ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ
Ἀριθ. Πρωτ. 08 / 10
30 Ἰανουαρίου 2010
Ἑορτή τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν
καί Ἡμέρα τῶν Ἑλληνικῶν Γραμμάτων
Προσφιλεῖς μου ἀδελφοί καί ἀδελφές ἐν Χριστῷ,
Σ' αὐτό τόν πρῶτο μήνα τοῦ νέου χρόνου, εἴμεθα εὐλογημένοι διότι στό ἐκκλησιαστικό ἡμερολόγιο τῆς Ἁγίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας συγκαταλέγεται ὁ ἑορτασμός τῶν Τριῶν Ἁγίων Πατέρων,
Μεγίστων Ἱεραρχῶν καί Οἰκουμενικῶν Διδασκάλων,
Βασιλείου τοῦ Μεγάλου,
Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου
καί Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου.
Τήν ἡμέρα αὐτή τῆς ἑορτῆς των, τιμοῦμε τήν ζωή καί τήν μαρτυρία πίστεως αὐτῶν τῶν ἁγίων καί λαμπρῶν ἀνδρῶν, οἱ ὁποῖοι ἐδόξασαν τόν Θεό διά τῆς ὑπέροχης προσφορᾶς των στούς ἀνθρώπους ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Χριστοῦ.
Οἱ ζωές των μᾶς προσφέρουν μία αὐθεντική εἰκόνα τῆς δυνάμεως τοῦ Εὐαγγελίου, μᾶς προσφέρουν τήν καλή εἴδηση τῆς σωτηρίας ἐν Ἰησοῦ Χριστῷ, καθώς καί οἱ τρεῖς πίστεψαν σ' Αὐτόν μέ ὅλη τους τήν καρδία, τήν ψυχή καί τήν διάνοια καί καθώς μεταμορφώθηκαν ἀπό τήν παρουσία Του σέ ἁγίους,
διαποτισμένους μέ θεία δύναμη καί σοφία.
Ἐπιπλέον, οἱ Τρεῖς Ἱεράρχες προσφέρουν μαρτυρία τοῦ Εὐαγγελίου μέσα ἀπό τή διακονία τῆς διδασκαλίας, τήν ὑπεράσπιση τῆς πίστεως καί τήν ἀγάπη των γιά μάθηση, καθώς καί τήν διακονία των στούς ἄλλους ἡ ὁποία χαρακτηρίζεται ἀπό εὐσπλαγχνία, ταπεινοφροσύνη καί θυσία.
Οἱ ζωές τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν ἀποτελοῦν ὡραῖες μαρτυρίες τῆς ἀποδοχῆς καί πλήρους ἀφοσιώσεώς τους στό Εὐαγγέλιο.
Ὁ καθένας τους ἐπηρεάσθηκε ἀπό τά μέλη τῶν ἁγίων οἰκογενειῶν στίς ὁποῖες ἀνῆκαν καί ἀπό διδασκάλους οἱ ὁποῖοι εἶχαν δεχθεῖ τό μήνυμα τοῦ Χριστοῦ καί ἐπίστευσαν. Καί οἱ τρεῖς ὑπερνίκησαν διαμάχες τοῦ νοῦ καί τῆς ψυχῆς, προκλήσεις οἱ ὁποῖες τελικά κατέληξαν σέ πλήρη ἀποδοχή τῆς θείας χάριτος. Μέσα ἀπό τήν διά βίου ἀφοσίωσή των στόν Θεό, μετέδωσαν τό μήνυμα τῆς προτεραιότητος καί τῆς ἀποστολῆς τῆς ἀνθρωπίνης ὑπάρξεώς μας νά δεχθῇ τό Εὐαγγέλιο καί τήν ἀποκατάσταση τῆς κοινωνίας μας μέ τόν Θεό.
Ἡ πίστη τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν στό Εὐαγγέλιο ὑπῆρξε ἡ βάση γιά τήν ζωή των, μιά ζωή προσφορᾶς των στόν Θεό καί τούς ἀνθρώπους.
Αὐτό πού πίστευαν καί κήρυτταν, αὐτό καί ἔπρατταν.
Τό Εὐαγγέλιο ἦτο γι' αὐτούς ὄχι μόνον μήνυμα ἀληθείας τό ὁποῖο ὁδηγεῖ στήν ἀληθινή ζωή καί τή σωτηρία, ἀλλά ἦτο καί διακονία. Γιά τόν Ἅγιο Βασίλειο, τόν Ἅγιο Γρηγόριο καί τόν Ἅγιο Ἰωάννη Χρυσόστομο, ὁ σκοπός τοῦ μηνύματος τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ ἐπεκτείνετο πέραν τοῦ προσωπικοῦ πνευματικοῦ των καταρτισμοῦ στίς ἀνάγκες τῶν ἄλλων.
Ἔτσι, ὑπηρέτησαν μέ εὐσπλαγχνία καί ταπεινοφροσύνη, ἀπαρνούμενοι τόν ἑαυτόν τους καί θυσιάζοντας οἱοδήποτε προσωπικό ὄφελος πρός χάριν τῶν συνανθρώπων των. Ἔζησαν κατά τό Εὐαγγέλιο διότι ἔκαναν δικό τους τό παράδειγμα καί τήν διακονία τοῦ Χριστοῦ, μή ὑπολογίζοντας τίς θλίψεις τίς ὁποῖες ἀντιμετώπιζαν καί προσφέροντας γενναιόδωρα τά πάντα οὕτως ὥστε νά σώσουν ψυχές.
Οἱ Τρεῖς Ἱεράρχες εἶχαν πλήρη συνείδηση τῆς μεταμορφωτικῆς δυνάμεως τοῦ Εὐαγγελίου. Εἶναι ἡ δύναμη τοῦ Εὐαγγελίου ἡ ὁποία ἀλλάζει τήν ἀντίληψή μας γιά τίς διάφορες πτυχές τῆς ἀνθρωπίνης ὑποστάσεώς μας.
Αὐτό ἀντικατοπτρίσθηκε στήν ἀγάπη γιά τήν παιδεία καί τή γλώσσα, μιάν ἀγάπη τήν ὁποία ἐξέφρασαν οἱ Τρεῖς Ἱεράρχες καθώς ἐπιβεβαίωναν τίς μεγάλες δυνατότητες τῶν θεοσδότων ἀνθρωπίνων ἱκανοτήτων μας καί τόν ρόλο τοῦ μυαλοῦ καί τῆς γλώσσας στήν μετάδοση τῶν ἀληθειῶν τῆς ζωῆς καί τῆς πίστεως. Γι' αὐτό τόν λόγο, στήν σημερινή ἡμέρα τιμοῦμε μέ γιορτές τά Ἑλληνικά Γράμματα.
Ἀναγνωρίζουμε τόν ρόλο τόν ὁποῖο διεδραμάτισε ἡ Ἑλληνική σκέψη, γλώσσα καί πολιτισμός στήν προώθηση τῆς γνώσεως καί κατανοήσεως τοῦ κόσμου μας. Κλασσικές μέθοδοι σκέψεως ἐνεθάρρυναν τήν πνευματική σαφήνεια καί συνέβαλαν σέ μεγάλες ἐπιστημονικές ἀνακαλύψεις καί προόδους.
Ἡ Ἑλληνική γλώσσα ἔγινε ἡ βάση γιά πολλούς τομεῖς τῆς σύγχρονης γλώσσας, προσφέροντας ἀκρίβεια καί δομή. Ὁ Ἑλληνικός πολιτισμός ὡς ἔκφραση σκέψεως, τέχνης καί γλώσσας, δημιούργησε πρότυπα γιά τήν λογοτεχνία, τή ρητορική, τήν τέχνη καί τήν ἀρχιτεκτονική.
Οἱ Ἅγιοι Βασίλειος, Γρηγόριος καί Ἰωάννης Χρυσόστομος ἀνεγνώρισαν τήν σημασία τῶν παραπάνω ἀληθειῶν γιά τήν μετάδοση τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ. Ἐκτός ἀπό τήν ἀναγνώριση τῶν ὠφελειῶν τῆς παιδείας στήν ἀνάπτυξη τοῦ νοῦ, ἄντλησαν στοιχεῖα ἀπό τίς πηγές τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσας καί σκέψεως γιά νά φωτίσουν μεγάλες θεολογικές ἀλήθειες καί νά ἐξερευνήσουν τήν σημασία πού ἔχει ἡ θεία ἀποκάλυψη γιά τίς διάνοιες καί ψυχές μας καί γιά ὁλόκληρη τήν Δημιουργία.
Εἶδαν, ἐπίσης, τήν σημασία πού ἔχει ἡ υἱοθεσία διαφόρων πολιτισμικῶν στοιχείων, τά ὁποῖα ἦταν ἐκφράσεις τῆς δημιουργικότητος καί ἐφευρετικότητος τῆς ἀνθρωπότητος, ὡς μέσα διαδόσεως τοῦ Εὐαγγελίου.
Προσφιλεῖς μου ἀδελφοί καί ἀδελφές ἐν Χριστῷ, τήν ἡμέρα τῆς Ἑορτῆς τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν καί τοῦ ἑορτασμοῦ τῶν Ἑλληνικῶν Γραμμάτων,
ἄς κοιτάξουμε τό παράδειγμα αὐτῶν τῶν μεγάλων Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας καί ἄς μιμηθοῦμε τήν ἀγάπη τους γιά τόν Θεό καί τήν πίστη τους στό Εὐαγγέλιο.
Εἴθε νά οἰκοδομήσουμε μία ζωή ὑπηρεσίας καί μαρτυρίας ἐπί τοῦ θεμελίου τῆς πίστεώς μας σέ ὅσα ἔχει κάνει ὁ Χριστός γιά μᾶς.
Εἴθε, ἐπίσης, νά εἴμεθα εὐγνώμονες γιά τήν μεγάλη κληρονομία τήν ὁποία ἐλάβαμε, καί ἡ ὁποία καλλιεργεῖ τήν ἀγάπη γιά τήν παιδεία καί τή γλώσσα στήν ὑπηρεσία τοῦ Θεοῦ καί τήν διακονία τοῦ Εὐαγγελίου ἔτσι ὥστε ἡ ἀνθρωπότητα νά ἀκούσῃ, νά πιστεύσῃ καί νά δεχθῇ τό Εὐαγγέλιο τό ὁποῖο ὁδηγεῖ στήν αἰώνια ζωή.
Μετά πατρικῆς ἐν Χριστῷ ἀγάπης,
† ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς Δημήτριος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου