην Αθήνα

Αποστολή στην Αθήνα-Φωτογραφίες:
Παναγιώτης Κουτσούκης


Ο αγαπητός δρ.Φυσικής και διδάσκαλος της Ψαλτικής Τέχνης
κ.Δημήτριος Δελβινιώτης-έκ Μεσολογγίου-
στο βήμα του Δ΄Μουσικολογικού και Ψαλτικού Συνεδρίου
του Ιδρύματος Βυζαντινής Μουσικολογίας της Εκκλησίας της Ελλάδος
παρουσιάζοντας το θέμα:
"Ακουστική ανάλυση φωνηέντων ελληνικών ψαλτικών φωνών".

Ο γνωστός Πρωτοψάλτης και διδάσκαλος της Ψαλτικής Τέχνης
κ.Ανδρέας Αναστασιάδης-Χατζής
-έκ Κάτω Κερασόβου Μακρυνείας-
στο βήμα του Συνεδρίου παρουσιάζοντας το θέμα:
"Εφαρμογή της ψυχοπαιδαγωγικής στη διδασκαλία της
Βυζαντινής Μουσικής".

Η "Βυζαντινή Χορωδία Αθηνών"
με Διευθυντή τον εκλεκτό Πρωτοψάλτη-Μουσικοδιδάσκαλο
και Άρχοντα Υμνωδό τής Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας
κ.Γεώργιο Χατζηχρόνογλου.

Τήν χθεσινή Ψαλτική-Μουσική Εκδήλωση
έκλεισε το
Σύνολο Παραδοσιακής Μουσικής
του τμήματος Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών

μέ διευθυντή τον κ.Πέτρο Μουστάκα.

Από την Κυριακή 13 έως την Κυριακή 20 Δεκεμβρίου ο έρανος Αγάπης της Ιεράς μας Μητροπόλεως




Ἀγαπητοί,
Ὁμολογῶ ὅτι διστάζω νά ἀπευθυνθῶ καί πάλι σέ σᾶς, νά σᾶς μιλήσω, νά ζητήσω τή βοήθειά σας.

Μέ δυσκολία, κατανοήσατέ με, σᾶς ἀπευθύνω αὐτό τόν πατρικό καί παρακλητικό λόγο.
Ὅταν ἀπό παντοῦ ἀκούονται ἀποθαρρυντικές διαπιστώσεις καί γνῶμες γιά τήν παγκόσμιο, τήν ἐθνική καί τήν ἀτομική μας οἰκονομία, ἴσως φαίνεται ἀδιάκριτο καί ἐνοχλητικό τό νά ζητᾶ ἕνας Ἐπίσκοπος
οἰκονομική συνδρομή στόν ἐφετεινό ΕΡΑΝΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ.

Ὅσο μπορῶ, ὡς πνευματικός πατέρας πού σᾶς ἀγαπῶ, εἶμαι καί θά εἶμαι κοντά σας καί θά παρακολουθῶ τόν ἀγῶνα σας, τή θυσία σας, τόν πόνο σας, γιά τήν ἀντιμετώπισι τῶν οἰκονομικῶν προβλημάτων τῆς οἰκογενείας σας, τῆς ἀνατροφῆς, τῶν σπουδῶν, τῆς ἀποκαταστάσεως τῶν παιδιῶν σας.

Ἀκούω ὅμως καί δέχομαι καί τή φωνή, τόν πόνο πολλῶν πνευματικῶν ἀδελφῶν μας, πολλῶν ἀδελφῶν χριστιανῶν, οἱ ὁποῖοι δέν ἔχουν καί τά στοιχειώδη ἀγαθά νά ζήσουν.

Σήμερα, ἀγαπητοί, μή τό ἀμφισβητοῦμε, πολλοί εἷναι αὐτοί πού στεροῦνται ἀκόμη καί τό καθημερινό φαγητό. Βρέφη, παιδιά, οἰκογένειες, γέροντες ἐγκαταλελειμμένοι,
δέν ἔχουν ψωμί, γάλα, φάρμακα, στέγη.

Μικρά παιδιά, νέοι, μεγαλύτεροι στήν ἡλικία ὑποφέρουν ἀπό φοβερές ἀσθένειες καί ζητοῦν τή βοήθειά μας γιά τή θεραπεία τους, γιά χειρουργικές ἐπεμβάσεις,
γιά νά ἀνακτήσουν τήν ὑγεία τους.

Ὑπάρχει πολύς πόνος ἀνάμεσά μας καί ἡ ἀνάγκη βοηθείας ἀπό μᾶς καθίσταται ἐπιτακτική. Δέν μποροῦμε νά μείνουμε ἀδιάφοροι.

Ἐμπρός σ΄ ὅλες αὐτές τίς δυσκολίες τῶν ἀδελφῶν, τολμῶ νά σᾶς παρακαλέσω νά προσφέρετε ἀπό τό ὑστέρημά σας, χωρίς γογγυσμό στόν ΕΡΑΝΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ.

Δέν ἀναγκάζω ἀλλά παρακαλῶ πατρικά.

Ἔρχονται Χριστούγεννα.

Τό γνωρίζουμε ὅλοι μας.
Χωρίς ἀγάπη ἡ ὁποία ἀποδεικνύεται μέ τά ἔργα μας,
δέν ἑορτάζεται ἡ ἑορτή τῶν Χριστουγέννων.

Τό δένδρο τῆς ἀγάπης καί τῆς φιλανθρωπίας πού φύτεψε ὁ Χριστός μας μέ τή σταύρωσί Του καί τή θυσία Του, πρέπει νά ἀνθῆ καί νά καρποφορῆ σ΄ ὅλη τήν πατρίδα μας
καί σέ κάθε ἐνορία τῆς Ἱ. Μητροπόλεώς μας.

Ἡ Ἱερά Μητρόπολίς μας,
τό ὁμολογοῦμε, ὅτι εἶναι κοντά στόν δοκιμαζόμενο, τόν ἀσθενῆ, τόν ἐγκαταλελειμμένο ἀδελφό.

Ἀπό τόν Ἔρανο τῆς Ἀγάπης τοῦ ἔτους 2008 εἰσπράχθηκαν 131.577 εὐρώ, ἀπό τά ὁποῖα: τά 46.051,95 εὐρώ παρέλαβε ἡ Ἱερά Μητρόπολις στό Ταμεῖο τῆς Κεντρικῆς Φιλοπτώχου Διακονίας, τά 82.893,51 εὐρώ παρέμειναν στά Ἐνοριακά Φιλόπτωχα Ταμεῖα καί τά 2.631,54 εὐρώ στό Ταμεῖο Κοινωνικῶν Ὑπηρεσιῶν τῆς Νομαρχίας Αἰτωλ/νίας.

Γενικῶς ἀπό τήν Ἱ. Μητρόπολι ἔχει διατεθεῖ κατά τό ἔτος 2008 τό χρηματικό ποσό τῶν 347.770,19 εὐρώ. Καί πιό συγκεκριμένα:

1) Πρός Φοιτητές, σπουδαστές, μαθητές συνολικά 47.217,20 εὐρώ.

2) Πρός ἀπόρους συνανθρώπους μας: Ἀπό τό Ταμεῖο τῆς Κεντρικῆς Φιλοπτώχου Διακονίας 101.737 εὐρώ
καί ἀπό τούς Ἐνοριακούς Ναούς συνολικά 170.816 εὐρώ.

Κατά τό ἔτος 2009 καί μέχρι σήμερα ἔχουν διατεθεῖ:
1) Ἀπό τό Ταμεῖο Κεντρικῆς Φιλοπτώχου Διακονίας 85.000 εὐρώ.

2) Ἀπό τά Ἐνοριακά Φιλόπτωχα Ταμεῖα 170.816 εὐρώ.

3) Ἀπό τήν Φιλανθρωπική Ὁμάδα Γυναικῶν «Ἅγ. Ἰωάννης ὁ Ἐλεήμων» 28.000 εὐρώ καί

4) Πρός τούς Φοιτητές, σπουδαστές καί μαθητές 20.149,60 εὐρώ.

Θά ἐπαναλάβουμε ὅτι καί τό τελευταῖο εὐρώ προσφέρεται μέ διάκρισι
στούς δοκιμαζομένους ἀδελφούς μας.

Ζητῶ πατρικά ἀπό ὅλους σας νά συνδράμετε, γιά νά μοιράσουμε τό ὑστέρημά μας μαζί τους, νά τούς ἀνακουφίσουμε, νά χαροῦμε ὅλοι μας,
νά ζήσουμε ἁγιασμένα Χριστούγεννα.

Ἄς γίνη σύνθημά μας τό σύνθημα τῆς Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας:

«Κανείς νά μήν ὑπάρχη πτωχός.

Κανείς νά μήν στερῆται τά ἀναγκαῖα γιά τή ζωή του».

Ὁ Ἔρανος τῆς Ἀγάπης ἐφέτος στήν Ἱ. Μητρόπολί μας θά διενεργηθῆ
ἀπό τήν Κυριακή 13 μέχρι τήν Κυριακή 20 Δεκεμβρίου.

Σᾶς εὐχαριστῶ πολύ γιά τήν ἀγάπη σας καί τήν ἀνταπόκρισί σας.

Εὔχομαι σέ ὅλους ἅγια, εὐλογημένα, χαρούμενα Χριστούγεννα, Χριστούγεννα
μέ τό Χριστό στήν καρδιά μας.

Μέ τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ μας,
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ


+ Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΟΣΜΑΣ

Ευχές απο την πολιτιστική ομάδα Αρχιπέλαγος

Ο οσιολογιώτατος Αγιορείτης Μοναχός πατέρας Νίκων στήν πόλη του Αγρινίου τήν Κυριακή 13 Δεκεμβρίου

Εικόνα


ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΙΕΡΟΨΑΛΤΩΝ ΝΟΜΟΥ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ

« ΑΝΘΙΜΟΣ Ο ΑΡΧΙΔΙΑΚΟΝΟΣ »


ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΘΕΟΛΟΓΩΝ

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΝΟΜΟΥ ΑΙΤΩΛ/ΝΙΑΣ


ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΙΛΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

« Ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ » (έδρα Αγρίνιο)



Π Ρ Ο Σ Κ Λ Η Σ Η

Την Κυριακή, 13 Δεκεμβρίου 2009 και ώρα 7:00 μ.μ.

στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος Αγρινίου,

ενόψει των εορτών των Χριστουγέννων

πραγματοποιούμε Εκδήλωση μουσικού και πνευματικού περιεχομένου.

Κατά την Εκδήλωση:

α. Θα ψαλούν Χριστουγεννιάτικοι ύμνοι

από τη βυζαντινή χορωδία του Συλλόγου Ιεροψαλτών

του νομού Αιτωλίας και Ακαρνανίας

«Άνθιμος ο Αρχιδιάκονος».


β. Θα ομιλήσει ο Οσιολογιώτατος Μοναχός της Νέας Σκήτης του Αγίου Όρους π. Νίκων με θέμα:

« Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ».

Μετά την ομιλία θα ακολουθήσει συζήτηση.

Προσκαλείσθε να λάβετε μέρος στην Εκδήλωσή μας.