Κύριε τῶν Νηστειῶν τὸν χρόνον, εἰρηνικῶς τελέσαι παράσχου ἡμῖν

Τὸ ὕψος τῶν ἀρετῶν, καταλιποῦσα ψυχή μου,
ἐπὶ τὸ βάθος τῆς ἁμαρτίας κατελήλυθας,
πονηροῖς ὁδοστάταις ἐμπεσοῦσα,
τραυμάτων δὲ ὀδωδότων γέμουσα,
κεῖται ἐρριμμένη ἄπορος.
Διὸ βόησον Χριστῷ τῷ Θεῷ,
τῷ διὰ σὲ σταυρωθέντι,
καὶ μώλωπας ἑκουσίως δεξαμένῳ.
Ἐπιμελήθητί μου Κύριε,
καὶ σῶσόν με.