Τρίτη μεγίστη Παρθένους δέκα φέρει,
Νίκην φερούσας ἀδεκάστου Δεσπότου.
Τη μεγάλη Τρίτη, η Εκκλησία μας προβάλλει
την παραβολή των Δέκα Παρθένων
(Ματθ.25, 1-13)
και μας προτρέπει να μιμηθούμε τις πέντε φρόνιμες Παρθένες.
Να έχουμε αναμμένο το λυχνάρι της πίστεως, της αρετής,
της ευσπλαχνίας και της αγάπης.
Να έχουμε κάμει αρκετή προμήθεια απο το έλαιο των καλών έργων
και να γρηγορούμε ανύστακτα για τη συνάντησί μας με τον Χριστό.
Ο Χριστός είναι ο Νυμφίος των ψυχών μας,
που μας αγαπά παράφορα σαν "μανικός εραστής"
κι επιθυμεί να μας οδηγήση στο "Νυμφώνα" Του,
δηλαδή στην ουράνια Βασιλεία.
Ακόμη σήμερα, η Εκκλησία μας προβάλλει
την παραβολή των Ταλάντων
(Ματθ. 25, 14-30),
εφιστώντας μας την προσοχή στο να μην αμελούμε το όποιο τάλαντο(χάρισμα) μας έχει χαρίσει ο Θεός,
και μας συμβή ό,τι συνέβη στον πονηρό δούλο που καταχώνιασε το τάλαντο που του είχε δοθεί μέσα στη γή κι έμεινε αδιάφόρετο,
αλλά να καλλιεργούμε με πολύ φιλότιμο,
όπως εκείνος που έλαβε τα πέντε τάλαντα και τάκαμε δέκα,
γιατί πρόκειται να δώσουμε λογαριασμό στον Θεό
κατά την ημέρα της Κρίσεως.
Και οι δύο Παραβολές με την όλη υμνολογία της ημέρας
που τις πλαισιώνει,
βροντοφωνάζουν πώς ο παρών αιών
είναι ο "καιρός" για να "φτιάξουμε ψυχή",
να καλλιεργήσουμε έμπρακτα τις ευαγγελικές αρετές με φιλότιμο,
να αγαπήσουμε τον Χριστό με πόθο,
να υποδεχτούμε άξια
το Άχραντο Πάθος Του και την Αγία Ανάστασί Του
και να είμαστε έτοιμοι ανά πάσα στιγμή για τη συνάντησι μαζί Του
(είτε διά της Δευτέρας Παρουσία Του, είτε διά του σωματικού θανάτου μας).
πηγή:
Μητροπολίτου Προικοννήσου Ιωσήφ
"Πάσχα στ΄ Άγιον Όρος"
Ἀλλ' ὦ Νυμφίε Χριστέ, μετὰ τῶν φρονίμων ἡμᾶς συναρίθμησον Παρθένων,
καὶ τῇ ἐκλεκτῇ σου σύνταξον ποίμνῃ, καὶ ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν.
Νίκην φερούσας ἀδεκάστου Δεσπότου.
Τη μεγάλη Τρίτη, η Εκκλησία μας προβάλλει
την παραβολή των Δέκα Παρθένων
(Ματθ.25, 1-13)
και μας προτρέπει να μιμηθούμε τις πέντε φρόνιμες Παρθένες.
Να έχουμε αναμμένο το λυχνάρι της πίστεως, της αρετής,
της ευσπλαχνίας και της αγάπης.
Να έχουμε κάμει αρκετή προμήθεια απο το έλαιο των καλών έργων
και να γρηγορούμε ανύστακτα για τη συνάντησί μας με τον Χριστό.
Ο Χριστός είναι ο Νυμφίος των ψυχών μας,
που μας αγαπά παράφορα σαν "μανικός εραστής"
κι επιθυμεί να μας οδηγήση στο "Νυμφώνα" Του,
δηλαδή στην ουράνια Βασιλεία.
Ακόμη σήμερα, η Εκκλησία μας προβάλλει
την παραβολή των Ταλάντων
(Ματθ. 25, 14-30),
εφιστώντας μας την προσοχή στο να μην αμελούμε το όποιο τάλαντο(χάρισμα) μας έχει χαρίσει ο Θεός,
και μας συμβή ό,τι συνέβη στον πονηρό δούλο που καταχώνιασε το τάλαντο που του είχε δοθεί μέσα στη γή κι έμεινε αδιάφόρετο,
αλλά να καλλιεργούμε με πολύ φιλότιμο,
όπως εκείνος που έλαβε τα πέντε τάλαντα και τάκαμε δέκα,
γιατί πρόκειται να δώσουμε λογαριασμό στον Θεό
κατά την ημέρα της Κρίσεως.
Και οι δύο Παραβολές με την όλη υμνολογία της ημέρας
που τις πλαισιώνει,
βροντοφωνάζουν πώς ο παρών αιών
είναι ο "καιρός" για να "φτιάξουμε ψυχή",
να καλλιεργήσουμε έμπρακτα τις ευαγγελικές αρετές με φιλότιμο,
να αγαπήσουμε τον Χριστό με πόθο,
να υποδεχτούμε άξια
το Άχραντο Πάθος Του και την Αγία Ανάστασί Του
και να είμαστε έτοιμοι ανά πάσα στιγμή για τη συνάντησι μαζί Του
(είτε διά της Δευτέρας Παρουσία Του, είτε διά του σωματικού θανάτου μας).
πηγή:
Μητροπολίτου Προικοννήσου Ιωσήφ
"Πάσχα στ΄ Άγιον Όρος"
Ἀλλ' ὦ Νυμφίε Χριστέ, μετὰ τῶν φρονίμων ἡμᾶς συναρίθμησον Παρθένων,
καὶ τῇ ἐκλεκτῇ σου σύνταξον ποίμνῃ, καὶ ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου