Ἐκκλησιαστικῶς φαιδρυνθῶμεν, μὴ φαρισαϊκῶς ὑποκριθῶμεν, ἀλλ' Εὐαγγελικῶς καλλωπισθῶμεν, ἐγκαυχώμενοι τῷ Σταυρῷ Χριστοῦ, τοῦ λυτρωτοῦ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Μὴ νηστεύσαντες κατ' ἐντολὴν
τοῦ Κτίσαντος,
ἀπὸ τοῦ φυτοῦ τῆς γνώσεως οἱ Πρωτόπλαστοι,
τὸν ἐκ τῆς παρακοῆς θάνατον ἐκαρπώσαντο,
τοῦ δὲ ξύλου τῆς ζωῆς,
καὶ τοῦ Παραδείσου τῆς τρυφῆς ἀπεξενώθησαν.
Διὸ νηστεύσωμεν πιστοί,
ἀπὸ τροφῶν φθειρομένων,
καὶ παθῶν ὀλεθρίων,
ἵνα τὴν ἐκ τοῦ θείου Σταυροῦ ζωὴν τρυγήσωμεν,
καὶ σὺν τῷ εὐγνώμονι Λῃστῇ,
πρὸς τὴν ἀρχαίαν ἐπανέλθωμεν πατρίδα,
κομιζόμενοι παρὰ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ
τὸ μέγα ἔλεος.