ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΠΡΕΒΕΖΑΝΟΣ
Γεννήθηκε στο χωριό Σκουρτού Ξηρομέρου Αιτωλοακαρνανίας το 1954. Φοίτησε στην Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Υπήρξε Πρωτοψάλτης στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Αγρινίου από το 1986.
Άρχισε τα πρώτα μαθήματα της Βυζαντινής μουσικής κοντά στον Γεώργιο Νάκο, συνέχισε στη Σχολη Βυζαντινής μουσικής της Ιεράς Μητρόπολης Θεσσαλονίκης, με δασκάλους τους Αβραάμ Ευθυμιάδη, Χρ. Θεοδοσόπουλο, Αθαν. Καραμάνη, Χαρ. Ταλιαδώρο.
Έλαβε το πτυχίου του Ιεροψάλτου και αργότερα μαθήτευσε στο Ωδείο Αλίμου, κοντά στον Μαν. Χατζημάρκο και έλαβε πτυχίο και δίπλωμα Βυζαντινής μουσικής.
Στην δεκαετία 1982-1992 πρωτοστάτησε στην ίδρυση της σχολής Ιεροψαλτών και της σχολής Βυζαντινής Μουσικής Μουσικής Αγρινίου "Δαυίδ ο Ψαλμωδός" της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας, η οποία αναγνωρίστηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού το 1992 ( ΦΕΚ 410/τΒ΄/26-6-1992), όπου και διετέλεσε καθηγητής.
Δίδαξε ως καθηγητής Φυσικών στη Μέση Εκπαίδευση και δημιούργησε αξιόλογη νεανική χορωδία στο Αγρίνιο, η οποία μάλιστα πρώτευσε σε πανελλήνιο διαγωνισμό.
Συνέθεσε και μελοποίησε με αληθινή και γνήσια έμπνευση κια πρωτοτυπία προσευχές και άσματα, που διακρίνονται για την ορθόδοξη πνευματικότητα και το παραδοσιακό ήθος της ευσέβειας και πίστεως του λαού μας.
Κεκτημένος πολλά χαρίσματα παρά Θεού ήταν άνθρωπος αγαπητός σε όλους, χάρη στον ευθύ χαρακτήρα του.
Έχοντας ο ίδιος προ οφθαλμών του τον φόβο του Κυρίου και αγωνιζόμενος από παιδί στην τήρηση των αγίων Αυτού εντολών, κατήχησε, βοήθησε και στήριξε στον Χριστό πολλούς νέους και παιδιά στην επαρχία του.
Αγαπούσε και σεβόταν πολύ τους κληρικούς και τους μοναχούς.
Ιδιαιτέρως ευλαβείτο και το Άγιο Όρος. Με την Ιερά Μονή μας είχε πνευματικούς δεσμούς, οι οποίοι συνεσφίχθησαν ακόμη περισσότερο προς το τέλος της επίγειας ζωής του.
Προσβληθείς από ανίατη ασθένεια διήνυσε, μαζί με τη σύζυγό του, με μαρτυρική υπομονή και δοξολογία Θεού το ετήσιο περίπου στάδιο του αγώνος της νόσου του, κατά το διάστημα της οποίας χαριτωνήθηκε πολύ και ετοιμάστηκε για την αναχώρησή του από τα παρόντα.
Μεταλαμβάνοντας καθημερινά τα Άχραντα Μυστήρια, το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου και έχοντας Αυτά "εις εφόδιον ζωής αιωνίου" τελειώθηκε εν ειρήνη Χριστού την 8ην Οκτωβρίου 1994, υμνώντας μέχρι και της τελευταίας του αναπνοής το Πανάγιο όνομα του Δεσπότου Χριστού, της Κυρίας Θεοτόκου (την οποία ιδιαιτέρως ευλαβείτο) και των Αγίων της Πίστεώς μας και αφήνοντας πλούσια παρακαταθήκη ορθοδόξου ζωής και δημιουργίας στην πατρίδα του και στην Εκκλησία.
Μετά των Αγίων ανάπαυσον Χριστέ
την ψυχή του δούλου........Αμήν.
Εκ της Ιεράς Μονής του Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους.
Νοέμβριος 1994
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου