Σάββατο 22 Αυγούστου 2009

Σήμερα και αύριο πανηγυρίζει το μοναστήρι του Βλοχού και το σέμνωμά του "Η ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΩΡΑΙΟΤΑΤΗ"!



ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΠΑΝΗΓΥΡΕΩΣ

Σάββατο 22-8-09 ώρα 7.30 μ.μ. Μέγας Εσπερινός μετ’ Αρτοκλασίας και θείου Κηρύγματος.
Κυριακή 23-8-09:Όρθρος-Αρχιερατική Θεία Λειτουργία μετά Θείου Κηρύγματος, ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας πατρός ΚΟΣΜΑ
Το απόγευμα ώρα 7 μ.μ. Εσπερινός και ιερά παράκλησις προς την Παναγίατην Βλοχαίτισσα.

Παναγία Προυσιώτισσα "Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΣ ΡΟΥΜΕΛΗΣ"



Στις 22-23 Αυγούστου, εορτάζει με κάθε εκκλησιαστική και βυζαντινή μεγαλοπρέπεια, η ιστορική Μονή της Παναγίας της Προυσιώτισσας στον Προυσσό Ευρυτανίας.


35 χιλιόμετρα από το Καρπενήσι και ακολουθώντας το φιδίσιο δρόμο της κοιλάδας της ποταμιάς, φτάνουμε στις αυλές του Μοναστηρίου, εκεί που η Παναγία, θέλησε να χτίσει το σπίτι της. Η ίδρυση της Μονής ανάγεται περίπου το 829μΧ την περίοδο της εικονομαχίας, όταν βασίλευε ο εικονομάχος Αυτοκράτορας Θεόφιλος. Δόθηκε διαταγή να καούν όλες οι ιερές εικόνες του Βυζαντίου και όσοι αντιστέκονταν να θανατώνονταν. Στην Προύσα της Μικράς Ασίας, βρισκόταν ο μεγαλοπρεπής Ναός που φύλαγε σαν πολύτιμο θησαυρό, την εικόνα της Παναγίας. Όταν έφτασε εκεί το διάταγμα περί καταστροφής των Αγίων Εικόνων, ένα αρχοντόπουλο πήρε την εικόνα και ήρθε στα μέρη της τότε Ελλάδας. Φτάνοντας στην Θράκη, η εικόνα χάθηκε και μη ξέροντας την αιτία που χάθηκε η εικόνα, το αρχοντόπουλο έκλαιγε και οδύρονταν, λέγοντας ότι δεν ήταν άξιος και η εικόνα έφυγε από αυτόν.

Στην περιοχή της Ευρυτανίας, και σε μια πολύ δυσπρόσιτη περιοχή , όπου ακόμη και σήμερα μόνο άγρια ζώα μπορούν και μένουν εκεί, και στις απολήξεις των μεγάλων βουνών Καλιακούδας και Χελιδώνας, η Κυρα της Ρούμελης θέλησε να χτίσει το σπίτι της.

Ένα βοσκόπουλο που έβοσκε τα γίδια του, τη νύχτα από 22 προς 23 Αυγούστου, στην απέναντι μεριά του βουνού, είδε έναν φωτεινό στύλο, που ξεκινούσε από την γη και έφτανε στον ουρανό. Έντρομο από το φόβο του άκουγε ταυτόχρονα και γλυκές μελωδίες και ψαλμούς. Αρχικά του πέρασε από το μυαλό ότι ήταν ουράνιο τόξο. Αλλά και πάλι μονολογούσε και έλεγε ότι το ουράνιο τόξο έβγαινε τη μέρα και πάντα μετά από βροχή, ενώ τότε ήταν νύχτα και καλοκαίρι. Πήγε και διηγήθηκε αυτό που είδε στον πατέρα του και αυτός με τη σειρά του στους γύρω βοσκούς. όλοι μαζί μετά από 3 βράδια πήγαν και αντικρίσανε όλοι μαζί τον ουράνιο στύλο που προαναφέραμε και τις γλυκές μελωδίες. Έπειτα από αναζήτηση και φτιάχνοντας μονοπάτια, είδαν στην σπηλιά όπου ξεκινούσε ο ουράνιος στύλος την εικόνα της Παναγιάς να φεγγοβολά και να αστράφτει. Τότε όλοι την προσκύνησαν και δόξασαν τον Τριαδικό μας Θεό για το θαύμα που τους αποκάλυψε.

Έτσι έχουμε εν συντομία το ιστορικό της ίδρυσης της Ιεράς Μονής όπου φυλά τον πολύτιμο θησαυρό της Ορθοδοξίας μας την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Προυσιώτισσας, κάνοντας χιλιάδες θαύματα στο διάβα των αιώνων όσους με ευλάβεια και ταπείνωση την προσκυνούν.

Η Ιερά Μονή διαθέτει επίσης και 2 τριώροφους ξενώνες για τη φιλοξενία των προσκυνητών ( απαραίτητη τηλεφων. επικοινωνία με τον ηγούμενο αρχ. Χρυσόστομο Δρόσο 2237080705-2237080726 κάθε μεσημέρι 3-4 για τη δωρεάν φιλοξενία). Η εικόνα της Παναγίας είναι τύπου Οδηγήτριας και είναι επιχρυσωμένη με αργυροεπίχρυση ένδυση δώρο του στρατηγού Γεωργίου Καραϊσκάκη που φιλοξενούνταν στη Μονή την περίοδο της επανάστασης του 1821. Επίσης αξίζει να αναφέρουμε το αγίασμα της Παναγίας , του μουσείο εκκλησιαστικών ενθυμημάτων, το μουσείο των ελληνικών γραμμάτων της Ρούμελης -κρυφό σχολείο την περίοδο 1821 και άλλα αξιοθέατα πέριξ της Μονής όπου μπορεί να θαυμάσει κάποιος.


Πηγή: www.enoriaka.gr

ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΟΝΤΕΣ ΙΕΡΟΙ ΝΑΟΙ ΚΑΙ ΜΟΝΕΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 23 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ




Σήμερα και αύριο,εορτή της αποδόσεως της εορτής της Κοιμήσεως Θεοτόκου και της Συνάξεως των Θαυματουργών ιερών εικόνων: της Παναγίας της Βλοχαίτισσας,τηςΠαναγίας της Λεσινιώτισσας και της Παναγίας της Προυσιώτισσας πανηγυρίζουν:

- Η Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Βλοχού,στο Καινούριο Αιτ\νίας.

- Η Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου στο Λεσίνι Αιτ\νίας.
και η Ιερά Μονή Παναγίας της Προυσιώτισσας στον Προυσσό Ευρυτανίας.

- Επίσης οι Ιεροί Ναοί Αγίου Χριστοφόρου[νεος-παλαιος],Αγίας Τριάδος ,Ζωοδόχου Πηγής Αγρινίου,Αγίου Γεωργίου στην Ποταμούλα Αγρινίου και ο Μητροπολιτικός Ιερός Ναός Αγίου Σπυρίδωνος της ιεράς πόλεως του Μεσολογγίου,όπου φυλάσσονται ιερές εικόνες της Παναγίας της Προυσιώτισσας.

Καλό Προσκύνημα.
Η Παναγία βοήθειά μας!

Η εορτή του προστάτου Αγίου της τοπικής μας Εκκλησίας Αγίου Κοσμά του Αιτωλού στην ομώνυμη Ιερά Μονή στο Θέρμο



ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΠΑΝΗΓΥΡΕΩΣ
ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ ΜΕΓΑ ΔΕΝΔΡΟ ΘΕΡΜΟΥ

ΚΥΡΙΑΚΗ 23 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2Ο09,
7 μ.μ.:Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός µετ' αρτοκλασίας και Θείου κηρύγματος.

ΔΕΥΤΕΡΑ 24 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2Ο09
ώρα 7-10.30π.μ.: Όρθρος-Πανηγυρική Θεία Λειτουργία μετα Θείου κηρύγματος.
ώρα 11.30 π.μ.:Δέηση στο χώρο που γεννήθηκε ο Πατροκοσμάς στο Μέγα Δένδρο Θέρμου.
ώρα 6.30 μ.μ. Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός στόν Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Θέρμου. Θα ακολουθήσει ώρα 7.10 µ.µ η ιερά Λιτάνευση της Εικόνος του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού.
ώρα 8.30μ.μ.:Δεξίωση στο Πνευματικό Κέντρο του Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου Θέρμου.

Στην πανήγυρη του προστάτου Αγίου της τοπικής μας Εκκλησίας θα συμμετάσχουν κατόπιν ευγενούς προσκλήσεως του άγοντος τα σεπτά του ονομαστήρια την ημέρα αυτή, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας πατρός ΚΟΣΜΑ,οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Εδέσσης,Πέλλης και Αλμωπίας πατέρας ΙΩΗΛ,Μεσογαίας και Λαυρεωτικής πατέρας ΝΙΚΟΛΑΟΣ και Παροναξίας πατέρας ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ.

Αξίζει να σημειωθεί πως τις Ακολουθίες της Πανηγύρεως στην Ιερά Μονή του Αγίου μας, θα καλύψουν σε απευθείας μετάδοση ο Ραδιοφωνικός μας Σταθμός και ο Ραδιοφωνικός Σταθμός της Εκκλησίας της Ελλάδος

Σαν έρθη ο πόνος…




Δάκρυα πόνος άγαλμα

“Σαν έρθει ο πόνος να σε βρει
να τον δεχθείς παλικαρίσια.
Στάσου λεβέντης σαν τη δρυ
τη λαμπαδόκορμη, την ίσια.

Δώρο δικό σου ‘ναι κι ο πόνος
δώρο δικό σου απ’ τ’ ακριβά.

Και φτάνω να σ’ ευγνωμονώ
γι’ αυτές τις ώρες που πονώ.”


Γ. Βερίτης


ΠΗΓΗ:Ζωντανό Ιστολόγιο

Υ.Γ:Με την ευκαιρία, της ανάρτησης αυτής, θέλω να ευχαριστήσω θερμά, όσους, μου στάθηκαν, συγκυρηναίοι σε πρόσφατο ατύχημα .... ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ ΠΑΝΤΩΝ ΕΝΕΚΕΝ!

Πέμπτη 20 Αυγούστου 2009

"Η των απελπισμένων μόνη ελπίς.." γράφει ο Μοναχός Μωυσής ο Αγιορείτης


"Θεοτοκος!Η Παναγία είναι η μόνη ελπίδα. Δεν υπάρχει άλλη για τους πολλούς απελπισμένους. Μονάκριβη μάνα. Είχε απελπιστεί από τις ικανότητες της. Δεν στεκόταν στα δεκανίκια των λόγων των άλλων. Στηριζόταν στον σταυρό του Υιού της. Ο πόνος την ομόρφαινε πιο πολύ. Στον κίνδυνο βρήκε τη λύτρωση. Επέλεξε τη σιωπή. Κυνηγήθηκε. Αγάπησε τα δύσκολα. Άντεξε στον πόνο. Άντεξε και στην ευτυχία των μαθητών του Υιού της, δίχως λάθη στις εξετάσεις. Ήξερε ν’ αναμένει.
Έπαθε λοιπόν κι έμαθε. Κέρδισε κι έχει να δώσει. Ό,τι έχει είναι δικό μας. Ο πλούτος ακένωτος, ζωοδόχος πηγή, ζωηφόρος αγάπη, επιτάφιος της απόγνωσης. Να μη την καταδέχονται και νάναι τόσο καταδεκτική. Η έκφραση της μια μεγάλη σιωπή, εύλαλη. Σκουπιδοντενεκέδες περιττών λόγων καθημερινά στις εξώθυρες, γεμάτοι οι λάκκοι. Το πέμπτο ευαγγέλιο της Παναγίας είναι όλο λευκές σελίδες, είναι γραμμένο από θωπευτική σιωπή, από μελάνι παραμυθίας. Είναι μια ανοιχτή αγκαλιά, μια σεμνή παρουσία, ένα μαντήλι, ένα ρόδο, ένα κουκί θυμίαμα στο λιβανιστήρι της γιαγιάς, μια αχτίδα ήλιου στην κλειστή κάμαρη, η μόνη γυναικεία μορφή στο κελλί του ασκητή, η διακόνισσα του Άθω, η αρχόντισσα του Πρωτάτου, η θαυματουργός Γερόντισσα.
Η Παναγία, η θάλασσα του Πεντζίκη, το λιμάνι της σωτηρίας, το μαφόρι της σκέπαστρο παρηγοριάς, η αρετή της τροφή μας, όλων των πεινασμένων, των φτωχών άφωτων, η φίλη των αθώων, των μαυρισμένων στο δάκρυ πονεμένων γιάτρισσα, ο ήλιος του χιονιού μας.
Η Παναγία δεν είναι διόλου δυσνόητη, δεν είναι σύμβολο, δεν είναι ούτε γριά ούτε παιδούλα, ξέρει πόσο αισιόδοξη να είναι, ν' απομακρύνεται ξέρει από το προσκήνιο, εκεί που δεν θέλουν να την επικαλούνται. Δεν θέλει να δυσκολεύει κανένα, ούτε με την αγάπη της. Όσοι επέλεξαν τη χαζομάρα τους αφήνει να φάνε τα μούτρα τους.
Επιτέλους ας νοιώσουμε πως η μοναξιά μας πρέπει να μάθει να στρώνει μόνη τραπέζι. Δεν γίνεται συνέχεια να ξεγλυστράμε και να θέλουμε κι έτοιμο φαγητό και στρωμένο τραπέζι κι άμισθο και χαμογελαστό υποτακτικό. Καλούμεθα νάμαστε ευγνώμονες μ’ αυτό που μας δόθηκε, η ανδρεία να μας στολίσει, η ωραιότητα της παιδικής αγνότητας να καλύψει τη γύμνια μας, σε μια εποχή που η κακομοιριά δέρνει τους καλλιτέχνες, τους επιστήμονες και μερικούς ακόμη ιερείς.
Ευχαριστώ, Παναγία μου, για τον ενθουσιασμό που μου δίνεις απόψε, που είμαι απελπισμένος και η ελπίδα μου είσαι Εσύ. Ας αφήσουμε λίγο και τους άλλους, ας δούμε και το σκαρί μας, δεν είναι εγωιστικό, είναι απαραίτητο.
Ελπίδα στο μέλλον, απελπισία καλή στο παρελθόν, χαρά στο νυν, μακαριότητα στο αεί. Πάντα η θυσία, θυσιάζεται ο Υιός στον Σταυρό. θυσιάζεται η μητέρα του στην αγκαλιά του άφατου πόνου. Ο πόνος με πόνο νικιέται. Η αγάπη κερδίζεται με πόλεμο. Πότε θα μας διδάξει κι εμάς η αγία Παράδοση;
Μονάκριβη ελπίδα του κόσμου Υπεραγία Θεοτόκε".


ΠΗΓΗ:www.faneromenihol.gr

Συνάντηση Ιερώνυμου-Σουφλιά με φόντο τα "Ιερά" ακίνητα :του Νίκου Παπαχρήστου


Με τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ Γιώργο Σουφλιά συναντήθηκε το μεσημέρι της Τετάρτης ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος. Η συνάντηση τους κράτησε περίπου μιάμιση ώρα και ο κ. Ιερώνυμος έθεσε σειρά ζητημάτων που αφορούν στις δυνατότητες αξιοποίησης ακινήτων της Εκκλησίας της Ελλάδος. Ειδικότερα στο επίκεντρο της συζήτησης βρέθηκαν, μεταξύ άλλων, τα δεσμευμένα ακίνητα της Εκκλησίας, π.χ. από οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τα οποία με αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις έχουν αποδεσμευτεί και αποδοθεί η χρήση τους στο νόμιμο ιδιοκτήτη τους, την Εκκλησία της Ελλάδος. Ωστόσο η διοικούσα Εκκλησία ακόμα δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί αυτά τα ακίνητα λόγω μη εκδόσεως των απαραίτητων διοικητικών αποφάσεων που άπτονται του υπουργείου ΠΕΧΩΔΕ και το οποίο, όπως λένε εκκλησιαστικοί κύκλοι, τις καθυστερεί επί πολλά έτη.

"Είχαμε μια μακρά και σημαντική συζήτηση. Ο Μακαριώτατος μου εξέθεσε μια σειρά έργων που θέλει να πραγματοποιήσει για να ενισχύσει το κοινωνικό έργο της Εκκλησίας. Όπως διαπίστωσα έχει φλόγα για προσφορά στο κοινωνικό έργο, το οποίο όμως απαιτεί πόρους και έργα για τα οποία ζήτησε την αρωγή μας και συζητήσαμε τρόπους για να παρασχεθεί. Δήλωσα στο Μακαριότατο ότι εμείς είμαστε στη διάθεσή του να τον βοηθήσουμε σε αυτό το μεγάλο έργο που σκέφτεται να κάνει και να προσφέρει σε διάφορες αναξιοπαθούσες ομάδες του ελληνικού πληθυσμού" δήλωσε αμέσως μετά ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ.

Απο την πλευρά του ο Αρχιεπίσκοπος, στις δηλώσεις του, αναφέρθηκε στα έργα που σχεδιάζει να πραγματοποιήσει η Εκκλησία της Ελλάδος για την ανακούφιση του πάσχοντος ανθρώπου, "τα οποία όμως αντιμετωπίζουν δυσκολίες" , όπως είπε, με ζητήματα που άπτονται της χρήσης γης. "Του εξέθεσα μια σειρά από έργα τα οποία ήδη έχουμε ξεκινήσει, αλλά μερικά από αυτά αντιμετωπίζουν ορισμένες δυσκολίες ως προς τη χρήση της γης. Βρήκα άμεση κατανόηση από τον υπουργό και ευχαριστώ πάρα πολύ, ενώ δώσαμε ραντεβού να ξανασυναντηθούμε όταν θα έχουμε κάνει μερικά βήματα και πιστεύω και στα θεμέλια κάποιου από τα έργα αυτά" δήλωσε χαρακτηριστικά ο εμφανώς ικανοποιημένος κ.Ιερώνυμος.

Ανάμεσα στα ακίνητα που η Σύνοδος φέρεται να ενδιαφέρεται να αξιοποιήσει είναι το οικόπεδο της Δεινοκράτους στο Κολωνάκι, όπου υπάρχουν οι εγκαταστάσεις του εκκλησιαστικού Λυκείου και στο οποίο τα προηγούμενα χρόνια, μέχρι το 2004, η Ιερά Σύνοδος σχεδίαζε την ανέγερση ξενοδοχείου. Επίσης ένα οικόπεδο επί της λεωφόρου Αλεξάνδρας όπου λειτουργεί ιδιωτικός ανοιχτός χώρος στάθμευσης καθώς και αρκετά οικόπεδα στην Βουλιαγμένη.

Ταυτόχρονα η Ιερά Σύνοδος επιθυμεί να επιταχυνθούν οι διαδικασίες ώστε να ξεκινήσει την ανέγερση των ιδρυμάτων που έχει ανακοινώσει ο ίδιος ο κ.Ιερώνυμος -τρία κέντρα φροντίδας ηλικιωμένων, ένα κέντρο για ασθενείς από καρκίνο, δύο κέντρα φροντίδας παιδιών με νοητική υστέρηση, άλλο ένα κέντρο στο Μοσχάτο για τα παιδιά που έχουν αυτισμό, κατασκηνώσεις και ξενώνες νέων στην Πάρνηθα, καθώς και ένα κέντρο επανένταξης στην κοινωνία νέων που έχουν σταματήσει τη χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών- αλλά και να προχωρήσει μια σειρά άλλων σχεδίων όπως η μετεγκατάσταση της Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Αθηνών στην Βάρη.

Τον Αρχιεπίσκοπο συνέδευαν, στην συνάντηση του με τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ, ο πρωτοσύγκελος της Αρχιεπισκοπής π. Γαβριήλ Παπανικολάου και ο Γενικός Διευθυντής της Εκκλησιαστικής Κεντρικής Υπηρεσίας Οικονομικών, κ.Αντώνης Ζαμπέλης


ΠΗΓΗ:Amen.gr
Πύλη Εκκλησιαστικών Ειδήσεων

"Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης 200 χρόνια από την κοίμησή του"Ένα σημαντικότατο θεολογικό-επιστημονικό Συνέδριο


Eνα εξαιρετικά ενδιαφέρον συνέδριο, εξ επόψεως εκκλησιαστικής και επιστημονικής, για τα 200 χρόνια από την κοίμηση του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, πρόκειται να διεξαχθεί από τις 3 μέχρι τις 5 Σεπτεμβρίου στον Πεντάλοφο της Γουμένισσας (στο νομό Κιλκίς), με διοργανωτή το εκεί Ιερό Κοινόβιο του Οσίου Νικοδήμου του Αγιορείτου.

Συμφώνως με το εκδοθέν δελτίο Τύπου, το Ιερό Κοινόβιο του Οσίου Νικοδήμου του Αγιορείτου που αποτελεί Μετόχιο της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας του Αγίου Ορους, με αφορμή την συμπλήρωση διακοσίων ετών από την κοίμηση του προστάτου Αγίου του, διοργανώνει το Επιστημονικό αυτό Συνέδριο από 3ης έως 5ης Σεπτεμβρίου 2009. Το Συνέδριο θα πραγματοποιηθεί στο Ιερό Κοινόβιο. Εγκριτοι καθηγητές Πανεπιστημίου από τις Θεολογικές Σχολές του ΑΠΘ και του ΕΚΠΑ θα μιλήσουν επί τω σκοπώ της μελέτης και της ανάδειξης του σπουδαίου θεολογικού έργου του Αγίου.

Την έναρξη των εργασιών του Συνεδρίου θα κηρύξει την Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2009 και ώρα 7 μ.μ ο Πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος του Ιερού Κοινοβίου, αρχιμ. π. Χρυσόστομος και θ' ακολουθήσει εισαγωγική ομιλία από τον Πανοσιολογιώτατο Καθηγούμενο της Ιεράς Μονής Σϊμωνος Πέτρας, αρχιμ. π. Ελισαίο. Η είσοδος θα είναι ελεύθερη για άνδρες και γυναίκες.

Για περισσσότερες πληροφορίες οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται στην Ιερά Μονή και στο τηλέφωνο 23430 - 42314, gρες 12-2 μ.μ. καθημερινώς και στο τηλεομοιότυπο (fax): 23430 - 43080.


ΠΗΓΗ:agioritikesmnimes.pblogs.gr

Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου:Λόγος ωφέλιμος...


"Ο Αββάς Ισαάκ λέγει, ότι (είναι καλλίτερον να υποκλέπτωμεν και να νικώμεν τα πάθη με την ενθύμησιν των εναντίων τούτοις αρετών, παρά με την αντίστασιν). «Κρείσσον εν τη μνήμη των αρετών υποκλέπτειν τα πάθη, ή τη αντιστάσει». Όθεν, επειδή και τρία είναι τα μέρη της ψυχής, λογιστικόν, επιθυμητικόν και θυμικόν, ήξευρε, ότι, από αυτά τα τρία γεννώνται και τριών λογιών λογισμοί. Και από μεν το λογιστικόν γεννώνται οι λογισμοί της απιστίας, της προς Θεόν αχαριστίας και γογγυσμού, της αδιακρισίας, της αγνωσίας, και απλώς, όλοι οι καλούμενοι καθολικώς, βλάσφημοι λογισμοί, από δε το επιθυμητικόν γεννώνται οι λογισμοί της φιληδονίας, φιλοδοξίας, φυλαργυρίας και απλώς, όλοι οι καλούμενοι αισχροί λογισμοί, από δε το θυμικόν γεννώνται οι λογισμοί των φόνων, της εκδικήσεως, φθόνου, μίσους, ταραχής, και απλώς όλοι οι καλούμενοι πονηροί λογισμοί. Λοιπόν εσύ πρέπει να νικάς ταύτα με τας εναντίας των αρετάς, οίον, την απιστίαν, με την εις τον Θεόν αδίστακτον πίστιν την προς Θεόν αχαριστίαν και γογγισμόν, με την ευχαριστίαν, την αδιακρισίαν με την διάκρισιν του κάλου και κακού,την αγνωσίαν, με την αληθή γνώσιν των όντων, και τας βλασφημίας, με τας δοξολογίας. Ομοίως την φιληδονίαν, με την εγκράτειαν και νηστείαν, την φιλοδοξίαν με την ταπείνωσιν και την φιλαργυρίαν με την ολιγαρκίαν. Ομοίως τον φθόνον και μίσος, με την αγάπην, την εκδίκησιν, με την πραότητα και υπομονην, την ταραχήν, με την ειρήνην της καρδίας. Και δια να ειπώ γενικώς με τον αγίον Μάξιμον: Το μεν λογιστικόν της ψυχής σου στόλιζε το με την αρετήν της προσευχής, και θείας γνώσεως. Το δε επιθυμητικόν, με την αρετήν της εγκράτειας, και το θυμικόν, με την αρετήν της αγάπης, και βέβαια το φως του νοός σου δεν θέλει σκοτισθή ποτέ ουδέ οι προρρηθέντες λογισμοί, δύνανται ευκόλως να γεννηθούν εξ αυτών".


ΠΗΓΗ:Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου:"Ο Αόρατος Πόλεμος"

Τετάρτη 19 Αυγούστου 2009

"Μακάριος ός έχει εν Σιών σπέρμα και οικείους εν Ιερουσαλήμ"

49 χρόνια απο την κοίμηση του Παπαποστόλη






Στον παλαίο Ιερό Ναό Αγίου Χριστοφόρου Αγρινίου,ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας πατέρας ΚΟΣΜΑΣ τέλεσε την περασμένη Πέμπτη 13 Αυγούστου, μετά τον όρθρο και την Θεία Λειτουργία, το από ετών πολλών, καθιερωμένο ετήσιο ιερό μνημόσυνο του μακαρίου γέροντος της τοπικής μας Εκκλησίας,αειμνήστου αρχιμανδρίτου πατρός ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΦΑΦΟΥΤΗ.Συμπληρώθηκαν 49 ολόκληρα χρόνια απο την ημέρα της "εν ουρανώ γεννήσεως" της ουρανόσταλτης αυτής, οσιακής μορφής, και πνευματικά του παιδιά και άλλοι εκλεκτοί αδελφοί με κίνητρο την μεγάλη μας αγάπη και το βαθύ σεβασμό πρός το ιερό πρόσωπο του αοιδίμου γέροντος,διοργανώσαμε και φέτος την ιερά αυτη σύναξη.Προσευχηθήκαμε περισσότερο με ικεσία και παράκληση παρά για την ανάπαυση της ψυχής του "δικού" μας Αγίου.
Αξίζει να αναφέρουμε,οτι πολύ καλά αφιερώματα-ρεπορτάζ για τον Παπαποστόλη πραγματοποιήθηκαν από τον τοπικό τηλεοπτικό σταθμό ΑΧΕΛΩΟΣ TV με καλεσμένο τον εκλεκτό συμπολίτη μας κ. Κωνσταντίνο Κακαβιά οδοντίατρο-συγγραφέα και απο τον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος όπου μίλησαν για τον γέροντα του Αγρινίου πατέρα Απόστολο, στην αγαπητή κ.Σμαραγδή Καράγιωργα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου πατέρας ΙΕΡΟΘΕΟΣ και ο κ.Ιωάννης Κωστάκης θεολόγος-λαικός ιεροκήρυκας της Ιεράς μας Μητροπόλεως.

"Πάτερ,πάτερ,άρμα Ισραήλ και ιππεύς αυτού ευλόγησον ημάς και τον κόσμον"

" Η ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ"


Στα πλαίσια των εορταστικών εκδηλώσεων "Γιορτές Μνήμης Αγιου Κοσμά του Αιτωλού" Δήμου Θέρμου,θα μιλήσει σήμερα το βράδυ και ώρα 9,στην πλατεία εκδηλώσεων Θέρμου,ο ομότιμος καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ,πρωτοπρεσβύτερος π.Θεόδωρος Ζήσης,με Θέμα:Η επικαιρόυητα της διδασκαλίας του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού"

Απουσίαζει η χορωδία της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής Θέρμου απο τις φετεινές "Γιορτές Μνήμης Αγίου Κοσμά του Αιτωλού" Δήμου Θέρμου. Γιατι..;



Στις φετεινές πολιτιστικές εκδηλώσεις "Γιορτές Μνήμης Αγίου Κοσμά" που διοργανώνει το Πνευματικό Κέντρο Δήμου Θέρμου,απουσίαζει η χορωδία της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής Θέρμου. Ταπεινά φρονούμε,οτι πρέπει να στηρίζουμε ανθρώπους του τόπου μας, που και γνώσεις έχουν και πολύ σημαντικό έργο εχουν παράγει όλα αυτά τα χρόνια.Αναπολούμε τις μοναδικές μουσικές στιγμές που μας χάριζαν κάθε χρόνο τέτοιες ημέρες,τα εκλεκτά μέλη της χορωδίας του δασκάλου της σχολής,χοράρχου και εκλέκτου πρωτοψάλτου του ιερού ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου Θέρμου κ.Κωνσταντίνου Καμζέλα.

ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΟΝΤΕΣ ΙΕΡΟΙ ΝΑΟΙ ΚΑΙ ΜΟΝΕΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 23 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ


Την προσεχή Κυριακή 23Αυγούστου,εορτή της αποδόσεως της εορτής της Κοιμήσεως Θεοτόκου και της Συνάξεως των Θαυματουργών ιερών εικόνων: της Παναγίας της Βλοχαίτισσας,τηςΠαναγίας της Λεσινιώτισσας και της Παναγίας της Προυσιώτισσας πανηγυρίζουν:

- Η Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Βλοχού,στο Καινούριο Αιτ\νίας.

- Η Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου στο Λεσίνι Αιτ\νίας.
και η Ιερά Μονή Παναγίας της Προυσιώτισσας στον Προυσσό Ευρυτανίας.

- Επίσης οι Ιεροί Ναοί Αγίου Χριστοφόρου[νεος-παλαιος],Αγίας Τριάδος ,Ζωοδόχου Πηγής Αγρινίου,Αγίου Γεωργίου στην Ποταμούλα Αγρινίου και ο Μητροπολιτικός Ιερός Ναός Αγίου Σπυρίδωνος της ιεράς πόλεως του Μεσολογγίου,όπου φυλάσσονται ιερές εικόνες της Παναγίας της Προυσιώτισσας.

Καλό Προσκύνημα.
Η Παναγία βοήθειά μας!

Η εορτή του προστάτου Αγίου της τοπικής μας Εκκλησίας Αγίου Κοσμά του Αιτωλού στην ομώνυμη Ιερά Μονή στο Θέρμο



ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΠΑΝΗΓΥΡΕΩΣ
ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ ΜΕΓΑ ΔΕΝΔΡΟ ΘΕΡΜΟΥ

ΚΥΡΙΑΚΗ 23 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2Ο09,
7 μ.μ.:Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός µετ' αρτοκλασίας και Θείου κηρύγματος.

ΔΕΥΤΕΡΑ 24 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2Ο09
ώρα 7-10.30π.μ.: Όρθρος-Πανηγυρική Θεία Λειτουργία μετα Θείου κηρύγματος.
ώρα 11.30 π.μ.:Δέηση στο χώρο που γεννήθηκε ο Πατροκοσμάς στο Μέγα Δένδρο Θέρμου.
ώρα 6.30 μ.μ. Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός στόν Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Θέρμου. Θα ακολουθήσει ώρα 7.10 µ.µ η ιερά Λιτάνευση της Εικόνος του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού.
ώρα 8.30μ.μ.:Δεξίωση στο Πνευματικό Κέντρο του Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου Θέρμου.

Στην πανήγυρη του προστάτου Αγίου της τοπικής μας Εκκλησίας θα συμμετάσχουν κατόπιν ευγενούς προσκλήσεως του άγοντος τα σεπτά του ονομαστήρια την ημέρα αυτή, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας πατρός ΚΟΣΜΑ,οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Εδέσσης,Πέλλης και Αλμωπίας πατέρας ΙΩΗΛ,Μεσογαίας και Λαυρεωτικής πατέρας ΝΙΚΟΛΑΟΣ και Παροναξίας πατέρας ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ.

Αξίζει να σημειωθεί πως τις Ακολουθίες της Πανηγύρεως στην Ιερά Μονή του Αγίου μας, θα καλύψουν σε απευθείας μετάδοση ο Ραδιοφωνικός μας Σταθμός και ο Ραδιοφωνικός Σταθμός της Εκκλησίας της Ελλάδος.

ΨΩΜΙ αντί ΣΕΞ ....


"Θα διαβάσατε φαντάζομαι την τελευταία είδηση που έκανε το γύρο του κόσμου αυτές τις ημέρες. Ανθρωπιστικές οργανώσεις ύψωσαν φωνή διαμαρτυρίας για το νόμο που πέρασε, στα κρυφά σχεδόν, από την Βουλή του Αφγανιστάν σύμφωνα με τον οποίο ο σύζυγος έχει δικαίωμα να αρνηθεί τη σίτηση της συζύγου που του αρνείται τις συζυγικές σχέσεις.
Ψωμί αντί σεξ λοιπόν.
Ή ίσως σεξ αντί ψωμιού.
Πανάρχαια η ανταλλαγή σε πολλά και διαφορετικά επίπεδα. Η ωμή ωστόσο θέσπισή της σε νομοθέτημα όσο να 'ναι εξεγείρει ακόμα κάποια αντίδραση στον “πολιτισμένο” κόσμο.


Κάποτε η Λυσιστράτη πρότεινε στις γυναίκες της Αθήνας την αποχή από τα συζυγικά τους καθήκοντα προκειμένου να εξαναγκάσουν τους άνδρες τους να σταματήσουν τους μακροχρόνιους πολέμους. Αν δε, δε με απατά η μνήμη μου και μεταξύ “Θεών” του Δωδεκαθέου εξακολουθούσε να υπάρχει ως όπλο η ερωτική αποχή.

Στην χριστιανική μας εποχή και κοινωνία μοιάζει να έχει λυθεί το θέμα μέσα από τη διδασκαλία του Αποστόλου Παύλου: η σεξουαλική επιθυμία του ενός από τους δύο συζύγους λειτουργεί ως ηθική υποχρέωση για τον άλλο. Κάθε αποχή πρέπει να αποφασιστεί από κοινού και πάντως προσωρινά.

Ωστόσο επιτρέψτε μου να πω, πως ό,τι θέσπισαν με νόμο οι Ταλιμπάν του Αφγανιστάν (μην απορείτε λέγοντας μα καλά πότε πήραν την εξουσία οι Ταλιμπάν; Οι Ταλιμπάν μπορούν να νομοθετούν και χωρίς να είναι στην εξουσία!!!! Η απόπειρα προσέγγισης των ακραίων στοιχείων από τον πρόεδρο είναι άγρα στα νερά που ψαρεύουν οι Ταλιμπάν!!) στην ορθόδοξη χριστιανική μας πραγματικότητα αποτελεί θέσφατο εδώ και πολύ καιρό.


Εκεί τιμωρούνται οι γυναίκες σύζυγοι. Εδώ τιμωρούνται αμφότεροι οι σύζυγοι.
Εκεί τιμωρός είναι ο άνδρας. Εδώ τιμωρός “ονομάζεται” ο Θεός.
Εκεί στερείται το θύμα του υλικού άρτου. Εδώ στερούνται οι παραβάτες του ουρανίου Άρτου.
Εκεί η διαπόμπευση είναι εντός της κοινωνίας. Εδώ συντελείται εντός της εκκλησίας.
Εκεί αντέδρασαν οι ανθρωπιστικές οργανώσεις (απειλώντας να κόψουν τα λεφτά. Πάλι ψωμί αντί σεξ αλλά σε άλλο επίπεδο!!!!) Εδώ ποιος θα αντιδράσει;
Εκεί νομοθετεί ο φόβος των Ταλιμπάν. Εδώ κρέμεται επί της κεφαλής όποιου πνευματικού διαφωνήσει ο φόβος των εδώ Ταλιμπάν.
Εκεί κινδυνεύουν ζωές. Εδώ κινδυνεύουν ψυχές".

ΓΔΜ


ΠΗΓΗ:anastasiosk.blogspot.com

ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΚΑΝΟΝΙΟΥ ΜΕ ΤΟ ΜΑΝΩΛΗ ΚΑΡΠΑΘΙΟ. ΚΑΛΥΜΝΟΣ 23-30 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2009


Μετά την μεγάλη επιτυχία του σεμιναρίου για κανόνι στη Σύμη και κατόπιν προσκλήσεως του Δημάρχου Καλύμνου το 2ο σεμινάριο κανονιού γίνεται πραγματικότητα.
Από τις 23-30 Αυγούστου στην γοητευτική Κάλυμνο ο Μανώλης Καρπάθιος θα διδάξει τις σύγχρονες τεχνικές του οργάνου σε μουσικούς απ’όλη την Ελλάδα. Συνδιοργανωτής του σεμιναρίου είναι η Πολιτισμική Εταιρεία Σύμης του Γιάννη Μεγαλούδη πού θα παρέχει τεχνογνωσία και την εμπειρία του πρώτου σεμιναρίου.
Η αυξημένη ζήτηση για συμμετοχή δείχνει την ανοδική πορεία του οργάνου στη χώρα μας και τη δίψα του κόσμου για πηγαίες μουσικές εκφράσεις πού σχετίζονται με την αρχαιοελληνική και βυζαντινή μουσική πραγματεία.
Η τιμή συμμετοχής είναι 140€ και περιλαμβάνει την διδασκαλία και την φιλοξενία.
Υπεύθυνη επικοινωνίας: Καλλιόπη Μαύρου, τηλ.6976679366 και 6979467705.


ΚΑΝΟΝΙ.
Το κλασσικό μουσικό όργανο της ανατολικής μουσικής που κρατάει από το μονόχορδο κανόνα του Πυθαγόρα και επηρέασε τις μουσικές των λαών της ευρύτερης ανατολής, τόσο σε θεωρητικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο. Στην Ελλάδα, μετά από μια μακριά περίοδο ύφεσης, τα τελευταία χρόνια με τις προσπάθειες νέων ανθρώπων έχει ανανεωθεί το ενδιαφέρον για το κανόνι και πολλοί μουσικοί ασχολήθηκαν με το όργανο αυτό.
Αν και θεωρείται το θεμέλιο όργανο της κλασσικής ανατολικής ορχήστρας, αφού μπορεί να αποδώσει με ακρίβεια όλα τα διαστήματα και τις κλίμακες, το κανονάκι χρησιμοποιείται σε όλα τα είδη της σύγχρονης μουσικής. Από παραδοσιακές, έθνικ και δυτικές μελωδίες μέχρι τζάζ, ποπ και λαϊκή μουσική της Μεσογείου καθώς όμως και σε ατμοσφαιρική ονειρική μουσική και όπου αλλού οδηγήσει η δημιουργική φαντασία της μουσικής.
Φέτος στις αρχές του καλοκαιριού οργανώθηκε από τον Μανώλη Καρπάθιο στην Σύμη το πρώτο σεμινάριο για το κανονάκι που έδωσε την αφορμή στον Δήμαρχο Καλύμνου να ζητήσει από τον Μ.Καρπάθιο οργανώσει ένα δεύτερο που ξεκινάει στις 23 Αυγούστου

Μανώλης Καρπάθιος.
Γεννημένος στην Αθήνα με καταγωγή από την Κάλυμνο της Δωδεκανήσου. Αρχικά παρακολούθησε μαθήματα κλασσικής κιθάρας δίπλα στον Γεράσιμο Μηλιαρέση και στη συνέχεια σπούδασε Βυζαντινή και παραδοσιακή Ελληνική μουσική στη σχολή του Σίμωνα Καρά με την καθοδήγηση του Κωνσταντίνου Μάρκου. Σπούδασε το κανονάκι στην Κωνσταντινούπολη, δίπλα στον Χαλίλ Καραντουμάν. Έχει συνεργαστεί με γνωστούς καλλιτέχνες και τραγουδιστές του σύγχρονου Ελληνικού τραγουδιού σε συναυλίες, κοσμικά κέντρα, καθώς και στη δισκογραφία και σε ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά προγράμματα. Έχει επιμεληθεί σειρές δισκογραφικών εκδόσεων με Βυζαντινή και παραδοσιακή μουσική με κλασσικά αλλά και με δικά του κομμάτια. Διδάσκει κανονάκι στη σχολή του Σίμωνα Καρά και στο Μουσείο Λαϊκών Οργάνων στην Πλάκα και έχει κυκλοφορήσει μια μέθοδο διδασκαλίας για το Κανονάκι .

Ταπεινά ευχόμαστε στον αγαπητό φίλο Μανώλη Καρπάθιο καλή δύναμη.Πρόκειται για εναν μεγάλο και σπουδαίο ΔΑΣΚΑΛΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟ!!! Μας τιμάει με την φιλία και την εκτιμηση του!Μακάρι να μπορούσαμε να βρεθούμε κοντά του τις ημέρες αυτές.Θα μαθαίναμε πολλά!Θα έλθει όμως και στο Αγρίνιο...!!!

Καλό ...!!!




Mία υπέροχη γελοιογραφία που νομίζουμε ότι εκφράζει απόλυτα την πολιτική κατάσταση του τόπου μας. Τελικά είμαστε για γέλια ή για κλάματα;Έχει ο Θεός αδελφοί,μην απογοητευόμαστε!

ΠHΓΗ: Ελευθεροτυπία, Δευτέρα 17 Αυγούστου, σ. 2

Τρίτη 18 Αυγούστου 2009

Υπεράγαθε Δέσποινα Θεοτόκε...


Υπεράγαθε Δέσποινα Θεοτόκε, επάκουσον της οικτράς μου δεήσεως και μη καταισχύνης με από της προσδοκίας μου,η μετά Θεόν ελπίς πάντων των περάτων της γης.
Τον βρασμόν της σαρκός μου κατάσβεσον.
Τον εν τη ψυχή μου αγριότατον κλύδωνα κατεύνασον.
Τον πικρόν θυμόν καταπράϋνον.
Τον τύφον και την αλαζονείαν της ματαίας οιήσεως εκ του νοός μου αφάνισον.
Τας νυκτερινάς φαντασίας των πονηρών πνευμάτων και τας μεθημερινάς των ακαθάρτων εννοιών προσβολάς εκ της καρδίας μου μείωσον.
Παίδευσόν με την γλώσσαν λαλείν τα συμφέροντα.
Δίδαξον τους οφθαλμούς μου βλέπειν ορθώς της αρετής την ευθύτητα.
Τους πόδας μου τρέχειν ανυποσκελίστως ποίησον την μακαρίαν οδόν των του Θεού εντολών.
Τας χείρας μου αγιασθήναι παρασκεύασον , ίνα αξίως αίρω αυτάς προς τον Ύψιστον.
Κάθαρόν μου το στόμα, ίνα μετά παρρησίας επικαλείται Πατέρα τον φοβερόν Θεόν και πανάγιον. Άνοιξόν μου τα ώτα, ίνα ακούω αισθητώς και νοητώς τα υπέρ μέλι και κηρίον γλυκύτερα των αγίων Γραφών λόγια , και βιώ κατ ‘ αυτά από σου κραταιούμενος.
… Δια γαρ σου , πανύμνητε και υπεράγαθε Δέσποινα, περισώζεται πάσα βροτεία φύσις αινούσα και ευλογούσα Πατέρα, Υιόν και Άγιον Πνεύμα, την παναγίαν Τριάδα και ομοούσιον, πάντοτε, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.
Αμήν.
Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά

Η ΙΕΡΑ ΚΑΡΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΓΑΘΗΣ ΣΤΟ ΑΙΤΩΛΙΚΟ εως την Τετάρτη 19 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ


ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΛΑΤΡΕΥΤΙΚΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ
Ι.Ναού
Κοιμησεως της Θεοτόκου Αιτωλικού επι τη ελεύση
ΤΗΣ ΤΙΜΙΑΣ ΚΑΡΑΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΓΑΘΗΣ

Τρίτη 18 Αὐγούστου
Ὥρα 07.00: Ὄρθρος & Θεία Λειτουργία.
Ὥρα 19.00: Ἑσπερινός καί Παράκληση στήν Ἁγία
.
Τετάρτη 19 Αὐγούστου
Ὥρα 07.00: Ὄρθρος & Θεία Λειτουργία.
Ὥρα 19.00: Ἀποχώρηση τῆς Τιμίας Κάρας ἀπό τό Αἰτωλικό.
Ὥρα 19.30: Ὑποδοχή τῆς Τιμίας Κάρας στό ἐξωκκλήσι
τῆς Ἁγίας Ἀγάθης στή Σταμνά ὅπου θά τελεσθεῖ
ὁ Ἑσπερινός καί ἡ Ἱερά Παράκλησις στήν Ἁγία μας.
Ἐν συνεχείᾳ ἡ ἀποχώρησις τῆς Τιμίας Κάρας

ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ FAIT ACCOMPLI


Το άρθρο που ακολουθεί, θα ήταν ευχής έργο να το διάβαζαν και να το μελετούσαν όσοι και όσες αποφασίζουν για την εξωτερική πολιτική της Ελλάδας.
Το έχει γράψει ο Τούρκος πολιτικός αναλυτής Ορχάν Κεμάλ Τζενκίζ και δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΡΑΝΤΙΚΑΛ στις 10-5-2009
.

Έχει η Τουρκία μια στρατηγική για τις μειονότητες;

Ναι, κατ εμένα έχει μια στρατηγική για τις μειονότητες, την οποία εφαρμόζει με άκρως συστηματικό τρόπο. Για την κατανόηση αυτής της στρατηγικής και τους τρόπους εφαρμογής της, θα πρέπει να εξετάσουμε την κατάσταση του Ρωμαίικου Πατριαρχείου Φαναρίου, μέσα από την ιστορική προοπτική, εστιαζόμενοι στο σύνολο της εικόνας και όχι σε επιμέρους στοιχεία.
Δεν είναι καθόλου τυχαία η δυσκολία στην κατανόηση και την εξήγηση του νομικού καθεστώτος του Πατριαρχείου. Έχουμε να κάνουμε με μια ‘’λεπτή κρατική πολιτική’’.
Όμως αυτή η ‘’λεπτή κρατική πολιτική’’ έχει φέρει στο σημείο εξαφάνισης αυτό το ιστορικό ίδρυμα. Δηλαδή σχεδόν έχει φτάσει στον επιδιωκόμενο σκοπό.
Πρώτα, ας εξετάσουμε γενικά, τι είναι αυτή η στρατηγική και στη συνέχεια να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε πως εφαρμόζεται στο Πατριαρχείο.
Το όνομα της στρατηγικής μας είναι fait accompli και θα μπορούσαμε να την ονομάσουμε και στρατηγική των ‘’μονίμων τετελεσμένων’’.
Η στρατηγική λειτουργεί ως εξής:
Παίρνετε κάτι από τον εχθρό/αντίπαλό σας με μια ξαφνική κίνηση. Δηλαδή του αρπάζετε ένα κομμάτι. Όταν το κάνετε αυτό, βασίζεστε και σε ορισμένες φυσικές τάσεις του αντιπάλου σας. Ο αντίπαλος είναι αρκετά συντηρητικός και φοβάται μην χάσει αυτά που έχει στα χέρια του. Γι αυτό του αποσπάτε ξαφνικά και χωρίς να αντιληφθεί ένα κομμάτι από αυτά που διαθέτει. Τότε εκείνος σκέφτεται: ‘’Εντάξει, αυτό με πόνεσε. Αλλά αν προσπαθήσω να αγωνιστώ για να τα επανακτήσω, μπορεί να τα χάσω όλα’’.
Μετά την επιθετική ενέργειά σας, διαμορφώνεται μια νέα κατάσταση. Εσείς είστε λίγο πιο πλούσιος/ισχυρός, ενώ ο αντίπαλός σας πιο αδύνατος. Στη συνέχεια μεσολαβεί ένα διάστημα και όταν δεν το περιμένει ο αντίπαλός σας, κάνετε μια νέα επιθετική κίνηση και αρπάζετε ένα κομμάτι ακόμη. Η απέναντι πλευρά είναι πάλι διστακτική, συνεχίζει να μην σκέφτεται αυτό που έχασε, αλλά σκέφτεται αυτό που μπορεί να χάσει. Μετά από ένα ακόμη διάστημα, κάνετε μια νέα κίνηση αρπαγής. Μετά από κάποιο καιρό, οι ισορροπίες έχουν αλλάξει. Η απέναντι πλευρά έχει απωλέσει τα περισσότερα που είχε στα χέρια της.
Αυτή η στρατηγική συνεχίζεται μέχρι ο αντίπαλος να χάσει τα πάντα.
Η στρατηγική που περιγράφω παραπάνω, ταιριάζει απόλυτα με τη στρατηγική της Τουρκίας απέναντι στο Πατριαρχείο. Ενδεχομένως κατά την αφήγησή μου, να ήρθε στο νου σας η καταπατημένη περιουσία του Πατριαρχείου. Όλοι γνωρίζουμε εκείνο το κομμάτι της υπόθεσης, επειδή γίνεται ευκολότερα κατανοητό. Από το 1974 και μετά, το Πατριαρχείο και τα ιδρύματα που υπάγονται σε αυτό, απώλεσαν χιλιάδες μικρά και μεγάλα ακίνητα.
Αυτά κατασχέθηκαν το ένα μετά το άλλο. Τα βακούφια που κατέθεσαν το ‘’δηλωτικό’’ του 1936, εάν δεν είχαν δηλώσει ότι μπορούσαν να αποκτήσουν ακίνητη περιουσία μετά από αυτή την ημερομηνία, όση περιουσία απέκτησαν θεωρήθηκε εκτός νόμου.
Η εφαρμογή αυτού του σχεδίου με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου το 1974, σε καμιά περίπτωση δεν σχετίζεται με το Κυπριακό.
Αυτή την πλευρά της ιστορίας αρκετοί την γνωρίζουμε. Και με την υπενθύμιση του Ομπάμα θυμηθήκαμε ότι παραμένει κλειστή η Θεολογική Σχολή της Χάλκης. Όμως επειδή αυτά τα γνωρίζουμε αποσπασματικά, δεν μπορούμε να δούμε το σύνολο της εικόνας.

ΣΤΟΧΟΣ Η ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ

Σήμερα το Πατριαρχείο με την 1000 ετών ιστορία του, δεν έχει μια αναγνωρισμένη νομική προσωπικότητα. Τα δικαιώματά του, υποτίθεται ότι έχουν κατοχυρωθεί με τη Συνθήκη της Λωζάννης, όμως εάν εξετάσουμε τις δικαστικές αποφάσεις θα δούμε ότι η συνθήκη στην πραγματικότητα χρησιμοποιείται για την άρνηση των δικαιωμάτων του! Το νομικό καθεστώς του Πατριαρχείου μας παρουσιάζεται, πίσω από ένα πέπλο μυστηρίου. Όμως εάν αφήσετε κατά μέρος όλη αυτή την πολυλογία, στην πραγματικότητα θα αντιμετωπίσετε την εξής πραγματικότητα: Η Τουρκία δεν αναγνωρίζει νομικά, την ύπαρξη του Πατριαρχείου, παρά μόνο υπομένει στην πράξη την ύπαρξή του.
Όλα αυτά τα χρόνια, οι Ρωμιοί της Τουρκίας, είτε εκπατρίστηκαν με τις ανταλλαγές πληθυσμών, είτε εξαναγκάστηκαν να φύγουν με τις μεθοδεύσεις όπως τις 6/7 Σεπτεμβρίου 1955. Από τον πληθυσμό που υπερέβαινε το ένα εκατομμύριο, απέμειναν μόνο 3 με 4 χιλιάδες Ρωμιοί. Και το κράτος μας λέει, η Ιερά Σύνοδος που θα εκλέξει τον Πατριάρχη μπορεί να αποτελείται μόνο από αυτούς του Τούρκους υπηκόους Ρωμιούς και με όμοιο τρόπο, μόνο ένας Τούρκος υπήκοος μπορεί να εκλεγεί Πατριάρχης.. Υποθέτω ότι θα είναι αρκετά δύσκολο να βρεθεί κάποιος μεταξύ των Ρωμιών που απέμειναν στην Τουρκία, που θα διαθέτει τις ιδιότητες που απαιτούνται για το αξίωμα του Πατριάρχη, για να εκλεγεί στη θέση αυτή. Η Θεολογική Σχολή της Χάλκης απ όπου έχουν αποφοιτήσει σχεδόν όλοι οι Πατριάρχες είναι κλειστή. Που θα εκπαιδεύονται οι μελλοντικοί Πατριάρχες;
Όταν εξετάσουμε τα τετελεσμένα, θα διαπιστώσουμε πως τα θύματα έχουν υιοθετήσει τον ρόλο που έχει επιλεγεί γι αυτά. Ποτέ δεν προσπαθούν να διεκδικήσουν το δίκιο τους. Για παράδειγμα δεν χρησιμοποιούν τα νομικά μέσα. Δεν σας είναι εύγλωττο, ότι το Πατριαρχείο δεν έχει κάνει καμία προσφυγή στην δικαιοσύνη, για το δικό του νομικό καθεστώς;
Βέβαια στην πληροφορία αυτή προσθέστε και το εξής: Η οδός μπροστά από το Πατριαρχείο ονομάζεται ΣΑΝΤΡΑΖΑΜ ΑΛΙ ΠΑΣΑ. Την Οθωμανική περίοδο, δυο Πατριάρχες κρεμάστηκαν μπροστά στο Πατριαρχείο. Και το σύγχρονο κράτος μας, έδωσε στο δρόμο το όνομα του Πασά που κρέμασε έναν από τους δυο Πατριάρχες!
Το fait accompli, είναι μια στρατηγική η οποία εφαρμόζεται παραδοσιακά κατά ισχυρών αντιπάλων. Εάν αντιμετωπίζετε τις μειονότητές σας ως ‘’εσωτερική προέκταση του εξωτερικού εχθρού’’. Τότε δεν έχετε ενδοιασμούς να εφαρμόζετε παρόμοιες στρατηγικές. Διότι εκείνοι είναι οι ‘’ εγχώριοι ξένοι’’.
Ο Ομπάμα, όπως και οι προκάτοχοί του, μας παρακάλεσε για την κατάσταση του Πατριαρχείου.
Η Αμερική ανησυχεί ότι εάν ΜΕΤΑΦΕΡΘΕΙ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ από την Τουρκία, η θρησκευτική ηγεσία των Ορθοδόξων στον κόσμο, θα περάσει στα χέρια της εκκλησίας της Μόσχας.
Όμως η Τουρκία συνδεδεμένη στον αυτόματο πιλότο, απέχει πολύ από το να αντιληφθεί τις συνέπειες που μπορεί να έχει σε παγκόσμια κλίμακα η στρατηγική fait accompli .
Υποτίθεται ότι από τη Λωζάννη προέκυψε μια βούληση της Τουρκικής Δημοκρατίας.
Υπάρχει η πεποίθηση ότι αυτή η βούληση, είναι στην κατεύθυνση της απαλλαγής από το Πατριαρχείο. Παρά τα τόσα χρόνια που πέρασαν, τον κόσμο και την Τουρκία που άλλαξε, αυτά δεν έχουν καμία σημασία για αυτούς που εφαρμόζουν αυτή τη στρατηγική.
Κατά τη γνώμη μου, την Τουρκία δεν την διοικούν τα εθνικά συμφέροντά της, αλλά οι φοβίες της.
Και όσο δεν αντιμετωπίζουμε το παρελθόν μας, θα συνεχίσουμε να φτωχύνουμε και να είμαστε όμηροι των φόβων μας.
Η ιστορία του Πατριαρχείου, μας εξιστορεί εν συντομία την ίδια την Τουρκία.

Πηγή: εφημερίδα ΑΝΑΤΟΛΗ

Ω! Τι θάνατος λοιπόν είναι αυτός...!


" Σήμερα τ' αγέρι φυσά γλυκύτερα στα κουρασμένα πρόσωπά μας, τα δέντρα σαν να γενήκανε πιο χλωρά, τ' αυγουστιάτικο κύμα σαν να αρμενίζει πιο δροσερό μέσα στο πέλαγο και αφρίζει φουσκωμένο από χαρά μεγάλη, το κάθε τι πανήγυρίζει κι' αγάλλεται...
Ω! Τι θάνατος λοιπόν είναι αυτός, που γέμισε την οικουμένη και τις καρδές μας με τη χαρα της αθανασίας! Και καλώτατα ψέλνει ο υμνωδός σήμερα: «Εν τη γεννήσει την παρθενίαν εφύλαξας, εν τη κοιμήσει τον κόσμον ου κατέλιπες, Θεοτόκε. Μετέστης προς την ζωήν, μήτηρ υπάρχουσα της ζωής, και ταις πρεσβείαις ταις σαις λυτρουμένη εκ θανάτου τας ψυχάς ημών».
Για Σένα, χαίρεται όλη η πλάση. Σήμερα που κοιμήθηκες, θαρείς πως η χαρά γίνηκε πιο μεγάλη, η θλίψη άλλαξε σε αγαλλίαση, η ελπίδα ζωήρεψε αντί να αποσκιάσει και πλημμύρησε τις καρδιές μας.
Η Παναγία είναι η ελπίδα των απελπισμένων, η χαρά των πικραμένων, το ραβδί των τυφλών, η άγκυρα των θαλασσοδαρμένων, η μάνα των ορφανεμένων. Η θρησκεία του Χριστού είναι πονεμένη θρησκεία, ο ίδιος ο Χριστός καρφώθηκε απάνω στο ξύλο: κ' η μητέρα του η Παναγία πέρασε κάθε λύπη σε τούτον τον κόσμο. Γι' αυτό καταφεύγουμε σε Κεiνη που την είπανε οι πατεράδες μας: «Καταφυγή»,«Σκέπη του κόσμου», «Γοργοεπήκοο», «Γρηγορούσα»,«Οξεία αντίληψη»,«Ελεούσα», «Οδηγήτρια», «Παρηγορίτισσα» και χίλια άλλα ονόματα, που δεν βγήκανε έτσι απλά από τα στόματα, αλλά από τις καρδιές που πιστεύανε και που πονούσανε.
Θάνατος δεν υπάρχει εδώ πέρα που είναι η μητέρα της Ζωής. Κι' ούτε μοιρολόγια και ξόδια θρηνητερά, παρά χαρά ανεκλάλητη, γάμος πνευματικός, τράπεζα αγιασμένη που έχει απιθωμένον απάνω της τον άρτο της ζωής και το κρασί της αθανασ!ας, και πίνουνε οι χριστιανοί και μεθάνε ένα μεθύσι άγιο, αγνό, άμωμο και δεν βρίσκονται πια μπροστά σένα λείψανο που το κηδεύουνε, αλλά βρίσκονται στη Ναζαρέτ, στό σπίτι το χαρούμενο και το μοσκοβολημένο από την παρθενική ευωδία της Παναγίας ... "



ΠΗΓΗ: Φώτη Κόντογλου
«Επί σοι Χαίρει, Κεχαριτωμένη. Πάσα η κτίσις
»
(Η Κοίμησις της Θεοτόκου)

Ημερολόγιο Οδύνης...


...Ανοίγω το pc.

Φτιάχνω καφέ και γράφω, έτσι γιατί μου αρέσει μέχρι και αυτό να μας το απαγορεύσουν με κάποιο νόμο η διάταγμα λάγνας εξουσίας.

Προσπαθώ να φανταστώ τι μπορεί να μου προσφέρει η σημερινή μέρα. Η μήπως εγώ πρέπει κάτι να της προσφέρω;

Προσπαθώ να προφητεύσω την μικρή και ασήμαντη ζωή μου. Δεν είναι και τόσο δύσκολο να γίνω ο προφήτης της καρδιάς μου.

Από τότε που έγινα κληρικός δεν έχει και πολλές εκπλήξεις να μου χαρίσει η ζωή. Λες και σταμάτησε ο χρόνος τότε που φορούσα μπλουτζίν και μοίραζα αναρχικές προκηρύξεις. Ξέρεις η ζωή δεν δέχεται κενά. Ακάλυπτους χώρους. Η θα είσαι Άγιος ή θα είσαι ρεμάλι. Η θα ζεις με το Θεό ή με το διάβολο. Τα άνευρα, ανούσια και ντεμίκ είναι από χέρι καταδικασμένα.

Όπως λέει και στην Αποκάλυψη, ο Θεός θα κάνει εμετό τους χλιαρούς. Τους έτσι και δήθεν που ούτε να ζήσουν ήθελαν αλλά και να πεθάνουν φοβόταν. Η θα ζεις ως αθάνατος ή θα είσαι ζωντανός νεκρός.

Γι αυτό και ο Καζαντζάκης λέει ότι δύο λογιών άνθρωποι θα πάνε στο παράδεισο, οι άγιοι και οι πολύ αμαρτωλοί.

Ξέρεις τι οδύνη είναι να μην είσαι Άγιος αλλά ούτε αμαρτωλός με την διψασμένη έννοια του όρου;

Άστα! Βαρεμάρα. Επανάληψη και σιχαμάρα της ηθικής άνευρης ζωής , που βρωμάει από ακινησία σε σήψη χρόνων ικανών.

Κάποια στιγμή η μονότονη επανάληψη της ζωής σου, η δίχως εκπλήξεις αντίληψη, σου φωνάζει ….. Λες να μπήκα σε ρυθμούς αιωνιότητας;

Αλλοίμονο εάν έχει τέτοια γεύση η Αιωνιότητα. Θα είναι αφάνταστα πληκτική και ανίερη.

Δεν θα ήταν καθόλου θεϊκή. Εάν δεν είναι ντυμένη στα χρώματα, στις γεύσεις, στις μυρωδιές και στις κατανυκτικές εικόνες θα είναι δαιμονική.

Μόνο ο δαίμονας είναι πληκτικός, επαναλήψιμος, βαρετός και άκρατα συμβατικός, σε βαθμό που αναγκάζεσαι να βλαστημάς και να οργίζεσαι για την ζωή που σου χαρίστηκε.

Το Θεϊκό, είναι εκπληκτικό. Διαφορετικό. Συνθετικό. Γευστικό, εύηχο, και υπέροχα απολαυστικό.

Δεν επαναλαμβάνεται. Δεν κουράζει. Δεν πλήττει και δεν επιπλήττει ποτέ και κανένα.

Γι αυτό όσοι άνθρωποι μπορείτε να ζείτε την ομορφιά των στιγμών είστε ευλογημένοι.

Όσοι μπορείτε να χαίρεστε με απλά πράγματα, είστε ευλογημένοι.

Όσοι την κάθε μέρα ζείτε και μια νέα αποκάλυψη της ζωής που είναι από μόνη της μια αποκάλυψη ενός πανέμορφου μυστηρίου, είστε ευλογημένοι.

Όσοι ζείτε την ζωή σας έτσι όπως περιγράφει ο φίλος Άρης Δαβαράκης είστε ευλογημένοι :…..Η γνώμη μου είναι πως πρέπει να κρατάμε αναμμένο συνεχώς το φώς μέσα στην ψυχή μας, οτι κι’ αν μας συμβαίνει. Ξέρω πόσο δύσκολο είναι αλλά δεν εκτιμώ τούς ανθρώπους που σβήνουν το φώς. Ενα χαμόγελο τυχαίο στο δρόμο, έστω κι’ αν δεν απευθύνεται σε σένα, είναι Φώς. Ένα παιδάκι που γελάει ευτυχισμένο είναι Φως. Μια ανάμνηση ευτυχίας ή η χαρά μιας ξαφνικής συνάντησης, όλα είναι Φώς. Αντί να λέμε «τι άτυχος που είμαι» πρέπει να λέμε τι τυχερός που είμαι για όλα όσα έχω, τα τόσα πολλά που άλλοι δεν έχουν. Οι ευγνώμονες άνθρωποι είναι και ευτυχισμένοι.

Όσο για μένα μάλλον προγεύομαι την κόλαση μου, μια και δεν κατάφερα ακόμη να μην σβήνω το φώς εντός μου.

Λες και πεισματικά τα δάκτυλά μου τρέχουν κάθε πρωί στους διακόπτες και με ένα κλικ σκοτεινιάζουν όλα τα δωμάτια της ψυχής μου…..



ΠΗΓΗ:π.Λίβυος

Δευτέρα 17 Αυγούστου 2009

"Η Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου"του πατρός Νικολάου Πανταζή


Μόλις γιορτάσαμε όλοι με χαρά το Πάσχα του καλοκαιριού – την Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου. Δηλαδή το Θάνατο της Θεοτόκου. Ένα τέτοιο γεγονός, ένας θάνατος είναι αφορμή για να γιορτάζουμε με τόση ένταση και ευφροσύνη;
Όταν πεθαίνει κάποιο γνωστό μας πρόσωπο νιώθουμε λύπη, συντριβή, στενοχώρια. Θα χαρακτηρίζαμε ανόητο και ανισόρροπο κάποιον που θα γιόρταζε εκείνη την ημέρα. Κι όμως, εμείς εδώ στην εκκλησία χαιρόμαστε και γιορτάζουμε για το θάνατο της Παναγίας μας ή πιο σωστά – την Κοίμησή της.
Αυτός ο παραλογισμός της ζωής και του κόσμου απέναντι στο θάνατο κάνει τους ανθρώπους του Θεού να νιώθουν σ’ αυτόν τον κόσμο σαν ξένοι. Γιατί σε ποια ευτυχία μπορεί να ζει κανείς όταν ξέρει ότι τον περιμένει ο θάνατος. Ποια πλούτη και ποια δόξα μπορούν να μετριάσουν τον πόνο της εικόνας που δείχνει ένα σώμα να σαπίζει και να διαλύεται μέσα σ’ έναν υγρό τάφο; Αφού λοιπόν η μοίρα του ανθρώπου που γεννιέται είναι να πεθάνει, γιατί να γεννιέται; Κι έτσι, προσπαθεί ο άνθρωπος να απομακρύνει όσο μπορεί πιο πολύ το τέλος, με διάφορους τρόπους κι επινοήσεις. Όμως και τότε, εμφανίζεται ο θάνατος ξαφνικά, χωρίς να τον περιμένει. Μια λοιπόν που υπάρχει ο θάνατος, ποια ευτυχία μπορεί να σταθεί;
Τέτοια μόνο στον παράδεισο που ζούσαν οι Πρωτόπλαστοι – αθάνατοι, άλυποι μπορεί να νοηθεί. Αυτός όμως τώρα πια, είναι ένας χαμένος παράδεισος.
Υπάρχει όμως και άλλος παράδεισος – πέρα από τον τάφο.
Γι’ αυτό ο θάνατος λέγεται ύπνος – κοίμηση, που ενώ κλείνουμε τα μάτια εδώ, τα ανοίγουμε σε μια άλλη πραγματικότητα – μια άλλη ζωή. Ένα ξύπνημα όχι όπως το διακηρύττουν κάποιοι – στον κόσμο των νεκρών, αλλά όπως το εννοεί η Εκκλησία μας στην περίπτωση της Παναγίας.
Έτσι, χαρακτηρίζεται γενικά και ο θάνατος κάθε δικαίου. Αυτό λέει και ο ιερός Χρυσόστομος: «ουκ έστι θάνατος, αλλά κοίμησις και ύπνος πρόσκαιρος». Η κοίμησις αυτή αναφέρεται φυσικά στο σώμα και είναι πρόσκαιρος γιατί το σώμα αυτό το ίδιο - όχι κάποιο άλλο θα αναστηθεί. «Πάντες οι εν τοις μνημείοις ακούσονται της φωνής των λόγων Αυτού». Όλοι θα ακούσουμε τη φωνή του Κυρίου μας.
Η Παναγία μας όμως είναι μακαρία και το σώμα της δεν μπορούσε να υποστεί τη φθορά του τάφου μιας και βάσταξε στην κοιλιά της Αυτόν που μας βαστά όλους.
Η ολοκληρωτική της υποταγή στο Λόγο του Θεού, αλλά και ολόκληρη η ζωή της υπήρξε ένα αδιάκοπο γίγνεσθαι στο Λόγο του Θεού.
Η Παναγία και μητέρα μας εικονίζεται σα να κοιμάται πάνω σ’ ένα κρεβάτι με τη γαλήνη απλωμένη στη μορφή της. Μια γαλήνη που θέλει να βεβαιώσει όλους εμάς για την αθανασία της ψυχής και για το ότι κάτω από το πρίσμα της αιωνιότητας ο θάνατος παίρνει τη γεμάτη ελπίδα, χαρούμενη εικόνα του ύπνου.
Μήπως ό,τι νομίζουμε βασίλεμα είναι αυγής γλυκοχάραμα κι αντί να ‘ρθει μια νύχτα αξημέρωτη ξημερώσει μια αβράδιαστη μέρα;
Έτσι, σύμφωνα με την παράδοση, η Παναγία ξύπνησε στον τάφο της Γεσθημανή. Ήρθαν άγγελοι κι αρχάγγελοι να πάρουν το πάναγνο σώμα της στους ουρανούς. Υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία απ’ αυτή;
Είθε, να υπάρχει αυτή η ελπίδα, αυτή η βεβαιότητα για ‘μένα και για ‘σένα.
Είθε η Υπεραγία Θεοτόκος να σκέπει όλους σας και να πρεσβεύει στον Κύριό μας για εσάς και τις οικογένειές σας.
Αμήν
ΠΗΓΗ:www.agiosthomas.gr

"Ο θεσπέσιος Δεκαπενταύγουστος" Γράφει ο μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης


Η Ορθόδοξη Εκκλησία αποδίδει ιδιαίτερα μεγάλη τιμή στο πρόσωπο της Παναγίας. Η τιμή αυτή φανερώνει τη στενή σχέση της Υπεραγίας Θεοτόκου με τον άνθρωπο. Η Παναγία αποτελεί τη μεγαλύτερη και καλύτερη προσφορά της ανθρωπότητος στη θεότητα.

H ύπαρξη τη Παναγίας είναι πανάχραντη, πανακήρατη, πανσεβάσμια και πανυπέραγνη. Έχουν γραφτεί και ειπωθεί τόσα πολλά γι' Αυτήν, που σίγουρα κανείς θα περιπέσει σ' επαναλήψεις. Όμως η εφετινή πανήγυρή της μας κάνει να θυμηθούμε ξανά τις πολλές και πλούσιες ευεργεσίες της. Μία γυναίκα με την περιέργειά της και την παρακοή της μας έβγαλε από την παραδείσια Εδέμ. Μια άλλη γυναίκα, η δεύτερη Εύα, η Παναγία, με την πρόσχαρη υπακοή της, τη γνήσια ταπείνωσή της, την ωραία σεμνότητά της μας επανασυνδέει καίρια με τον Θεό.

Ο θάνατος, ο κάθε θάνατος προκαλεί λύπη, ο θάνατος όμως της Θεοτόκου, η κοίμησή της και η μετάστασή της, είναι πηγές μεγάλης χαράς. Η εορτή έχει πανευφρόσυνο χαρακτήρα. Δεν έχει στενοχώρια, δάκρυα και μοιρολόγια, αλλά, κατά την ωραιότατη υμνολογία μας, "πάσα η Γη ευφραίνεται". Κατά τη διδασκαλία της Εκκλησίας μας η μητέρα του Θεού και των ανθρώπων είναι κοντά στον Θεό και στους ανθρώπους που την επικαλούνται. Άπειρες οι επεμβάσεις της στις δυσκολίες της ζωής.

Μονές, εκκλησίες, προσκυνήματα, θαυματουργές εικόνες της, χιλιάδες αφιερώματα, δηλώνουν την πλούσια χάρη της. Οι πιο πολλοί κάτι θα είχαν να καταθέσουν για την πρεσβεία της, την προστασία της, την επίσκεψή της και τη δωρεά της. Πράγματι, "εν τη κοιμήσει τον κόσμον ου κατέλιπες, Θεοτόκε". Μπορεί κανείς να μην την επικαλείται. Δεν επιτρέπεται όμως να τη βρίζει. Να βρίζει κανείς τα Θεία δεν είναι απλά ασέβεια, αλλά ανανδρία, αγένεια και καρδιακή χοντροπετσιά.

Αντίθετα, οι πιστοί και οι μοναχοί την αγαπούν και την ευλαβούνται ιδιαίτερα. Γι' αυτό και της αποδίδουν εγκώμια, ύμνους, εικόνες, ναούς και μύριες χαριτωμένες ονομασίες: Παραμυθία, Γλυκοφιλούσα, Ελεημονήτρια, η πάντων χαρά, των θλιβομένων αντίληψη, φύλακας, ιατρός, μεσίτρια, πρέσβειρα και κυρίως μητέρα.

Μέσα στον θερινό καύσωνα, τη σύγχυση και την ταραχή των καιρών έρχεται το θεομητορικό Πάσχα να δροσίσει, να γαληνέψει, να συνετίσει και χαροποιήσει. Οι πιστοί ψάλλουν όλοι μαζί στις παρακλήσεις: "Έμπλησον, Αγνή, ευφροσύνης την καρδίαν μου, την σην ακήρατον διδούσα χαράν, της ευφροσύνης η γεννήσασα τον αίτιον". Τα ωραία αυγουστιάτικα δειλινά είναι συνυφασμένα με τους θεομητορικούς παρακλητικούς κανόνες.

Ο ελληνικός δεκαπενταύγουστος είναι θεσπέσιος. Χιλιάδες μηνύματα στέλνονται στον ουρανό για λίγη παρηγοριά στη ρηχή, μονότονη και πεζή ζωή του κόσμου. Από τα βάθη της ανθρώπινης ύπαρξης βγαίνει μια μύχια επίκληση: "Τα νέφη των λυπηρών εκάλυψαν την αθλίαν μου ψυχήν και καρδίαν και σκοτασμόν εμποιούσί μοι, Κόρη, αλλ' η γεννήσασα φως το απρόσιτον απέλασον ταύτα μακράν τη εμπνεύσει της θείας πρεσβείας σου". Η μεγάλη μάνα μας γι' αυτό υπάρχει πάντα δεόμενη. Για να διώχνει μακριά τα μαύρα σύννεφα μακριά. Αρκεί να το θέλουμε και κάτι να κάνουμε γι' αυτό.


ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ Αυγ 15, 2009

ΠΗΓΗ:http://www.makthes.gr

"Η σιωπηλή αγάπη της Θεοτόκου" Άγίου Σιλουανού του Αθωνίτη


Η ψυχή μου συνέχεται υπό φόβου και τρόμου, όταν αναλογίζωμαι την δόξαν της Θεομήτορος.

...Ενδεής είναι ο νούς μου και πτωχή και αδύνατος η καρδία μου, αλλ’ η ψυχή μου χαίρει, και έλκομαι, ίνα γράφω έστω και ολίγους λόγους δι’ Αυτήν.

Καίτοι η ζωή της Θεομήτορος καλύπτεται υπό αγίας σιγής, ο Κύριος έδωκεν εις την Ορθόδοξον ημών Εκκλησίαν ίνα γνωρίζη ότι δια της αγάπης Αυτής περιπτύσσεται τον κόσμον όλον και εν Πνεύματι Αγίω βλέπει πάντας τους λαούς της γης καί, ως ο Υιός Αυτής, πάντας σπλαχνίζεται και πάντας ελεεί.

Εν αληθεία, Αυτή είναι η Αντίληψις ημών ενώπιον του Θεού, και μόνον το όνομα Αυτής χαροποιεί την ψυχήν. Αλλά και ο ουρανός όλος και όλη η γη χαίρουν δια την αγάπην Αυτής.

Αξιοθαύμαστον και ακατάληπτον πράγμα! Ζή εν τοις ουρανοίς και αδιαλείπτως θεωρεί την δόξαν του Θεού, αλλά δεν επιλανθάνεται και ημών των πενήτων, και δια της ευσπλαχνίας Αυτής περιβάλλει όλην την γήν και πάντας τους λαούς.

Και αυτήν την Άχραντον Μητέρα Αυτού ο Κύριος έδωκεν εις ημάς. Αύτη είναι η χαρά και η ελπίς ημών. Αύτη είναι η κατά πνεύμα Μήτηρ ημών, και είναι πλησίον εις ημάς κατά φύσιν ως άνθρωπος, και εκάστη χριστιανική ψυχή έλκεται προς Αυτήν εν αγάπη

Αρχιεπίσκοπος ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ: "Η σημερινή μέρα είναι ιστορική"




Με ιδιαίτερη λαμπρότητα και μεγαλοπρέπεια τελέστηκε το περασμένο Σάββατο στην Ιερά Μονή Παναγίας Σουμελά του Όρους Βερμίου, Αρχιερατική Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του Αρχιεπισκόπου Αθηνών
και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου
.
Στην Θεία Λειτουργία συμμετείχαν και οι Μητροπολίτες Βεροίας κ. Παντελεήμονας, Νεαπόλεως κ. Βαρνάβας, Χαλκίδος κ. Χρυσόστομος και Τριπόλεως και Πάσης Λιβύης κ. Θεοφύλακτο (Πατριαρχείο Αλεξανδρείας).

Επίσης, παρευρέθηκαν ο υπουργός Μακεδονίας - Θράκης κ. Σταύρος Καλαφάτης, ο υφυπουργός Εσωτερικών κ. Κωνσταντίνος Γκιουλέκας, ο Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Σούρλας, ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης κ. Βασίλης Παπαγεωργόπουλος καθώς και εκπρόσωποι των άλλων πολιτικών κομμάτων.
Στο κήρυγμα του ο Αρχιεπίσκοπος τόνισε ότι «Όλοι μας, σήμερα θα ασπαστούμε ευλαβικά το σεπτό εικόνισμα της Παναγίας και θα τις ψελλίσουμε και πάλι: Χαίρε εσύ των δακρύων του γένους μας η λύτρωσις».
«Η ιστορία του Ποντιακού λαού είναι ένδοξη, αλλά ποτισμένη με δάκρυα. Και τα πιο πολύτιμα, τα πιο ευαίσθητα, τα πιο πικρά μα και τα πιο παρήγορα και ελπιδοφόρα ήταν πάντα τα δάκρυα της Παναγίας. Από τότε που η Ρομφαία διήλθε την καρδιά της Παρθένου, της οποίας μέχρι σήμερα ο πόνος για τον υιό της και τον υιό του Θεού γίνεται συνεχώς πόνος, για όλους εμάς τους ελάχιστους αδελφούς του Χριστού. Έτσι η Παναγία, είναι η αληθινή μητέρα του Θεού και αληθινή μητέρα όλων των ανθρώπων», συνέχισε ο Μακαριώτατος.
Ακόμη τόνισε «Οι ξεριζωμένοι έλληνες του Πόντου, της Μικράς Ασίας και της Κύπρου, γνωρίζουν καλά ότι δεν είναι απλά ένας λαός που δοκιμάζεται, μια μάζα ανθρώπων που της έτυχε μια δυστυχία, αλλά είναι καταρχήν ο λαός του Θεού. Ο λαός ο αγαπημένος, που για χάρη του ο Χριστός σταυρώθηκε. Όμως μόνο ο Σταυρός του Χριστού καταργεί τον Σταυρό των ανθρώπων και μόνο αυτοί που κλαίνε ενώπιον του σταυρού μπορούνε να σηκώνουνε με ευθύνη τον σταυρό εκείνον των πόνων και των ελπίδων».
Ο κ. Ιερώνυμος έκλεισε το κήρυγμα του με μια προσευχή: «Εσένα την αγαθή ελπίδα του ανθρώπου και του κόσμου, γιατί δέχθηκες να γρηγορήσεις μαζί μας και εμείς να γρηγορήσουμε μαζί σου τον ευπρόσδεκτο και χαριτωμένο καιρό, τον ευλογημένο και ευφρόσυνο 15αύγουστο. Ο κόσμος δεν θα χαθεί όχι μόνο γιατί ο υιός σου θα βρίσκεται σε βάσανα ως την τελική σωτηρία του, αλλά και εσύ θα βρίσκεσαι σε οδύνες ως την οριστική επιστροφή του κόσμου στον Χριστό. Σε παρακαλούμε Παναγία Θεοτόκε να πρεσβεύεις στον υιό και Θεό σου, να δεχθεί την πενιχρή δέηση μας, όπως δέχθηκε το δίλεπτο της πτωχής γυναίκας. Εσύ ξέρεις να ταπεινώνεσαι και μπορείς να καταλάβεις όλους και όλα. Ποίος αγνοεί ότι αυτή η ώρα του κόσμου, η παρούσα περιπέτεια των ανθρώπων είναι μια άλλη Ρομφαία που ανοίγει πληγή στην καρδιά σου, για να μπορούμε μέσα από αυτήν την πληγή να παίρνουμε την κατερχόμενη αγάπη του Θεού και την ανερχόμενη αγάπη του ανθρώπου».
Αμέσως μετά ο Πρόεδρος του Ιδρύματος Παναγίας Σουμελά κ. Γεώργιος Τανιμανίδης, μετά από ομόφωνη απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Πανελληνίου Ιδρύματος Παναγίας Σουμελά, ανακήρυξε τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο επίτιμο Πρόεδρο του Ιδρύματος, απονέμοντας τον Μέγα Σταυρό των Κομνηνών της Τραπεζούντος.
Ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος μετά την τιμή που του απονεμήθηκε από τον Πρόεδρο του Ιδρύματος Παναγία Σουμελά τόνισε ότι «τέτοια γεγονότα συγκινούν τις ψυχές των ανθρώπων, όταν δεν μείνουν μόνο σε αυτήν την ώρα σ΄ αυτά τα γεγονότα και να τα μετρήσουν με τις ανθρώπινες διαστάσεις. Όταν όμως αυτά τα γεγονότα τα απλά, προσπαθήσει κανείς και τα συνδέσει με το παρελθόν αλλά και συγχρόνως με ότι περιμένει να δει στην ζωή του παίρνουνε μια ιδιαίτερη διάσταση
Επίσης ο Αρχιεπίσκοπος συνέχισε «Θα μου επιτρέψετε σε δύο σημεία να επικεντρώσω τις απλές μου σκέψεις. Η λειτουργία κατά την ορθόδοξη πίστη όπου και αν τελείται δεν περιορίζεται σ΄ αυτόν τον χώρο που είμαστε, διότι η εκκλησία είναι μια και η λειτουργία είναι μια. Γι΄ αυτό η σημερινή μέρα είναι ιστορική, διότι ενώ τελείται η Θεία Λειτουργία στο Όρος Βέρμιο, την ίδια ώρα τελείται για πρώτη φορά μετά από τόσα χρόνια λειτουργία στο πραγματικό μοναστήρι της Παναγία Σουμελά στο Πόντο».
«Ένας Έλληνας, από αυτούς τους καταδιωγμένους και κατατρεγμένους από τον Πόντο, που καταξιώνετε να είναι βουλευτής στην Δούμα της Ρωσίας δεν ξέρει καλά τα ελληνικά, θυμάται μόνο την Ποντιακή διάλεκτο. Όμως μέσα του μένει η ίδια η καρδιά, γι΄ αυτό έχει έναν αγώνα ο αγώνας του χθες σ΄ αυτό τον χώρο περιγράφηκε. Ήρθε να πάρει την εικόνα ευλογημένη από τον τοπικό Μητροπολίτη, το αντίγραφο της Παναγίας της Σουμελά και να φύγει σήμερα πολύ πρωί (05:00) με το αεροπλάνο, για να πάει εκεί στην Παναγία του Σουμελά και να λειτουργήσει με δύο επισκόπους από την Ρωσία και την Κωνσταντινούπολη, αλλά και με δύο χιλιάδες πιστούς από τα διάφορα μέρη τα ορθόδοξα», ανέφερε ο Μακαριώτατος.
«Η δεύτερη σκέψη μου, είναι να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για την τιμή αυτού εδώ του παρασήμου. Αν μέναμε όμως σε εξωτερικά πράγματα δεν θα ωφελούσε, καθώς ακούμε την δυναστεία των Κομνηνών το μυαλό μας γυρίζει πίσω και παρουσιάζει τα σκαμπανεβάσματα της ιστορίας αυτού του γένους, αυτού του λαού. Είχε περάσει μια ένδοξη δυναστεία, δυναστεία των Μακεδόνων η οποία στο τέλος καταρρακώθηκε, εξέπεσε, γιατί εξέπεσαν οι άνθρωποι και είναι φυσικό οι θεσμοί όσο και καλοί αν είναι, όταν ξεπέφτουν οι άνθρωποι και αρρωσταίνουν τότε ξεπέφτουν οι θεσμοί και οι σπουδαίες θέσεις».
Συνεχίζοντας «Έτσι λοιπόν αυτοί που διαβάζουν ιστορία το τέλος των Μακεδόνων, θα δουν διάχυτη την διαπλοκή τις υπονομέψεις και να θυμούνται το κείμενο του Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης Ευσταθίου που γράφει: Έγινε η εποχή τέτοια, που τα αξιώματα πωλούνται στο παζάρι όπως τα μαρούλια. Μια τέτοια εποχή λοιπόν έβενε προς το τέλος και έλεγαν ότι όλα τελειώνουν, όμως να ανατέλλει η δυναστεία των Κομνηνών και γίνεται ανάχωμα σ΄ αυτήν την εποχή και είναι μια από τις περιόδους που αναγεννιόνται τα γράμματα και ξανά αυτό το γένος αρχίζει από την αρχή. Θα ήθελα λοιπόν να πω βλέποντας αυτό το παράσημο που μου απονείματε, τις δυσκολίες που πέρασε και περνάει αυτός ο τόπος, αλλά και την ρεαλιστικότητα ότι πάντοτε δεν είναι καλά τα πράγματα έρχονται και δυσκολίες. Να επιβεβαιώνουμε και να υπογραμμίζουμε όταν μιλάμε για κρίση, ότι πρώτα έρχεται η πνευματική κρίση και μετά έρχεται η άλλη κρίση και η κρίση σαν αποτέλεσμα της πνευματικής κρίσεως. Όμως υπάρχει και ανάκαμψη, δεν πρέπει να απογοητευόμαστε γιατί γι΄ αυτό είναι η Παναγία και ο Χριστός μας».

ΠΗΓΗ:Romfea.gr

ΙΕΡΑ ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΤΟ ΑΙΤΩΛΙΚΟ


ΟΣΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΠΡΟΣΕΛΘΕΤΕ!

Βάπτιση Προτεστάντη σε Ορθόδοξο στην Ι.Μ. Δοχειαρίου Αγίου Όρους




Το Σάββατο 8-8-2009 στην Ιερά μονή Δοχειαρίου στο Άγιον Όρος, μέσα σε κατανυκτική ατμόσφαιρα, ο Γερμανός Dominik Weiel 40 χρονών Γεωλόγος, αποποιήθηκε τον Προτεσταντισμό και προσήλθε στην Ορθοδοξία, παίρνοντας με το Βάπτισμα το όνομα Μιχαήλ.



Ο Μιχαήλ γνώρισε τον Άθωνα και την Ορθοδοξία, με την επικοινωνία που είχε μέσω ασυρμάτου με τον Ραδιοερασιτέχνη αδελφό της Μονής π. Απολλώ SV2ASP/A που ξεκίνησε από το 1991. Ο έμπειρος Γερμανός Ραδιοερασιτέχνης DL5EBE, φοιτητής τότε, όταν άκουσε για πρώτη φορά τον άπειρο Αγιορείτη μοναχό με το ασθενές του σήμα να κάνει κλήση, έσπευσε να επικοινωνήσει μαζί του και να τον βοηθήσει. Αυτό ήταν η πρώτη αφορμή να έλθει στον Άθωνα να γνωρίσει αυτό τον μοναχό και να οργανώσει τον σταθμό. Η επίσκεψή αυτή έγινε σταθμός στην ζωή του. Γνώρισε τον Γέροντα Γρηγόριο, Καθηγούμενο της Μονής και τους αδελφούς, τους αγάπησε και συνέχισε να επισκέπτεται τη Μονή ακολουθώντας το όλο το καθημερινό πρόγραμμα της.

Όταν τελείωσε τις Πανεπιστημιακές του σπουδές τον προσέλαβε μια Γερμανική εταιρία πετρελαιοειδών με δραστηριότητες σε όλο τον κόσμο. Για πολλά χρόνια εργάζεται στην Μόσχα και ένεκα τούτου είχε αρκετά χρόνια να επισκεφθεί τον Άθωνα, χωρίς παρόλα αυτά να κόψει την επικοινωνία του. Όλο αυτό το διάστημα πάλευε μέσα του για την αλλαγή του και αποφασισμένος πλέον για το Βάπτισμα πήρε τον δρόμο για τον Άθωνα. Τις ημέρες αυτές συνέπεσε να έχομε πολλές εργασίες στις οποίες συμμετείχε και ο ίδιος. Οι ημέρες περνούσαν και αγωνιούσε για να βαπτιστή. Την Παρασκευή τον ρώτησε πλέον ο Γέροντας, «θέλεις να βαπτιστής»; «Θα ήταν μεγάλη μου χαρά» του απάντησε και αμέσως έλαμψε το πρόσωπό του. Τότε καλέσαμε τον κ. Σταύρο Πωμάκη Αξιωματικό στην Αεροπορία Στρατού, Ραδιοερασιτέχνη, πνευματικό τέκνο της Μονής, ο οποίος αν και ήταν μακριά από το σπίτι του, ολοπρόθυμα δέχθηκε να γίνει ανάδοχος. Σε πολύ λίγο διάστημα όλα ήταν έτοιμα και έτσι το πρωί του Σαββάτου μετά την Θεία Λειτουργία έλαβε το Άγιο Βάπτισμα στο λιμάνι της Μονής εν μέσω όλης της αδελφότητος και των προσκυνητών και πανευτυχής επέστρεψε πλέον στην εργασία του.

Ας ευχηθούμε ο Αρχάγγελος Μιχαήλ, ο προστάτης της Μονής μας, του οποίου το όνομα έδωσε ο Γέροντας, να τον στηρίζουν στο δύσκολο δρόμο της ζωής που καθημερινά παλεύει.


ΠΗΓΗ:keliotis

Η ΙΕΡΑ ΚΑΡΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΓΑΘΗΣ ΣΤΟ ΑΙΤΩΛΙΚΟ απο σήμερα εως την Τετάρτη 19 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ


ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΛΑΤΡΕΥΤΙΚΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ
Ι.Ναού
Κοιμησεως της Θεοτόκου Αιτωλικού επι τη ελεύση
ΤΗΣ ΤΙΜΙΑΣ ΚΑΡΑΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΓΑΘΗΣ

Δευτέρα 17 Αυγούστου το βράδυ Ιερά Αγρυπνία
Τρίτη 18 Αὐγούστου
Ὥρα 07.00: Ὄρθρος & Θεία Λειτουργία.
Ὥρα 19.00: Ἑσπερινός καί Παράκληση στήν Ἁγία
.
Τετάρτη 19 Αὐγούστου
Ὥρα 07.00: Ὄρθρος & Θεία Λειτουργία.
Ὥρα 19.00: Ἀποχώρηση τῆς Τιμίας Κάρας ἀπό τό Αἰτωλικό.
Ὥρα 19.30: Ὑποδοχή τῆς Τιμίας Κάρας στό ἐξωκκλήσι
τῆς Ἁγίας Ἀγάθης στή Σταμνά ὅπου θά τελεσθεῖ
ὁ Ἑσπερινός καί ἡ Ἱερά Παράκλησις στήν Ἁγία μας.
Ἐν συνεχείᾳ ἡ ἀποχώρησις τῆς Τιμίας Κάρας

Κυριακή 16 Αυγούστου 2009

"Εγκώμιον στην Κοίμηση της πανυμνήτου και υπερενδόξου ευλογημένης Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας" Αγίου Ιωάννου Δαμασκηνού


"Τι είναι αυτό το μυστήριο το μέγα, που συντελείται γύρω από το πρόσωπό σου, ιερή Μητέρα και Παρθένε; «Ευλογημένη συ εν γυναιξί και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου». Όσο υπάρχουν άνθρωποι θα σε μακαρίζουν, γιατί μονάχα Συ είσαι άξια για μακαρισμό!

Και να που όλες οι γενιές Σε μακαρίζουν. Εσένα είδαν οι θυγατέρες της Ιερουσαλήμ, δηλαδή της Εκκλησίας, και σε μακάρισαν οι βασίλισσες, δηλαδή οι ψυχές των δικαίων, και θα σε υμνούν αιώνια. Γιατί Συ είσαι ο θρόνος ο βασιλικός, στον οποίον παραστέκονται Άγγελοι κοιτάζοντας τον Βασιλέα και Δημιουργό να κάθεται επάνω του.

Συ έγινες Εδέμ νοητή, πιο ιερή και πιο θεϊκή από την παλιά. Γιατί σε εκείνη την Εδέμ έμεινε ο Αδάμ ο γήϊνος, ενώ σ' Εσένα ο Κύριος του ουρανού.

Εσένα προεικόνισε η κιβωτός, γιατί Συ γέννησες τον Χριστό, τη σωτηρία του κόσμου, που καταπόντισε την αμαρτία και κατασίγησε τα κύματά της.

Εσένα προεικόνισε η βάτος, Εσένα είχαν επιγράψει προφητικώς οι θεοχάρακτες πλάκες, Εσένα προζωγράφισε η κιβωτός του νόμου και Σένα είχαν φανερά προτυπώσει η στάμνα η χρυσή και η λυχνία και η τράπεζα και η ράβδος του Ααρών που 'χε βλαστήσει.

Από Σένα προήλθε η φλόγα της θεότητος, το μέτρο και ο Λόγος του Πατρός, το γλυκύτατο και ουράνιο μάννα, το όνομα το απερίγραπτο και πάνω από όλα τα ονόματα, το φως το αιώνιο και απρόσιτο, ο άρτος της ζωής ο ουράνιος, ο καρπός που δεν γεωργήθηκε, αλλά βλάτησε από Σένα με σώμα ανθώπινο.

Εσένα δεν προμηνούσε το καμίνι που έβγαζε φωτιά και ταυτόχρονα δρόσιζε αλλά και έκαιγε κι ήταν αντίτυπο της θείας φωτιάς που μέσα Σου κατοίκησε;

Παρά λίγο όμως θα ξεχνούσα τη σκάλα του Ιακώβ. Τι δηλαδή; Δεν είναι φανερό σε όλους ότι Εσένα προεικόνιζε κι ήταν προτύπωσή Σου; Όπως ο Ιακώβ είχε δει τις άκρες της σκάλας να ενώνουν τον ουρανό με τη γη και να ανεβοκατεβαίνουν σ' αυτήν Άγγελοι, έτσι κι εσύ ένωσες αυτά που ήσαν πριν χωρισμένα, αφού μπήκες στη μέση Θεού και ανθρώπων κι έγινες σκάλα, για να κατεβεί σε μάς ο Θεός, που πήρε το αδύναμο προζύμι μας και το ένωσε με τον εαυτό Του κι έκανε τον ανθρώπινο νου που βλέπει τον Θεό.

Πού θα αποδώσουμε ακόμη τα κηρύγματα των Προφητών; Σ' Εσένα, αν θέλουμε να δείξουμε ότι είναι αληθινά! Γιατί, ποιο είναι το Δαβιτικό μαλλί του προβάτου που πάνω του έπεσε σαν βροχή ο Υιός του Θεού, που είναι συνάναρχος με τον Πατέρα; Δεν είσαι Συ ολοφάνερα;

Ποια είναι επίσης η Παρθένος, που ο Ησαϊας προορατικώς προφήτευσε ότι θα συλλάβει και θα γεννήσει Υιόν τον Θεό, που είναι μαζί μας;

Και ποιο είναι το βουνό του Δανιήλ, από το οποίο κόπηκε πέτρα, αγκωνάρι, ο Χριστός, χωρίς να υποκύψει σε ανθρώπινο εργαλείο;

Ας έρθει ο Ιεζεκιήλ ο θεϊκότατος κι ας δείξει πύλη που έχει κλειστεί και που πέρασε από μέσα της μόνο ο Κύριος και παραμένει κλειστή.

Εσένα, λοιπόν, κηρύττουν οι Προφήτες. Εσένα διακονούν οι Άγγελοι και υπηρετούν οι Απόστολοι. Εσένα σήμερα, καθώς αναχωρούσες προς τον Υιό Σου, περιτριγύριζαν ψυχές Δικαίων και Πατριαρχών και το άπειρο πλήθος των θεοφόρων Πατέρων, που συγκεντρώθηκαν από τα πέρατα της γης, σαν μέσα σε σύννεφο, ψάλλοντας ύμνους ιερούς σ' Εσένα, την πηγή του ζωαρχικού σώματος του Κυρίου, πλημμυρισμένοι από τα θεία συναισθήματα.

Ω, πως η πηγή της ζωής μεταφέρεται προς την ζωήν δια μέσου του θανάτου! Πώς να ονομάσουμε το μυστήριο τούτο που σχετίζεται με Σένα; Θάνατο; Μα, αν και η πανίερη και μακαρία ψυχή Σου χωρίζεται από το αμίαντο σώμα Σου και αυτό το σώμα Σου παραδίδεται στην ταφή, όμως δεν παραμένει στο θάνατο κι ούτε διαλύεται από τη φθορά. Όπως ο ήλιος, ο ολόλαμπρος και πάντα φωτεινός, όταν σκεπαστεί για λίγο από το σώμα της σελήνης, φαίνεται σαν να χάνεται και το σκοτάδι να παίρνει τη θέση της λάμψης του, μα αυτός δεν χάνει το φως του, αλλά έχει μέσα του την πηγή του φωτός. Έτσι κι Εσύ, αν και καλύπτεσαι σωματικά από τον θάνατο για κάποιο χρονικό διάστημα, εντούτοις αναβλύζεις πλούσια, καθαρά κι ατέλειωτα τα νάματα του θείου φωτός και της αθάνατης ζωής, ποταμούς χάριτος και πηγές ιαμάτων.

Εσύ άνθισες σαν δένδρο γλυκύτατο κι είναι ο καρπός Σου ευλογία στο στόμα των πιστών! Γι' αυτό και δεν θα ονομάσω θάνατο την ιερή μετάστασή Σου, αλλά κοίμηση ή αποδημία ή ενδημία, για να εκφρασθώ καλύτερα, αφού, φεύγοντας από την κατοικία του σώματος, πηγαίνεις να κατοικήσεις στα καλύτερα, στα δεξιά του θρόνου του Υιού Σου.

Άγγελοι μαζί με Αρχαγγέλους Σε μεταφέρουν από τη γη στους ουρανούς. Καθώς περνάς ευλογείται ο αέρας και ο αιθέρας καθαγιάζεται. Χαίροντας υποδέχεται ο ουρανός την ψυχή Σου. Σε προϋπαντούν οι ουράνιες δυνάμεις με ύμνους ιερούς και τελετή χαρμόσυνη: «τις αυτή η αναβαίνουσα λελευκανθισμένη, εγκύπτουσα ωσεί όρθρος;». Είσαι ωραία, λένε οι ουράνιες δυνάμεις, σαν το φεγγάρι κι όλα τα Χερουβίμ εκπλήσσονται και τα Σεραφείμ Σε δοξάζουν, Εσένα που δεν ανέβηκες μονάχα ως τον ουρανό, σαν τον Προφήτη Ηλία, ούτε μονάχα μέχρι τον τρίτο ουρανό, σαν τον Απόστολο Παύλο, αλλά έφτασες μέχρις αυτόν τον θρόνο του Υιού Σου και στέκεις κοντά Του με πολλή κι ανείπωτη παρρησία.

Έγινες, λοιπόν, ευλογία για όλον τον κόσμο, αγιασμός για το σύμπαν, άνεση για τους κουρασμένους, παρηγοριά για τους πενθούντες, θεραπεία για τους αρρώστους, λιμάνι για του θαλασσοδαρμένους, συγχώρηση για τους αμαρτωλούς, παρηγοριά για τους λυπημένους, πρόθυμη βοήθεια για όλους που σε επικαλούνται, αρχή και μέση και τέλος όλων των αγαθών που ξεπερνούν τον νου μας.

Πώς υποδέχθηκε ο ουρανός αυτήν που έγινε πλατύτερη απ' αυτόν; Και πώς ο τάφος δέχθηκε Αυτήν που δέχθηκε μέσα Της τον Θεόν; Ω μνήμα ιερό και θαυμαστό και σεβάσμιο και προσκυνητό, που και τώρα το περιποιούνται Άγγελοι, παρευρισκόμενοι με πολύν σεβασμό και φόβο, και άνθρωποι που έρχονται σ' αυτό με πίστη, τιμώντας το, προσκυνώντας το, φιλώντας το με μάτια και χείλια και με πόθο ψυχής αντλώντας πλούτο αγαθών.

Εμπρός, λοιπόν, ας ταξιδέψουμε νοερά μακριά απ' τη ζωή αυτή μαζί με την Παναγία, που φεύγει απ' τη γη αυτή.

Ελάτε όλοι με πόθο καρδιακό, ας κατεβούμε στον τάφο μαζί με την Παρθένο που κατέρχεται σ' αυτόν. Ας παρασταθούμε ολόγυρα στο ιερότατο κρεβάτι της.

Ας ψάλουμε ύμνους ιερούς, τέτοια περίπου λέγοντας μελωδικά άσματα: «Χαίρε Κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά σου». Χαίρε αμνάς που γέννησες τον Αμνό του Θεού. Χαίρε συ που είσαι πιο πάνω από τις αγγελικές δυνάμεις. Χαίρε η δούλη και Μητέρα του Θεού. Αμήν"
.

«Εν τη κοιμήσει τον κόσμον ού κατέλιπες Θεοτόκε»Του (+)Ιωάννου Φουντούλη, Καθηγητού Α.Π.Θ



Η εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, που εορτάζει στις 15 Αυγούστου ο χριστιανικός κόσμος, είναι η μεγαλυτέρα από τις εορτές που καθιέρωσε η Εκκλησία προς τιμήν της Μητρός του Κυρίου, δηλ. τις Θεομητορικές εορτές. Ίσως είναι και η παλαιοτέρα από όλες. Τις πρώτες μαρτυρίες έχουμε γι΄ αυτήν κατά τον 5Ο αιώνα, γύρω στην εποχή που συνεκλήθη η Γ΄Οικουμενική Σύνοδος της Εφέσου (451), που καθώρισε το θεομητορικό δόγμα και έγινε αιτία να αναπτυχθή η τιμή στο πρόσωπο της Θεοτόκου. Για πρώτη φορά φαίνεται ότι συνεστήθη στα Ιεροσόλυμα την 13η Αυγούστου και λίγο αργότερα μετετέθη στις 15 του ιδίου μηνός. Είχε δε γενικώτερο θεομητορικό χαρακτήρα, χωρίς ειδική αναφορά στο γεγονός της Κοιμήσεως. Ωνομάζετο «ημέρα της Θεοτόκου Μαρίας». Κέντρο του πανηγυρισμού αναφέρεται στην αρχή ένα «Κάθισμα», Ναός επ΄ ονόματί της, που ευρίσκετο έξω από τα Ιεροσόλυμα στο τρίτο μίλιο της οδού που οδηγούσε στην Βηθλεέμ. Η σύνδεση της εορτής αυτής προς την Κοίμηση της Θεοτόκου έγινε στον περίφημο Ναό της Παναγίας που βρισκόταν στην Γεθσημανή, το «ευκτήριο του Μαυρικίου», όπου υπήρχε και ο τάφος της. Αυτός ο Ναός πολύ σύντομα πήρε τον χαρακτήρα του μεγαλύτερου θεομητορικού προσκυνήματος και η ακτινοβολία του έγινε αιτία η πανήγυρίς του κατά την 15η Αυγούστου γρήγορα να διαδοθή σ΄ ολόκληρο τον χριστιανικό κόσμο σε ανατολή και δύση σαν εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Αργότερα εξήρθη η εορτή με την προπαρασκευαστική νηστεία και την παράτασι του εορτασμού μέχρι της 23ης ή και μέχρι του τέλους του Αυγούστου και έγινε όχι μόνο η μεγαλυτέρα θεομητορική εορτή αλλά και μία από τις σπουδαιότερες εορτές του εκκλησιαστικού έτους. Αυτό βέβαια ήταν φυσικό να γίνη, γιατί η Θεοτόκος είναι το προσφιλέστερο και ιερώτερο πρόσωπο μετά τον Κύριο και γι΄ αυτό συνεκέντρωσε την τιμή και την ευλάβεια όλων των χριστιανικών γενεών. Αναρίθμητοι Ναοί και Μονές έχουν κτισθεί προς τιμήν της Κοιμήσεώς της, θαυμάσιες τοιχογραφίες παριστάνουν σε κάθε Ναό πίσω από την κεντρική είσοδο σε εκπληκτικές συνθέσεις την ιερά της κηδεία, ύμνοι εκλεκτοί έχουν διακοσμήσει την Ακολουθία της και λόγοι λαμπροί και εγκώμια εξεφωνήθησαν από τους Πατέρες και νεωτέρους εκκλησιαστικούς άνδρες κατά την ημέρα της μνήμης της. Όλες οι ανθρώπινες γενεές συναγωνίσθησαν στην προσφορά ό,τι εκλεκτοτέρου είχαν να παρουσιάσουν, για να μακαρίσουν έργω και λόγω την Παρθένο Μαρία.

ΤΟ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Για την κατανόηση του εορτολογικού περιεχομένου της εορτής της Κοιμήσεως -όπως και των άλλων θεομητορικών εορτών, της Συλλήψεως, της Γεννήσεως και των Εισοδίων- πρέπει να κάμωμε μία μικρά αναδρομή στις πηγές, από τις οποίες αντλήθηκαν τα θεομητορικά αυτά θέματα. Διαφορετικά είναι αδύνατο να ερμηνεύση κανείς ό,τι συνδέεται με τον εορτασμό αυτόν, τα συναξάρια, την υμνογραφία και την εικονογραφία τους. Οι αυθεντικές ιστορικές πηγές, τα Ευαγγέλια και τα άλλα βιβλία της Καινής Διαθήκης, δεν μας διέσωσαν πληροφορίες για τον πρό του Ευαγγελισμού και για τον μετά την Ανάληψι του Κυρίου βίο της Θεοτόκου. Πρόθεσις των ιερών συγγραφέων ήταν να αφηγηθούν τον βίο και το σωτηριώδες έργο του Χριστού και ό,τι άμεσα συνεδέετο με Αυτόν και όχι να ικανοποιήσουν την ευλαβή περιέργεια ή τα ιστορικά ενδιαφέροντα των αναγνωστών τους. Η παράδοσις όμως της Εκκλησίας διέσωσε από στόματος εις στόμα διάφορες πληροφορίες πού αφορούσαν στον βίο της Θεοτόκου πρό της συλλήψεως του Κυρίου και μετά την Ανάστασί Του. Αργότερα διάφοροι ευλαβείς, κατά το πλείστον, συγγραφείς περιέλαβαν τις πληροφορίες αυτές και τις ανέπτυξαν με την φαντασία τους και για να έχουν περισσότερο κύρος έθεσαν στους τίτλους των έργων τους μεγάλα αποστολικά ονόματα. Η Εκκλησία απέρριψε και κατεδίκασε τα βιβλία αυτά και τα ωνόμασε «Απόκρυφα» και «Ψευδεπίγραφα». Σε μεταγενεστέρα εποχή πολλές από τις διηγήσεις αυτές, τουλάχιστον στις βασικές τους γραμμές, έδωσαν θέματα στην διαμόρφωσι εορτών, στην σύνταξι συναξαρίων, στην ποίηση ύμνων και στην εικονογραφία. Εξ άλλου, καθώς προείπαμε, ο πυρήν των διηγήσεων αυτών είχε ως βάσι του παμπάλαιες ιστορικές παραδόσεις γύρω από το πρόσωπο της Θεοτόκου.

ΑΦΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΓΕΓΟΝΟΤΟΣ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ

Ειδικά το γεγονός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου αφηγείται, εκτός των άλλων, και μια απόκρυφος διήγησις, που φέρεται υπό το όνομα του ηγαπημένου μαθητού του Κυρίου, του Ιωάννου. Μια περίληψη του εκτενούς αυτού κειμένου θα παρουσιάσωμε εδώ. Σε κάθε του σημείο ο αναγνώστης του θυμάται αντίστοιχες φράσεις από τους ύμνους και το συναξάριο της εορτής και λεπτομέρειες από την εικόνα της Κοιμήσεως που εφιλοτέχνησαν βυζαντινοί ζωγράφοι.
Η Παναγία μετά την Ανάληψι του Χριστού καθημερινώς πηγαίνει στο ζωοδόχο μνήμα και προσεύχεται. Μία Παρασκευή ο Αρχάγγελος Γαβριήλ παρουσιάζεται μπροστά της και την χαιρετά: «Χαίρε, η γεννήσασα Χριστόν τον Θεόν ημών. Ο Κύριος άκουσε την προσευχή σου και θα αφήσης τον κόσμο και θα πορευθής εις την ζωήν την αληθινήν και αδιάδοχον». Η Θεοτόκος επιστρέφει στον οίκο της, θυμιά και προσεύχεται στον Χριστό να της στείλη τον Ιωάννη και τους λοιπούς Αποστόλους, για να παρασταθούν στον θάνατό της. Η προσευχή της εισακούεται και πρώτος φθάνει, αρπαγείς από νεφέλη, ο Ιωάννης και σε λίγο επί νεφελών και οι λοιποί Απόστολοι οι διεσπαρμένοι στα πέρατα του κόσμου. Την Κυριακή έρχεται με την απαστράπτουσα δόξα Του και με χιλιάδες αγγέλους ο Κύριος να παραλάβη την ψυχή της Μητρός Του. Εκείνη ευλογεί τους Αποστόλους και τον κόσμο, δέεται για την σωτηρία όλων και αφού λαμβάνει την υπόσχεσι ότι «πάσα ψυχή επικαλουμένη το όνομά της ου μη καταισχυνθή, αλλ΄ εύρη έλεος και παράκλησιν και αντίληψιν και παρρησίαν και εν τω νυν αιώνι και εν τω μέλλοντι», παραδίδει την αγία της ψυχή στα χέρια του Υιού της. Οι Απόστολοι περιπτύσσονται το σκήνος και ψάλλοντες μεταφέρουν την κλίνη με το σώμα για ταφή. Ένας εβραίος ονόματι Ιεφωνίας ορμά και επιχειρεί «κατά της κλίνης», αλλ΄ άγγελος Κυρίου με «ξίφος πυρός» αποκόπτει τα χέρια του από των ώμων, που μένουν κρεμασμένα στην κλίνη. Αυτός μετανοεί και κολλώνται πάλι τα χέρια του, ενώ οι Απόστολοι ανενόχλητοι συνεχίζουν την εκφορά. Το σκήνος θάπτεται σε καινό μνημείο στην Γεθσημανή, την τρίτη όμως ημέρα «μετετέθη εν Παραδείσω».


ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ

Η Παναγία βρίσκεται στη μέση της εικόνας ξαπλωμένη με τα χέρια της σταυρωμένα και κοντά στο κρεβάτι μανουάλια αναμμένα.
Στα πόδια της Παναγίας είναι ο Απόστολος Πέτρος θυμιατίζοντας και στο κεφάλι ο Απόστολος Παύλος και ο Ιωάννης που την ασπάζεται.
Γύρω γύρω βρίσκονται οι άλλοι Απόστολοι και οι ιεράρχες, Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης, Ιερόθεος και Τιμόθεος, κρατώντας Ευαγγέλια, και γυναίκες που κλαίνε.
Πάνω από την Παναγία είναι ο Χριστός κρατώντας στην αγκαλιά του τη ψυχή της Παναγίας ντυμένη στα λευκά και γύρω του πολύ φως και πολλοί άγγελοι.


ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ
Εν τη Γεννήσει την Παρθενίαν εφύλαξας, εν τη Κοιμήσει, τον κόσμον ου κατέλιπες Θεοτόκε, μετέστης προς την ζωήν, Μήτηρ υπάρχουσα της ζωής, και ταις πρεσβείαις ταις σαις λυτρουμένη, εκ θανάτου τας ψυχάς ημών.

Στη Γέννηση του Χριστού Θεοτόκε διαφύλαξες την Παρθενία, στην Κοίμηση δεν εγκατέλειψες τον κόσμο, ετατέθηκες προς τη ζωή, Εσύ που είσαι η μητέρα ζωή, και με τις θερμές ικεσίες λυτρώνεις από το θάνατο τις ψυχές μας.