Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010

Άγιος Κοσμάς Αιτωλός:"...είναι κάλπικη η αγάπη"


Εγώ έχω ένα ψωμί να φάω, εσύ δεν έχεις.
Ανίσως και σου δώσω κομμάτι και εσένα οπού δεν έχεις,
έ τότε φανερώνω πώς σε αγαπώ.


Αμή εγώ να φάω όλο το ψωμί και εσύ να πεινάς, τι φανερώνω;
Φανερώνω πώς η αγάπη οπού έχω εις εσένα είναι ψεύτικη.

Έχω δύο ποτήρια κρασί να πιώ, εσύ δεν έχεις.

Ανίσως και σου δώσω και εσένα, απο αυτό να πιής,
τότε φανερώνω πώς σε αγαπώ,
αμή ανίσως και δεν σε δώσω εσένα, είναι κάλπικη η αγάπη.


Αμή εγώ να έχω φορέματα μέσα εις το σεντούκι φυλαγμένα να τα τρώγη το σκουλήκι και εσύ να περιπατής γυμνός, είναι κάλπικη η αγάπη.


Εσύ είσαι λυπημένος, απέθανε η μητέρα σου, ο πατέρας σου
ή το παιδί σου ή άρρωστος είσαι.

Ανίσως και έλθω να σε παρηγορήσω τότε είναι αληθινή η αγάπη.

Αμή ανίσως εσύ κλαίης και θρηνής, και εγώ κάθομαι και τρώγω,
πίνω, χορεύω, τραγουδώ, ξεφαντώνω, είναι ψεύτικη η αγάπη.


Αγίου Κοσμά Αιτωλού
, Διδαχή Α1

Ιωάννου Μενούνου
Εκδόσεις Τήνος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου