ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ:" Κανεὶς ἂς μὴ λείψει ἀπὸ τὸ προσκλητήριο τῆς ἀγάπης"

Ἀγαπητά μου παιδιά,

Καθὼς ὁδοιποροῦμε πρὸς τὰ Χριστούγεννα, προετοιμαζόμεθα πνευματικὰ γιά τὴ συνάντησή μας μὲ τὸν «ἀνυπερήφανο» Θεὸ τῆς ἀγάπης, ποὺ ἀδειάζει τοὺς οὐρανοὺς καὶ κατέρχεται στὸν κόσμο γιὰ νὰ μᾶς χαρίσει τὴ λύτρωση.

«Κενοῦται ἡ θεότητα καὶ ἀνακαινίζεται ἡ ἀνθρωπότητα», μᾶς λέει ἡ Ἐκκλησία, περιγράφοντας πῶς ὁ πλούσιος Θεὸς πτωχαίνει γιὰ τὴ δικὴ μας σάρκα, προκειμένου νὰ γίνουμε ἐμεῖς πλούσιοι μὲ τὴ δική Του θεότητα.

Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ εἰσβάλλει διακριτικὰ στὴν ἀνθρωπίνη ἱστορία καὶ μᾶς δωρίζει τὸ ἀκριβὸ προνόμιο τῆς σωτηρίας.

Γι̉ ἄλλη μία χρονιά φέτος, «ὁ Παλαιὸς τῶν ἡμερῶν παιδίον γίγνεται», σ ̉ ἔναν κόσμο πού –ὅπως τότε ἔτσι καὶ τώρα- δὲν ἔχει νὰ Τοῦ προσφέρει
οὔτε τόπο οὔτε χρόνο.

Ὁ Χριστὸς γεννιέται σ̉ ἔναν κόσμο ποὺ ἡ παγωνιὰ διέπει τὶς διαπροσωπικὲς σχέσεις, ἡ τυρρανικὴ αἴσθηση τῆς ἀνεστιότητος κυριαρχεῖ, ἡ μοναξιά, ἡ βία, ἡ ἀδιαφορία, ὁ πόλεμος, ἡ πεῖνα συνθλίβουν
καθημερινὰ τὴν ἀνθρωπίνη ἀξιοπρέπεια.

Δὲν χρειάζεται νὰ κουραστεῖς πολὺ γιὰ νὰ διαπιστώσεις τὴν ἀποτυχία ἑνὸς πολιτισμοῦ ποὺ ἂν καὶ αὐτοσυστήνεται ὡς οὐμανιστικὸς –ἢ καὶ χριστιανικὸς- στὴν πραγματικότητα δὲν ἀντέχει πιὰ οὔτε τὸν ἴδιο τὸν ἑαυτὸ του!

Γι̉ αὐτὸ καὶ ἔχουμε ἀπόλυτη ἀνάγκη νὰ συνειδητοποιήσουμε πὼς τὸ μεγαλύτερο δῶρο τῶν Χριστουγέννων εἶναι νὰ βγοῦμε ἀπὸ τὸν ἑαυτὸ μας.

Ὅπως ἀκριβῶς ὁ Θεὸς ἀναζήτησε τὸν ἄνθρωπο στοὺς δρόμους τῆς ἱστορίας, χρέος μας εἶναι νὰ προσπεράσουμε τοὺς φωταγωγημένους δρόμους καὶ τὰ ὀμορφοστολισμένα σπίτια μας γιὰ νὰ ἀντικρύσουμε τὸν νεογέννητο Κύριο στὰ μάτια ἐκείνων, ποὺ δὲν ἔχουν νὰ περιμένουν τίποτε ἄλλο ἐκτὸς ἀπὸ τὸ ἄνοιγμα τῆς δικῆς μας καρδίας.

Πῶς μποροῦμε να λησμονήσουμε ποτέ πὼς ὁ Χριστὸς ἔχει ταυτιστεῖ μὲ τὸν πεινασμένο, τὸν πρόσφυγα, τὸν φτωχό, τὸν ἄνεργο, τὸν ἄστεγο, τὸν φυλακισμένο, τὸν ἑξαρτημένο,
μὲ τὸν κουρασμένο διαβάτη αὐτῆς τῆς γῆς;

Ἂν στὰ μάτια τοῦ καθενὸς μπορέσουμε νὰ δοῦμε τὸν ἴδιο τὸν Κύριο μας, τότε θὰ καταλάβουμε πὼς τὸ πνεῦμα τῶν γιορτινῶν ἡμερῶν, δηλ. ἡ ἀγάπη καὶ τὸ ἄνοιγμα τῆς καρδιάς στὸν κόσμο, στηρίζεται ἀποκλειστικὰ καὶ μόνο στὴν υἱοθέτηση ἐκ μέρους μας τῆς φιλάνθρωπης στάσης τοῦ Θεοῦ ποὺ σαρκώνεται γιὰ χάρη μας.

Φέτος, ἂς ἀκουσθεῖ δυνατά πὼς «Ἐτέχθη ὑμῖν σήμερον σωτὴρ» σ̉ ἐκείνους ποὺ μπορεῖ καὶ νὰ ἀναρωτοῦνται ἐὰν πραγματικὰ τοὺς θυμόμαστε αὐτές τὶς ἡμέρες:

στὰ 84 γηροκομεῖα, στὰ 8 ἱδρύματα γιὰ ἄτομα μὲ εἰδικὲς ἀναγκες, στὰ 13 θεραπευτήρια χρονίως πασχόντων, στὰ 195 καθημερινὰ συσσίτια ἀγάπης, στὰ 7 ἱδρύματα ψυχικῆς ὑγείας, στοὺς 20 βρεφονηπιακοὺς σταθμούς, στὶς 13 φοιτητικὲς ἐστίες, στὰ 36 οἰκοτροφεία, στὰ 10 νοσοκομεῖα καὶ ἰατρεῖα, στὸν οἶκο τυφλῶν, στοὺς 1.500 ἄστεγους τῆς Ἀθήνας
ποὺ καθημερινὰ σιτίζονται ἀπὸ τὸ πρόγραμμα

«Ἡ Ἐκκλησία στοὺς δρόμους»
καὶ στὰ 385 ἀκόμη ἱδρύματα, ποὺ συντηρεῖ ἡ Ἐκκλησία μας χάρις στή δικὴ σας ἀγάπη γιά τὴ δόξα τοῦ Θεοῦ καὶ τὴ διακονία τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ.

Τὸ ἔργο αὐτὸ πρέπει νὰ προχωρήσει. Εἶναι πολὺ μεγάλο,
ἀλλὰ ὀφείλουμε νὰ τὸ κάνουμε ἀκόμη μεγαλύτερο.

Κανεὶς ἂς μὴ λείψει ἀπὸ τὸ προσκλητήριο τῆς ἀγάπης.

Νὰ ἐπιχειρήσουμε τὸ γενναῖο τόλμημα τῆς συναντίληψης, νὰ κάνουμε τὸν πόνο τοῦ κόσμου καὶ δικὴ μας εὐθύνη στὴν ἑξάλειψή του, νὰ νιώσουμε τὸ δάκρυ τοῦ ἀδελφοῦ στὰ δικὰ μας μάτια, νὰ ζήσουμε ἐπιτέλους τὴ μόνη ἀλήθεια πὼς ἡ μεγαλύτερη χαρὰ εἶναι νὰ μοιράζεσαι.

Σᾶς παρακαλῶ, μὲ πατρικὴ ἀγάπη, νὰ ἐμπιστευθεῖτε ξανὰ τὴν Ἐκκλησία μας, ποὺ παραμένει 20 αἰῶνες τώρα ἡ ἀληθινὴ μάννα τοῦ λαοῦ μας, ἡ στοργικὴ ἀγκαλιὰ καὶ ἡ παρηγορία ὅλων μας.

Ἀνοῖξτε ὁλοπρόθυμα τὴν πόρτα τῆς καρδίας σας στοὺς ἐθελοντές τῆς ἐνορίας, ποὺ θὰ σᾶς καλέσουν –μὲ ἀφορμὴ τὸν φετεινὸ Ἔρανο τῆς Ἀγάπης- γιὰ νὰ διατρανώσουμε ΟΛΟΙ μαζί πὼς ὁ Χριστὸς δὲν λείπει ἀπὸ τὴ μεγάλη γιορτή, πὼς θὰ γιορτάσουμε ΟΛΟΙ Χριστούγεννα, πὼς τώρα πιὰ ΟΛΟΙ μποροῦμε νὰ γεφυρώσουμε τὸ χάσμα ποὺ μᾶς ἀποξενώνει ἀπὸ τὸν Θεό,
ἀλλὰ καὶ αὐτό ποὺ μᾶς ἀποξενώνει ἀπὸ τὸν συνάνθρωπο.

Σᾶς εὔχομαι ἀπὸ καρδίας καλὰ καὶ εὐλογημένα Χριστούγεννα.

Ὁ τεχθεῖς Κύριος νὰ εὐλογεῖ τὶς οἰκογένειες σας καὶ νὰ μᾶς ἀξιώσει νὰ σπουδάσουμε καὶ νὰ βιώσουμε τὰ κορυφαῖα καὶ σωτηριώδη
γιὰ μᾶς γεγονότα τοῦ μυστηρίου τῆς θείας Ἐπιφανείας.