Τῶν παθῶν τοῦ Κυρίου τὰς ἀπαρχάς, ἡ παροῦσα ἡμέρα λαμπροφορεῖ. Δεῦτε οὖν φιλέορτοι, ὑπαντήσωμεν ᾄσμασιν· ὁ γὰρ Κτίστης ἔρχεται, σταυρὸν καταδέξασθαι

Ἐρχόμενος ὁ Κύριος, πρὸς τὸ ἑκούσιον Πάθος,
τοῖς Ἀποστόλοις ἔλεγεν ἐν τῇ ὁδῷ.
Ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα,
καὶ παραδοθήσεται ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου,
καθώς γέγραπται περὶ αὐτοῦ.
Δεῦτε οὖν καὶ ἡμεῖς,
κεκαθαρμέναις διανοίαις,
συμπορευθῶμεν αὐτῷ, καὶ συσταυρωθῶμεν,
καὶ νεκρωθῶμεν δι' αὐτόν,
ταῖς τοῦ βίου ἡδοναῖς,
ἵνα καὶ συζήσωμεν αὐτῷ,
καὶ ἀκούσωμεν βοῶντος αὐτοῦ,
οὐκέτι εἰς τὴν ἐπίγειον Ἱερουσαλήμ,
διὰ τὸ παθεῖν·
ἀλλὰ ἀναβαίνω πρὸς τὸν Πατέρά μου,
καὶ Πατέρα ὑμῶν, καὶ Θεόν μου,
καὶ Θεὸν ὑμῶν,
καὶ συνανυψῶ ὑμᾶς εἰς τὴν ἄνω Ἱερουσαλήμ,
ἐν τῇ Βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν.