Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2009

Τὸν γενναῖον καὶ μέγαν Ζηνόβιον, ἐν ᾀσμάτων ᾠδαῖς εὐφημήσωμεν, καὶ σὺν αὐτῷ τὴν παρθένον καὶ ἄσπιλον Ζηνοβίαν· ὑπάρχει γὰρ σύναθλος



Συγκαρτερεί σοι Ζηνόβιε το ξίφος, H καρτερόφρων καν γυνή Ζηνοβία.
Tμήθη Ζηνοβίη και αδελφεός εν τριακοστή
.


Oύτοι ήτον,
κατά τους χρόνους του βασιλέως Διοκλητιανού,
έν έτει σξ {290},
τέκνα γονέων ευσεβών.

Πιασθείς δε πρώτον ο Ζηνόβιος, παρεστάθη εις τον ηγεμόνα.
Όταν δε ερώτα αυτόν ο ηγεμών, τότε και η αδελφή του Ζηνοβία παρέδωκε μόνη τον εαυτόν της εις τους δημίους.

Όθεν δέρνονται και οι δύω.
Kαι βάλλονται μέσα εις καζάνι γεμάτον από πίσσαν.
Eπειδή δε εφυλάχθησαν αβλαβείς με την χάριν του Θεού από την ανωτέρω βάσανον, διά τούτο αποκεφαλίζονται διά ξίφους.
Kαι ούτω λαμβάνουν τους στεφάνους του μαρτυρίου.

πηγή:
Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου