Ιερός Χρυσόστομος:"..Εάν νηστεύης, αγαπητέ, πένητα μη περίδης, γυμνόν περίβαλε, βλέπε της χήρας τα δάκρυα, βλέπε ορφανούς στενάζοντας"

Ο έχων προσευχήν και νηστείαν και ελεημοσύνην,
τότε εστί καταπλούσιος εν Χριστώ, και ευσεβείας εργάτης.

Τί γαρ όφελος, αδελφοί, νηστεύειν τω σώματι, και φονεύειν τοις έργοις;

Τί το όφελος βρώματος απέχεσθαι, και πορνεία μιαίνεσθαι;

Κρέας ούκ εσθίεις, αλλά κατατρώγεις τας σάρκας του αδελφού σου.

Ποίον κέρδος οίνω μη ευφραίνεσθαι, και μεθύσκεσθαι χρήμασι;

Τί το όφελος άρτον μή εσθίειν, και μεθύειν θυμώ;

Ποίον κέρδος νηστεία τήκεσθαι, και λοιδορείν τον πλησίον;

Τίς η ωφέλεια εγκρατεύεσθαι βρωμάτων, και αρπάζειν τα αλλότρια;

Τίς η ανάγκη το σώμα ξηραίνειν, και πεινώντα μή τρέφειν;

Τίς η ωφέλεια το σώμα ξηραίνειν, και πεινώντα μή τρέφειν;

Τίς η ωφέλεια το σώμα συντρίβειν, και χήρας μή ελεείν και ορφανούς;

Εάν βούλη νησταεύειν, μίσησον φιλαργυρίαν.
Το μέγα κακόν εστίν η φιλαργυρία.

Νηστεύεις; φύγε μοιχείαν, φύγε πορνείαν, φύγε καταλαλιάν,

ψεύδος, λοιδορίαν, έχθραν, βλασφημίαν, και πάσαν περιέργιαν.

Νηστεύεις; φύγε πλεονεξίαν, αρπαγήν, έριν, και τον ψυχώλεθρον φθόνον.

Νηστεύεις; φύγε γαστριμαργίαν, την γεννήτριαν πάσης κακίας,
την χωρίζουσαν ημάς και απ΄αυτού του Θεού,
και κατάγουσαν ημάς έως αβύσσων της απωλείας.

Εάν νηστεύεις δια τον Θεόν, φύγε πάν πράγμα ο μισεί ο Θεός,
και δέχεταί σου την μετάνοιαν, ώς ελεήμων και φιλάνθρωπος.

Δράμωμεν, αδελφοί, πρός την μετάνοιαν, δράμωμεν.

Εδόθη ημίν καιρός εξομολογήσεως και πένθους και στεναγμών,
ουχί δε αμελείας και ραθυμίας.

Μετάνοια γάρ εστι πρόξενος βασιλείας ουρανού,
και είσοδος παραδείσου, και τρυφής αιωνίου απόλαυσις.

Εάν νηστεύης, αγαπητέ, πένητα μη περίδης, γυμνόν περίβαλε,
βλέπε της χήρας τα δάκρυα, βλέπε ορφανούς στενάζοντας.

Εάν έχης, ελέησον. Ει δε ουκ έχεις, κάν μη αρπάζης τα αλλότρια.

Νηστεύεις;
"παύσον την γλώσσάν σου απο κακού, και χείλη σου του μή λαλήσαι δόλον",
αρκεί σοι πρός σωτηρίαν.

Εάν νηστεύης, βλέπε μή δανείσης το αργύριόν σου επί τόκω.

Νηστεύεις; ελέησον όν ηδίκησας, μη φθονήσης ποτέ αδελφόν,
μήτε πάλιν μισήσης τινά ποτε.

Νηστεύεις; μή κενοδοξήσης.

Νηστεύεις; φύγε πορνείαν, την χωρίζουσαν ημάς απο του Θεού
και απο των αγίων, την πρόξενον του αιωνίου και ασβέστου πυρός.

Νηστεύεις; θρέψον πεινώντας, πότισον διψώντας, ασθενούντας επίσκεψαι,
των έν φυλακή μή επιλάθου, καταπονουμένους ελέησον,
θλιβομένων και οδυρομένων επιμελήθητι.

Γενού εύσπλαχνος, πράος,αγαθός, ήμερος, μακρόθυμος, ελεήμων,
αμνησίκακος, ευλαβής, άμαχος, αληθινός θεοσεβής,
ίνα ο Θεός και την νηστείαν σου αποδέξηται,
και της μετανοίας το κέρδος μετά πολλής της προσθήκης παράσχη σοι.

Εάν νηστεύης, αγαπητέ, ούτω νήστευσον ώς Χριστός εκέλευσεν,
ίνα μή και τον κόπον υπομένης, και τον μισθόν απολέσης.

Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου
"Περί νηστείας"