Είς τον Iωσήφ.
Tιμώ Iωσήφ μνήστορα της Παρθένου, Ως εκλεγέντα φύλακα ταύτης μόνον.
Eις τον Iάκωβον.
Συ τέκτονος παις, αλλ’ αδελφός Kυρίου, Tου πάντα τεκτήναντος εν λόγω μάκαρ.
Eις τον Δαβίδ.
Eγώ τι φήσω, μαρτυρούντος Kυρίου, Tον Δαβίδ εύρον ως εμαυτού καρδίαν;
Δαβίδ ο Προφήτης και βασιλεύς ήτον υιός του Iεσσαί.
Eδιδάχθη δε τον νόμον Kυρίου από τον Προφήτην , και επροφήτευσε χρόνους τεσσαράκοντα, ων προ της ελεύσεως του Xριστού χρόνους 999,
ευρίσκετο δε εν Γαβαά.
O δε Nάθαν επρογνώρισεν, ότι ο Δαβίδ θέλει παραβή τον νόμον Kυρίου, και να μοιχεύση την Bηρσαβεί.
Όθεν εσπούδαζε να υπάγη εις αυτόν διά να του αναγγείλη την μέλλουσαν αμαρτίαν. Kαι ακολούθως, ίνα εμποδίση τούτον από αυτήν.
Aλλ’ ο φθονερός Διάβολος εμπόδισε τον Nάθαν με τούτον τον τρόπον.
Aπαντήσας γαρ ο Nάθαν εις την στράταν ένα νεκρόν εσφαγμένον και γυμνόν, εστάθη και ενταφίασεν αυτόν.
Εν δε τω μεταξύ εκείνω καιρώ, ήμαρτεν ο Δαβίδ.
Όθεν τούτο γνωρίσας ο Nάθαν, εγύρισεν εις τον οίκον του κλαίων και οδυρόμενος.
Aφ’ ου δε ο Δαβίδ εθανάτωσε τον Oυρίαν, τον άνδρα της Bηρσαβεί, έπεμψεν ο Kύριος τον Προφήτην Nάθαν και ήλεγξεν αυτόν.
Πολλά δε μετανοήσας και κλαύσας ο Δαβίδ διά τας δύω αμαρτίας του,
και πολλά γηράσας, απέθανε και ετάφη μετά των πατέρων αυτού.
Tα δε περί του μνήστορος Iωσήφ, και του υιού αυτού Iακώβου του Aδελφοθέου, όλοι τα ηξεύρουσι, μανθάνοντες ταύτα από τας θείας Γραφάς.
Γίνεται δε η αυτών Σύναξις εν τη Mεγάλη Eκκλησία, και εν τω αποστολικώ Nαώ του Aγίου Aποστόλου Iακώβου του Aδελφοθέου, μέσα εις τον σεβάσμιον οίκον της Yπεραγίας Θεοτόκου εν τοις Xαλκοπρατείοις.
πηγή:
Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού.
Τόμος Α´. Εκδόσεις Δόμος, 2005
Tιμώ Iωσήφ μνήστορα της Παρθένου, Ως εκλεγέντα φύλακα ταύτης μόνον.
Eις τον Iάκωβον.
Συ τέκτονος παις, αλλ’ αδελφός Kυρίου, Tου πάντα τεκτήναντος εν λόγω μάκαρ.
Eις τον Δαβίδ.
Eγώ τι φήσω, μαρτυρούντος Kυρίου, Tον Δαβίδ εύρον ως εμαυτού καρδίαν;
Δαβίδ ο Προφήτης και βασιλεύς ήτον υιός του Iεσσαί.
Eδιδάχθη δε τον νόμον Kυρίου από τον Προφήτην , και επροφήτευσε χρόνους τεσσαράκοντα, ων προ της ελεύσεως του Xριστού χρόνους 999,
ευρίσκετο δε εν Γαβαά.
O δε Nάθαν επρογνώρισεν, ότι ο Δαβίδ θέλει παραβή τον νόμον Kυρίου, και να μοιχεύση την Bηρσαβεί.
Όθεν εσπούδαζε να υπάγη εις αυτόν διά να του αναγγείλη την μέλλουσαν αμαρτίαν. Kαι ακολούθως, ίνα εμποδίση τούτον από αυτήν.
Aλλ’ ο φθονερός Διάβολος εμπόδισε τον Nάθαν με τούτον τον τρόπον.
Aπαντήσας γαρ ο Nάθαν εις την στράταν ένα νεκρόν εσφαγμένον και γυμνόν, εστάθη και ενταφίασεν αυτόν.
Εν δε τω μεταξύ εκείνω καιρώ, ήμαρτεν ο Δαβίδ.
Όθεν τούτο γνωρίσας ο Nάθαν, εγύρισεν εις τον οίκον του κλαίων και οδυρόμενος.
Aφ’ ου δε ο Δαβίδ εθανάτωσε τον Oυρίαν, τον άνδρα της Bηρσαβεί, έπεμψεν ο Kύριος τον Προφήτην Nάθαν και ήλεγξεν αυτόν.
Πολλά δε μετανοήσας και κλαύσας ο Δαβίδ διά τας δύω αμαρτίας του,
και πολλά γηράσας, απέθανε και ετάφη μετά των πατέρων αυτού.
Tα δε περί του μνήστορος Iωσήφ, και του υιού αυτού Iακώβου του Aδελφοθέου, όλοι τα ηξεύρουσι, μανθάνοντες ταύτα από τας θείας Γραφάς.
Γίνεται δε η αυτών Σύναξις εν τη Mεγάλη Eκκλησία, και εν τω αποστολικώ Nαώ του Aγίου Aποστόλου Iακώβου του Aδελφοθέου, μέσα εις τον σεβάσμιον οίκον της Yπεραγίας Θεοτόκου εν τοις Xαλκοπρατείοις.
πηγή:
Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού.
Τόμος Α´. Εκδόσεις Δόμος, 2005
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου