Λόγος από το Λειμωνάριον αγαθός και λίαν ωφέλιμος...

Τρείς των γερόντων

παρέβαλον τω αββά Στεφάνω τω πρεσβυτέρω,

και ως έμειναν λαλούντες περί ωφελείας ψυχής,

εσιώπα.

Οι δε γέροντες λέγουσι αυτώ.

Ουδέν ημίν αποκρίνει, πάτερ δι ωφέλεια ήλθομεν προς σε.

Τότε λέγει αυτοίς.

Συγχωρήσατέ μοι , έως άρτι ουκ οίδα τι ελελήσατε.

Πλήν ω έχω λέγω υμίν.

Εγώ νύκτα και ημέραν ουδέν άλλο θεωρώ

ει μη τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν επί του ξύλου κρεμάμενον.

Και ωφεληθέντες ανεχώρησαν.

"Λειμωνάριον" P.G. 87 Γ σ. 2916