Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2010

Eφραίμ ο θαυμάσιος...


Ήκουσε γλώτταν ψαλμικώς, ην ουκ έγνω,
Eφραίμ άνω καλούσαν ο γλώτταν Σύρος.
Εικάδι ογδοάτη νόες Eφραίμ θυμόν απηύρον
(ήτοι επήραν την ψυχήν).

Oύτος εκατάγετο εξ Aνατολής από το γένος των Σύρων, διδαχθείς την ευσέβειαν παρά των προγόνων του, κατά τους χρόνους Θεοδοσίου του Μεγάλου εν έτει τογ΄ [373].

Eκ νεαράς του δε ηλικίας ηγάπησεν ο μακάριος την μοναχικήν ζωήν.

Eις τούτον τον Άγιον λέγεται, ότι εξεχύθη χάρις από τον Θεόν, διά μέσου της οποίας, εσύνθεσε πάμπολλα συγγράμματα, γεμάτα από κάθε κατάνυξιν και ωφέλειαν, και με αυτά πολλούς ωδήγησεν εις την αρετήν.

Ούτος έγινεν εις τους μετά ταύτα Οσίους,
τύπος και παράδειγμα της ασκητικής πολιτείας.

Τελείται δε η αυτού Σύναξις εις τον μαρτυρικόν Ναόν της Aγίας Aκυλίνης, εν τη Φιλοξένω κοντά εις τον Φόρον.


πηγή:
Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού.
Τόμος Β´. Εκδόσεις Δόμος, 2005

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου