Την Κυριακή, 2 Νοεμβρίου 2008,
ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος,
στη θεία λειτουργία στον ιερό μητροπολιτικό ναό Δράμας, με την παρουσία πολλών αρχιερέων, ιερέων, μοναχών και μοναζουσών, των αρχών του τόπου και πλήθους κόσμου,
ανακοίνωσε δημόσια την κατάταξη
του μακαρίου γέροντος Γεωργίου Καρσλίδη
στις αγιολογικές δέλτους της εκκλησίας μας.
ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος,
στη θεία λειτουργία στον ιερό μητροπολιτικό ναό Δράμας, με την παρουσία πολλών αρχιερέων, ιερέων, μοναχών και μοναζουσών, των αρχών του τόπου και πλήθους κόσμου,
ανακοίνωσε δημόσια την κατάταξη
του μακαρίου γέροντος Γεωργίου Καρσλίδη
στις αγιολογικές δέλτους της εκκλησίας μας.
Ένα γεγονός ιδιαίτερα σημαντικό.
Σε μια δύσκολη εποχή, ένας άσημος ιερομόναχος, ένας φτωχός παπαδάκος, ένας ολιγογράμματος κληρικός, ένας φιλάσθενος άνθρωπος κατετάγη μετά των αγίων.
Κρυμμένος, αφανής, άδοξος, άγνωστος στους πολλούς, δίχως εξωτερικά και φανταχτερά προσόντα, λάμπει σήμερα με το φωτοστέφανο της αγιότητος.
Τι ήταν αυτό άραγε που ήλκυσε τόσο πλούσια πάνω του τη χάρη του Θεού; Ασφαλώς η μεγάλη του, μόνιμη και γνήσια ταπείνωση και η ατσιγγούνευτη συνεχής αγάπη του προς Θεό και άνθρωπο, τον κάθε συνάνθρωπο.
Γεννήθηκε φτωχός, από ευσεβείς γονείς, στην Αργυρούπολη του μαρτυρικού Πόντου το 1901. Ορφάνεψε νωρίς και την ανατροφή του ανέλαβε η ευλαβής γιαγιά του. Μετά και το θάνατο αυτής, τον πήρε ο παππούς του και πήγαν στο Ερζερούμ, τη Θεοδοσιούπολη της Μεγάλης Αρμενίας. Ο θάνατος και του παππού του τον άφησε μόνο. Μετέβη στην Τιφλίδα της Γεωργίας, όπου νέος ακόμη εκάρη μοναχός σε μονή και χειροτονήθηκε διάκονος και ιερεύς. Κατόπιν μετέβη στο Σοχούμ. Το σοβιετικό καθεστώς για την πίστη του τον φυλάκισε με άλλους μοναχούς, που βρήκαν μαρτυρικό θάνατο.
Φυλακίσεις, ταλαιπωρίες, μαρτύρια τον άφησαν ημιπαράλυτο.
Το 1929 ήλθε στην Ελλάδα.
Από τη Θεσσαλονίκη πήγε στην Κατερίνη, στο Κιλκίς και κατέληξε στη Σίψα της Δράμας το 1930. Στη μνήμη του υπήρχαν ο μαρτυρικός Πόντος, η μακρινή Γεωργία και η ταραγμένη Ρωσία ως τόποι αγώνων, ασκήσεων, πόνων και θυσιών. Οι κακουχίες της φυλακής, οι ταλαιπωρίες των μετακινήσεων και οι πολλές στερήσεις τον είχαν αφήσει αρκετά αδύναμο, συχνά δυσκολευόταν και να βαδίσει.
Όλη του η περιουσία ήταν λίγα βιβλία, άμφια και εικονίσματα.
Επί μία εικοσαετία έγινε κτήτορας μικρής μονής, ανύστακτος λειτουργός, άριστος πνευματικός, φιλόστοργος, φιλότεκνος και φιλάνθρωπος πατέρας. Μαγείρευε και φούρνιζε να μη φύγει κανείς από κοντά του νηστικός.
Χαιρόταν να δίνει και όχι να παίρνει.
Ζούσε για τους άλλους.
Ο πνευματικός ανεφοδιασμός του ήταν στις καθημερινές θείες λειτουργίες, τις αγρυπνίες, τις μελέτες, τις θερμές και άοκνες προσευχές.
Για την καθαρότητα και την ταπεινοφροσύνη του ο Θεός τον χαρίτωσε.
Τον κοσμούσε η διάκριση, η διόραση, η προόραση, η προφητεία.
Έβλεπε τις καρδιές σαν σε ανοιχτό βιβλίο. Τα παρελθόντα και τα μέλλοντα γίνονταν για τον όσιο παρόν.
Ήταν τρομερά αυστηρός με τον εαυτό του και λίαν επιεικής με τους άλλους.
Δεν είχε καμία απαίτηση, καμία κακία, κανένα παράπονο, κανένα δικαίωμα.
Όλη του η ζωή ήταν μία συνεχής προσφορά.
Έτσι, πώς να μην ευωδιάσουν τα χαριτόβρυτα τίμια λείψανά του;
Πολλά θαύματα διηγούνται επώνυμα πολλοί.
Έτσι δοξάζει τους αληθινά ταπεινούς ο Θεός.
Συγχαρητήριες ευχές αξίζουν στον μητροπολίτη Δράμας Παύλο για την όλη προετοιμασία των σεμνά μεγαλοπρεπών εορτών, όπως και στη φιλόθεη αδελφότητα των μοναζουσών της ιεράς μονής Αναλήψεως του Σωτήρος για τη διακριτική παρουσία τους στον πρώτο επίσημο εορτασμό του οσίου πατρός Γεωργίου Καρσλίδη (+1959), που τις φιλοξενεί στο ιερό μοναστήρι του.
Να που η εκκλησία μας και σήμερα γεννά αγίους.
πηγή:εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
Σε μια δύσκολη εποχή, ένας άσημος ιερομόναχος, ένας φτωχός παπαδάκος, ένας ολιγογράμματος κληρικός, ένας φιλάσθενος άνθρωπος κατετάγη μετά των αγίων.
Κρυμμένος, αφανής, άδοξος, άγνωστος στους πολλούς, δίχως εξωτερικά και φανταχτερά προσόντα, λάμπει σήμερα με το φωτοστέφανο της αγιότητος.
Τι ήταν αυτό άραγε που ήλκυσε τόσο πλούσια πάνω του τη χάρη του Θεού; Ασφαλώς η μεγάλη του, μόνιμη και γνήσια ταπείνωση και η ατσιγγούνευτη συνεχής αγάπη του προς Θεό και άνθρωπο, τον κάθε συνάνθρωπο.
Γεννήθηκε φτωχός, από ευσεβείς γονείς, στην Αργυρούπολη του μαρτυρικού Πόντου το 1901. Ορφάνεψε νωρίς και την ανατροφή του ανέλαβε η ευλαβής γιαγιά του. Μετά και το θάνατο αυτής, τον πήρε ο παππούς του και πήγαν στο Ερζερούμ, τη Θεοδοσιούπολη της Μεγάλης Αρμενίας. Ο θάνατος και του παππού του τον άφησε μόνο. Μετέβη στην Τιφλίδα της Γεωργίας, όπου νέος ακόμη εκάρη μοναχός σε μονή και χειροτονήθηκε διάκονος και ιερεύς. Κατόπιν μετέβη στο Σοχούμ. Το σοβιετικό καθεστώς για την πίστη του τον φυλάκισε με άλλους μοναχούς, που βρήκαν μαρτυρικό θάνατο.
Φυλακίσεις, ταλαιπωρίες, μαρτύρια τον άφησαν ημιπαράλυτο.
Το 1929 ήλθε στην Ελλάδα.
Από τη Θεσσαλονίκη πήγε στην Κατερίνη, στο Κιλκίς και κατέληξε στη Σίψα της Δράμας το 1930. Στη μνήμη του υπήρχαν ο μαρτυρικός Πόντος, η μακρινή Γεωργία και η ταραγμένη Ρωσία ως τόποι αγώνων, ασκήσεων, πόνων και θυσιών. Οι κακουχίες της φυλακής, οι ταλαιπωρίες των μετακινήσεων και οι πολλές στερήσεις τον είχαν αφήσει αρκετά αδύναμο, συχνά δυσκολευόταν και να βαδίσει.
Όλη του η περιουσία ήταν λίγα βιβλία, άμφια και εικονίσματα.
Επί μία εικοσαετία έγινε κτήτορας μικρής μονής, ανύστακτος λειτουργός, άριστος πνευματικός, φιλόστοργος, φιλότεκνος και φιλάνθρωπος πατέρας. Μαγείρευε και φούρνιζε να μη φύγει κανείς από κοντά του νηστικός.
Χαιρόταν να δίνει και όχι να παίρνει.
Ζούσε για τους άλλους.
Ο πνευματικός ανεφοδιασμός του ήταν στις καθημερινές θείες λειτουργίες, τις αγρυπνίες, τις μελέτες, τις θερμές και άοκνες προσευχές.
Για την καθαρότητα και την ταπεινοφροσύνη του ο Θεός τον χαρίτωσε.
Τον κοσμούσε η διάκριση, η διόραση, η προόραση, η προφητεία.
Έβλεπε τις καρδιές σαν σε ανοιχτό βιβλίο. Τα παρελθόντα και τα μέλλοντα γίνονταν για τον όσιο παρόν.
Ήταν τρομερά αυστηρός με τον εαυτό του και λίαν επιεικής με τους άλλους.
Δεν είχε καμία απαίτηση, καμία κακία, κανένα παράπονο, κανένα δικαίωμα.
Όλη του η ζωή ήταν μία συνεχής προσφορά.
Έτσι, πώς να μην ευωδιάσουν τα χαριτόβρυτα τίμια λείψανά του;
Πολλά θαύματα διηγούνται επώνυμα πολλοί.
Έτσι δοξάζει τους αληθινά ταπεινούς ο Θεός.
Συγχαρητήριες ευχές αξίζουν στον μητροπολίτη Δράμας Παύλο για την όλη προετοιμασία των σεμνά μεγαλοπρεπών εορτών, όπως και στη φιλόθεη αδελφότητα των μοναζουσών της ιεράς μονής Αναλήψεως του Σωτήρος για τη διακριτική παρουσία τους στον πρώτο επίσημο εορτασμό του οσίου πατρός Γεωργίου Καρσλίδη (+1959), που τις φιλοξενεί στο ιερό μοναστήρι του.
Να που η εκκλησία μας και σήμερα γεννά αγίους.
πηγή:εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου