Ἐξομολογοῦμαί σοι Σωτήρ. Ἥμαρτόν σοι ἀμέτρως, ἀλλ' ἄνες ἄφες μοι, ὡς εὔσπλαγχνος

Χριστὸς ἐνηνθρώπησε,
καλέσας εἰς μετάνοιαν,
λῃστὰς καὶ πόρνας,
ψυχὴ μετανόησον,
ἡ θύρα ἠνέῳκται, τῆς Βασιλείας ἤδη,
καὶ προαρπάζουσιν αὐτήν,
Φαρισαῖοι καὶ Τελῶναι,
καὶ μοιχοὶ μεταποιούμενοι.