Ιερός Χρυσόστομος:"Αι γαρ παρθένοι φιλανθρωπίαν μή τιμήσασαι,του νυμφώνος εκβάλλονται..."

Εφ΄όσον ούκ εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου
των ελαχίστων και μικρών, ουδέ εμοί εποιήσατε.

Αί δε είπον:

Μάτην ούν, Δέσποτα, τον πόνον και την ταλαιπωρίαν της σαρκός υπεμείναμεν,

μάτην αγρυπνίαις και νηστείαις εαυτάς κατετήξαμεν,

μάτην τον ουράνιον νυμφίον μέχρι τέλους ποθήσασαι,

την παρθενίαν άτρωτον διεφυλάξαμεν.

Ναί , φησί, παρθένοι μεν έστε, αλλά προίκας ούκ έχετε.

Παρθένοι μεν, αλλά νυμφικόν ου περίκεισθε κόσμον.

Την της σαρκός ησκήσατε αγνείαν,
αλλά απανθρωπία την αγνείαν ετρώσατε.

Αμόλυντον υμών το σώμα,
αλλ΄ο τρόπος ανελεής, ού φύσεως, αλλ΄απανθρωπίας.

Ο εμός εστι νυμφών κτησαμένων της ευποιίας το έλαιον.

Λοιπόν απέλθετε απ΄εμού, μη μάτην τοις θύραις ενοχλείτε.

Των ελεημόνων εστίν οικητήριον η εμή βασιλεία.

Εκείνος εμοί ευκόλως συνεισέρχεται,

ο την εμήν μιμησάμενος περί τους πτωχούς ευσπλαχνίαν,

ο πτωχεύσας τω πνεύματι,

ο τοις δεομένοις την ακοήν υποκλίνας,

ο τα του πλησίον οικειωσάμενος πάθη,

ο δακρύσας επί συμφοραίς αλοτρίαις,

ο εμπλήσας αγαθών την ψυχήν του πεινώντος,

ο των γυμνών διαθερμάνας τους ώμους,

ο μή παρακούσας της φωνής του νοσούντος,

ο δανείσας ολιγοψύχω παρακλήσεως λόγον,

ο τον ξένον υπό την στέγην δεξάμενος,

ο τω σπόγγω της συμπαθείας των χηρών αποσμήξας το δάκρυον,

ο ελαφρύνας τη προστασία της ορφανίας το βάρος.

Ταύτα ειδότες, αδελφοί, μή τη γλώσση θαυμάζετε,
αλλά τοις έργοις μιμήσασθε.

Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου
"Είς την παραβολήν των δέκα παρθένων, και περί ελεημοσύνης"
Τη αγία και μεγάλη γ΄