Ο όσιος Ιάκωβος,
γεννήθηκε στίς αρχές του δεκάτου έκτου αιώνος ,
σε ένα χωριό της Καστοριάς από ορθόδοξη χριστιανική οικογένεια.
Εργάσθηκε ως κτηνοτρόφος, αλλά επειδή απόκτησε πλούτο, ο αγαπημένος αδελφός του τον φθόνησε.
Όμως για να μην έλθουν σε διάσταση οι σχέσεις των δύο αδελφών, ο Ιάκωβος καταφεύγει στην Κωνσταντινούπολη.
Εκεί συνεχίζει την ζωή του ασκώντας το ίδιο επάγγελμα, επιτυγχάνοντας να αποκτήσει τεράστιο πλούτο, τον οποίο μοιράζει στους πτωχούς, αφού πρώτα είχε εξομολογηθεί στον Πατριάρχη.
Έπειτα μεταβαίνει στο Άγιον Όρος και συγκεκριμένα στη μονή Δοχειαρίου, όπου και κείρεται μοναχός. Εκεί διακρίθηκε μεταξύ των άλλων, και ως αληθινός δάσκαλος της αρετής, αφού κατάφερε να αποκτήσει έξι μαθητές, οι οποίοι τον συνοδεύουν καθώς ο Άγιος εγκαταλείπει το «Περιβόλι της Παναγίας», και μεταβαίνει στην Ιερά Μονή του Τιμίου Προδρόμου της Δερβέκιστας(τήν σημερινή Ανάληψη), κοντά στο Θέρμο.
Εκεί συκοφαντήθηκε ατυχώς από τους Τούρκους ότι δήθεν παρασύρει τους χριστιανούς κατά της βαρβαρικής εξουσίας.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να συλληφθεί και αυτός και οι μαθητές του, Ιάκωβος ο διάκονος, Διονύσιος μοναχός, και Θεωνάς.
Επακολούθησε η φυλάκισή τους από τον Μπέη των Τρικάλων.
Μετά την παραμονή τους σε κράτηση επί 40 ημέρες, στάλθηκαν στον Σουλτάνο Σελίμ της Θράκης.
Ο Σουλτάνος τους πίεζε να αλλαξοπιστήσουν, αλλά αυτοί, παρέμεναν ακλόνητοι στην πίστη τους, και γι’ αυτό και τους βασάνισαν σκληρά.
Στο τέλος, όλους τους απαγχόνισαν εξ αιτίας της άσβεστης φλόγας της ορθόδοξης χριστιανικής πίστεώς τους.
Ιάκωβε ένδοξε, σύν τοίς κλεινοίς φοιτηταίς σου, Διονυσίω και Ιακώβω, μή παύσητε πρεσβεύοντες Χριστώ, ελεηθήναι τάς ψυχάς ημών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου