"Ἐν νόμου, σκιᾷ καὶ γράμματι, τύπον κατίδωμεν οἱ πιστοί, πᾶν ἄρσεν τὸ τὴν μήτραν διανοῖγον, ἅγιον Θεώ..."

Η εντολή του Θεού ήταν σαφής:
"αγίασόν μοι πάν πρωτότοκον πρωτογενές διανοίγον πάσαν μήτραν".

Αυτή η εντολή ταυτόχρονα είναι προφητεία, που αναφέρεται στην σάρκωση του Υιού και Λόγου του Θεού και δεν έχει απόλυτη εφαρμογή
σε κάθε πρωτότοκο αρσενικό παιδί.

Το χωρίο αυτό δεν έχει απόλυτη σχέση με τις γεννήσεις των άλλων πρωτοτόκων,
γιατί κανείς άνθρωπος, ούτε ο πρωτότοκος, ανοίγει την μήτρα της μητέρας του.

Ο Μέγας Αθανάσιος σε σχετική ομιλία του λέγει
ότι δεν ανοίγουν τα βρέφη την μήτρα της μητέρας τους,
"αλλ΄η ανδρός πρός την γυναίκα συνέλευσις".

Η μήτρα ανοίγει κατά την συνέλευση του ανδρογύνου
και την σύλληψη του παιδιού.

Μόνον ο Χριστός άνοιξε την μήτρα της μητέρας Του,
χωρίς βεβαίως να καταστρέψη την παρθενία,
αφού την άφησε και πάλιν κεκλεισμένη.
"Όταν μηδενός έξωθεν κρούαντος, αυτό το βρέφος έσωθεν διανοίγει".

Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης,
αφού αναφέρει ότι αυτό που γινόταν στην Παλαιά Διαθήκη ήταν τύπος της Γεννήσεως του Χριστού, στην συνέχεια λέγει ότι μόνο ο Χριστός
άνοιξε την παρθενική μήτρα:
"θεοπρεπώς και υπέρ κατάληψιν.

Ανοίξας γαρ αυτήν εν τω γεννάσθαι,
κεκλεισμένην πάλιν διεφύλαξεν,
ώσπερ ήν πρό του συλληφθήναι και γεννήσαι".

Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου
"Οι Δεσποτικές Εορτές"