Ηλίας Μηνιάτης:"Αδελφοί μου όποιος ταύτας τας αγίας ημέρας θέλει να εύρη τον Χριστόν άς εξομολογηθή και άς μεταλάβη..."

Αδελφοί μου όποιος ταύτας τας αγίας ημέρας θέλει να εύρη τον Χριστόν και να εορτάσει αξιοπρεπώς την Γέννησίν Του,
άς εξομολογηθή και άς μεταλάβη."

Αυτός είναι ο σκοπός της Εκκλησίας, όπου διέταξε την νηστείαν ταύτην των τεσσαράκοντα ημερών,
δια να προετοιμασθώμεν είς εξομολόγησην και μετάληψιν.

Και λοιπόν, Χριστιανοί, διά να φθάσωμεν είς την πνευματικήν ταύτην Βηθλεέμ της Ιουδαίας και να εύρωμεν
τον Βασιλέα του ουρανού και της γής,
άς ακολουθήσωμεν τούς τρείς εκείνους ευλαβείς Μάγους.

Εκείνοι επεριπατούσαν, οδηγούμενοι απο ένα αστέρα, όπου τότε εφάνη είς τον ουρανόν και τους έδειχνε την οδόν και τον τόπον,
όπου εγεννήθη ο Χριστός.

Και ημείς έχομεν αστέρα τον λόγον του Θεού,
το ιερό ευαγγέλιον, τον νόμον της χάριτος.

Λύχνος είς τους πόδας μας, διά να βλέπωμεν
πώς ακριβώς περιπαπατούμεν.

Φώς είς τους δρόμους μας, διά να μή χανώμεθα
είς την πλάνην της ματαίας ταύτης ζωής.

Οι μάγοι, ώς έφθασαν και είδον το θείον εκείνο παιδίον μετά Μαρίας της μητρός αυτού, έπεσον με πολλήν ευλάβειαν και προσεκύνησαν.

Άνοιξαν τους θησαυρούς τους και του εχάρισαν δώρα,
χρυσάφι, λιβάνι και σμύρναν,
με την οποίαν ήτον συνήθεια να ενταφιάζωνται οι νεκροί,
θεία νεύσει παρακινούμενοι να τον γνωρίσωσι με το χρυσάφι ώς βασιλέα, με το λιβάνι ώς Θεόν, και με την σμύρναν ώς θνητόν άνθρωπον.

Και ημείς, παραγενόμενοι είς την εξομολόγησιν και μετάληψιν,
διά να εύρωμεν τον Χριστόν,
πρέπει να τον προσφέρωμεν ωσάν τρία δώρα.

Πρώτον χρυσάφι.
Την καρδίαν μας, ωσάν χρυσάφι καθαράν από κάθε κακήν επιθυμίαν,
από κάθε αισχρόν λογισμόν.

Δεύτερον ένα πνεύμα,
ωσάν το λιβάνι να πέμπη με την ευλάβειαν, οσμήν ευωδίας πνευματικής.

Τρίτον σμύρναν,
την νέκρωσιν των παθών της σαρκός με την συντριλβν και κατάνυξιν.

Η και αλλέως, άς προσφέρωμεν τρία δώρα.Χρυσάφι, ήγουν ελεημοσύνην.Λιβάνι, προσευχήν και σμύρναν, δάκρυα πικρά μετανοίας.

Αύται αι προετοιμασίαι της αληθινής εξομολογήσεως,
της αξίας μεταλήψεως.

Οι μάγοι, αφού προσεκύνησαν τον Χριστόν,
δέν εγύρισαν απο τον αυτόν δρόμον, όπου ήλθον,
αλλά άλλαξαν άλλον και εστράφησαν είς τον τόπον τους.

"Δι΄ άλλης οδού ανεχώρησαν είς την χώραν αυτών".

Τούτο είναι το αναγκαιότερον, όπου πρέπει να κάμωμεν και ημείς.

Όταν αυταίς ταις αγίαις ημέραις εξομολογηθώμεν και μεταλάβωμεν,
δέν πρέπει να γυρίσωμεν πάλιν απο την αυτήν οδόν, όπου ήλθομεν.

Όχι!

"Δι΄άλλης οδού" να αλλάξωμεν ζωήν.

"Δι΄άλλης οδού".

Μή στραφώμεν είς τα πρώτα πάθη, είς τας πρώτας αμαρτίας,
μή είς την πρώτην απώλειαν.

"Δι΄άλλης οδού".

Άς πιάσωμεν τον άλλον δρόμον της χριστιανικής αρετής.

Είς ολίγα λόγια,
άς αφήσωμεν εκείνην την οδόν της κακής μας συνηθείας, όπου μας έφερνεν είς την κόλασιν.

Άς περιπατήσωμεν άλλην,
μιάς τελείας διορθώσεως,
όπου μας φέρει είς την αιώνιον ζωήν.
Αμήν.