Σάββατο 29 Αυγούστου 2009

" Ὁρᾶτε φίλοι, τήν φωνήν τοῦ Λόγου, τοῦ Ἡλίου τόν λύχνον, τόν φίλον τοῦ Νυμφίου"

"Ὁρᾶς οἷα πάσχουσι, ὦ Θεοῦ Λόγε, οἱ πταισμάτων ἔλεγχοι τῶν βδελυκτέων. Ἔλεγχον γάρ μή φέρων ὁ Ἡρώδης, τέτμηκεν, ἰδού, τήν ἐμήν κάραν, ὦ Σῶτερ".

Άγιε Ἰωάννη πανεύφημε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳ, τὴν ἁγίαν μνήμην σου.





" Ἐγκώμιο στήν ἀποκεφάλιση τοῦ μεγάλου Προδρόμου καί Βαπτιστῆ τοῦ Χριστοῦ" : τοῦ Ὁσίου Πατρός ημών Θεοδώρου του Στουδίτη


"Λαμπρή καί θεοχαρμόσυνη εἶναι, εὐσεβεῖς χριστιανοί, ἡ πανήγυρη πού μᾶς συγκέντρωσε σήμερα γιά νά γιορτάσουμε πνευματικά. Πολύ σωστά χαρακτηρίζεται λαμπρή, γιατί φεγγοβολάει καί ἀπό αὐτό ἀκόμα τό ὄνομα ἐκείνου πού σήμερα τιμᾶμε, ἐπειδή αὐτός καί εἶναι καί ὀνομάζεται λυχνάρι2τοῦ φωτός. Δέν εἶναι βέβαια λυχνάρι πού μᾶς περιλούζει μέ ὑλικό φῶς, γιατί τότε δέν θά ἦταν διαρκής καί ἀδιάκοπη ἡ λάμψη του καί θά χανόταν κάθε φορά πού θά ’μπαινε μπροστά του κάποιο ἐμπόδιο. Ἀλλ’ εἶναι φῶς πού δείχνει τήν ἀστραφτερή λαμπρότητα τῆς θείας χάριτος στά κατάβαθα τῆς καρδιᾶς ἐκείνων πού ἔχουν συγκεντρωθεῖ γιά νά γιορτάσουν τή μνήμη του καί ἀνεβάζει τό νοῦ στό νά στοχάζεται τά παθήματα τοῦ δικαίου ἄνδρα, ὥστε βλέποντας μέ τά μάτια τῆς ψυχῆς τό μακάριο ἐκεῖνο μαρτύριο, νά γεμίσουμε μέ πνευματική εὐφροσύνη.

Σέ καμία περίπτωσι βέβαια, ἡ θέα τοῦ χυμένου καταγῆς αἵματος κάποιου ἄλλου ἀποκεφαλισμένου ἀνθρώπου, δέν θά ’φερνε εὐχαρίστηση. Οὔτε τό ἄκουσμα μιᾶς τέτοιας εἴδησης θά προκαλοῦσε σεβασμό στή μνήμη τοῦ ἀποθαμένου. Γιατί πῶς θά μποροῦσε ὁ ἄνθρωπος, πού ἀπό φυσικοῦ του ἀγαπάει τή ζωή, νά χαρεῖ μία αἱμορραγία πού ὁδηγεῖ στό θάνατο; Ἀντίθετα, πολύ περισσότερο, τό θέαμα αὐτό θά τόν ὁδηγοῦσε σέ ἀπέχθεια, οἶκτο καί κακολογία τῆς πράξεως, ἐκτός ἄν παραλογιζόταν καί ἀποθηριωνόταν, μή μπορώντας νά ἀντιδράσει λογικά σ’ αὐτά πού βλέπει, ὅπως ἀκριβῶς κάνουν τά διάφορα ζῶα πού δέν ἔχουν λογική. Χαίρονται δηλαδή, κακαρίζουν καί χοροπηδᾶνε οἱ πετεινοί ὅταν βλέπουν νά σφάζουν ἕνα ἄλλο κοκόρι, ἀπολαμβάνοντας μόνο τό θέαμα, χωρίς νά σκέπτονται ὅτι τούς περιμένει καί αὐτούς τό ἴδιο πάθημα. Χαίρονται ὅμως τά μάτια μας νά βλέπουν τό αἷμα κάθε ἁγίου, εὐφραίνονται τ’ ἀφτιά μας ν’ ἀκοῦν τά σωτήρια μηνύματά του καί τά χείλη μας τό προσκυνοῦν. Γιατί ἡ ἀφαίρεσή του χαρίζει τέλεια συμμετοχή στήν ἀθάνατη καί ἀληθινή ζωή. Δέν ἐννοῶ βέβαια μόνο τή σταγόνα τοῦ αἵματος, ἀλλά καί ὁτιδήποτε ἀπό τά ἅγια μέλη του -ἤ μιά τρίχα καί καθετί πού φοροῦσε ἤ ἔπιαναν τά χέρια του- εἶναι περιζήτητο καί πολύτιμο γιά κεῖνον πού ἔχει ἀποφασίσει νά πιστεύει καί νά λατρεύει σωστά τόν Θεό. Γι’ αὐτό ἐκεῖνος πού ἔχει κάτι τέτοιο στό σπίτι του ἤ στήν ἐκκλησία -δηλαδή τό ὁλόκληρο λείψανο ἤ ἕνα μέρος του, ἀκόμα καί τό ἐλάχιστο κομματάκι- τό θεωρεῖ ἰδιαίτερη τιμή καί καυχιέται γι’ αὐτό, σάν νά ’χει θησαυρό πού ὑποβοηθάει τόν ἁγιασμό του καί ἐξασφαλίζει τή σωτηρία του. Ἔτσι προσέρχεται μέ πολλή εὐλάβεια στή λειψανοθήκη μέ τήν ἱερή σκόνη καί ἐγγίζει μέ δέος τά ἀνέγγιχτα, λόγω τῆς ἱερότητάς τους, ἱερά λείψανα.

...Τέτοιο ἦταν καί τό ἅγιο αἷμα τοῦ Προδρόμου καί Βαπτιστῆ τοῦ Χριστοῦ, γιά τό ὁποῖο μιλᾶμε σήμερα καί τό ὁποῖο ἔχυσε ἀπό τόν ἱερό του τράχηλο σάν πολύτιμο μύρο πού εὐωδιάζει τήν οἰκουμένη. Τό αἷμα αὐτό δέν τό ἔφτιαξε ἡ ἡδονική πολυφαγία, οὔτε τό κρασί, οὔτε κάποια ἀπό τίς ἄλλες τροφές πού συνήθως παχαίνουν καί εὐχαριστοῦν τούς λαίμαργους.

Ἀλλά τό δημιούργησε ἡ Χάρη τῆς ἐγκράτειας, πού ὁ Ἅγιος τήν ἀσκοῦσε ἀπό τά σπάργανά του μέχρι τό μαρτυρικό του τέλος. Καί ὅπως εἶπε ὁ Κύριος, ὁ Ἰωάννης, πού οὔτε ἔτρωγε, οὔτε ἔπινε...ο (Ματθ. 11, 18-19). Τό αἷμα αὐτό χύθηκε πρίν ἀπό τό αἷμα τοῦ Δεσποτικοῦ καί ἀθανάτου ποτηρίου. Γιατί ἔπρεπε ὁ Πρόδρομος τοῦ Φωτός, πού μέ τό λαμπρό ἐρχομό του ἀπό στείρα μάνα φώτισε ὅσους βρίσκονταν πάνω στή γῆ, νά γίνει ἀκτινοβόλος κήρυκας καί σ’ αὐτούς πού ἦταν κάτω ἀπό αὐτήν, δηλαδή στόν Ἅδη.Τό αἷμα αὐτό ἔχει παρρησία9 ἐνώπιον τοῦ Παντοκράτορα Κυρίου, περισσότερο ἀπ’ ὅτι εἶχε τό αἷμα τοῦ δικαίου Ἄβελ. Γιατί κάθε ἔργο περιέχει μέσα του μιά μυστική φωνή πού δέν παράγεται ἀπό ἠχητικά ὄργανα, ἀλλά πού γίνεται φανερή ἀπό τή δύναμι πού ἔχει βάλει μέσα σ’ αὐτό ὁ ποιητής τοῦ ἔργου. Τό αἷμα αὐτό εἶναι πιό ἀξιοσέβαστο ἀπό τό αἷμα τῶν Πατριαρχῶν (Ἀβραάμ, Ἰσαάκ, κ.τ.λ.), πιό πολύτιμο ἀπό τό αἷμα τῶν προφητῶν καί πιό ἁγιασμένο ἀπό τό αἷμα ὅλων τῶν δικαίων. Γιατί εἶναι πιό ὑπέροχο καί ἀπό αὐτό ἀκόμα τό αἷμα τῶν Ἀποστόλων καί πιό ἔνδοξο καί ἀπό τό αἷμα τῶν μαρτύρων. Καί αὐτά τά λόγια δέν εἶναι δικά μου, ἀλλά εἶναι λόγια τοῦ Μεγάλου Λόγου, τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, πού ἔχει δώσει τή σχετική μαρτυρία γιά τόν Τίμιο Πρόδρομο.

Εἶναι αἷμα πού στολίζει τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ πιό ὄμορφα ἀπό κάθε στολισμό πού θά τῆς γινόταν μέ πολύχρωμα καί σπάνια λουλούδια. Χύθηκε γιά τήν δικαιοσύνη στό τέλος τῆς ἐποχῆς πού ἴσχυε ὁ παλαιός νόμος καί ἔγινε λούλουδο πού παραστέκει στήν εἴσοδο τῆς παρουσίας τοῦ Χριστοῦ.

...Τί νά τό ὀνομάσουμε αὐτό τό φαγοπότι, συμπόσιο ἤ φονευτήριο; Τί νά ἀποκαλέσουμε τούς κρασοκυβέρνητους προσκαλεσμένους, ὁμοτράπεζους ἤ αἱματοβαμμένους;

Ὤ πρωτόγνωρο θέαμα! Ὤ ἁμαρτωλό ὅραμα! Ἀπό τό ἕνα μέρος προσφέρονταν κοτόπουλα καί ἀπό τό ἄλλο φέρνανε τό προφητικό κεφάλι. Ἀπό τή μιά μεριά κερνοῦσαν πλούσια καθαρό κρασί καί ἀπό τήν ἄλλη ἔρεε μέ ὁρμή τοῦ δικαίου τό αἷμα. Ὤ πόσο φοβερό εἶναι νά τό πῶ καί πόσο φρικτό νά τό ἐκφράσω!

...Προσκυνῶ ἐκεῖνα τά ὡραῖα πόδια, πού εὐαγγελίστηκαν τά ἀγαθά στούς ἀνθρώπους καί μέ τά ὁποῖα προετοιμάστηκε ἡ ὁδός τῆς παρουσίας τοῦ Κυρίου. Φέρτε νά προσκυνήσω καί τήν τίμια ἁλυσίδα μέ τήν ὁποῖα δέθηκε ὁ πιό πολύτιμος καί ἀγγελόμορφος ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους. Φέρτε καί τή σεβάσμια πιατέλα ὅπου τοποθετήθηκε ἡ πολυσέβαστη καί ἀπ΄ ὅλα τά χρυσάφια ἀκριβότερη Κεφαλή. Ἀκόμα ἄν ἔβρισκα δέν θ΄ἄφηνα ἀπροσκύνητο τό φονικό μαχαίρι πού μπήχθηκε στόν ἱερό τράχηλο, οὔτε θά δίσταζα νά καταφιλήσω τό χῶμα ὅπου φρουρήθηκε ὁ θησαυρός, μέ τή βεβαιότητα, ὅτι καί αὐτό θά μοῦ μετέδιδε θεία Χάρη.

...Μακαριστέ τάφε καί χαρμόσυνη ταφόπετρα, πού σκέπασες τό τρισμακάριστο ἐκεῖνο σκήνωμα καί τύλιξες μέσα σου τό πολυτιμώτερο ἀπό σωρούς σμαράγδια καί μαργαριτάρια σῶμα.

...Ἐκεῖ λοιπόν βρισκόταν ὁρατά ἡ συντροφιά τῶν μαθητῶν καί ἀόρατα πλήθη ἀγγέλων, εὐφημώντας, δοξάζοντας, ὑψώνοντας στόν οὐρανό καί μεταφέροντας στήν ἀτελείωτη χαρά αὐτόν πού ἔζησε σάν ἔνσαρκος ἄγγελος καί προανάγγειλε τό Μεσσία. Αὐτόν πού ὑπῆρξε γνήσιος φίλος τοῦ Κυρίου, πού ὁδήγησε στόν οὐράνιο Νυμφίο τήν Ἐκκλησία, τό ἄσβηστο λυχνάρι τοῦ ἀνεκφράστου φωτός, τή ζωντανή φωνή τοῦ Θεοῦ Λόγου, τόν ἀνώτερο ἀπ’ τούς προφῆτες16, τόν μεγαλύτερο ἀπ’ ὅσους γέννησε ποτέ γυναίκα. Τέτοια λοιπόν ὅπως περιγράψαμε, εἰρηνική ἦταν ἡ ταφή τοῦ δικαίου, πρόξενος καί ἀγαλλίασης καί σωτηρίας, σ’ ὁλόκληρο τόν κόσμο.

...Σήμερα ὁ Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος μακαρίζεται γιατί θυσιάζει τό κεφάλι του γιά τήν ἀλήθεια καί ὁ παράνομος Ἡρώδης γελοιοποιεῖται καί ἐξευτελίζεται. Σήμερα ὁ Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος ἀπ’ ὅλους ἐγκωμιάζεται γιά τό σθεναρό ἔλεγχο καί ὁ παράφρονας Ἡρώδης θεωρεῖται ἄτιμος γιά τήν μοιχεία του. Σήμερα ἡ κεφαλή τοῦ Ἰωάννη τοῦ Προδρόμου προσφέρεται σφαχτάρι ἱερό πάνω στήν πιατέλα καί ἡ μοιχαλίδα Ἡρωδιάδα, παρά τή θέλησή της, δέχεται τήν αἰώνια καταδίκη. Σήμερα τό αἷμα τοῦ Ἰωάννη τοῦ Προδρόμου χύνεται γιά τήν τήρηση τοῦ θείου νόμου καί αὐτός πού ἐναντιώθηκε στόν Πρόδρομο μέ τήν παρανομία δικαιολογημένα διαπομπεύεται. Σήμερα ὁ Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος ἐξαιτίας τῆς παρρησίας του πρός τόν Ἡρώδη ἀποκεφαλίζεται, γιά τήν τήρηση τῆς δικαιοσύνης.

Ἔτσι μαθαίνουν οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς νά μή χωρίζουν τίς νόμιμες συζύγους τους καί ἀποδοκιμάζουν αὐτόν πού χώρισε τή γυναίκα του. Σήμερα ὁ Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος στήνει πάνω στή γῆ πνευματικό ὁρόσημο καί προτρέπει ὅλους τούς ἄνδρες νά ἀρκοῦνται στή νόμιμη γυναῖκα τους καί νά μήν προχωροῦν παραπέρα. Σήμερα ὁ Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος κατεβαίνει στόν Ἅδη καί οἱ νεκροί μαθαίνουν τό χαρμόσυνο ἄγγελμα τῆς παρουσίας τοῦ Χριστοῦ. Σήμερα οἱ οὐρανοί εὐφράνθηκαν μέ τόν ἀποκεφαλισμό τοῦ Ἰωάννη τοῦ Βαπτιστῆ, πού θυσιάστηκε γιά τή δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ καί οἱ ἄνθρωποι πάνω στή γῆ γιορτάζουνε μέ εὐχαριστήριους ὕμνους. Καί ἔχω τή γνώμη ὅτι καί ἐμᾶς τώρα παρακολουθεῖ ἀπό τόν οὐρανό ὁ Τίμιος Πρόδρομος καί μᾶς ἀμείβει ὡς ὑμνητές του μέ θεία χαρίσματα. Ἀνάμεσα στό χορό τῶν προφητῶν, σάν πρωινό ἀστέρι μεσουρανεῖ καί φωτίζει τό στερέωμα τῆς Ἐκκλησίας. Ἀνάμεσα στούς ἀποστόλους καί πρίν ἀπ’ αὐτούς καί περισσότερο ἀπ’ αὐτούς λάμπει σάν ἥλιος μέσα στούς ἥλιους. Μέσα στούς μάρτυρες ξεχωρίζει μέ τά θαύματά του, σάν ὁλοστόλιστος μ’ ἀστέρια οὐρανός. Ἀνάμεσα στούς δικαίους στέκει περίτρανα γιά τά πολλά παθήματα πού ὑπέφερε, γιά χάρη τῆς δικαιοσύνης καί ὑψώνεται πιό ψηλά ἀπό τούς κέδρους τοῦ Λιβάνου, αὐτός πού σκόρπισε σήμερα χαρά στήν οἰκουμένη.Γιατί, ἄν θά χαροῦν πολλοί κατά τή γέννησή του, σύμφωνα μέ τά λόγια τοῦ Εὐαγγελιστή Λουκᾶ (Λουκ. 2,10), πρέπει νά εἶναι ἀνάλογη καί ἡ εὐφροσύνη τήν ἡμέρα αὐτή τοῦ μαρτυρικοῦ τέλους, τήν ὁποία ἀξιωθήκαμε νά πανηγυρίσουμε ὅλοι ἐμεῖς, δηλαδή οἱ ἱερεῖς καί οἱ ἐρημίτες καί οἱ κοινοβιάτες καί οἱ λαϊκοί, γιατί ὅλοι ἔχουν μέρος στή χαρά πού δίνει ἡ μνήμη του.

Σ’ Αὐτόν πρέπει ἡ δόξα καί ἡ δύναμη, μαζί μέ τόν Πατέρα καί τό Πανάγιο καί Ζωοποιό Πνεῦμα, τώρα καί πάντοτε καί στούς ἀτελεύτητους αἰῶνες τῶν αἰώνων. Ἀμήν"


Αποσπάσματα Εγκωμιαστικού Λόγου"εις την αποκεφάλιση του μεγάλου Προδρόμου και Βαπτιστού του Χριστού" του οσίου πατρός ημών Θεοδώρου του Στουδίτου.Ολόκληρο το θαυμάσιο αυτό εγκωμιαστικό κείμενο,μπορείτε να το διαβάσετε,στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου Καρέα στην ηλεκτρονική διεύθυνση:www.imaik.gr


ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ του Πρωτ. π. Γεωργίου Παπαβαρνάβα


Ο Τίμιος Πρόδρομος είναι το πρόσωπον εκείνο, το οποίον εγκωμίασε ο Χριστός περισσότερο από κάθε άλλον άνθρωπο. “Μείζων εν γεννητοίς γυναικών προφήτης Ιωάννου του Βαπτιστού ουδείς εστι” (Λουκ. ζ' 28). Είναι ο μεγαλύτερος των Προφητών, όχι ως προς την ηλικία, αφού έζησε μόνον τριάντα χρόνια, αλλά ως προς την χάρη και την δόξα, γιατί αξιώθηκε όχι μόνον να ιδή, αλλά και να βαπτίση “τον κηρυττόμενον” Μεσσία. Στην συνέχεια όμως ο Χριστός τόνισε ότι ο μικρότερος στην Βασιλεία των Ουρανών είναι μεγαλύτερος από τον άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο. Και το είπε αυτό, σύμφωνα με την ερμηνεία του ιερού Χρυσοστόμου, για να μη παρασυρθούν οι όχλοι από την υπερβολή των επαίνων και θεωρήσουν τον Ιωάννη ανώτερον από τον Θεάνθρωπο Χριστό. Αλλά και σύμφωνα με μια άλλη ερμηνεία, του εκκλησιαστικού Συγγραφέως του 4ου μ.Χ. αιώνος Διδύμου του Τυφλού, ο μικρότερος από τους Αγίους Αποστόλους, ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος, είναι μεγαλύτερος του Προδρόμου, αφού οι Απόστολοι είναι ανώτεροι από τους Προφήτας.

Είναι γέννημα στείρας γυναικός και καρπός προσευχής. Από έμβρυο έξι μηνών στην μήτρα της Ελισάβετ έλαβε την χάρη του Αγίου Πνεύματος και σκίρτησε όταν η Παναγία συνάντησε την μητέρα του και με το στόμα της προφήτευσε και ονόμασε την Μαρία Μητέρα του Θεού. Το όνομα Ιωάννης, που έλαβε, ήταν και αυτό δώρο του Θεού, όπως και ο ίδιος.

Η ασκητική του ζωή σκανδάλισε πολλούς από τους συγχρόνους του, που δεν μπορούσαν να αντιληφθούν τον αγγελικό τρόπο της ζωής του, και τον κατηγορούσαν ότι είναι δαιμονισμένος. Βέβαια, το γεγονός αυτό, δηλαδή το να κατηγορούν οι άνθρωποι κάποιον συνάνθρωπό τους, επειδή θέλει να ζήση όχι όπως εκείνοι, αλλά με διαφορετικό τρόπο, συνέβαινε και σε άλλες εποχές, όπως συμβαίνει και στις ημέρες μας, αφού και σήμερα υπάρχουν πολλοί που κατηγορούν αυτό που δεν μπορούν να καταλάβουν με την δική τους λογική. Εκτός όμως από το καταλαβαίνω υπάρχει και το αισθάνομαι. Δηλαδή, πέρα από την λογική υπάρχει και η καρδιά, που όταν μεθά από το δυνατό κρασί της άκτιστης χάρης του Αγίου Πνεύματος, απαρνείται όλες τις ψευτοχαρές της εφήμερης αυτής ζωής. Αυτή την μέθη οι άγιοι Πατέρες την ονομάζουν νηφάλια. Όταν κάποιος γευτή την αγάπη του Θεού, τότε περιφρονεί όλες τις άλλες αγάπες, προς τα υλικά πράγματα εννοείται, γιατί τις βρίσκει ψεύτικες.

Ο Τίμιος Πρόδρομος προετοίμασε τους ανθρώπους να δεχθούν τον Χριστό. Το κήρυγμά του ήταν κήρυγμα μετανοίας. Ο λόγος του ήταν γεμάτος ανδρεία και δύναμη. Δεν δείλιασε και δεν δίστασε να τα βάλη με το κατεστημένο της εποχής του. Ήλεγξε την παρανομία του βασιληά Ηρώδη. Αλλά και τους Φαρισαίους, που καταδυνάστευαν τον λαό φορτώνοντάς τον φορτία βαρειά και δυσβάστακτα, τους αποκάλεσε φίδια και γεννήματα εχιδνών.

Προπορεύθηκε του Χριστού και στον άδη και μάλιστα με χαρά, όπως ψάλλουμε στο Απολυτίκιό του, για να κηρύξη στους απ’ αιώνος θανόντας “Θεόν φανερωθέντα εν σαρκί”.

Στην συνέχεια, θα τονίσουμε τρία σημεία, λαμβάνοντας αφορμή από τα γεγονότα της ζωής του, αλλά και από τον βίο και την πολιτεία του.

Πρώτον, ότι κατηγορήθηκε ως δαιμονισμένος γιατί η ζωή του, που την είχε αφιερώσει στον Θεό, ήταν διαφορετική από εκείνη των πολλών. Δεν έμενε στην πόλη, αλλά έφυγε στην έρημο, όπου ζούσε ασκητικά. Δεν έτρωγε φαγητό, αλλά τρεφόταν με ακρίδες, δηλαδή με τις τρυφερές άκρες των φυτών, και με μέλι άγριο. Και σήμερα, δυστυχώς, υπάρχει από πολλούς η ίδια αντιμετώπιση, όταν αποφασίση κάποιος, και ιδίως νέος και μορφωμένος, να αφιερωθή στον Χριστό και στην Εκκλησία Του ως Ιερέας ή ως Μοναχός. Και αν δεν τον αποκαλούν δαιμονισμένο, σίγουρα λένε ότι κάτι έπαθε στο μυαλό. Στις περισσότερες περιπτώσεις οι άνθρωποι που αντιτίθενται και προκαλούν πλείστα όσα εμπόδια και δυσκολίες, δεν είναι άθεοι ή άσχετοι με την Εκκλησία, αλλά αντίθετα εκκλησιάζονται και μάλιστα τιμούν τους Αγίους, που ακολούθησαν τον ίδιο δρόμο. Αυτό αν δεν είναι παραλογισμός τότε τί είναι;

Δεύτερον. Αν ήλεγξε την παρανομία του Ηρώδη και την υποκρισία των Φαρισαίων, το έκανε από αγάπη και όχι από εμπάθεια, αφού ήταν απαθής και “πλήρης Πνεύματος Αγίου”. Σκοπός του δεν ήταν η διαπόμπευσή τους, αλλά η διόρθωση και η θεραπεία τους.

Σήμερα υπάρχει η νοοτροπία να δικαιολογούμε τα λάθη μας και τα πάθη μας στηρίζοντάς τα αγιογραφικά και αγιολογικά, δηλαδή φέροντας παραδείγματα από την Αγία Γραφή και από την ζωή των Αγίων. Έτσι, πολλοί βρίζουν, συκοφαντούν και σπιλώνουν υπολήψεις τάχα για την δόξα του Θεού. Οι Άγιοι, όταν αναγκάζονταν να ελέγξουν, το έκαναν με πόνο, αγάπη και πολλή προσευχή για τα συγκεκριμένα πρόσωπα και αφού είχαν εξαντλήσει κάθε άλλο μέσο.

Τρίτον. Τα γεγονότα της ζωής του, ο Τίμιος Πρόδρομος, ευχάριστα και οδυνηρά, τα θεωρούσε ότι προέρχονται κατ’ ευθείαν από τον Θεό, αφού χωρίς την θέλησή Του τίποτα δεν μπορεί να συμβή. Και πράγματι, όχι μόνον η γέννηση και τα άλλα περιστατικά της ζωής του έγιναν επειδή το θέλησε ο Θεός, αλλά και αυτός ο θάνατός του έγινε θεϊκή Οικονομία, για να κηρύξη και “τοίς εν άδη”.

Το ίδιο συμβαίνει και με κάθε έναν από εμάς. Ο Θεός μας γνωρίζει πριν ακόμα γεννηθούμε, αφού αυτός είναι η αιτία της δημιουργίας μας.Μας αγαπά περισσότερο από ό,τι νομίζουμε και φροντίζει για τον καθένα μας ξεχωριστά. Τίποτε από όσα συμβαίνουν στην ζωή μας δεν είναι τυχαίο. Τις αποτυχίες, τις αναποδιές και τις πιο οδυνηρές ακόμη ασθένειες τις επιτρέπει ο Θεός από αγάπη, γιατί όταν αντιμετωπισθούν σωστά μπορούν να αποδειχθούν ως οι μεγαλύτερες ευλογίες. Πόσοι δεν μετενόησαν και έγιναν πραγματικοί άνθρωποι μετά από μια δύσκολη περιπέτεια ή μια βαρειά αρρώστεια;

Η εμπιστοσύνη στην αγάπη και την πρόνοια του Θεού αποτελεί το πιο σταθερό στήριγμα και στις μεγαλύτερες αναποδιές. Διώχνει τις ανασφάλειες και το άγχος και μας θέτει στην σωστή προοπτική για την ψύχραιμη και σωστή αντιμετώπιση και των πιο δύσκολων προβλημάτων.

ΠΗΓΗ:Εκκλησιαστική Παρέμβαση

ΑΘΑΝΑΤΟΣ...

Σμήναρχος Στέργιος Κωτούλας!

Ο ηρωικός πιλότος της Πολεμικής μας Αεροπορίας, που σκοτώθηκε την περασμένη Πέμπτη 27 Αυγούστου, όταν το πυροσβεστικό αεροσκάφος του, τύπου PZL, κατέπεσε 2 μίλια δυτικά της γειτονικής μας Κεφαλονιάς, στην προσπάθεια του να κατασβέσει φωτιά.Ο Πρόεδρος της Βουλής κ.Δημήτρης Σιούφας εξέφρασε, βαθύτατη θλίψη εκ μέρους του σώματος. «Έπεσε σε ώρα καθήκοντος, εκτελώντας με αυταπάρνηση την αποστολή του. Η προσφορά του στο κοινωνικό σύνολο και την πατρίδα μας θα είναι αιώνιος τίτλος τιμής. Στην οικογένειά του εκφράζω τα πιο ειλικρινή συλλυπητήριά μου. Στην Πολεμική Αεροπορία μας και τους συναδέλφους του εκφράζω την αμέριστη συμπαράσταση της Βουλής των Ελλήνων. Η Βουλή των Ελλήνων θα στηρίξει την οικογένειά του, όπως έπραξε σε ανάλογες περιπτώσεις και στο παρελθόν», τόνισε ο κ. Σιούφας.
Αιωνία η μνήμη αυτού.Ο Θεός να αναπαύει την ψυχούλα του και να ενδυναμώνει την γυναίκα του και τα δύο παιδιά τους.

"…Υποκριτή Αδερφέ μου…":του Γιώργου Καραμπελιά


Κάηκε η Πάρνηθα και το Πήλιο. Και το πιο εμετικό είναι ο κλαυθμός εκείνων που τα έκαψαν. Εκείνων που έχουν μεταβάλει σε πρότυπο του Νεοέλληνα τα δύο εξοχικά, τα τρία αυτοκίνητα και την απαραίτητη –πλέο:ν– πισίνα. Που, αφού πρώτα κατέστρεψαν την Αθήνα και την έκαναν αβίωτη, μετέβαλαν σε «ανάγκη» τα εξοχικά που πρέπει να καταφάνε το δάσος, να ανοίξουν νέους δρόμους για τα 4Χ4, να επεκτείνουν στο διηνεκές τα δίκτυα ηλεκτροδότησης, υδροδότησης, τηλεφωνίας και αποχέτευσης.

Έτσι, έχουν πολλαπλασιαστεί απεριόριστα οι εστίες κινδύνου και οι κατοικήσιμες περιοχές που θα πρέπει να προφυλαχθούν από τις πιθανές φωτιές. Παράλληλα, ο κάτοχος του εξοχικού είναι ένας αδιάφορος κάτοικος που αγνοεί την περιοχή στην οποία μένει, τη χλωρίδα και την πανίδα της. Εξ άλλου, καταφθάνει συνήθως τα Σαββατοκύριακα και δεν μπορεί ή δεν θέλει να πάρει μέτρα προστασίας. Δεν είναι ο παλιός αγρότης που ήξερε να προστατεύει το δάσος, γιατί ήταν ζωτικός του χώρος. Τα περιμένει όλα από το «κράτος». Και μόνο όταν απειλείται το «σπίτι» του, εκστρατεύει με μάνικες για να γλιτώσει την «περιουσία» του.

Υπ’ αυτές τις συνθήκες, ο καταπατητής, ο εμπρηστής γιδοβοσκός, ή ο ξένος πράκτορας –γιατί κάποιες φορές οι φωτιές μοιάζουν με οργανωμένες πολεμικές επιχειρήσεις, ενώ οι «Γκρίζοι Λύκοι», πρόσφατα, καυχήθηκαν ότι στο παρελθόν είχαν βάλει τις φωτιές στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου – έχουν εύκολο έργο. Εξ άλλου συνεπικουρούνται από τα όλο και πιο εκτεταμένα δίκτυα της ΔΕΗ. Είναι τόσο πολλές οι περιοχές και οι οικιστικές μονάδες που χρήζουν προστασίας ώστε η εκδήλωση και η επέκταση των πυρκαϊών είναι αναπόφευκτη. Χαρακτηριστική ήταν η δήλωση του(τότε)αρχηγού της πυροσβεστικής:«Επειδή η φωτιά πλησίαζε στις κατοικημένες περιοχές στην Αυλίδα, απόσυρα 3 αεροπλάνα από την Πάρνηθα για να σώσω τα σπίτια»! Το ίδιο και η δήλωση του τότε Υπουργού: «Την πατήσαμε γιατί φοβηθήκαμε να ρίξουμε νερό στους πυλώνες της ΔΕΗ με τέτοια θερμοκρασία». Γιατί, βέβαια, οι πυλώνες υψηλής τάσης περνάνε μέσα από το δάσος. Και πράγματι, θα άντεχαν οι «Αθηναίοι» κάποια πιθανά εκτεταμένα μπλακ-άουτ;

Και όμως, οι τηλεοπτικοί και κομματικοί καραγκιόζηδες παρελαύνουν από τις τηλεοράσεις και τα ΜΜΕ, προσπαθώντας να μας πείσουν είτε για το ότι τίποτε δεν συνέβη εν τέλει –οι κυβερνητικοί– ή ότι όλα οφείλονται στην αβελτηρία των κυβερνώντων –οι αντιπολιτευόμενοι– και ρίχνουν κροκοδείλια δάκρυα για την «Πάρνηθα». Ωστόσο, καμία σοβαρή συζήτηση δεν διεξάγεται σε ολόκληρη τη χώρα για τις βαθύτερες αιτίες ενός φαινομένου χωρίς τέλος. Διότι, αύριο, το ίδιο σενάριο θα επαναληφθεί.

Κάποιος «οικονομέτρης» αποτίμησε το τελικό κόστος της καταστροφής της Πάρνηθας σε 36 δις ευρώ, αν μπορεί να υπάρξει τέτοια μέτρηση! Επειδή όμως οι καπιταλιστές όλα τα μετρούν σε χρήμα, ακόμα και έτσι αν το μετρήσουμε, βλέπουμε πως πλέον αυτό το σύστημα είναι αδύνατον να διαχειριστεί τον εαυτό του. Οι δαπάνες απορρύπανσης αυξάνονται γεωμετρικά, το φαινόμενο του θερμοκηπίου επελαύνει (φέτος είχαμε τον χειρότερο καύσωνα στην ιστορία της Αθήνας από το 1897 που έχουν αρχίσει να καταγράφονται οι θερμοκρασίες.). Ένα όλο και μεγαλύτερο μέρος του εθνικού εισοδήματος κατευθύνεται –κατασπαταλιέται– στη διαχείριση των οικολογικών συνεπειών της «ανάπτυξης». Τα κόκκινα ελάφια της Πάρνηθας πεθαίνουν εξ αιτίας της. Όσο για τους «οικολόγους» στην υπηρεσία της Νέας Τάξης, βγάζουν το ψωμί τους με τη διαχείριση της απορρύπανσης, με ποικίλα προγράμματα, χωρίς πλέον να αμφισβητούν το ίδιο το μοντέλο της ψευδοανάπτυξης.

Και το χειρότερο είναι πως αυτά τα ζητήματα θεωρούνται τόσο απόμακρα από όλους μας, ώστε και στο ίδιο το Άρδην ένα αφιέρωμα για τις συνέπειες της ανάπτυξης και για την ανάγκη κάποιου νέου μοντέλου κοινωνικής οργάνωσης και διαχείρισης των πόρων, ενός μοντέλου αποανάπτυξης, συναντάει συνήθως την αδιαφορία μεγάλου μέρους των ίδιων των αναγνωστών! Φαίνεται πως για να ξυπνήσουμε χρειάζονται πολλά σοκ ακόμα.

Γι’ αυτό λοιπόν είμαστε άξιοι της τύχης μας. Εν τέλει, εμείς οι ίδιοι τη βάλαμε τη φωτιά, εμείς οι ίδιοι προωθήσαμε αυτό το δασοφάγο οικιστικό σύστημα και στο τέλος θα πνιγούμε από τις συνέπειες αυτής της «ανάπτυξης»: από τα εκατομμύρια τις εξατμίσεις, από τα εκατομμύρια εξοχικά, από τις δεκάδες χιλιάδες δρόμους που, καθημερινά, επεκτείνονται, ξαναφτιάχνονται, επιδιορθώνονται, για να φέρουν τ’ αυτοκίνητα όλο και πιο μακριά μέσα σε δάση, παραλίες, βουνά και λαγκάδια. Και, όπως μας πληροφορούν οι σωμόν σελίδες των εφημερίδων, το real estate βρίσκεται σε άνθηση.

Αγαπητέ αναγνώστη, mon hypocrite lecteur, τα λοιπά είναι προφάσεις εν αμαρτίαις. Βυθισμένος στην «ευρωστία της σαρκός», είσαι –είμαστε– καταδικασμένος να μετράς μιαν ακόμα καταστροφή, ανήμπορος να αντιδράσεις μέχρις ότου η ίδια η αδάμαστη φύση –η φύση του Χέλντερλιν και των Ναϊάδων– σαν ένα ακέριο ζώο οδηγηθεί σε τόσο ακραίες και βίαιες αντιδράσεις ώστε δεν θα έχεις άλλη διέξοδο από την ανατροπή αυτού του μοντέλου. Τότε όμως ίσως θα είναι πλέον αργά".

Πηγή κειμένου:Δημοσιεύτηκε στο 65ο τεύχος του Περιοδικού Άρδην (Ιούνιος-Ιούλιος 2007)




ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ ΤΡΙΧΩΝΙΔΟΣ ΘΑ ΙΕΡΟΥΡΓΗΣΕΙ ΑΥΡΙΟ Ο ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΜΑΣ.



Στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου, του δημοτικού διαμερίσματος Αγίας Βαρβάρας του Δήμου Παναιτωλικού,θα ιερουργήσει και θα ομιλήσει αύριο το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας πατέρας ΚΟΣΜΑΣ.

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ " ΤΗΣ ΛΥΚΟΥΡΙΣΣΗΣ " ΣΚΟΥΤΕΡΑΣ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

Το πρόγραμμα της πανηγύρεως της Ιεράς Μονής έχει ως εξής:

Κυριακή 30 Αυγούστου, Ώρα 7 μ.μ.: Μέγας πανηγυρικός εσπερινός, μετ' αρτοκλασίας και θείου κηρύγματος.

Δευτέρα 31 Αυγούστου, Ώρα 7 μ.μ. :Όρθρος και εν συνεχεία πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, μετά του θείου κηρύγματος ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας, πατρός ΚΟΣΜΑ.

Κατά την διάρκεια των ιερών ακολουθιών θα εκτεθεί σε ιερό προσκύνημα η παλαιά και θαυματουργός εικόνα της Παναγίας της "Λυκουρίσσης".

Παρασκευή 28 Αυγούστου 2009

" Σὲ αἰνοῦσιν, ἀγγέλων πανηγύρεις, καὶ ὑμνοῦσιν ἀνθρώπων ὁμηγηρεις..."

Πάντας τοὺς προστρέχοντας πιστῶς, τῇ σῇ κραταιᾷ προστασίᾳ, τὴν Εἰκόνα σου, χάριν τε καὶ ἔλεος, ἡμῖν πηγάζουσαν, μετὰ φόβου καὶ πίστεως, Ἁγνὴ προσκυνοῦντας, σῶζε Πορταΐτισσα, πάσης στενώσεως πάσης προσβολῆς ἐναντίας καὶ ὁδυνηρῶν συμπτωμάτων, καὶ τῶν ἐν βίῳ περιστάσεων.


Με την ευκαιρία της σημερινής -με το παλαιό ημερολόγιο- ένδοξης εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου

Θέτουμε μετάνοια και χαιρετίζουμε ολόθερμα το Άγιον Όρος και όλους τους μοναστές του!

Πατέρες Ευλογείτε!

Η ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΠΟΡΤΑΙΤΙΣΣΑ ΝΑ ΠΡΕΣΒΕΥΕΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.

"ΟΣΙΟΣ ΜΩΫΣΗΣ Ο ΑΙΘΙΟΠΑΣ" του:Πρωτ. π. Γεωργίου Παπαβαρνάβα



Ο άγιος Μωϋσής ο Αιθίοπας είναι δημιούργημα της αληθινής μετάνοιας. Παραστρατημένος από μικρός και ύστερα αρχηγός συμμορίας ληστών για αρκετά χρόνια, ήλθε σε συναίσθηση, μετενόησε για τα εγκλήματά του και τελικώς βρήκε τον δρόμο της αγιότητος.

Ήταν αγορασμένος δούλος κάποιου πλούσιου κτηματία. Είχε χαρακτήρα σκληρό και δύστροπο και καθημερινά δημιουργούσε πολλά προβλήματα, ώσπου το αφεντικό του αγανάκτησε και τον πέταξε στον δρόμο. Ο Μωϋσής βρήκε καταφύγιο σε μια ληστοσυμμορία και με την τεράστια σωματική του δύναμη δεν άργησε να επιβληθή και να γίνη ο αρχηγός της. Κάποτε, κηνυγημένος από τα όργανα της εξουσίας, για τα πολλά του εγκλήματα, πήγε να κρυφτή βαθειά στην έρημο όπου ζούσαν οι πιο ονομαστοί ασκητές. Η συναναστροφή του με τους αγίους τον έκανε σιγά - σιγά να ημερεύση. Τον επεσκίασε η Χάρη του Θεού, γιατί η μετάνοια είναι ώρα Χάριτος, μαλάκωσε η καρδιά του, μετενόησε πραγματικά και ζήτησε την λύτρωση. Η αλλαγή του ήταν ριζική και σε σύντομο χρονικό διάστημα έφτασε στα μέτρα των μεγάλων Πατέρων της ερήμου. Μετά το βάπτισμα αξιώθηκε να λάβη και την Χάρη της Ιερωσύνης. Σε ηλικία 75 ετών έφυγε από την πρόσκαιρη αυτή ζωή με τρόπο βίαιο και μαρτυρικό. Ειδωλολάτρες ληστές εισέβαλαν στο σπήλαιο που ασκήτευε και τον σκότωσαν με μαχαίρια. Και στο σημείο αυτό επαληθεύθηκε, για άλλη μια φορά, ο λόγος του Χριστού προς τον Απόστολο Πέτρο: “πάντες γαρ οι λαβόντες μάχαιραν εν μαχαίρα απολούνται” (Ματθ. κστ, 52).

Οι δύο μεγάλες αρετές που τον κοσμούσαν ήταν η αληθινή μετάνοια και η βαθειά ταπείνωση. Μέχρι την τελευταία του αναπνοή “έκλαιε πικρώς” για τις αμαρτίες του και θεωρούσε τον εαυτό του κατώτερο όχι μόνον από τους ανθρώπους, αλλά και από αυτήν την άλογη κτίση. “Η συναίσθησις της αμαρτίας ημών είναι μέγα δώρον του Ουρανού, μεγαλύτερον και της οράσεως των αγγέλων... Η μετάνοια είναι ανεκτίμητον δώρον προς την ανθρωπότητα... Δια της μετανοίας συντελείται η θέωσις ημών. Τούτο είναι γεγονός ασυλλήπτου μεγαλείου” (Αρχιμ. Σωφρονίου, Οψόμεθα τον Θεόν καθώς εστι, σελ. 40 και 46). Ο Μωϋσής αξιοποίησε κατά τον καλύτερο τρόπο το ανεκτίμητο αυτό δώρο και έφθασε στην θέωση, στην όραση του Θεού.

Αρκετά περιστατικά από τον βίο και την πολιτεία του φανερώνουν την ριζική αλλαγή του τρόπου της ζωής του. Άλλωστε αυτό σημαίνει μετάνοια. Αλλαγή τρόπου σκέψης και τρόπου ζωής. Αξίζει να αναφέρουμε ένα από αυτά: “Κάποτε, τέσσερεις ληστές, παλιοί σύντροφοί του, μπήκαν στην καλύβα του για να την ληστέψουν, χωρίς να φαντάζονται ποιόν μπορούσαν να βρουν μέσα. Όταν τον είδαν σάστισαν. Εκείνος, με μεγάλη ευκολία, τους έπιασε, τους έδεσε και τους ωδήγησε στην συνάθροιση των Γερόντων και τους ερώτησε να του πούν τί πρέπει να κάνη με τους ληστές, λέγοντας συγχρόνως: ‘’Σε μένα δεν αρμόζει πια να τιμωρήσω άνθρωπον’’(Γεροντικόν, Εκδ. Ρηγοπούλου, σελ. 111).

Η μετάνοια δεν είναι μια στατική κατάσταση, ένα γεγονός της στιγμής, αλλά είναι μια δυναμική πορεία ζωής. Είναι ο αιματηρός αγώνας για την μεταμόρφωση των παθών και την έλευση του Αγίου Πνεύματος αισθητά μέσα σε όλη την ύπαρξη.

Η μεγαλύτερη ασθένεια του ανθρώπου μετά την πτώση του στην αμαρτία είναι η υπερηφάνεια, η οποία είναι η ρίζα όλων των κακών και η αιτία όλων των συγκρούσεων και των πολέμων. “Η υπερηφανία είναι η ζοφώδης εκείνη άβυσσος εν τη οποία εβυθίσθη ο άνθρωπος δια της πτώσεως... Η υπερηφανία είναι η αρχή του κακού, η ρίζα πάσης τραγωδίας, ο σπορεύς του μίσους, ο αφανιστής της ειρήνης... Η υπερηφανία είναι εκείνο το σκότος το εξώτερον, εν τω οποίω διαμένων ο άνθρωπος αποχωρίζεται από του Θεού της αγάπης” (Αρχιμ. Σωφρονίου, ένθ’ ανωτ. σελ. 46). Η βίωση της ειλικρινούς μετάνοιας ελκύει την άκτιστη Χάρη του Θεού, η οποία μεταμορφώνει την ανθρώπινη ύπαρξη. Ο άνθρωπος αποβάλλει την υπερηφάνεια και αποκτά την υψοποιό ταπείνωση, η οποία συνδέεται στενά με την αυτομεμψία ή πρωτολογία. Δηλαδή, ασχολείται κανείς μόνον με τα δικά του σφάλαματα και τις δικές του αμαρτίες. Μέμφεται και κατηγορεί τον εαυτό του, λέγει τον πρώτο λόγο εναντίον του εαυτού του και έτσι δεν του κακοφαίνεται όταν τον κατηγορούν και τον προσβάλλουν οι άλλοι.

Ο όσιος Μωϋσής συνήθιζε να λέγη: “Όταν απασχολής τον νού σου με τις δικές σου αμαρτίες, δεν θα σού μένη καιρός να παρακολουθής τα σφάλματα των άλλων”. Χαρακτηριστικό της βαθειάς του ταπείνωσης είναι και το ακόλουθο περιστατικό. “Την ημέρα που τον χειροτονούσε Πρεσβύτερο ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας και μάλιστα την ώρα που του φορούσε τα ιερά άμφια του είπε φιλικά ότι έγινε λευκός σαν περιστέρι. Ο Μωϋσής ερώτησε ταπεινά τον Πατριάρχη αν κρίνη από το εξωτερικό ή το εσωτερικό, επειδή και τα άμφια ήσαν λευκά. Ο Πατριάρχης θέλοντας να τον δοκιμάση αν έχει πραγματική ταπείνωση, είπε κρυφά στους κληρικούς να τον διώξουν από το σκευοφυλάκιο. Έτσι, όταν παρουσιάστηκε εκεί μετά την θεία Λειτουργία, τον έδιωξαν αποκαλώντας τον αράπη. Ο Μωϋσής έφυγε αμέσως χωρίς καμμιά αντιλογία. Ένας από αυτούς, που τον ακολούθησε κρυφά για να δη αν του κακοφάνηκε, τον άκουσε να μονολογή μεμφόμενος τον εαυτό του: ‘’Καλά σού κάνανε, σποδόδερμε μελανέ’’. Αφού δεν είσαι άνθρωπος, τί γυρεύεις με τους ανθρώπους;” (Γεροντικόν).

Η Ορθόδοξη Εκκλησία με τον τρόπο ζωής που προσφέρει μεταμορφώνει και μετασκευάζει τα τσακάλια και τους λύκους σε πρόβατα και αρνία άκακα. Μεταβάλλει τους υπερηφάνους σε ταπεινούς, τους πόρνους και μοιχούς σε σώφρονες, τους φονιάδες, τους τρομοκράτες και τους ληστές σε Οσίους.

ΠΗΓΗ:Εκκλησιαστική Παρέμβαση

Περί κατακρίσεως...


"Κάποτε ένας μοναχός έπεσε σε ένα βαρύ παράπτωμα. Έγινε σύναξη στο μοναστήρι για να τον διώξουν. Κάλεσαν και τον 'Αγιο Μωυσή τον Αιθίοπα που έμενε έξω από το μοναστήρι σε ένα καλύβι. Ο 'Αγιος δεν ήθελε να πάει. Οι μοναχοί τον πίεσαν, εξηγώντας του γιατί τον ήθελαν. Η σύναξη ξεκίνησε. Οι μοναχοί είδαν τότε τον ’Αγιο να έρχεται κουβαλώντας στον ώμο του ένα ζεμπίλι με άμμο. Το ζεμπίλι ήταν τρύπιο και η άμμος έπεφτε κάτω σιγά - σιγά.

Οι μοναχοί απόρησαν και ρώτησαν τον 'Αγιο γιατί έκανε αυτό το πράγμα. Τότε ο 'Αγιος τους είπε:

- Γιατί στους ώμους μου έχω τις αμαρτίες μου φορτωμένες. Δεν τις βλέπω όμως, γιατί πέφτουν κάτω. Βλέπω όμως τις αμαρτίες των άλλων, που είναι μπροστά μου.

Οι μοναχοί κατάλαβαν τι ήθελε να πει ο ’γιος και συγχώρεσαν τον αδελφό τους που έσφαλε κι αποφάσισαν να αγωνιστούν εναντίον της κατάκρισης.(απο το γεροντικό)

Πανήγυρις Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου Aνάληψης Θέρμου


Πανηγυρίζει αύριο, η ιστορική και αγιοτόκος Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Ανάληψης Θέρμου. Σήμερα το απόγευμα και ώρα 6, θα ψαλλεί Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας πατρός ΚΟΣΜΑ και στη συνέχεια, θα ψαλλούν τα εγκώμια της εορτής "της αποτομής της κεφαλής του Τιμίου Προδρόμου" μετ΄αρτοκλασίας και Θείου κηρύγματος. Ανήμερα της εορτής θα ψαλλεί ο Όρθρος της εορτής και στη συνέχεια θα τελεσθεί Πανηγυρική Θεία Λειτουργία μετά Θείου κηρύγματος

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ " ΤΗΣ ΛΥΚΟΥΡΙΣΣΗΣ " ΣΚΟΥΤΕΡΑΣ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

Το πρόγραμμα της πανηγύρεως της Ιεράς Μονής έχει ως εξής:

Κυριακή 30 Αυγούστου, Ώρα 7 μ.μ.: Μέγας πανηγυρικός εσπερινός, μετ' αρτοκλασίας και θείου κηρύγματος.

Δευτέρα 31 Αυγούστου, Ώρα 7 μ.μ. :Όρθρος και εν συνεχεία πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, μετά του θείου κηρύγματος ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας, πατρός ΚΟΣΜΑ.

Κατά την διάρκεια των ιερών ακολουθιών θα εκτεθεί σε ιερό προσκύνημα η παλαιά και θαυματουργός εικόνα της Παναγίας της "Λυκουρίσσης".

2ο Art Lake Festival :στη Λίμνη Τριχωνίδα στη θέση Αμπάρια Παναιτωλίου

Πέμπτη 27 Αυγούστου 2009

28 Αυγούστου:Το περιβόλι της Παναγίας εορτάζει την κοίμηση της" Γερόντισσάς" του


Παραμονή της μεγάλης Θεομητορικής εορτής της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου σήμερα αγαπητοί (με το παλαιό ημερολόγιο) και το Άγιον Όρος υμνεί και δοξάζει την Κυρά του. Οι Ιερές Μονές ,οι σκήτες, τα κελλία,τα ησυχαστήρια και τα ερημητήρια του Άθωνος, σκύβουν σήμερα, ευλαβικά στην "ευκλεή και ιερά μνήμη" Της.Οι Αγιορείτες πατέρες ξεκίνησαν λίγο πριν να Τη μεγαλύνουν, ευλαβικά και εκστατικά, μπροστά στην απαστράπτουσα αίγλη του σεβασμίου προσώπου Της και να διαλαλούν: "Αί γενεαί πάσαι μακαρίζομέν σε την μόνην Θεοτόκον...". Μέσα στην ευφρόσυνη και πνευματική αγαλίαση των ύμνων της σημερινής εορτής με τα ιερά παλαιοδιαθηκικα και πατερικά Αναγνώσματα οδηγούνται οι σκέψεις όλων στην μεγάλη προσφορά, τη μεσιτεία και την πλούσια βοήθειά Της.Επίκεντρο του Θεομητορικού Εορτασμού η σεβασμία Ιερά Μονή των Ιβήρων όπου συνέρευσαν, όπως μάθαμε ,πάρα πολλοι προσκυνητές από όλα τα μέρη της γής και απο την επαρχία μας για να συμετάσχουν στη μεγάλη Αγρυπνία της Παναγίας και την λιτάνευση της θαυματουργου ιεράς εικόνας της Παναγίας της Πορταίτισσας.

Θέτουμε μετάνοια και χαιρετίζουμε ολόθερμα το Άγιον Όρος και όλους τους μοναστές του!

Πατέρες Ευλογείτε!

Η ΑΘΩΝΙΤΙΣΣΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΝΑ ΠΡΕΣΒΕΥΕΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.



Κυρά μου Πορταίτισσα...


01.jpg

"Εδόθη το προσωνύμιο τούτο στην Παναγία, επειδή είναι τοποθετημένη η ιερά εικόνα στο παρεκκλήσιο της μονής Ιβηρών που ευρίσκεται αριστερά της κεντρικής Πύλης. Η εικόνα αυτή εσώθη από τα χέρια των αιρετικών εικονοκλαστών, όταν μία χήρα γυναίκα από την Νίκαια άφησε την εικόνα στα κύματα της θαλάσσης.

Ο μοναχός Γαβριήλ ανεύρε την εικόνα και παρά τις συνεχείς προσπάθειες να τεθεί η εικόνα στο Αγιο Βήμα του καθολικού της Μονής, εκείνη έφευγε από την θέση της και ίστατο πάνω από την παλαιά πύλη της Μονής, επί των τειχών ως θυρωρός και φύλαξ της Ιεράς Μονής. Τελικώς, οι μοναχοί έθεσαν την ιερά εικόνα στο σημείο που εκείνη είχε επιλέξει. Λέγεται, μάλιστα, ότι εάν χαθεί η εικόνα από την θέση της, τότε θ' αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για την δευτέρα παρουσία του Κυρίου μας. Η Αγία αυτή εικόνα φέρει στο κάτω μέρος της σιαγόνος της Θεοτόκου μία ουλή από την μάχαιρα ενός πειρατού. Από την ουλή αυτή έρρευσε αίμα, το οποίο πηγμένο διακρίνεται και σήμερα επάνω στην εικόνα

Στην Ιερά Μονή των Ιβήρων βρίσκεται η θαυματουργή Εικόνα Πορταΐτισσα, η οποία κατά την παράδοση είναι έργο του Ευαγγελιστού Λουκά, το παλλάδιο του Αγίου Όρους και της Ορθοδοξίας. Έχει διαστάσεις 137 εκατοστά ύψος και 94 πλάτος, το δε βάρος 96 κιλά, μαζί με τα αναθήματα και τα λοιπά. στη σεβάσμια μορφή της Κυρίας Θεοτόκου διαγράφεται εναργώς μια πλούσια δέσμη ευγενών και δυνατών αισθημάτων. Η αυστηρή έκφραση του ιερού προσώπου Της, τονιζομένη από την επιβλητική, καθηλωτική ματιά Της, προξενεί το δέος.

Αυτή η εικόνα ήταν κτήμα μιας ευλαβούς χήρας στη Νίκαια, όταν εικονομάχοι στρατιώτες την ανακάλυψαν στο σπίτι της, μπροστά απ' την οποία έκαιγε ακοίμητη καντήλα. Με την υπόσχεση χρημάτων η σώφρων χήρα πήρε μια μέρα παράταση και τη νύχτα έριξε, με το γιό της μαζί, την Εικόνα στη θάλασσα, η οποία ξαφνικά στάθηκε όρθια και έπλεε προς την Ελλάδα. Εκείνος ο γιός, για να μη τον συλλάβουν, ήρθε στη Θεσσαλονίκη και μετά στο Αγιον Όρος. Κανείς δεν ξέρει που βρισκόταν 170 χρόνια η Εικόνα, απ' το 829 που έπεσε στη θάλασσα ως το 1004 που βγήκε στην Ιβήρων.

02.jpg

Κάθονταν οι παλαιοί άγιοι Γέροντες της Ιβήρων και μιλούσαν περί σωτηρίας ψυχής, όταν ξαφνικά βλέπουν μέσα στη θάλασσα ουρανομήκη λάμψη, και θαύμαζαν που έβλεπαν ακόμα και τη νύχτα να λάμπτη κάτι τι σαν τον ήλιο. Μαζεύτηκαν όλοι οι Μοναχοί του Όρους, και με βάρκες θέλησαν να πάνε στο περίεργο και θαυμαστό σημείο. Μπόρεσαν μόνο να διακρίνουν ότι ήταν μία εικόνα της Θεοτόκου, διότι όσο πλησίαζαν τόσο η εικόνα απομακρυνόταν. Όποτε οι Πατέρες συγκεντρώθηκαν στην Εκκλησία και ικέτευαν θερμώς τον Πανάγαθο να τους επιτρέψη να πάρουν την αγία Εικόνα. Πράγματι ο Θεός άκουσε τη δέηση τους και απήντησε ως έξης.

Έξω απ' το Μοναστήρι ασκήτευε κάποιος Μοναχός Γαβριήλ από την Ιβηρία. Ήταν απλός, αναχωρητής, αδιαλείπτως έλεγε Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με τον αμαρτωλό και ο Θεός ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ. Η τροφή του ήταν τα βότανα του βουνού και ποτό του το νερό και μέρα-νύχτα μελετούσε το νόμο του Κυρίου. Με μια λέξη ήταν επίγειος άγγελος και ουράνιος άνθρωπος. Ενώ προσευχόταν, νύσταξε λίγο, έκλεισε τα μάτια του και βλέπει την αγία Θεοτόκο με ιδιαίτερη λαμπρότητα και του λέει" πήγαινε στο Μοναστήρι σου και πες στον ηγούμενο ότι ήρθα για να τους δώσω την εικόνα μου" μετά βάδισε στη θάλασσα, για να γνωρίσουν όλοι την αγάπη και πρόνοια που έχω στο Μοναστήρι σας. Μόλις είπε αυτά η Παναγία, χάθηκε απ' τα μάτια του Γαβριήλ.

03.JPG

Μετά πήγε στο Μοναστήρι, είπε το νέο και οι Πατέρες με πομπή και Θεομητορικούς ύμνους πήγαν προς την παραλία. Ο Γέρων Γαβριήλ περπάτησε λίγο στη θάλασσα και αμέσως η εικόνα ήρθε στην αγκαλιά του. Οι Πατέρες με πολλήν ευλάβεια και χαρά την υποδέχτηκαν και έκαμαν ολονύκτιες αγρυπνίες και δεήσεις και Λειτουργίες επί τρία μερόνυχτα, για να ευχαριστήσουν τον Θεό και την Παναγία. Την έβαλαν στο ναό της Μονής, αλλά εκείνη έφευγε και στεκόταν πάνω από την πύλη του Μοναστηριού. Αυτό επανελήφθη πολλές φορές, ώσπου ξαναπαρουσιάστηκε η Παναγία στον Γέροντα Γαβριήλ και του λέει "πες στον ηγούμενο να παύσετε να με πειράζετε, διότι δεν ήρθα στο Μοναστήρι για να με φυλάτε σεις, αλλά ήρθα για να γίνω εγώ φύλακας και φρουρός σας και σ' αυτήν και στην μέλλουσα ζωή" και όσοι θα ζήσουν με ευλάβεια και φόβο Θεού και δεν αμελούν στην απόκτηση των αρετών, και τελειώσουν την πρόσκαιρη ζωή τους σ' αυτόν τον τόπο, ας έχουν θάρρος και να μη φοβούνται την κόλαση διότι αυτή τη χάρη ζήτησα από τον Θεό και Υιό μου και την πήρα" ως επιβεβαίωση των λόγων μου σας δίνω αυτό το σημείο, όσο βλέπετε την εικόνα μου στο Μοναστήρι σας, δεν θα λείψη απ' το Όρος τούτο η χάρις και το έλεος του Υιού μου και Θεού, (ε' 143).

Όταν τα άκουσε αυτά ο ασκητικός και θεοφόρος πατήρ Γαβριήλ έρχεται βιαστικά στο Μοναστήρι και τα αναφέρει στον ηγούμενο ο όποιος χάρηκε πολύ, συνάθροισε την αδελφότητα και διατάζει να κτισθή στην είσοδο της Μονής ειδικό παρεκκλήσιο για την φύλακα της Μονής θαυματουργόν Εικόνα.

04.jpg

Άπειρο είναι το πλήθος των προσκυνητών της, ιδιαίτερα τον Δεκαπενταύγουστο και τη Δευτέρα της Διακαινησίμου, οπότε λιτανεύεται και γιορτάζεται η ανάμνηση της ευρέσεως της με λειτουργία σε παρεκκλήσι της παραλίας, στο σημείο ακριβώς που την έβγαλε από τη θάλασσα ο Αγιος Γαβριήλ. Από τότε έχουν γίνει πάρα πολλά θαύματα" έχουν θεραπευθή δαιμονισμένοι κουτσοί, τυφλοί και κάθε άλλο είδος ασθενείας".

33.JPG

06.jpg

ΠΗΓΗ:agioritikesmnimes.pblogs.gr

"Ε! Κυρά μου Πορταίτισσα-άιντε-έβγα από το Θρονί σου να ιδείς χαρές που γίνονται εξώ από την αυλή σου.
Παναγιά παρηγορήτρα,παρηγόρα και βοήθα"


Τραγούδι των Δωδεκανήσων(Αστυπάλαια)


ΚΑΛΗ ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΑΔΕΛΦΟΙ!
Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ!

Ο Άγιος Ιερομάρτυς Κοσμάς ο Αιτωλός, προστάτης Άγιος της Δασικής Υπηρεσίας!



Σήμερα το πρωί,κατά την τρίτη της,συνεδρία,η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, ανάμεσα στις άλλες αποφάσεις που πήρε,ενέκρινε και το αίτημα της Δασικής Υπηρεσίας, για να ορισθεί ο Άγιος Ιερομάρτυς Κοσμάς ο Αιτωλός ως Προστάτης Άγιος, των υπαλλήλων αυτής.Θέλουμε ολόψυχα να σύγχαρούμε τα μέλη της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου για την απόφαση τους αυτή, καθώς επίσης και τους υπευθύνους της Δασικής Υπηρεσίας για την πρωτοβουλία τους αυτή και τις άοκνες ενέργειες που έκαναν μέχρι να έρθει "το ποθούμενο".Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, να ευλογει τις οικογένειες τους και να τους στηρίζει στο πολύ σημαντικό έργο που επιτελούν!


Είπε ὁ ἀββᾶς Ποιμήν...


" Ἂν ἕνας ἄνθρωπος ἁμαρτήσει καὶ τὸ ἀρνηθεῖ λέγοντας “δὲν ἁμάρτησα”, μὴ τὸν ἐλέγξεις· διαφορετικὰ βλάπτεις τὴν καλή του θέληση. Ἂν ὅμως τοῦ πεῖς “μὴ στενοχωριέσαι ἀδελφέ, ἀλλὰ στὸ μέλλον νὰ εἶσαι προσεκτικώτερος”, ἐξυψώνεις τὴν ψυχή του σὲ μετάνοια...".(Απο το Γεροντικό)

"Άγιος Φανούριος" Ο προστάτης και πολιούχος της νήσου Ρόδου :του Αρχ. π. Νεκταρίου Πόκια



"Τον αθλητήν του Κυρίου, μέγαν Φανούριον τον πάλαι ηθληκότα, δι’ αγάπην Κυρίου, και άγνωστον τελούντα χρόνοις τοις πριν, εν τη Ρόδω δε ύστερον, φανερωθέντα τη θεία επισκοπή, φιλομάρτυρες τιμήσωμεν".

"Ως δώρο του Θεού μπορούμε να χαρακτηρίσουμε τον αγαπητό και προσφιλή σε όλους μας άγιο Φανούριο, τον προστάτη και πολιούχο ολόκληρου του νησιού της Ρόδου. Ήταν άγνωστος για πολλούς αιώνες. Η εύρεση της εικόνας του, που έγινε τον 14ο αιώνα και αναγνωρίσθηκε από τον τότε Μητροπολίτη Ρόδου, Νείλο τον Β’ τον Διασπωρηνό (1355-1369), αποτελεί την μοναδική πηγή και μαρτυρία που έχουμε για τον άγιο. Πιο συγκεκριμένα. Όταν οι Αγαρηνοί κατέλαβαν το νησί της Ρόδου, θέλησαν να το οχυρώσουν φτιάχνοντας ξανά τα κατεστραμμένα τείχη της πόλης. Ανάμεσα στους εργάτες που πήραν ήταν και πολλοί χριστιανοί, οι οποίοι σκάβοντας στα χαλάσματα βρήκαν μία θαυμάσια εικόνα, ολοκάθαρη και άφθαρτη, που φαινόταν σαν να είχε αγιογραφηθεί την ίδια ημέρα. Η εικόνα δείχνει τον άγιο Φανούριο νεαρό στην ηλικία, ντυμένο στρατιωτικά, κρατώντας έναν Σταυρό και μαζί αναμμένη μία λαμπάδα. Ολόγυρα από την εικόνα υπάρχουν δώδεκα παραστάσεις από τα μαρτύρια του άγιου. Στην πρώτη παράσταση ο άγιος απολογείται μπροστά στον άρχοντα. Στην δεύτερη εικονίζεται ανάμεσα στους στρατιώτες, που τον χτυπούν με πέτρες στο κεφάλι. Στην τρίτη τα βασανιστήρια συνεχίζονται. Ενώ ο άγιος προσεύχεται τον χτυπούν με ρόπαλα και ξύλα. Στην τέταρτη είναι γυμνός και ματωμένος μέσα στη φυλακή. Οι δήμιοι με σιδερένια εργαλεία καταξεσκίζουν τις σάρκες του, ενώ ο άγιος ατάραχος υπομένει με το βλέμμα στραμμένο προς τον ουρανό. Στην πέμπτη βρίσκεται μπροστά στον τύραννο με μία πολύ εκφραστική στάση που δείχνει τον πόνο του αλλά και τον πόθο του για το μαρτύριο. Στην έκτη ο άγιος προσεύχεται μόνος του μέσα στη φυλακή με υψωμένα τα χέρια στον Ουρανό. Στην έβδομη γυμνός και καταματωμένος υπομένει. Γύρω του καίνε το σώμα του με αναμμένες λαμπάδες. Στην όγδοη εμφανίζεται καταπλακωμένος από μία μεγάλη πέτρα. Ολόγυρά του τα άγρια θηρία είναι έτοιμα να τον κατασπαράξουν. Στην ένατη τον έχουν στήσει μπροστά στα είδωλα με αναμμένα κάρβουνα στα χέρια. Ο άγιος όμως προτιμά να κρατά τα κάρβουνα στα χέρια και να καίγεται παρά να τα πετάξει στα είδωλα και να λυτρωθεί. Στη δέκατη δέεται με γαλήνη προς τον Θεό έχοντας τα χέρια του υψωμένα στον ουρανό. Στην ενδέκατη ο άγιος στέκεται στη μέση. Οι βασανιστές του τον έχουν τοποθετήσει σε ένα μάγκανο και του τσακίζουν τα κόκαλα. Το πρόσωπό του παραμένει ήρεμο υπομένοντας καρτερικά και το φρικτό αυτό μαρτύριο. Και τέλος στη δωδέκατη και τελευταία παράσταση εικονίζεται το τελικό μαρτύριό του. Οι δήμιοι τον ρίχνουν σε ένα λάκκο με αναμμένα ξύλα, περιτριγυρισμένο από αναμμένες φλόγες και καπνούς. Ο άγιος και πάλι ατάραχος και ήρεμος με το βλέμμα στραμμένο προς τον ουράνιο νυμφίο της ψυχής του, τον Ιησού Χριστό, τελειώνει την επί γης παρουσία του. Όλα αυτά τα μαρτύρια, τον καθιστούν Μεγαλομάρτυρα αλλά και θαυματουργό άγιο της Εκκλησίας μας. Βλέπουμε πως ο άγιος υπέμεινε τα μαρτύρια με καρτερία, υπομονή και χαρά. Πόνος μεταστοιχειώθηκε σε χαρά. Η οδύνη του μαρτυρίου, του προκάλεσε χαρά και αγαλλίαση. Και η χαρά στο μαρτύριο είναι χάρισμα του Θεού. Αν η αγάπη στον Χριστό του γέννησε τον πόθο του μαρτυρίου, η χάρις του Θεού τον κράτησε καρτερικό και γενναίο. Άλλωστε, όπως λέει ο Απόστολο Παύλος, «Υμίν εχαρίσθη το υπέρ Χριστού, ου μόνον το εις αυτόν πιστεύειν, αλλά και το υπέρ αυτού πάσχειν» (Φιλιπ. 1, 29). Και τα θαύματα του αγίου είναι απειράριθμα. Πάρα πολλοί είναι αυτοί που συντρέχουν και κλείνουν ευλαβικά το γόνυ της καρδιάς τους ζητώντας τις μεσιτείες και επικαλούμενοι τη βοήθειά του. Υπάρχει και μία λαϊκή παράδοση, που θέλει τον άγιο να φανερώνει χαμένα αντικείμενα. Πριν τη φανέρωση ή μετά, εις ένδειξην ευγνωμοσύνης φτιάχνουν, όσοι επικαλούνται τη βοήθειά του, τις λεγόμενες φανουρόπιτες. Ο άγιος Φανούριος με ιδιαίτερη λαμπρότητα εορτάζεται σήμερα. Αποτελεί την τιμή, το καύχημα και το πρότυπα όλων μας, ιδίως για το άκαμπτο και ακλόνητο της πίστεώς του. Στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε, ας τον επικαλούμαστε με παρρησία, παρακαλώντας τον να μας φανερώνει περισσότερο την αγάπη του Θεού και τον αποκαλυπτικό λόγο του Ευαγγελίου που οδηγεί στην προσωπική μας μετάνοια και σωτηρία".

ΠΗΓΗΗ Οδός», Τριμηνιαίο Φυλλάδιο Ορθοδόξου Διδαχής

Ο ΟΙΚ. ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΣΕ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΕΞΟΡΜΗΣΗ ΣΤΗΝ ΙΜΒΡΟ:Ρεπορτάζ - φωτό Νικολάου Μαγγίνα



Σε οικολογική εξόρμηση πρωτοστάτησε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος στην παραλία Μακρύς Γιαλός της Ἰμβρου.

Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «Τα Νιμπριώτικα - 3ος Πολιτιστικός Αύγουστος 2009», τρεις Ιμβριακοί Σύλλογοι διοργάνωσαν συμβολικό καθαρισμό της παραλίας του Μακρύ Γιαλού, στον Κέφαλο της Ίμβρου το περασμένο Σάββατο 22 Αυγούστου, με τη συμμετοχή του Πατριάρχου Βαρθολομαίου, του οποίου είναι γνωστή η ευαισθησία για την προστασία του περιβάλλοντος.


Ο Πατριάρχης με χαρά και προθυμία ηγήθηκε στην προσπάθεια του καθαρισμού της παραλίας, στην οποία συμμετείχαν Ίμβριοι και μή από διάφορα μέρη του κόσμου. Η κοινή διοργάνωση έγινε από τους Συλλόγους Ιμβρίων Αθηνών καί Μακεδονίας - Θράκης και τον Σύλλογο Προστασίας Βιώσιμης Ανάπτυξης και Αλληλεγγύης «ΙΜΒΡΟΣ».


Στην εξόρμηση συμμετείχαν οι Μητροπολίτες Μηθύμνης Χρυσόστομος, Ίμβρου και Τενέδου Κύριλλος και Γαλλίας Εμμανουήλ.

Το σύνθημα έδωσε ο Πατριάρχης: «Καθαρές παραλίες στην Ίμβρο και παντού!»

Στο τέλος «καρπός» της προσπάθειας αυτής ήταν η συγκέντρωση σκουπιδιών σε δεκάδες σάκκους απορριμάτων.

ΠΗΓΗ:www.fanarion.blogspot.com

Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος «Θέλουμε όλους κοντά μας»



«Θέλουμε όλους κοντά μας. Δεν θα ανακοινώσουμε λαϊκίστικα μέτρα, να πούμε ότι θα δώσουμε τόσα εδώ ή εκεί, αλλά με συντονισμένες προσπάθειες θα βοηθήσουμε τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη, θα βοηθήσουμε να ζωντανέψει ξανά το πράσινο. Θα εφαρμόσουμε ένα πρόγραμμα από το Α μέχρι το Ω»

Πανήγυρις Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου Aνάληψης Θέρμου

Πανηγυρίζει το προσεχές Σάββατο 29 Αυγούστου, η ιστορική και αγιοτόκος Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Ανάληψης Θέρμου. Αύριο, στις 6 το απόγευμα, θα ψαλλεί Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας πατρός ΚΟΣΜΑ και στη συνέχεια, θα ψαλλούν τα εγκώμια της εορτής "της αποτομής της κεφαλής του Τιμίου Προδρόμου" μετ΄αρτοκλασίας και Θείου κηρύγματος. Ανήμερα της εορτής θα ψαλλεί ο Όρθρος της εορτής και στη συνέχεια θα τελεσθεί Πανηγυρική Θεία Λειτουργία μετά Θείου κηρύγματος.

ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ ΤΡΙΧΩΝΙΔΟΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ Ο ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΜΑΣ.



Στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου, του δημοτικού διαμερίσματος Αγίας Βαρβάρας του Δήμου Παναιτωλικού,θα ιερουργήσει και θα ομιλήσει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας πατέρας ΚΟΣΜΑΣ αυτή την Κυριακή 30 Αυγούστου.

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ " ΤΗΣ ΛΥΚΟΥΡΙΣΣΗΣ " ΣΚΟΥΤΕΡΑΣ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

Το πρόγραμμα της πανηγύρεως της Ιεράς Μονής έχει ως εξής:

Κυριακή 30 Αυγούστου, Ώρα 7 μ.μ.: Μέγας πανηγυρικός εσπερινός, μετ' αρτοκλασίας και θείου κηρύγματος.

Δευτέρα 31 Αυγούστου, Ώρα 7 μ.μ. :Όρθρος και εν συνεχεία πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, μετά του θείου κηρύγματος ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας, πατρός ΚΟΣΜΑ.

Κατά την διάρκεια των ιερών ακολουθιών θα εκτεθεί σε ιερό προσκύνημα η παλαιά και θαυματουργός εικόνα της Παναγίας της "Λυκουρίσσης".

Τετάρτη 26 Αυγούστου 2009

2ο Art Lake Festival στη Λίμνη Τριχωνίδα στη θέση Αμπάρια Παναιτωλίου


Για δεύτερη συνεχή χρονιά διοργανώνεται το φεστιβάλ-γιορτή δίπλα στη λίμνη Τριχωνίδα. Μετά την πετυχημένη περσινή πρεμιέρα του φεστιβάλ έτσι και φέτος αγκαλιάζεται ένα ευρύ φάσμα επιλογών από όλες τις μορφές τέχνης και έκφρασης. Μουσική, τραγούδι, θέατρο, χορός, εικαστικές παρεμβάσεις, εκθέσεις φωτογραφίας, σκίτσου και ζωγραφικής, graffiti... Όλα με ελεύθερη είσοδο για το κοινό.

Το Art Lake Festival προτείνει, αναδεικνύει και καλύπτει καλλιτεχνικά δρώμενα και προτάσεις από την ευρύτερη περιοχή της Δυτικής Στερεάς αλλά και απο την υπόλοιπη Ελλάδα. Ένας θεσμός σημείο αναφοράς στον πολιτισμό και την ψυχαγωγία για το Νομό Αιτ/νίας.

Για την 2η διοργάνωσή του , το Art Lake προτείνει σημαντικές καλλιτεχνικές δραστηριότητες και μοναδικές συναυλίες!

Η γνωστή και αγαπημένη μας Μαριώ με τους μουσικούς της, τραγουδώντας αυθεντικά και μοναδικά με την τόσο γνώριμη χροιά της, ρεμπέτικα και λαικά, τραγούδια που προσκαλούν όλες τις ηλικίες για υπαίθρια γιορτή μέχρι πρωίας. Το μουσικό σχήμα Άτροπον από τo Αγρίνιο του αγαπητού φίλου Γιώργου Αθανασόπουλου, αλλά και εκπρόσωποι της νεότερης γενιάς όπως οι Ska Bangies συγκρότημα που ξεπήδησε απο το Schoolwave, γνώριμο για την απίστευτη live ενέργεια, αλλά και οι Les SkartOi Rocksteady Orchestra από το Αίγιο, με φρέσκους καλοκαιρινούς ήχους reggae & ska, θα δώσουν όλοι το παρών στην κεντρική σκηνή του 2ου Art Lake Festival στη Λίμνη Τριχωνίδα στη θέση Αμπάρια Παναιτωλίου!

Επίσης graffiti, DJ’s SET, Canoe Kayak, έκθεση φωτογραφίας του Δημήτρη Γερονίκου με θέμα «ΔΕΛΤΑ ΑΧΕΛΩΟΥ – ΔΕΛΤΑ ΕΜΠΡΟ… ΚΟΙΝΗ ΤΥΧΗ» (Έμπρο, ποτάμι της Καταλονίας), έκθεση γελοιογραφίας του Αγρινιώτη Χρήστου Παπανίκου και παρουσίαση μέρους της έκθεσης «OnStage» του φωτογράφου Σπύρου Μπινιάρη... οι παράλληλες εκδηλώσεις του Φεστιβάλ.

Η είσοδος σε όλες τις εκδηλώσεις είναι ελεύθερη.

Για τον πολιτισμό και το περιβάλλον.

Art Lake Festival 2009

Οργάνωση : Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αιτ/νίας

με τη συνεργασία των Δήμων: ΘΕΣΤΙΕΩΝ - ΠΑΡΑΒΟΛΑΣ - ΘΕΡΜΟΥ - ΜΑΚΡΥΝΕΙΑΣ – ΑΡΑΚΥΝΘΟΥ


Τήν καλλιτεχνική διεύθυνση και επιμέλεια της παραγωγής του φεστιβάλ έχει ο Αγρινιώτης καλλιτέχνης: Νίκος Μαραβέγιας

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!!!!