Κατάνυξον ἡμῶν τὰς καρδίας τῶν δούλων σου, καὶ πρόσδεξαι τὰς ἐν φόβῳ εὐχὰς ἡμῶν, παρέχων ἡμῖν εὔδρομον τὸ τῆς Νηστείας στάδιον, ἱλασμὸν καὶ μέγα ἔλεος

Ἵνα τί ῥαθυμοῦσα
ψυχή μου,
τῇ ἁμαρτίᾳ δουλεύεις;
καὶ ἵνα τί ἀσθενοῦσα, τῷ ἰατρῷ οὐ προστρέχεις;
Ἰδοὺ καιρὸς εὐπρόσδεκτος,
ἰδοὺ σωτηρίας νῦν ἡμέρα ἀληθής,
διεγέρθητι,
νίψον σου τὸ πρόσωπον
τοῖς τῆς μετανοίας δάκρυσι,
καὶ ἐλαίῳ εὐποιΐας, τὴν λαμπάδα φαίδρυνον,
ὅπως εὕρῃς ἱλασμόν,
παρὰ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ,
καὶ τὸ μέγα ἔλεος.