Πρωτόγνωρα και δυσάρεστα συναισθήματα

Τα Μέσα μας πληροφορούν- αυτές τις ημέρες- για τις ενέργειες των ειδικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που από προχθές ελέγχουν το λεγόμενο πρόγραμμα σταθερότητος και ανάπτυξης, καθώς και τις αντιδράσεις βουλευτών,
υπουργών και άλλων στην κριτική που δέχθηκαν.

«Όλη αυτή η κατάσταση μάς προκαλεί πρωτόγνωρα και ιδιαίτερα δυσάρεστα συναισθήματα» τόνιζε στο 'Βήμα' υπουργός που πέρασε από το «κόσκινο» του κλιμακίου της ΕΕ (σίγουρα η κριτική πάντα τσούζει).

Και οι δημοσιογραφικές αντιδράσεις;

«Ποιοί είναι αυτοί οι δημόσιοι υπάλληλοι που θα κάνουν συστάσεις σε εκλεγμένα στελέχη μιας κυβέρνησης;» αναρωτήθηκε ραδιοφωνικός παρουσιαστής το πρωί.

Χωρίς όμως να σκεφθεί ότι άλλη η αρμοδιότητα ενός ‘εκλεγμένου’
και άλλη ενός τεχνοκράτη.

Η ‘εκλογή’ δεν σε κάνει ειδικό σε ένα θέμα, απλώς σου δίνει την εντολή της νόμιμης (και σύννομης) διαχείρισης ενός τομέα ευθύνης.

Ούτε η ιδιότητα του ‘δημοσίου υπαλλήλου’ σημαίνει σε όλες τις χώρες και περιπτώσεις ένα πρόσωπο περιορισμένης ευθύνης που πίνει καφέ και χτυπάει σφραγίδες σ’ ένα γραφείο.

Ο επαγγελματίας (professional) υπάλληλος ξέρει τους κανόνες της εργασίας του και εκτελεί τις εντολές που του δίνονται: ούτε λιγότερα ούτε περισσότερα.

Ούτε μίζα θα δεχθεί από μας για να δώσει διαφορετική εκτίμηση, ούτε bonus από τους εντολείς του αν αποκομίσει περισσότερο όφελος για την ΕΕ.

«Ήταν ευγενικοί, αλλά πολύ σοβαροί και αμείλικτοι σε όλες τις περιπτώσεις που διαπίστωναν ασάφειες και αοριστίες», μας λέει πάλι το 'Βήμα'.

Που σημαίνει σοβαρότητα στη δουλειά, και όχι 'εκπτώσεις' του τύπου

«Εντάξει μωρέ, πάνω-κάτω θα τα βρούμε».

Θα καταλάβουμε άραγε επιτέλους
αυτή την ουσιαστική διαφορά μεταξύ υπαλλήλου και ‘υπαλλήλου’;

πηγή:
απο το πολύ καλό ιστολόγιο
"Γοργά Παρεστιγμένα"