Μηνύματα με πολλούς αποδέκτες έστειλε την Κυριακή από το Φανάρι ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος. Υποδεχόμενος δεκάδες προσκηνυτές από την Ελλάδα, την Ευρώπη και την Αμερική ο προκαθήμενος της Πρωτόθρονης Εκκλησίας της Ορθοδοξίας υπογράμμισε ότι παρά τις δυσκολίες, παρά τις τρικυμίες "δεν φοβούμεθα και δεν αποκάμνομεν! Αριθμητικώς είμεθα ολίγοι, πλέον, εις τας αρχαίας αυτάς εστίας της Ορθοδοξίας και του Γένους. Αλλά η χάρις του Θεού δεν περιορίζεται από τους αριθμούς, ούτε από τας καιρικάς περιστάσεις".
Η ομιλία του Οικουμενικού Πατριάρχη:
Τέκνα της Εκκλησίας αγαπητά και περιπόθητα,
Με πολλήν πατρικήν συγκίνησιν και χαράν σας καλωσορίζομεν εις τον πάνσεπτον Πατριαρχικόν Ναόν και τας ιεράς αυλάς της μαρτυρικής Μητρός Εκκλησίας, εν μέσω της ιεράς περιόδου του Δεκαπενταυγούστου. Διακρίνομεν ανάμεσά σας την Ευγενεστάτην κ. Άνναν Διαμαντοπούλου, διακεκριμένον μέλος του Ελληνικού Κοινοβουλίου, μετά της οικογενείας της, τον Εντιμότατον Δήμαρχον Ελλησπόντου Κοζάνης κ. Κωνσταντίνον Σανίδην μετά της συνοδείας του, επιστρέφοντας από προσκύνημα εις τον Πόντον, όμιλον προσκόπων εξ Αθηνών, και τόσους άλλους.
Η παρουσία όλων ομορφαίνει την ημέραν μας, μάς χαροποιεί, μάς ενισχύει. Ως ευ παρέστητε, άπαντες!
Η περιοχή εις την οποίαν ευρίσκεται τα τελευταία τετρακόσια χρόνια η έδρα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ονομάζεται, όπως γνωρίζετε Φανάρι. Εμείς θεωρούμεν κατ’ εξοχήν Φανάρι, δηλαδή φάρον, το ίδιο το Πατριαρχείον. Φάρον της Ορθοδόξου πίστεως αφ’ ενός, αλλά και των τιμαλφών παραδόσεων του ευσεβούς ημών Γένους, αφ’ ετέρου. Ο Πατριάρχης και οι διακονούντες μαζί μας εδώ οι φαροφύλακες, που έχομεν χρέος να τον κρατούμεν αυτόν τον φάρον δια να τηλαυγίζη το φως του εις τα πέρατα της οικουμένης.
Πιστεύομεν ότι είμεθα συνεπείς εις αυτό το καθήκον, παρά τας δυσκολίας, τας θυέλλας και τρικυμίας των ιστορικών συγκυριών, παρά τας αλλεπαλλήλους δυσμενείς περιστάσεις. Δόξα τω Θεώ, έχομεν πίστιν εις Αυτόν και πείσμα ιερόν να συνεχίσωμεν επί τα ίχνη των πατέρων μας. Αισθανόμεθα εις τους ώμους μας το βάρος της κληρονομίας, ακουόμεν εις τα βάθη της καρδιάς μας τας επιταγάς του χρέους και, επικαλούμενοι τας πρεσβείας της Θεοτόκου και των Αγίων, αγωνιζόμεθα. Βλέπετε μέσα εις τούτον τον Ναόν, δεξιά και αριστερά, πίσω από τα αναλόγια, έχομεν την Παναγίαν την Παμμακάριστον και την Παναγίαν την Φανερωμένην της Κυζίκου. Δύο από τας πλέον περιπύστους και λαοφιλείς θαυματουργούς εικόνας της Θεοτόκου. Εκεί προστρέχομεν καθημερινώς αναζητούντες εύκαιρον βοήθειαν! Πίσω από το δεξιό αναλόγιο ευρίσκεται ο κίων της φραγγελώσεως του Χριστού. Εκεί ενθυμούμεθα ότι η επί γης πορεία των Χριστιανών δεν είναι άνεσις και ανάπαυσις και ευδαιμονία, αλλά μαρτύριον και σταυρός. Πίσω όμως από το πάθος και τον Σταυρόν αυγάζει η Ανάστασις. Αυτό μας ενισχύει και αναπτερώνει τας ελπίδας μας.
Εις το βόρειον κλίτος υπάρχουν τμήματα των ιερών λειψάνων των Αγίων Γρηγορίου του Θεολόγου και Ιωάννου του Χρυσοστόμου Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως, ενώ εις το νότον τα τίμια λείψανα της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Ευφημίας, της Αγίας Θεοφανούς της Βασιλίσσης του Βυζαντίου. Και της Αγίας Σολομονής, αρχαίας Αγίας της Παλαιάς Διαθήκης, μητρός των αγίων Μακκαβαίων παίδων. Οι νεώτεροι ξέρουν ότι αι εθνικαί αθλητικαί ομάδες του Ισραήλ (ποδοσφαίρου, μπάσκετ κλπ.) φέρουν το όνομα «Μάκαμπι». Πρόκειται δια το όνομα των παιδιών της Αγίας Σολομονής, τα οποία προβάλλονται ως πρότυπα προς μίμησιν εις τους νέους, δια την ευσέβειάν των και το μαρτύριόν των υπέρ της θρησκείας των πατέρων των.
Αντιλαμβάνεσθε ότι είμεθα περιτειχισμένοι από «μεγάλα στοιχεία», που έχουν πολλήν παρρησίαν προς τον Κύριον, και δι’ αυτό δεν φοβούμεθα και δεν αποκάμνομεν! Αριθμητικώς είμεθα ολίγοι, πλέον, εις τας αρχαίας αυτάς εστίας της Ορθοδοξίας και του Γένους. Αλλά η χάρις του Θεού δεν περιορίζεται από τους αριθμούς, ούτε από τας καιρικάς περιστάσεις. Εάν ήσασθε ενωρίς θα ηκούσατε εις το Ευαγγέλιον το περιστατικόν με το πλοίον των Μαθητών του Χριστού που εκινδύνευεν εις την θάλασσαν, εξ αιτίας ισχυρού ανέμου. Τα κύματα ήσαν άγρια και οι Μαθηταί εφοβήθησαν. Όμως ο Χριστός ήλθε περπατώντας επάνω στα κύματα και τους είπε: «Θαρσείτε· εγώ ειμι· μη φοβείσθε». Μπήκε στο πλοίο και αμέσως εκόπιασεν ο άνεμος, έγινε γαλήνη μεγάλη και εσώθησαν. Και εμείς πολλάς φοράς έχομεν θαλασσοταραχήν εις την θάλασσαν της ζωής μας ενταύθα. Αλλά αίφνης βλέπομεν τον Χριστόν εις το Βόσπορον και εις τον Κεράτιον και ακούομεν καθαρά την φωνήν του: «Έχετε θάρος· εγώ είμαι εδώ· μη φοβάσθε»! Και, όπως βλέπετε, «ιδού ζώμεν»! Κάποτε, βεβαίως, μερικοί, βλέποντας ισχυρούς τους ανέμους, φοβούνται, όπως ο Πέτρος και λυγίζουν. Αλλά πάλιν ο Χριστός φωνάζει: «Ολιγόπιστε, εις τι εδίστασας;» και δίδει το άγιο χέρι Του προς σωτηρίαν. Έτσι περίπου πορευόμεθα εδώ εις την Πόλιν μας. Και από την εμπειρίαν που έχομεν δυνάμεθα να διαβεβαιώσωμεν όλους ότι μεγάλη η δύναμις του Θεού! Μεγάλη η δύναμις της πίστεως των πατέρων μας! «Μεγάλα τα της πίστεως κατορθώματα»!
Να χαρήτε όλοι την παρουσίαν σας εις την Κωνσταντινούπολιν. Μη περιορισθήτε εις όσα οι «τουρίσται» συνηθίζουν. Να προσκυνήσετε τα ιερά σεβάσματα και αγιάσματά μας. Και αυτά τα οποία ευρίσκονται εν λειτουργία, και αυτά τα οποία χωρίς την θέλησίν μας ευρίσκονται εις άλλην χρήσιν, και αυτά, ακόμη, τα οποία κατάκεινται εις ερείπια. Σκύψετε με ευλάβειαν να ακούσετε την φωνήν της ιστορίας, την φωνήν των «πνευμάτων δικαίων, τετελειωμένων»! Δροσισθήτε από την ευσεβή πηγήν του Γένους! Προσευχηθήτε για το χθες, το σήμερα, και το αύριον! Το δικό σας και το δικό μας! Κλείσετε εις την καρδίαν σας την Κωνσταντινούπολιν και το Φανάρι. Την Μεγάλην του Χριστού Εκκλησίαν, που είναι η σεβάσμια Μητέρα και Τροφός του Γένους. Που είναι η «Εκκλησία των του Χριστού πενήτων», η Εκκλησία των «φτωχούληδων του Θεού», αλλά συγχρόνως και το Οικουμενικόν Πατριαρχείον –ο μαρτυρικός και ένδοξος Οικουμενικός Θρόνος, το καύχημα της Ορθοδοξίας, το «καύχημα των κατοικούντων υπό την του ηλίου ανατολήν»!
Ευχαριστούμεν που ήλθατε. Άξιον το προσκύνημά σας! Η πατρική ημών ευχή και Πατριαρχική ευλογία σας συνοδεύει όλους εν αγάπη πολλή. Να γίνετε κήρυκες της δόξης και του μαρτυρίου της Μητρός Εκκλησίας, και να μας έλθετε ξανά και ξανά. Εδώ είναι ηπατρική οικία σας –το σπίτι σας! Χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε, και να εορτάσετε αξίως και εν ευφροσύνη πνευματική την καταφθάνουσαν μεγάλην εορτήν της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Χρόνια Πολλά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου