Το σχόλιο του Ευθυμίου Ζιγαβηνού στήν σημερινή ευαγγελική παραβολή

H γυναίκα που θεράπευσε ο Χριστός,
βέβαιο ήταν πως θα πίστευε στόν Κύριο
και θα τόν ευγνωμονούσε για το θαύμα.

Γι΄αυτό άλλωστε έτρεξε κοντά Του και για τήν υγεία της και για τήν ευχαριστία.

Όλη την καλή διάθεση της διείδε ο Κύριος και αμέσως τήν θεράπευσε, με τόν δυνατό λόγο Του σάν Θεός ,
με την επίθεση τών χειρών Του σάν άνθρωπος.

Αυτή η γυναίκα συμβολίζει τήν ανθρωπότητα που είναι
βαρειά άρρωστη απο τήν επήρεια του Σατανά.

Σκύβει, λοιπόν, από τα πάθη συνέχεια στο γήινο υλικό φρόνημα η ανθρωπότητα και σέρνεται χάμω δεμένη με τή γή, χωρίς να μπορή καθόλου να σηκώση τά μάτια της
πρός τα ουράνια και Θεία και νοερά πράγματα.

Όντας σ΄αυτή τήν ελεεινή κατάσταση, την λυπήθηκε ο Πλάστης της, τήν κάλεσε κοντά Του με τό Άγιο Ευαγγέλιο,
και, αφού τήν ανάστησε απο τήν πτώση τών παθών,
τής έδειξε τον ίσιο δρόμο που οδηγεί από τα γήινα
στήν πνευματική ομορφιά τού ουρανού.