Σιμά εις την χάριν να είναι παρθένος και μήτηρ και εις την τιμήν να είναι Μήτηρ Θεού, όπου έλαβεν η θεόνυμφος Δέσποινα,
έχει και τούτο, να είναι μήτηρ των χριστιανών.
Κάθεται εκ δεξιών της θείας μεγαλειότητος η βασίλισσα του ουρανού και της γής, καθώς την είδεν ο προφήτης:
"Παρέστη η βασίλισσα εκ δεξιών σου, έν ιματισμώ διαχρύσω περιβεβλημένη , πεποικιλμένη".
Μήτηρ αναμέσον Θεού, τον οποίον έχει υιόν φυσικόν δια την γέννησιν, και αναμέσον των χριστιανών,
τους οποίους έχει ομοίως υιούς διά την υιοθεσίαν.
Όταν μεσιτεύη προς τον Θεόν δια τους χριστιανούς,
αυτή μεσιτεύει προς τον Υιόν της δια τους υιούς της.
Λοιπόν αυτή παρακαλεί τον Θεόν με τόσην παρρησίαν,
όσην πρέπει να έχη η μήτηρ προς τον υιόν,
και παρακαλεί δια τους χριστιανούς με τόσην αγάπην,
όσην πρέπει να έχωσιν οι υιοί απο την μητέρα.
Αλλά η παρρησία, αλλά η αγάπη τοιαύτης μητρός είναι άπειρος.
Τί δύναται ποτέ να ζητήση και να μή λάβη απο τοιούτον Υιόν;
Τι δυνάμεθα ημείς να ζητήσωμεν και να μή λάβωμεν
απο τοιαύτην Μητέρα;
Ορφανοί, ξένοι, αιχμάλωτοι, άρρωστοι, τεθλιμμένοι,
αμρτωλοί, μη λυπείσθε:
Εσείς έχετε μητέρα, την μητέρα του Θεού.
Αυτήν την πίστιν, αυτήν την ελπίδα έχομεν πρός εσέ,
Παναγία Παρθένε.
Σε ομολογούμεν Παρθένον και μητέρα.
Σε κηρύττομεν Μητέρα του Θεού,
σε γνωρίζομεν μητέρα των χριστιανών,
αρχήν και πρόξενον της σωτηρίας μας.
Άχ! Μήτηρ Θεού και μήτηρ ημών των χριστιανών,
εξιλέωσε τον Υιόν σου δι΄ημάς τα τέκνα σου
και αξίωσε τα τέκνα σου της χάριτος
και βασιλείας του Υιού σου. Αμήν.
Ηλία Μηνιάτη
"Είς τον Ευαγγελισμόν της Θεοτόκου"
λόγος α΄
έχει και τούτο, να είναι μήτηρ των χριστιανών.
Κάθεται εκ δεξιών της θείας μεγαλειότητος η βασίλισσα του ουρανού και της γής, καθώς την είδεν ο προφήτης:
"Παρέστη η βασίλισσα εκ δεξιών σου, έν ιματισμώ διαχρύσω περιβεβλημένη , πεποικιλμένη".
Μήτηρ αναμέσον Θεού, τον οποίον έχει υιόν φυσικόν δια την γέννησιν, και αναμέσον των χριστιανών,
τους οποίους έχει ομοίως υιούς διά την υιοθεσίαν.
Όταν μεσιτεύη προς τον Θεόν δια τους χριστιανούς,
αυτή μεσιτεύει προς τον Υιόν της δια τους υιούς της.
Λοιπόν αυτή παρακαλεί τον Θεόν με τόσην παρρησίαν,
όσην πρέπει να έχη η μήτηρ προς τον υιόν,
και παρακαλεί δια τους χριστιανούς με τόσην αγάπην,
όσην πρέπει να έχωσιν οι υιοί απο την μητέρα.
Αλλά η παρρησία, αλλά η αγάπη τοιαύτης μητρός είναι άπειρος.
Τί δύναται ποτέ να ζητήση και να μή λάβη απο τοιούτον Υιόν;
Τι δυνάμεθα ημείς να ζητήσωμεν και να μή λάβωμεν
απο τοιαύτην Μητέρα;
Ορφανοί, ξένοι, αιχμάλωτοι, άρρωστοι, τεθλιμμένοι,
αμρτωλοί, μη λυπείσθε:
Εσείς έχετε μητέρα, την μητέρα του Θεού.
Αυτήν την πίστιν, αυτήν την ελπίδα έχομεν πρός εσέ,
Παναγία Παρθένε.
Σε ομολογούμεν Παρθένον και μητέρα.
Σε κηρύττομεν Μητέρα του Θεού,
σε γνωρίζομεν μητέρα των χριστιανών,
αρχήν και πρόξενον της σωτηρίας μας.
Άχ! Μήτηρ Θεού και μήτηρ ημών των χριστιανών,
εξιλέωσε τον Υιόν σου δι΄ημάς τα τέκνα σου
και αξίωσε τα τέκνα σου της χάριτος
και βασιλείας του Υιού σου. Αμήν.
Ηλία Μηνιάτη
"Είς τον Ευαγγελισμόν της Θεοτόκου"
λόγος α΄
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου