φωτό:Νικόλαος Μαγγίνας
Από το χθεσινό Συλλείτουργο
του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου
και του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιερωνύμου,
επί τη εορτή της πολιούχου Υπαπαντής του Κυρίου
στην Καλαμάτα.
Ομιλία του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου
Μακαριώτατε Αρχιεπίσκοπε Αθηνών και πάσης Ελλάδος κύριε Ιερώνυμε,
Ιερώτατε Μητροπολίτα Μεσσηνίας κύριε Χρυσόστομε και λοιποί Ιερώτατοι αδελφοί,
Εντιμότατοι Άρχοντες της θεοσκεπάστου πόλεως της Καλαμάτας και του θεοσώστου Νομού Μεσσηνίας,
Πιστέ και ευλογημένε λαέ του Θεού!
«Κατακόσμησον τον νυμφώνα σου», Καλαμάτα, Σιών της Μεσσηνίας, «και υπόδεξαι τον βασιλέα Χριστόν! άσπασαι την Μαριάμ, την επουράνιον πύλην»,
η οποία σε εισάγει εις την σωτηρίαν!
Ιδού, «ο τοις Χερουβίμ εποχούμενος και υμνούμενος υπό των Σεραφείμ, σήμερον τω θείω ιερώ κατά νόμον προσφερόμενος, πρεσβυτικαίς ενθρονίζεται αγκάλαις»,
κατά τον ιερόν υμνογράφον!
Ο προαιώνιος Θεός, ως βρέφος τεσσαρακονθήμερον προσφέρεται υπό της Παναγίας Μητρός Του εις τον Ναόν, που είναι ιδικός Του Ναός - ο ίδιος ελατρεύετο εκεί από τον παλαιόν Ισραήλ!- και υπαντάται υπό του σεβασμίου γέροντος ιερέως Συμεών, που Τον αναγνωρίζει, Τον προσκυνεί, και διακηρύττει με μεγάλην φωνήν ότι Αυτός είναι ο αναμενόμενος Μεσσίας, ο Σωτήρ, η λύτρωσις όλων των εθνών, και του Ισραήλ!
Έρχεται βασταζόμενος εις τας αγίας αγκάλας της Μητρός Του, ο αμήτωρ κατά την Θεότητα, και υποφητεύεται υπό της σεμνής γεροντίσσης χήρας Άννης, ομολογούμενος και καταγγελλόμενος ενώπιον του πλήθους των προσκυνητών του Ναού ως ο Υιός του Θεού του ζώντος!
Χαρήτε, σεβάσμιοι γέροντες και σώφρονες γερόντισσαι,
χαρήτε ιερείς και μονάζουσαι,
διότι εις το πρόσωπον του Συμεών και της Άννης η ιερωσύνη,
η σωφροσύνη, το τίμιον γήρας,
αγιάζονται καθώς συναντώνται με τον μόνον Άγιον
και προσκυνούν την θείαν ενανθρώπησίν Του!
Προσφέρεται τεσσαρακονθήμερος ο Εμμανουήλ, τιμών και τηρών την εντολήν
που ο ίδιος, δια του Μωϋσέως, είχε νομοθετήσει!
Καταδέχεται ο Νομοδότης να εισέλθη εις την σκιάν του Νόμου και να τηρήση όχι μόνον το πνεύμα του, αλλά και το γράμμα του, χωρίς, ασφαλώς, να δεσμεύεται ή να υποχρεούται δια κάτι τέτοιο, αλλά δια να εισαγάγη ημάς εις το νέον φως της Χάριτος και παραλλήλως να μας δώση δίδαγμα μέγα, ότι όσον μεγαλύτεροι είμεθα, όσον υψηλότερα ιστάμεθα, όσον σπουδαιοτέρας και πλέον υπευθύνους θέσεις κατέχομεν, τόσον προσεκτικώτερον και με άκραν συνέπειαν και ευλάβειαν «νομοφυλακείν οφείλομεν», κατά την έκφρασιν του Μεγάλου Φωτίου, δηλαδή οφείλομεν να τηρούμεν τους Νόμους.
Όχι μόνον τους υπό του Θεού τεθέντας και υπό της Εκκλησίας του, αλλά και τους Νόμους της Πολιτείας, τους Νόμους του Κράτους, εις το οποίον διαβιούμεν, εφ’ όσον, εννοείται, οι τελευταίοι δεν συγκρούονται με τους πρώτους, διότι τότε ισχύει απροφασίστως το: «πειθαρχείν δει Θεώ μάλλον, η ανθρώποις».
Αλλά, λησμονήσατε, αγαπητοί, προς στιγμήν την Ιερουσαλήμ και τον παλαιόν εκείνον Ναόν του νόμου, της σκιας και του γράμματος!
Εδώ, εις την πόλιν σας, εις την Καλαμάταν, εις τον ωραίον Μητροπολιτικόν Ναόν σας, τον επ’ ονόματι του εορταζομένου γεγονότος σεμνυνόμενον, τον προ εκατόν και πεντήκοντα ακριβώς ετών θεμελιωθέντα υπό των ευσεβών πατέρων σας, δια να στεγάσουν την πίστιν των εις τον Χριστόν και την ευλάβειάν των προς την Παναγίαν, τον Ναόν, τον οποίον εις είδος και κάλλος και μεγαλοπρέπειαν υψώσατε και απετελειώσατε, και ζημιωθέντα υπό του χρόνου και των σεισμών πλήρως αποκατεστήσατε, εις τον Ναόν που είναι το σύμβολον της πόλεως και το σημείον αναφοράς όλων των Μεσσηνίων, εδώ εκκλησιάζει σήμερον τον Υιόν και Θεόν Της η Παναγία Μητέρα, η άμωμος λεχώ, και εδώ προσφέρει συννόμως το ανθρώπινον εις το θείον!
Το εις τας αγκάλας Της βρέφος, εξ άκρας συλλήψεως είναι Θεός και Άνθρωπος εν ταυτώ, φέρον εξ αρχής συνυφασμένας ασυγχύτως, αδιαιρέτως, αχωρίστως και ατρέπτως, κατά την διδασκαλίαν της εν Χαλκηδόνι αγίας Δ' Οικουμενικής Συνόδου, τας δύο φύσεις, τας δύο θελήσεις, τας δύο ενεργείας,
εις το εν Θεανδρικόν Αυτού πρόσωπον!
Έτσι, είναι ταυτοχρόνως ο προσφερόμενος και προσδεχόμενος! Και η Θεοτόκος επίσης είναι συγχρόνως η εκκλησιαζομένη και προσφέρουσα αλλά και ο Ναός ο έμψυχος του Θεού!
Δι’ αυτό και ο όρος «Παναγία η Υπαπαντή», τον οποίον χρησιμοποιείτε εδώ εις την Μεσσηνίαν, όσον και εάν εκ πρώτης όψεως παρουσιάζη κάποιαν σύγχυσιν των πραγμάτων, εν τούτοις είναι σωστός και δόκιμος!
Χαρήτε, λοιπόν, ευσεβείς Μεσσήνιοι! Χαρήτε, κλήρος και λαός!
Χαρήτε μητέρες, βλέπουσαι την Μητέρα της Ζωής να εκκλησιάζεται και να εκκλησιάζη την ιδίαν την Εκκλησίαν! Εορτάσατε, κατά την ελληνορθόδοξον παράδοσίν μας, σήμερον την Εορτήν της Μητέρας!
Πανηγυρίσατε κυκλούσαι την «Παναγίαν την Υπαπαντήν», και ίδετε εις το πάνσεπτον πρόσωπόν Της υπόδειγμα Μητρός, κανόνα ασφαλή και εικόνα αγίαν τιμίας μητρότητος! Ζηλώσατε την αρετήν Της, την ευλαβή φιλοτεκνίαν και στοργήν Της, την ευσέβειάν Της, την υπακοήν Της εις τον Νόμον και το θέλημα του Θεού! Ελάτε εις τον Ναόν, βρέφη αθώα και παιδία απειρόκακα, χαρήτε, σκιρτήσατε, χορεύσατε, «παίξατε» μαζί με τον μικρόν Χριστόν!
Χαρίσατέ του το απόνηρον χαμόγελό σας και τραγουδήστε Του με τα αμόλυντα στόματά σας, όπως ξέρετε, όπως μπορείτε, την αγάπην σας δι’ Αυτόν!
Πέστε Του με τα γλυκά δάκρυά σας τα παράπονα του κόσμου δια την αδικίαν και το κακό που επικρατεί, και ζητήστε Του να κάμη έλεος
και δι’ εμάς τους μεγαλυτέρους, και δια τον κόσμον όλον!
η οποία σε εισάγει εις την σωτηρίαν!
Ιδού, «ο τοις Χερουβίμ εποχούμενος και υμνούμενος υπό των Σεραφείμ, σήμερον τω θείω ιερώ κατά νόμον προσφερόμενος, πρεσβυτικαίς ενθρονίζεται αγκάλαις»,
κατά τον ιερόν υμνογράφον!
Ο προαιώνιος Θεός, ως βρέφος τεσσαρακονθήμερον προσφέρεται υπό της Παναγίας Μητρός Του εις τον Ναόν, που είναι ιδικός Του Ναός - ο ίδιος ελατρεύετο εκεί από τον παλαιόν Ισραήλ!- και υπαντάται υπό του σεβασμίου γέροντος ιερέως Συμεών, που Τον αναγνωρίζει, Τον προσκυνεί, και διακηρύττει με μεγάλην φωνήν ότι Αυτός είναι ο αναμενόμενος Μεσσίας, ο Σωτήρ, η λύτρωσις όλων των εθνών, και του Ισραήλ!
Έρχεται βασταζόμενος εις τας αγίας αγκάλας της Μητρός Του, ο αμήτωρ κατά την Θεότητα, και υποφητεύεται υπό της σεμνής γεροντίσσης χήρας Άννης, ομολογούμενος και καταγγελλόμενος ενώπιον του πλήθους των προσκυνητών του Ναού ως ο Υιός του Θεού του ζώντος!
Χαρήτε, σεβάσμιοι γέροντες και σώφρονες γερόντισσαι,
χαρήτε ιερείς και μονάζουσαι,
διότι εις το πρόσωπον του Συμεών και της Άννης η ιερωσύνη,
η σωφροσύνη, το τίμιον γήρας,
αγιάζονται καθώς συναντώνται με τον μόνον Άγιον
και προσκυνούν την θείαν ενανθρώπησίν Του!
Προσφέρεται τεσσαρακονθήμερος ο Εμμανουήλ, τιμών και τηρών την εντολήν
που ο ίδιος, δια του Μωϋσέως, είχε νομοθετήσει!
Καταδέχεται ο Νομοδότης να εισέλθη εις την σκιάν του Νόμου και να τηρήση όχι μόνον το πνεύμα του, αλλά και το γράμμα του, χωρίς, ασφαλώς, να δεσμεύεται ή να υποχρεούται δια κάτι τέτοιο, αλλά δια να εισαγάγη ημάς εις το νέον φως της Χάριτος και παραλλήλως να μας δώση δίδαγμα μέγα, ότι όσον μεγαλύτεροι είμεθα, όσον υψηλότερα ιστάμεθα, όσον σπουδαιοτέρας και πλέον υπευθύνους θέσεις κατέχομεν, τόσον προσεκτικώτερον και με άκραν συνέπειαν και ευλάβειαν «νομοφυλακείν οφείλομεν», κατά την έκφρασιν του Μεγάλου Φωτίου, δηλαδή οφείλομεν να τηρούμεν τους Νόμους.
Όχι μόνον τους υπό του Θεού τεθέντας και υπό της Εκκλησίας του, αλλά και τους Νόμους της Πολιτείας, τους Νόμους του Κράτους, εις το οποίον διαβιούμεν, εφ’ όσον, εννοείται, οι τελευταίοι δεν συγκρούονται με τους πρώτους, διότι τότε ισχύει απροφασίστως το: «πειθαρχείν δει Θεώ μάλλον, η ανθρώποις».
Αλλά, λησμονήσατε, αγαπητοί, προς στιγμήν την Ιερουσαλήμ και τον παλαιόν εκείνον Ναόν του νόμου, της σκιας και του γράμματος!
Εδώ, εις την πόλιν σας, εις την Καλαμάταν, εις τον ωραίον Μητροπολιτικόν Ναόν σας, τον επ’ ονόματι του εορταζομένου γεγονότος σεμνυνόμενον, τον προ εκατόν και πεντήκοντα ακριβώς ετών θεμελιωθέντα υπό των ευσεβών πατέρων σας, δια να στεγάσουν την πίστιν των εις τον Χριστόν και την ευλάβειάν των προς την Παναγίαν, τον Ναόν, τον οποίον εις είδος και κάλλος και μεγαλοπρέπειαν υψώσατε και απετελειώσατε, και ζημιωθέντα υπό του χρόνου και των σεισμών πλήρως αποκατεστήσατε, εις τον Ναόν που είναι το σύμβολον της πόλεως και το σημείον αναφοράς όλων των Μεσσηνίων, εδώ εκκλησιάζει σήμερον τον Υιόν και Θεόν Της η Παναγία Μητέρα, η άμωμος λεχώ, και εδώ προσφέρει συννόμως το ανθρώπινον εις το θείον!
Το εις τας αγκάλας Της βρέφος, εξ άκρας συλλήψεως είναι Θεός και Άνθρωπος εν ταυτώ, φέρον εξ αρχής συνυφασμένας ασυγχύτως, αδιαιρέτως, αχωρίστως και ατρέπτως, κατά την διδασκαλίαν της εν Χαλκηδόνι αγίας Δ' Οικουμενικής Συνόδου, τας δύο φύσεις, τας δύο θελήσεις, τας δύο ενεργείας,
εις το εν Θεανδρικόν Αυτού πρόσωπον!
Έτσι, είναι ταυτοχρόνως ο προσφερόμενος και προσδεχόμενος! Και η Θεοτόκος επίσης είναι συγχρόνως η εκκλησιαζομένη και προσφέρουσα αλλά και ο Ναός ο έμψυχος του Θεού!
Δι’ αυτό και ο όρος «Παναγία η Υπαπαντή», τον οποίον χρησιμοποιείτε εδώ εις την Μεσσηνίαν, όσον και εάν εκ πρώτης όψεως παρουσιάζη κάποιαν σύγχυσιν των πραγμάτων, εν τούτοις είναι σωστός και δόκιμος!
Χαρήτε, λοιπόν, ευσεβείς Μεσσήνιοι! Χαρήτε, κλήρος και λαός!
Χαρήτε μητέρες, βλέπουσαι την Μητέρα της Ζωής να εκκλησιάζεται και να εκκλησιάζη την ιδίαν την Εκκλησίαν! Εορτάσατε, κατά την ελληνορθόδοξον παράδοσίν μας, σήμερον την Εορτήν της Μητέρας!
Πανηγυρίσατε κυκλούσαι την «Παναγίαν την Υπαπαντήν», και ίδετε εις το πάνσεπτον πρόσωπόν Της υπόδειγμα Μητρός, κανόνα ασφαλή και εικόνα αγίαν τιμίας μητρότητος! Ζηλώσατε την αρετήν Της, την ευλαβή φιλοτεκνίαν και στοργήν Της, την ευσέβειάν Της, την υπακοήν Της εις τον Νόμον και το θέλημα του Θεού! Ελάτε εις τον Ναόν, βρέφη αθώα και παιδία απειρόκακα, χαρήτε, σκιρτήσατε, χορεύσατε, «παίξατε» μαζί με τον μικρόν Χριστόν!
Χαρίσατέ του το απόνηρον χαμόγελό σας και τραγουδήστε Του με τα αμόλυντα στόματά σας, όπως ξέρετε, όπως μπορείτε, την αγάπην σας δι’ Αυτόν!
Πέστε Του με τα γλυκά δάκρυά σας τα παράπονα του κόσμου δια την αδικίαν και το κακό που επικρατεί, και ζητήστε Του να κάμη έλεος
και δι’ εμάς τους μεγαλυτέρους, και δια τον κόσμον όλον!
Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά!
Η Υπαπαντή του Κυρίου, μας δίδει δια πρώτην φοράν την ευλογημένην ευκαιρίαν και την μεγάλην χαράν να υπαντήσωμεν αλλήλους εις τον ευλογημένον τόπον σας!
Να έλθωμεν από την Κωνσταντινούπολιν, την αγίαν Σιών του ευσεβούς ημών Γένους, και από το πάντοτε, παρά τους θυελλώδεις ανέμους και τας καταιγίδας, ολοφώτεινον και τηλαυγέστατον Φανάριον, την πολύπαθον ιεράν Καθέδραν της σκηνίτιδος Εκκλησίας αλλά και του ενδόξου Αποστολικού και Οικουμενικού Θρόνου, πραγματοποιούντες την πρώτην εις την ιστορίαν επίσκεψιν εν ενεργεία Οικουμενικού Πατριάρχου εις την ιστορικήν πόλιν σας!
Μας έστειλεν η Παμμακάριστος Παναγία, η Υπέρμαχος Στρατηγός των ευσεβών, η πολλάκις και πολυτρόπως Φανερωμένη εις την ζωήν μας, η Οδηγήτρια των βημάτων μας, η Βαλουκλιώτισσα των θρύλων μας, η Μουχλιώτισσα της κατανυκτικής σιωπής, η Καμαριώτισσα που σας καμαρώνει και σας από μακρυά, να σας φέρωμεν την ευλογίαν, την ευχήν και την αγάπην της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας, που είναι η πολυσέβαστος πνευματική Μήτηρ και Τροφός του Γένους!
Να σας φέρωμεν άρωμα βυζαντίδος ευσεβείας, ρωμαίηκης αρχοντιάς, οσιακής υπομονής, μαρτυρικής εγκαρτερήσεως,
αγιασμένης χαρμολύπης και ζωντανής ελπίδος!
Να σας είπωμεν ότι η Πόλις δεν είναι μακρυά σας. Είναι μαζί σας!
Σας έχει εις την καρδιάν της!
Σας έχομεν εις την καρδιάν μας, όπως σας έχομεν και εις την προσευχήν μας!
Όλους σας, όλον τον ευσεβή Ελληνικόν λαόν, με τους Ποιμένας του, τους άρχοντάς του, την ιεράν κληρονομίαν του, τους καημούς του, τις χαρές του,
τα προβλήματά του, τα πάντα!
Ευχαριστούμεν τον Ιερώτατον Μητροπολίτην Μεσσηνίας και λίαν αγαπητόν αδελφόν κ. Χρυσόστομον, ο οποίος μας προσεκάλεσε, θέλων να αναθερμάνη την ακατάλυτον και ιεράν σχέσιν του ποιμνίου του με την Μητέρα και ευσεβή πηγήν του Γένους. Άξιος διάδοχος των διαπρεπών προκατόχων του, φιλοδοξεί αξιεπαίνως να ανεβάση ακόμη υψηλότερον το ήδη υψηλά ευρισκόμενον πνευματικόν και κοινωνικόν επίπεδον της θεοσώστου Επαρχίας του.
Η λιπαρά πολιτεία του, η λαμπρά ακαδημαϊκή παρουσία του, η όλη πολιτεία του, προμνηστεύονται μίαν ευλογημένην και πολύκαρπον αρχιερατείαν, επ’ αγαθώ του Μεσσηνιακού λαού.
Τον ευχαριστούμεν και δια την ωραίαν, εμπνευσμένην και πλήρη ευλαβείας προσφώνησίν του και επιγράφομεν τους καλούς λόγους και τον σεβασμόν εις τον άγιον Πατριαρχικόν ημών Θρόνον.
Ευχαριστούμεν πρωτίστως τον πολυφίλητον και περισπούδαστον αδελφόν και συλλειτουργόν ημών Μακαριώτατον Αρχιεπίσκοπον Αθηνών και πάσης Ελλάδος κύριον Ιερώνυμον,
ο οποίος μετά πάσης σώφρονος σπουδής και πολλής και ειλικρινούς φιλαδελφίας αναδεικνύει την συνοδικότητα του εκκλησιαστικού πολιτεύματος και καλλιεργεί την αγάπην και την αγαστήν συνεργασίαν όχι μόνον μεταξύ των κατά τόπους εκκλησιαστικών Επαρχιών της Χώρας, αλλά και της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος μετά των λοιπών αδελφών Αυτοκεφάλων Εκκλησιών, μάλιστα δε μετά της ποτνίας Μητρός Εκκλησίας.
Τον ευχαριστούμεν ιδιαιτέρως δια την παρουσίαν του και συλλειτουργίαν του, η οποία και μεγεθύνει την χαράν και πνευματικήν αγαλλίασίν μας! Ανάλογον ευχαριστίαν απευθύνομεν και προς τους λοιπούς συλλειτουργούντας και συμπροσευχομένους αγαπητούς αγίους αδελφούς Ιεράρχας, οι οποίοι προφρόνως προσήλθον «σπουδάζοντες τηρείν την ενότητα του Πνεύματος εν τω συνδέσμω της ειρήνης» (Εφ. 4, 3). Αδελφοί εν Κυρίω και συλλειτουργοί λίαν ημίν αγαπητοί, σας ευγνωμονούμεν και σας ασπαζόμεθα υπερήδιστα.
Χαιρετίζομεν ακόμη την παρουσίαν των Αρχόντων της Τοπικής Αυτοδιοικήσεως, των εκπροσώπων του θεοφρουρήτου στρατεύματος, των σωμάτων ασφαλείας και των λοιπών επί μέρους Αρχών και φορέων ευθύνης.
Προς σε δε, πιστέ, ευλογημένε και πολυαγαπημένε λαέ του Θεού, τέκνα φωτόμορφα της κατά Μεσσηνίαν, λοιπήν Πελοπόννησον και πάσαν γην Ελλάδος Εκκλησίας, από καρδίας ευχόμεθα πλουσίαν την χάριν του υπαντηθέντος Χριστού και την προστασίαν της Παναγίας Μητρός Του!
Όλους, Κλήρον, λαόν και πιστούς άρχοντας, σας αγαπώμεν, σας ευλογούμεν και σας προσκαλούμεν να μας έρχεσθε εις την Κωνσταντινούπολιν και εις τα λοιπά εκεί άγια μέρη και προσκυνήματα των πατέρων μας, όπου επί αιώνας εδοξάσθη η Ορθοδοξία και το Γένος!
Να έρχεσθε, διότι η Πόλις είναι το σπίτι μας, το μεράκι, το όραμα και η παρηγοριά μας. Να έρχεσθε δια να βιώνετε το θεότευκτον μεγαλείον και την αρχοντιά της Ρωμηοσύνης.
Εάν κάθε εκεί επίσκεψίς σας δια σας θα είναι χαρά και ικανοποίησις και μαθητεία, δι' ημάς που σηκώνουμε την ιστορίαν τόσον πολλών αιώνων, θα είναι ενίσχυσις και υπόσχεσις από σας ότι δεν μας αφήνετε μόνους χωρίς συμπαράστασιν, χωρίς αλληλεγγύην, χωρίς ενδιαφέρον για την εστία την πρωτογενή που δεν πρέπει να σβύση ποτέ.
Να έλθωμεν από την Κωνσταντινούπολιν, την αγίαν Σιών του ευσεβούς ημών Γένους, και από το πάντοτε, παρά τους θυελλώδεις ανέμους και τας καταιγίδας, ολοφώτεινον και τηλαυγέστατον Φανάριον, την πολύπαθον ιεράν Καθέδραν της σκηνίτιδος Εκκλησίας αλλά και του ενδόξου Αποστολικού και Οικουμενικού Θρόνου, πραγματοποιούντες την πρώτην εις την ιστορίαν επίσκεψιν εν ενεργεία Οικουμενικού Πατριάρχου εις την ιστορικήν πόλιν σας!
Μας έστειλεν η Παμμακάριστος Παναγία, η Υπέρμαχος Στρατηγός των ευσεβών, η πολλάκις και πολυτρόπως Φανερωμένη εις την ζωήν μας, η Οδηγήτρια των βημάτων μας, η Βαλουκλιώτισσα των θρύλων μας, η Μουχλιώτισσα της κατανυκτικής σιωπής, η Καμαριώτισσα που σας καμαρώνει και σας από μακρυά, να σας φέρωμεν την ευλογίαν, την ευχήν και την αγάπην της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας, που είναι η πολυσέβαστος πνευματική Μήτηρ και Τροφός του Γένους!
Να σας φέρωμεν άρωμα βυζαντίδος ευσεβείας, ρωμαίηκης αρχοντιάς, οσιακής υπομονής, μαρτυρικής εγκαρτερήσεως,
αγιασμένης χαρμολύπης και ζωντανής ελπίδος!
Να σας είπωμεν ότι η Πόλις δεν είναι μακρυά σας. Είναι μαζί σας!
Σας έχει εις την καρδιάν της!
Σας έχομεν εις την καρδιάν μας, όπως σας έχομεν και εις την προσευχήν μας!
Όλους σας, όλον τον ευσεβή Ελληνικόν λαόν, με τους Ποιμένας του, τους άρχοντάς του, την ιεράν κληρονομίαν του, τους καημούς του, τις χαρές του,
τα προβλήματά του, τα πάντα!
Ευχαριστούμεν τον Ιερώτατον Μητροπολίτην Μεσσηνίας και λίαν αγαπητόν αδελφόν κ. Χρυσόστομον, ο οποίος μας προσεκάλεσε, θέλων να αναθερμάνη την ακατάλυτον και ιεράν σχέσιν του ποιμνίου του με την Μητέρα και ευσεβή πηγήν του Γένους. Άξιος διάδοχος των διαπρεπών προκατόχων του, φιλοδοξεί αξιεπαίνως να ανεβάση ακόμη υψηλότερον το ήδη υψηλά ευρισκόμενον πνευματικόν και κοινωνικόν επίπεδον της θεοσώστου Επαρχίας του.
Η λιπαρά πολιτεία του, η λαμπρά ακαδημαϊκή παρουσία του, η όλη πολιτεία του, προμνηστεύονται μίαν ευλογημένην και πολύκαρπον αρχιερατείαν, επ’ αγαθώ του Μεσσηνιακού λαού.
Τον ευχαριστούμεν και δια την ωραίαν, εμπνευσμένην και πλήρη ευλαβείας προσφώνησίν του και επιγράφομεν τους καλούς λόγους και τον σεβασμόν εις τον άγιον Πατριαρχικόν ημών Θρόνον.
Ευχαριστούμεν πρωτίστως τον πολυφίλητον και περισπούδαστον αδελφόν και συλλειτουργόν ημών Μακαριώτατον Αρχιεπίσκοπον Αθηνών και πάσης Ελλάδος κύριον Ιερώνυμον,
ο οποίος μετά πάσης σώφρονος σπουδής και πολλής και ειλικρινούς φιλαδελφίας αναδεικνύει την συνοδικότητα του εκκλησιαστικού πολιτεύματος και καλλιεργεί την αγάπην και την αγαστήν συνεργασίαν όχι μόνον μεταξύ των κατά τόπους εκκλησιαστικών Επαρχιών της Χώρας, αλλά και της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος μετά των λοιπών αδελφών Αυτοκεφάλων Εκκλησιών, μάλιστα δε μετά της ποτνίας Μητρός Εκκλησίας.
Τον ευχαριστούμεν ιδιαιτέρως δια την παρουσίαν του και συλλειτουργίαν του, η οποία και μεγεθύνει την χαράν και πνευματικήν αγαλλίασίν μας! Ανάλογον ευχαριστίαν απευθύνομεν και προς τους λοιπούς συλλειτουργούντας και συμπροσευχομένους αγαπητούς αγίους αδελφούς Ιεράρχας, οι οποίοι προφρόνως προσήλθον «σπουδάζοντες τηρείν την ενότητα του Πνεύματος εν τω συνδέσμω της ειρήνης» (Εφ. 4, 3). Αδελφοί εν Κυρίω και συλλειτουργοί λίαν ημίν αγαπητοί, σας ευγνωμονούμεν και σας ασπαζόμεθα υπερήδιστα.
Χαιρετίζομεν ακόμη την παρουσίαν των Αρχόντων της Τοπικής Αυτοδιοικήσεως, των εκπροσώπων του θεοφρουρήτου στρατεύματος, των σωμάτων ασφαλείας και των λοιπών επί μέρους Αρχών και φορέων ευθύνης.
Προς σε δε, πιστέ, ευλογημένε και πολυαγαπημένε λαέ του Θεού, τέκνα φωτόμορφα της κατά Μεσσηνίαν, λοιπήν Πελοπόννησον και πάσαν γην Ελλάδος Εκκλησίας, από καρδίας ευχόμεθα πλουσίαν την χάριν του υπαντηθέντος Χριστού και την προστασίαν της Παναγίας Μητρός Του!
Όλους, Κλήρον, λαόν και πιστούς άρχοντας, σας αγαπώμεν, σας ευλογούμεν και σας προσκαλούμεν να μας έρχεσθε εις την Κωνσταντινούπολιν και εις τα λοιπά εκεί άγια μέρη και προσκυνήματα των πατέρων μας, όπου επί αιώνας εδοξάσθη η Ορθοδοξία και το Γένος!
Να έρχεσθε, διότι η Πόλις είναι το σπίτι μας, το μεράκι, το όραμα και η παρηγοριά μας. Να έρχεσθε δια να βιώνετε το θεότευκτον μεγαλείον και την αρχοντιά της Ρωμηοσύνης.
Εάν κάθε εκεί επίσκεψίς σας δια σας θα είναι χαρά και ικανοποίησις και μαθητεία, δι' ημάς που σηκώνουμε την ιστορίαν τόσον πολλών αιώνων, θα είναι ενίσχυσις και υπόσχεσις από σας ότι δεν μας αφήνετε μόνους χωρίς συμπαράστασιν, χωρίς αλληλεγγύην, χωρίς ενδιαφέρον για την εστία την πρωτογενή που δεν πρέπει να σβύση ποτέ.
Χαίρετε εν Κυρίω, έρρωσθε και ευοδούσθε, αδελφοί και τέκνα!
Η χάρις, η αγάπη και η κοινωνία του εν Τριάδι Θεού να είναι πάντοτε μαζί σας και μαζί μας. Αμήν!
πηγή:Φώς Φαναρίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου