Είμαι παρθένος στο σώμα, δέν γνωρίζω όμως άν είμαι και στο νού.
Η ντροπή σκεπάζει το σώμα, αλλά ο νούς φέρεται με αδιαντροπιά,
βλέπει με λεπτομέρεια τίς ξένες κακίες,
αλλά είναι τυφλός για τίς δικές τού.
Είμαι ουράνιος στίς σκέψεις, αλλά γήινος στίς επιθυμίες,
γαληνεμένος και ειρηνευμένος,
αλλά άν κάποιος άνεμος φυσήξη, ακόμη και μικρός, ορθώνομαι με φουσκωμένα κύματα και δέν σταματά ο παφλασμός
προτού γίνη γαλήνη.
(Αγίου Γρηγορίου Θεολόγου "Έπη θεολογικά".Ποίημα θ΄.)
Η ντροπή σκεπάζει το σώμα, αλλά ο νούς φέρεται με αδιαντροπιά,
βλέπει με λεπτομέρεια τίς ξένες κακίες,
αλλά είναι τυφλός για τίς δικές τού.
Είμαι ουράνιος στίς σκέψεις, αλλά γήινος στίς επιθυμίες,
γαληνεμένος και ειρηνευμένος,
αλλά άν κάποιος άνεμος φυσήξη, ακόμη και μικρός, ορθώνομαι με φουσκωμένα κύματα και δέν σταματά ο παφλασμός
προτού γίνη γαλήνη.
(Αγίου Γρηγορίου Θεολόγου "Έπη θεολογικά".Ποίημα θ΄.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου