Τρίτη 28 Ιουλίου 2009
Εκ βάθους καρδίας …
Γλυκύτατε Ιησού Χριστέ …
Ένα μεγάλο « ευχαριστώ » ξεχειλίζει μέσ΄ από τη ψυχή μου ,
την ύπαρξή μου για Σένα .
Τα έργα και οι πράξεις μου μηδαμινά και άθλια
μπροστά στο μεγαλείο της Αγάπης Σου .
Όλη η ζωή μου ένα λάθος , μια αστοχιά
μπροστά στον Λόγο και τα Διδάγματά Σου.
Κι΄ αυτό το ξεχείλισμα , κι΄ αυτό το « ευχαριστώ » μου ,
κι΄ ας είναι μές΄ απ΄ την ψυχή μου , είναι τόσο μικρό ,
τόσο ανάξιο , μπροστά στην Άπειρη Αγάπη σου .
Και απορώ μαζί Σου Χριστέ μου !
.
Πώς συνεχίζεις να μ ανέχεσαι ; ...
Πώς δίνεις τόσα πολλά σε μένα την ανάξια ;
Πώς μπορώ , με τα ίδια χείλη που κατακρίνω τον αδελφό μου , να σε υμνώ ;
Με τα ίδια χείλη , που ο λόγος τους σε πληγώνει , να σε ευχαριστώ ;
Πώς μπορώ , με μια καρδιά γεμάτη πάθη , να έρχομαι σε Σένα ,
για να σου πω « ευχαριστώ » ;
Τι υποκρισία , Χριστέ μου , σου προσφέρω !
Κι Εσύ εξακολουθείς ακόμη να με δέχεσαι .
Εξακολουθείς ν΄ ανατέλεις τον ήλιο σου για μένα !
Να φωτίζεις τον ουρανό με τ΄ αστέρια Σου για μένα !
Να ζεσταίνεις την παγωμένη μου καρδιά με την Άπειρη Αγάπη σου !
Να χαιδεύεις την αναξιότητά μου , με τα Πανάγια χέρια Σου !
Να δροσίζεις τον πυρετό των παθών μου , με τη δική Σου δροσιά !
Χριστέ μου , το μεγαλείο της Αγάπης Σου , δεν μπορεί να χωρέσει στο
ταλαιπωρημένο μου μυαλό .
Δέξου το « ευχαριστώ » μου , κι΄ ας είναι μικρό …
Κι΄ ας είναι ανάξιο …
Κι΄ ας είναι τιποτένιο …
Πάρτο , και καθάρισέ το από κάθε σκιά
και κηλίδα εγωισμού και πάθους .
Σήμερα , για ακόμα μια φορά μου απόδειξες πόσο μ΄ αγαπάς Χριστέ μου .
Το " ευχαριστώ μου " είμαι πολύ μικρό
για να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου .
.
Δώσε στη ψυχή μου , Κύριε , απλότητα και ταπεινοφροσύνη ,
για να μπορώ να σε δοξάζω , μέσ΄ από την αναξιότητά μου ,
και να μπορεί να φτάνει η δοξολογία μου ,
εκ βάθους καρδίας , « ως θυμίαμα ενώπιών Σου »
ΠΗΓΗ:odevontas.blogspot.com
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου